Ερεχθηίδα φυλή
μία από τις 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας
(Ανακατεύθυνση από Ερεχθηίς)
Με την ονομασία Ερεχθηίς[1] (αρχαία ελληνικά: Ἐρεχθηΐς) ή Ερεχθηίδα φυλή (σύγχρονα ελληνικά) για την φυλή και Ερεχθηίδα[2] (γενική: Ερεχθηίδος) για την περιοχή και με το όνομα (άρθρο: ο) Ερεχθεύς ή Ερεχθείδης (αρχαία ελληνικά: Ερεχθεύς), ή (άρθρο πληθυντικού: οι) Ερεχθείδες (αρχαία ελληνικά: Ερεχθείδαι), για τα μέλη της φυλής και τους κατοίκους της περιοχής αυτής, αναφέρεται μια από τις φυλές της Αρχαίας Ελλάδας και μία από τις 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας, οι οποίοι κατοικούσαν στην ομώνυμη περιοχή της Ερεχθηίδας, η οποία περιλάμβανε μια σειρά από δήμους της περιοχής της σύγχρονης Ελλάδας που είναι γνωστή ως Αττική.
Ονομασία
ΕπεξεργασίαΟι 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας
ΕπεξεργασίαΗ φυλή και η περιοχή των Ερεχθείδων δήμων ήταν μέρος της μεγάλης πόλης-κράτους της αρχαίας Αθήνας, η οποία διοικούταν από εκπροσώπους των 10 φυλών της Αττικής, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, οι οποίες ήταν οι εξής:
- Ἐρεχθηΐς, (ονομάστηκε από τον Ερεχθέα),
- Αἰγηΐς, (ονομάστηκε από τον Αιγέα),
- Πανδιονίς, (ονομάστηκε από τον Πανδίονα),
- Λεοντίς, (ονομάστηκε από τον Λέω, γιο του Ορφέα),
- Ἀκαμαντίς, (ονομάστηκε από τον Ακάμα, γιο του Θησέα),
- Οἰνηΐς, (ονομάστηκε από τον Οινέα),
- Κεκροπίς, (ονομάστηκε από τον Κέκροπα,
- Ἱπποθοντίς, (ονομάστηκε από τον Ιπποθόωντα),
- Αἰαντίς, (ονομάστηκε από τον Αίαντα),
- Ἀντιοχίς, (ονομάστηκε από τον Αντίοχο, γιο του Ηρακλή).
Οι δήμοι της Ερεχθηίδος
ΕπεξεργασίαΗ φυλή Ερεχθηίς, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, είχε κατανεμηθεί σε διάφορες περιοχές, που καταλάμβαναν οι δήμοι, [3][4] που ανήκαν σε αυτήν και έφεραν τις ονομασίες:
- Αγρυλή ή Αγροίλη ή Αγραυλή ή Αγρύλη, ο δημότης Αγρυλεύς.[5] [6] Αρχικά ήταν, σύμφωνα με επιγραφές, διαμοιρασμένος σε 2 (δύο) δήμους, τον υπένερθεν, (κοντά στον Υμηττό) και τον καθύπερθεν, (στην αριστερή όχθη του ποταμού Ιλισού): Υπένερθεν Αγρυλή (Κάτω Αγρύλη) και Καθύπερθεν Αγρυλή (Άνω Αγρύλη). [7]
- Καθύπερθεν Αγρυλή
- Αναγυρούς ή Ανάγυρος, ο δημότης Αναγυράσιος,[8] [9]
- Ευώνυμος ή Ευωνύμεια ή Ευωνυμία ή Ευώνυμον, ο δημότης Ευωνυμεύς,[10]
- Θημακοί ή Θημακός, ο δημότης Θημακεύς,[11] [12]
- Κηδοί,[13]
- Κηφισιά, ο δημότης Κηφησιεύς, [14]
- Λαμπτραί ή Λαμπραί, ο δημότης Λαμπτρεύς ή Λαμπρεύς ή,[15] αρχικά ήταν διαμοιρασμένος σε 2 (δύο) δήμους: Καθύπερθεν Λαμπτραί (Άνω Λαμπτραί) και ο παράκτιος Παράλιαι Λαμπτραί (Κάτω Λαμπτραί).[16]
- Παράλιαι Λαμπτραί,
- Παμβωτάδαι ή Παμβοτάδαι, ο δημότης Παμβωτάδης ή Παμβοτάδης,[17][18] [19]
- Περγασή ή Περγάση, ο δημότης Περγασεύς,[20][21][22] [23] αρχικά ήταν διαμοιρασμένος σε 2 (δύο) δήμους: Υπένερθεν Περγασή (Κάτω Περγασή) και Καθύπερθεν Περγασή (Άνω Περγασή).
- Καθύπερθεν Περγασή
- Συβρίδαι, ο δημότης Συβρίδης,[24][25][26]
- Φηγούς, ο δημότης Φηγούσιος,[27] [28]
Η συμμετοχή των δήμων στην αρχαία Βουλή
ΕπεξεργασίαΗ αντιπροσωπευτική ποσόστωση των εκπροσώπων - βουλευτών των δήμων της Ερεχθηίδας (στον παρακάτω πίνακα) αποδεικνύει και τη σημαντική συμμετοχή της φυλής αυτής, κατά την πρώτη (508 π.Χ. - 306 π.Χ.) και τη δεύτερη περίοδο (306 π.Χ. - 223 π.Χ.) της διακυβέρνησής της, μέσω της αρχαίας αθηναϊκής Βουλής και της Εκκλησίας του δήμου, ειδικότερα την περίοδο μεταξύ των ετών 343 π.Χ. - 253 π.Χ..[29]
- Οι πιο μεγάλοι από τους δήμους της Ερεχθηίδας ήταν: Ευώνυμον, Παράλιαι Λαμπτραί, Κηφισιά και Αναγυρούς.[29]
Ἐρεχθηΐς
Επεξεργασία| Δήμοι | #[30] | #[31] | #[32] | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|
| πόλεις | ||||
| Καθύπερθεν Αγρυλή | 2 | 3 | 3 | ενσωμάτωση ως ένας δήμος στη φυλή Αντιγονίς στη 2η και 3η περίοδο και στη φυλή Ατταλίς στη 4η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) |
| Υπένερθεν Αγρυλή | 2 | |||
| Ευώνυμον | 10 | 12 | 12 | |
| Θημακοί | 1 | 1 | ενσωμάτωση στη φυλή Πτολεμαΐς στη 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) | |
| παραθαλάσσιοι δήμοι | ||||
| Αναγυρούς | 6 | 8 | 8 | |
| Κηδοί | 2 | 2 | 2 | |
| Καθύπερθεν Λαμπτραί | 5 | ενσωμάτωση στη φυλή Αντιγονίς στη 2η και 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) | ||
| Παράλιαι Λαμπτραί | 9 | 10 | 10 | |
| Παμβωτάδαι | 1 (0) | 1 | 2 | ενσωμάτωση στη φυλή Αδριανίς στη 5η περίοδο (ελληνιστικοί - ρωμαϊκοί χρόνοι) |
| Κηφισιά (;) | Ενδοχώρα ή μεσόγειοι (μη παραθαλάσσιοι δήμοι) | |||
| Κηφισιά | 6 | 8 | 8 | |
| Καθύπερθεν Περγασή | 2 | 3 | 3 | ενσωμάτωση ως ένας δήμος στη φυλή Αντιγονίς στη 2η και 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) |
| Υπένερθεν Περγασή | 2 | |||
| Φηγούς | 1 | 1 | 1 | |
| Συβρίδαι | 0 (1) | 1 | 1 | |
Προσωπικότητες από την Ερεχθηίδα
ΕπεξεργασίαΜε καταγωγή γενικά από την Ερεχθηίδα, αναφέρονται οι εξής:
- Κριτίας, για τον οποίο πιστεύεται, υποθετικά, ότι ανήκε σε αυτή την Φυλή, αλλά είναι αβέβαιη η ειλικρίνεια του ισχυρισμού αυτού. [33]
- Λεώστρατος,
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές - σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ [...] "Ερεχθηίς φυλή: Μία από τις δέκα φυλές στις οποίες ο Κλεισθένης είχε διαιρέσει τους κατοίκους της αρχαίας Αττικής, όταν έκανε την πολιτική του μεταρρύθμιση (508 π.Χ.). Ονομάστηκε έτσι από τον Ερεχθέα, τον οποίο θεωρούσαν ήρωα των Αθηναίων και βασιλιά τους. Η Ε.φ. περιλάμβανε πολλούς δήμους, όπως το Ευώνυμον, την Κηφισιά, την Περγαστή, τη Φηγώ, την Αγρυλή κλπ.". [...] Ερεχθηίς φυλή
- ↑ «Ἐρεχθηίδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016.
- ↑ D Whitehead. The Demes of Attica, 508/7 -ca. 250 B.C.: A Political and Social Study. Princeton University Press,July 14 2014 ISBN 1400857686. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ Bradley Hudson McLean. An Introduction to Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great Down to the Reign of Constantine (323 B.C.-A.D. 337). University of Michigan Press, 2002 reprint (516 pages) ISBN 0472112384. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αγραυλή, δήμος Αθήνησι της Ερεχθηίδος φυλής. τινές δε Αγρυλή γράφουσιν άνευ του α, Αγρυλήθεν. θέλει δε το α από Αγραύλου της Κέκροπος θυγατρός. τρεις δε ήσαν από των αύξόντων τους καρπούς ονομασμέναι, Πάνδροσος, Έρση, Άγραυλος. έστι δε και πόλις Αθηναίων άποικος εν Σαρδοί, από του δήμου κληθείσα Αγρυλή. ο δημότης Αγρυλεύς, και Αγρυλήθεν εκ τόπου, εις τόπον Αγρυλήνδε. δέχεται δε δύο τύπους. και εν τόπω Αγρυλήσι". [...], σελ. 11.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αγροίλη, ή Αγραύλη, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Αγραυλεύς, και Επιρρ. Αγραύληθεν, ή Αγροίληθεν)". [...], σελ. 6.
- ↑ [...] "Αγρύλης, δήμος: Αρχαίος δήμος της Αττικής, στα νότια της Αθήνας. Χωριζόταν, σύμφωνα με επιγραφές, στον υπένερθεν, κοντά στον Υμηττό, και στον καθύπερθεν, στην αριστερή όχθη του Ιλισού. Ο δ.Α. ανήκε στην Ερεχθηίδα φυλή. Περιλάμβανε τον Αρδηττό, το ύψωμα όπου έδιναν τον όρκο τους κάθε χρόνο οι ηλιαστές δικαστές της Ηλιαίας. Σε αυτόν ανήκε, επίσης, και η περιοχή Άγρα, όπου υπήρχε ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδας. Αγρύλης, δήμος[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αναγυρούς, δήμος [της] Ερεχθηίδος φυλής. ο δημότης Αναγυρουντόθεν, ομοίως τη εκ τόπου, και Αναγυρούνταδε εις τόπον, και εν τόπω Αναγυρούντι. λέγεται και Αναγυράσιος, εζήτηται δε, πώς έχει το α. έδει γαρ ως Ραμνούσιος, αλλ' έοικε τό ρ αίτιον είναι, φιληδούν τη συντάξει του α, ως το Φλιούς Φλιάσιος". [...], σελ. 41.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Ανάγυρος, ή Αναγυρούς, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Αναγυράσιος, και Επιρρ. Αναγυρουντόθεν). Η δε Παροιμία «Κινείν τον Ανάγυρον» η λεγομένη εις ανθρώπους, οίτινες καταφερόμενοι κατά τινος δίδουσιν αιτίαν να ανακαλυφθώσι τα ίδιά των ελαττώματα, τινές μεν λέγουσιν, ότι ερρέθη εξ αιτίας τινός Ήρωος Αναγύρου, όστις κατέστρεψεν εκ θεμελίων τους οίκους των γειτόνων, οι οποίοι ηθέλησαν να ατιμάσωσι το Ηρώον αυτού, άλλοι δε, από τινος δυσώδους φυτού ούτω καλουμένου, η εις τον δήμον τούτον φυομένου, το οποίον όσον τις το θλίβει, τόσον περισσοτέραν δυσωδίαν αναδίδει, και επομένως γίνεται αίτιος της αηδούς ταύτης αποφοράς ο θλίβων αυτό". [...], σελ. 34.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Ευώνυμος, ή Ευωνυμία, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Ευωνυμεύς)". [...], σελ. 137.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Θημακοί, δήμος της Ερεχθηίδος φυλής, ως δε Φρύνιχος, της Πτολεμαΐδος. ο δημότης Θημακεύς, το τοπικόν Θημακόθεν, Θημακόνδε, Θημακοί". [...], σελ. 138.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Θημακός, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Θημακεύς)". [...], σελ. 163.
- ↑ Mogens Herman Hansen, "The Athenian Ecclesia II: A Collection of Articles, 1983-1989", Museum Tusculanum Press, 1989 Kedoi, σελ. 231
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Κηφήσια, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Κηφησιεύς)". [...], σελ. 207.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Λαμπραί, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Λαμπρεύς)". [...], σελ. 207.
- ↑ Joannes Zonaras, Johann August Heinrich Tittmann, Gottfried Hermann, Joannes Alberti, "Lexicon: Ex tribus codicibus manuscriptis nunc primum", Τόμοι 2-3, S. Siegfr. Lebr. Crusii, 1808 Λαμπριείς, σελ. 151, [...] Ι. Λαμπραί, δήμος Ερεχθηίδος. ΙΙ. "Λαμπριείς, δισσοί δήμοι της Ερεχθηίδος Φυλής". ΙΙΙ. "Λαμπτρίς, Λαμπτραί δήμος της Ερεχθηίδος, δύο δε εισι Λαμπτραί, αι μεν παράλιοι, αι δε καθύπερθεν. [...]
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Παμβωτάδαι, δήμος Αττικός [της] Ερεχθηίδος φυλής. ο δημότης Παμβωτάδης. τα τοπικά εκ Παμβωτάδων, εις Παμβωτάδων, εν Παμβωτάδων. Αριστοφάνης". [...], σελ. 221.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Παμβοτάδαι, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Παμβοτάδης)". [...], σελ. 305.
- ↑ [...] "Παμβωτάδες: Δήμος της αρχαίας Αττικής, που αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς καθώς και σε πολλές από τις επιγραφές που βρέθηκαν. Η ονομασία του σημαίνει τόπο συγκέντρωσης βοσκών. Αρχικά, ο δήμος ανήκε στην Ερεχθηίδα φυλή, τότε που η Αττική ήταν διαιρεμένη σε 10 φυλές. Το 146 μ.Χ. όμως ανήκε στην Αδριανίδα. Δεν είναι εξακριβωμένη η ακριβής θέση του δήμου". [...] Παμβωτάδες Αρχειοθετήθηκε 2020-08-14 στο Wayback Machine.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Περγασή, οξυτόνως, δήμος της Ερεχθηίδος φυλής. ο δημότης Περγασεύς. έστιν ουν και Περγασήθεν και Περγασήνδε. εν τόπω δε Περγασήσι". [...], σελ. 230.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Περγασή, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Περγασεύς, και Επιρρ. Περγασήθεν)". [...], σελ. 313.
- ↑ [...] "Περγασή: Δήμος της αρχαίας Αττικής που ανήκε στην Ερεχθηίδα φυλή. Η τοποθεσία του ήταν Δ ή B της Κηφισιάς. Μερικοί αρχαιολόγοι την τοποθετούν κοντά στη σημερινή Όμορφη Εκκλησιά της Αθήνας. ή, Α, αττικός δήμος που ανήκε στην Ερεχθηίδα φυλή". [...] Περγασή[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Joannes Zonaras, Johann August Heinrich Tittmann, Gottfried Hermann, Joannes Alberti, "Lexicon: Ex tribus codicibus manuscriptis nunc primum", Τόμοι 2-3, S. Siegfr. Lebr. Crusii, 1808 Λαμπριείς, σελ. 303, [...] "Περγασήθεν, δήμος η Περγάση της Ερεχθήίδος φυλής, τον μέντοι δημότην διττώς λέγεσθαι φασιν, Περγάσεα τεκα Περγασήθεν.. [...]
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Συβρίδαι, δήμος της Ερεχθηίδος φυλής. ο δημότης Συβρίδης. τα τοπικά έκ Συβριδών, εν Συβριδών". [...], σελ. 262.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Συβρίδαι, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Συβρίδης)". [...], σελ. 357.
- ↑ [...] "Συβρίδες οι, ΝΑ: Αρχαίος δήμος τής Αττικής που ανήκε στην ερεχθηίδα φυλή". [...] Συβρίδες[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Φηγούς, δήμος [της] Ερεχθηίδος φυλής. ο δημότης Φηγούσιος. τα τοπικά Φηγουντόθεν, Φηγουντάδε, Φηγουντίσι". [...], σελ. 297.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Φηγούς, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Φηγούσιος, και Επιρρ. Φηγουντόθεν)". [...], σελ. 381.
- ↑ 29,0 29,1 J.S. Traill. The Political Organization of Attica: A Study of the Demes, Trittyes, and Phylai, and Their Representation in the Athenian Council, Volumes 14-16. ASCSA, 1975 ISBN 0876615140 (134 pages) Volume 14 of Hesperia (Princeton, N.J.) Monographs (Archaeological Institute of America). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015.
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη πρώτη περίοδο
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη δεύτερη περίοδο
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη τρίτη περίοδο
- ↑ D Nails. The People of Plato (p.108). Hackett Publishing 2002 ISBN 1603844031. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
Πηγές
ΕπεξεργασίαΑρχαίες πηγές
Επεξεργασία- Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839.