Κατάληψη της Καλλίπολης από τους Οθωμανούς

Η Κατάληψη της Καλλίπολης από τους Οθωμανούς έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1354 - μέχρι τότε, η Καλλίπολη ήταν κτήση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά από πολλές ήττες που υπέστη τον τελευταίο μισό αιώνα, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε χάσει σχεδόν όλες τις κτήσεις της στην Ανατολία. Η έξοδος στο Αιγαίο και στη Θάλασσα του Μαρμαρά επέτρεπε στους Οθωμανούς να καταλάβουν τις νότιες περιοχές των Βαλκανίων και να επεκταθούν στη Σερβία και στην Ουγγαρία.

Κατάληψη της Καλλίπολης από τους Οθωμανούς
Βυζαντινο-Οθωμανικοί Πόλεμοι
ΧρονολογίαΜάρτιος 1354
ΤόποςΚαλλίπολη
ΈκβασηΚατάληψη της Καλλίπολης από τους Οθωμανούς
Ανοικτός ο δρόμος για την επέκταση των Οθωμανών στην Ευρώπη
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Άγνωστος
Δυνάμεις
Άγνωστες
Άγνωστες
Απολογισμός
Άγνωστες
Άγνωστες

Κατάληψη της Καλλίπολης

Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του βυζαντινού εμφυλίου πολέμου 1352-1357, οι Τούρκοι μισθοφόροι ενώθηκαν με τον Αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ' και λεηλάτησαν το θέμα Θράκης,[1][2] ενώ κατέλαβαν επίσης και το μικρό οχυρό της Τζύμπης πλησίον της Καλλίπολης.

Τότε ξαφνικά, ένα φυσικό φαινόμενο έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να πατήσουν πόδι για πρώτη φορά στην Ευρώπη, και φυσικά το έκαναν. Στις 2 Μαρτίου 1354, σε βραδινή ώρα, ένας σεισμός κατέστρεψε εκατοντάδες χωριά και πόλεις στην περιοχή.[3] Σχεδόν κάθε κτήριο στην Καλλίπολη καταστράφηκε, αναγκάζοντας τους Έλληνες κατοίκους να εκκενώσουν την πόλη. Σε λιγότερο από ένα μήνα, ο Σουλεϊμάν πασάς κατέλαβε την πόλη, την οχύρωσε γρήγορα και την κατοίκησε με τουρκικές οικογένειες από τα βάθη της Ανατολίας.[1]

Επακόλουθα

Επεξεργασία

Ο Ιωάννης ΣΤ' προσέφερε χρηματική αποζημίωση στον Οθωμανό Σουλτάνο Ορχάν ώστε αυτός να εκκενώσει την πόλη, αλλά η προσφορά του δεν έγινε δεκτή. Ο Σουλτάνος, σύμφωνα με αναφορές, δήλωσε ότι δεν κατέλαβε την πόλη δια της βίας και δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει κάτι που του «έχει παραχωρηθεί από τον Αλλάχ».[4] Στην Κωνσταντινούπολη ξέσπασε πανικός, καθώς οι κάτοικοι της βυζαντινής πρωτεύουσας θεώρησαν πως οι Τούρκοι θα επιτεθούν σύντομα στην πόλη. Εξαιτίας αυτού, ο Καντακουζηνός εκθρονίστηκε τον Νοέμβριο του 1354.[3]

Η Καλλίπολη έγινε μεγάλο προγεφύρωμα που χρησιμοποιήθηκε από τους Οθωμανούς για τη μετέπειτα επέκταση τους στην Ευρώπη.[5] Σε λιγότερα από 10 χρόνια, σχεδόν ολόκληρη η Θράκη έπεσε στα χέρια των Τούρκων, εκτός της Αδριανούπολης.[3]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Nicolle, David and Hook, Adam. Ottoman Fortifications 1300–1710 Αρχειοθετήθηκε 2014-10-29 στο Wayback Machine.. Osprey Publishing, 2010. Accessed 3 Sept 2011.
  2. Goffman, Daniel. The Ottoman Empire and Early Modern Europe. Cambridge University Press, 2002. Accessed 3 Sept 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ostrogorsky, George. History of the Byzantine State, σελ. 530–537. Rutgers University Press (New Jersey), 1969.
  4. Norwich, John. A Short History of Byzantium, σελ. 348. Alfred A. Knopf (New York), 1997.
  5. Vasiliev, Alexander. History of the Byzantine Empire, 324–1453, 2nd ed, σελ. 622. (Madison), 1952.