Πεύκα Έβρου
Συντεταγμένες: 40°54′0″N 26°2′29″E / 40.90000°N 26.04139°E
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τα Πεύκα είναι οικισμός της Θράκης στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου.[1][2]
Πεύκα | |
---|---|
Πεύκα Έβρου | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης |
Περιφερειακή Ενότητα | Έβρου |
Δήμος | Αλεξανδρούπολης |
Δημοτική Ενότητα | Τραϊανούπολης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θράκη |
Νομός | Έβρου |
Υψόμετρο | 120 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 27 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Τσάμερεν |
Ταχ. κώδικας | 681 00 |
Τηλ. κωδικός | 25510 |
http://www.santasmotos.gr/ | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Γενικά
ΕπεξεργασίαΤα Πεύκα παλαιότερα γνωστό ως Τσάμερεν, είναι ημιορεινός οικισμός, σε υψόμετρο 120 μέτρα και βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του πρώην Δήμου Τραϊανούπολης στο κέντρο μιας ομάδας χωριών των οποίων ο πληθυσμός τους έχει καταγωγή κυρίως από τον Πόντο[3].
Συνδέεται οδικώς με ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα χωριά Νίψα βορειοδυτικά, Αετοχώρι νοτιοδυτικά, Λουτρός και Θερμά Λουτρά Τραϊανούπολης νοτιοανατολικά και από εκεί με τα χωριά Πυλαία, Μελία και Κοίλα στα βορειοανατολικά.
Βρίσκεται 18 χλμ. ΒΑ της Αλεξανδρούπολης, και έχει 27 κατοίκους (απογραφή 2011)[4]. Τα Πεύκα έχουν υψόμετρο 120 μέτρα[2] από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,8976667842 και γεωγραφικό μήκος 26,0391436875.
Διοικητική υπαγωγή
ΕπεξεργασίαΔιοικητικά ανήκουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» το 2011.[5]
Η επίσημη ονομασία του οικισμού είναι «Πεύκα». Έδρα του δήμου είναι η Αλεξανδρούπολη και ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης.
Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με τον Νόμο «Καποδίστρια» από το 1999 και μέχρι το 2010, τα Πεύκα ανήκαν στο Τοπικό Διαμέρισμα Λουτρού, του πρώην Δήμου Τραϊανούπολης του Νομού Έβρου.[6] Από το 2010 ανήκουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΑπό στοιχεία του Αρχείου του Υπ. Εξωτερικών του 1890 εμφανίζεται το «Τσάμερεν» (Πεύκα) με 60 οικογένειες και σχολείο.
Στην απογραφή του 1922 που έγινε με έδρα την Αδριανούπολη εμφανίζονται κάτοικοι 325 Βούλγαροι.
Η απογραφή του έτους 1923 εμφανίζει 98 άτομα πρόσφυγες από τον Πόντο. Άτομα ή οικογένειες βουλγαρικές δεν υπήρχαν, είχαν αποχωρήσει μερικές ημέρες ή εβδομάδες νωρίτερα από το χωριό.
Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο (ως οικισμός) είναι:
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1951 | 151[7] |
1961 | 178[8] |
1971 | 109[9] |
1981 | 81[10] |
1991 | 91[11] |
2001 | 53[12] |
2011 | 27 |
Σήμερα
ΕπεξεργασίαΟι κάτοικοι του χωριού είναι πρόσφυγες Ποντιακής καταγωγής από την Επτάκωμη Σάντα του Πόντου της περιοχής Τραπεζούντας και συγκεκριμένα από την περιοχή της Παναγίας Σουμελά. Προς το τέλος του έτους 1923 έφθασαν στην Αλεξανδρούπολη και εγκαταστάθηκαν προσωρινά στην περιοχή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας (χώρος προσφύγων). Τον Δεκέμβριο του 1923 εγκαταστάθηκαν στο χωριό Τσάμερεν (Πεύκα), που κατοικούνταν από Βούλγαρους που το εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν στη Βουλγαρία.
- Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που κτίστηκε το 1861 και στο εσωτερικό της διατηρούνται ακόμη το τέμπλο και οι εικόνες από την εποχή της ανέγερσης της.
- Στον οικισμό υπάρχουν παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια όπως και το κτίριο του συλλόγου που κτίστηκε την τελευταία εικοσαετία με την ιδία πέτρα της περιοχής.
- Οι πρώτοι Πόντιοι κάτοικοι δημιούργησαν ένα δίκτυο άρδευσης που αποτελούνταν από δεκαέξι (16) περίπου παραδοσιακά λαξευτά πηγάδια και από τα οποία σώζονται πέντε μέχρι σήμερα.
- Το χωριό περιβάλλεται από το δάσος μαύρης πεύκης μέσα στο οποίο υπάρχουν διαδρομές και μονοπάτια.
- Άλλα μέρη που μπορεί κάποιος να περπατήσει είναι το «σπέλ» (σπηλιά) απέναντι και αμέσως μετά από το χωριό στα βορειοδυτικά, το μεταλλείο, το χαλκό, και το ποτάμι στην περιοχή του Προφήτη Ηλία.
- Στην περιοχή των Πεύκων μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρήσει τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού αρπακτικά να πετούν (γεράκια - αετοί από το δάσος της Δαδιάς).
- Υπάρχει επίσης το αναψυκτήριο του συλλόγου και το τμήμα της βιβλιοθήκης του λόγιου Γεώργιου Κανδηλάπτη (Κάνις), το οποίο ανήκει στον σύλλογο καθώς επίσης και μια συλλογή από σπάνιες φωτογραφίες προσφυγικών οικογενειών από την Σάντα.
- Επίσης μπορεί να επισκεφθεί το πρόσφατα ανακαινισμένο μονοθέσιο σχολείο που υπάρχει με μερικά επισκευασμένα παλαιά θρανία.
- Στην πλατεία του χωριού υπάρχει το μνημείο των Σανταίων για να θυμίζει στους επισκέπτες το ολοκαύτωμα της Σάντας το 1921[13] και την Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής. Επίσης υπάρχει και το μνημείο των Ποντίων με τις επιγραφές:
- Αριστερά: «Ο όρος χαμένες πατρίδες που καθιερώθηκε είναι πολιτικά και ιστορικά άστοχος».
- Δεξιά: «Οι πατρίδες είναι σαν τους ανθρώπους: Πεθαίνουν από τη στιγμή που αρχίζουμε να τις ξεχνάμε ...»
Πρόσωπα
ΕπεξεργασίαΕικόνες
Επεξεργασία-
Δυτική πανοραμική άποψη των Πεύκων, από το ύψος του όρους Αέρτς, το 1985
-
Παραδοσιακά λαξευτά πηγάδια (1). Τη Παρώτ’ το Κουίν, (2). Τη Φωκίωνος το Κουίν.
-
"Σπέλ" (σπηλιά) βόρεια του χωριού, στο βουνό Κούκος 313μ. ("Υψηλόν το βουνόν" για τους κατοίκους)
-
Δημοτικό Σχολείο Πεύκων
-
Μνημείο των Σανταίων
Πηγές
Επεξεργασία- Πολυχρόνης Νικολαΐδης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., «ΠΕΥΚΩΝ ΡΙΖΕΣ» Από την αιώνια πατρίδα μου Σαντά στα Πεύκα Αλεξανδρούπολης, εκδόσεις Γόρδιος Α.Ε., Δεκέμβριος 2012
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία♦ Πεύκα Έβρου Αρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine.
♦ Τσάμερεν (Πεύκα Έβρου) Αρχειοθετήθηκε 2016-04-27 στο Wayback Machine.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 239, τομ. 20.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 49. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 148.
- ↑ INTERNETi. «Νίψα: Το χωριό στο οποίο λατρευόταν ο ήλιος και τα αστέρια ως θεότητες». e-evros.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10487 (σελ. 13 του pdf)
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών / Δ. Τραϊανούπολης». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 53 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 58 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 58 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 69 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 73 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 76 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
- ↑ «Μακάριοι οι νεκροί και οι εξόριστοι της Σάντας – Το μνημόσυνο στη Σουμελά (φωτο)». www.pontosnews.gr. 8 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2023.