Ραβένια Ιωαννίνων
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 39°29′N 20°55′E / 39.483°N 20.917°E
Τα Ραβένια είναι οικισμός της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[1][2]
| Ραβένια Ιωαννίνων | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Δωδώνης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 843 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 62 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 45500 |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤα Ραβένια βρίσκονται στους βορειοανατολικούς πρόποδες του όρους Ξεροβούνι σε υψόμετρο 840 μέτρων.[2] Το χωριό απέχει περίπου 8 χλμ. ΝΑ. από την Αγία Κυριακή (έδρα του δήμου) και 23 χλμ. Ν.-ΝΑ. των Ιωαννίνων. Υπάγεται σε σύμπλεγμα χωριών που λέγονται "Κατσαουνοχώρια".
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση, το 1919 στο ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[3] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί κοινότητα[4] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αγίου Δημητρίου του Δήμου Δωδώνης και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ο οικισμός έχει πληθυσμό 106 κατοίκους.[5]
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο χωριό ιδρύθηκε πριν την βυζαντινή περίοδο. Ο οικισμός άλλαξε τοποθεσία δύο φορές. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο ο οικισμός μεταφέρθηκε από την περιοχή "Λαγκάδα εκκλησιάς" στην περιοχή "Μπογδορά". Η μεταφορά σύμφωνα με την παράδοση έγινε λόγω γεωλογικών αλλαγών. Κάποιο ποτάμι που πήγαζε στην περιοχή στέρεψε και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν άλλη πηγή νερού. Κατά τις αρχές της περιόδου της Τουρκοκρατίας η θέση της Μπογδοράς εγκαταλείφθηκε και ο οικισμός μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση όπου προϋπήρχε το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου κοντά σε πηγή νερού.
Το μοναστήρι αποτέλεσε θρησκευτικό πόλο έλξης για τους χριστιανικούς πληθυσμούς της γύρω περιοχής από το δέκατο έβδομο αιώνα έως και τα τέλη του δέκατου ένατου.
Κατά τα μέσα του δέκατου έκτου αιώνα πολλοί άντρες είχαν μεταναστεύσει στην Μολδοβλαχία για οικονομικούς λόγους και είχαν αφήσει τις οικογένειες στα Ραβένια. Λόγω κάποιων προστριβών με τους Τουρκαλβανούς που λυμαίνονταν την περιοχή και κάποιου άγνωστου συμβάντος αναγκάστηκαν να επιστρέψουν, να πάρουν τις οικογένειες και να μεταναστεύσουν προς άγνωστη κατεύθυνση. Σύμφωνα με την παράδοση εβδομήντα "σέλες" έφυγαν.
Το πρώτο δημοτικό σχολείο χτίστηκε το 1901 με πρωτοβουλία του ντόπιου διανοούμενου Γεωργίου Γκαζιάνη ο οποίος είχε σπουδάσει στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Το σχολείο έγινε με δωρεές.
Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το χωριό κάηκε από τους Τούρκους. Οι κάτοικοι έφυγαν πρόσφυγες στη Φιλιππιάδα όπου υπήρχε οργανωμένη βοήθεια από φιλανθρωπικά ιδρύματα της τότε ελεύθερης Ελλάδας.
Ο Ελληνικός στρατός έδωσε αψιμαχίες στα γύρω υψώματα και πριν προχωρήσει για την τελική μάχη στο Μπιζάνι στρατοπέδευσε για σύντομο χρονικό διάστημα δίπλα από το χωριό.
Το 1943 το χωριό κάηκε από τους Ιταλούς και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς στο γειτονικό Ξεροβούνι και σε γειτονικά χωριά όπου υπήρχαν οικογενειακοί δεσμοί.
Μετά τον πόλεμο το σχολείο ξαναλειτούργησε έως το 1968 που έκλεισε. Μετά την πτώση της δικτατορίας το σχολείο επαναλειτούργησε έως το 1982 όπου και έκλεισε οριστικά. Ό,τι δεν κατάφεραν οι πόλεμοι, τα κατάφερε η αστυφιλία.
Το χωριό ηλεκτροδοτήθηκε το 1964 και υδροδοτήθηκε το 1967.
Τα Ραβένια σήμερα
ΕπεξεργασίαΟι πέντε οικογένειες που διαμένουν σήμερα στα Ραβένια ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος. Πολλά παλιά σπίτια έχουν ανακαινισθεί ως θερινές κατοικίες. Άλλα αξιοθέατα εκτός από την εκκλησία, πρώην μοναστήρι, είναι ένας τεράστιος πλάτανος μέσα σε μια καταπράσινη κοιλάδα στη θέση "Βρύση".
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 29. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 188.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 51. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 206.
- ↑ «Ραβένια Ιωαννίνων». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10563 (σελ. 89 του pdf)
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |