Ισαβέλλα της Φουά

Η Ισαβέλλα, γαλλ. Isabelle (πριν τις 2 Νοεμβρίου 1361 - 1428) από τον Οίκο των Φουά ήταν ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισα της Φουά και υποκόμισσα τού Μπεάρν (1399-1428). Είχε διαδεχθεί τον αδελφό της Ματθαίο. Την εξουσία τη μοιραζόταν με τον σύζυγό της και -όταν αυτός απεβίωσε- με τον γιο της.

Ισαβέλλα της Φουά
Η βούλα της Ισαβέλλας κόμισσας της Φουά. Επιγραφή SIGILLUM ISAB. COMITISSE FUXI. Το αριστερό μέρος του θυρεού είναι δικό της, το δεξί με τον σταυρό του ανδρός της
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Isabelle de Foix-Castelbon (Γαλλικά)
Γέννηση	1361
Θάνατος	1428 ή 1412
Τόπος ταφής	abbey of Boulbonne
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	φεουδάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Αρσαμπώ του Γκραγί
Τέκνα	Ιωάννης Α΄ της Φουά Πέτρος του Φουά Ματθαίος του Φουά Archambaud de Foix-Navailles Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ
Γονείς	Ρογήρος Βερνάρδος Ε΄ της Φουά-Καστελμπόν και Gerarde, Dame de Navailles
Αδέλφια	Ματθαίος του Φουά-Καστελμπόν
Οικογένεια	Οίκος του Φουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γάλλος συν-πρίγκιπας της Ανδόρας (1398–1413) Κόμης του Φουά (1398–1413)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν κόρη τού Ρογήρου-Βερνάρδου Ε΄ υποκόμη τού Καστελμπόν και της Ζερώντ ντε Ναβάιγ. Η Ισαβέλλα ήταν η μεγαλύτερη από τρία παιδιά: αδέλφια της ήταν ο Ματθαίος και ο Ρογήρος, που απεβίωσε νέος και άτεκνος.

Το 1398 απεβίωσε και ο Ματθαίος, που είχε διεκδικήσει το στέμμα τής Αραγωνίας για τη σύζυγό του Ιωάννα. Η Ισαβέλλα ήταν το τελευταίο επιζών μέλος τού Οίκου των Φουά και κληρονόμος μεγάλης ιδιοκτησίας με επίκεντρο τις βόρειες κλιτύες των Πυρηναίων. Όταν παντρεύτηκε τον Αρσαμπώ των Γκραγύ, πρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch) στη Γασκώνη και υποτελή τού βασιλιά της Αγγλίας, ο βασιλιάς της Γαλλίας τής αρνήθηκε την κληρονομία της, διότι ο Οίκος των Γκραγύ ήταν με τη μεριά των Άγγλων στον Εκατονταετή Πόλεμο. Ο Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας ήθελε να αποτρέψει το Φουά να περιέλθει στην επιρροή της Αγγλίας, έτσι ο βασιλικός στρατός υπό την ηγεσία τού κονόσταυλου ντε Σανσέρ εισέβαλε στο Φουά και κατέλαβε μεγάλα τμήματα. Έτσι όπως έγινε η κατάσταση, η Ισαβέλλα και ο σύζυγός της προτίμησαν να γίνουν υποτελείς τού Γαλλικού στέμματος. Το 1399 η συνθήκη τού Τάρμπες όρισε την Ισαβέλλ κόμισσα, όσο ο άνδρας της θα έπαυε τη συμμαχία του με τους Άγγλους· οι δύο μεγαλύτεροι γιοί της έπρεπε να μεταβούν στην Αυλή στο Παρίσι.

Έτσι οι απόγονοί της απέρριψαν το όνομα και το οικόσημο των Γκραγύ και υιοθέτησαν αυτά των Φουά. Η πίστη τής δυναστείας στη Γαλλία αμείφθηκε το 1412 με τον ορισμό τού Αρσαμπώ ως υποστράτηγου τού Λανγκεντόκ. Το 1402 η Ισαβέλλα και ο άνδρας της κανόνισαν τον γάμο τού πρωτότοκου γιού τους Ιωάννη με τη μεγαλύτερη κόρη τού Καρόλου Γ΄ της Ναβάρρας, την Ιωάννα των Εβρέ, η οποία έπειτα το ίδιο έτος αναγνωρίστηκε διάδοχος τού βασιλείου της Ναβάρρας. Ο γάμος επρόκειτο να ενώσει το Φουά με τη Ναβάρρα, όμως το 1413 η Ιωάννα απεβίωσε χωρίς απογόνους και η ελπίδα της ένωσης δεν τελεσφόρησε.

Το Φουά ήταν γειτονικό με το βασίλειο της Αραγωνίας. Ο Μαρτίνος της Αραγωνίας, όταν μαχόταν για το στέμμα, είχε πάρει το Καστελμπόν από τον Ματθαίο. Τώρα οι συνθήκες ήταν πιο χαλαρές και ο Μαρτίνος απέδωσε την κομητεία πίσω στην Ισαβέλλα.

Το 1413 απεβίωσε ο Αρσαμπώ και το 1428 η Ισαβέλλα. Αυτή τάφηκε στο αββαείο τού Μπουλμπόν, τόπο ανάπαυσης των προγόνων της.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1381 τον Αρσαμπώ των Γκραγύ υποκόμη τού Καστιγιόν & Γκρουσόν, κόμη τού Μπενώζ και πρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch). Είχε τέκνα:

• Ιωάννης 1382-1436, κόμης της Φουά.
• Γκαστόν απεβ. μετά το 1455, πρωτεύων τού Μπυς (captal de Buch), κόμης τού Μπενώζ, υποκόμης τού Καστιγιόν.
• Αρσαμπώ απεβ. 1419.
• Ματθαίος παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα κόμισσα τού Κομμάνζ.
• Πέτρος ο Πρεσβύτερος 1386-1464, καρδινάλιος και αρχιεπίσκοπος τού Αρλ.

Πηγές

• Short Biography of Isabella of Foix
• Cawley, Charles, Medieval Lands, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy