Νικόλαος Τριανταφυλλάκος

Πρωθυπουργός της Ελλάδος

Ο Νικόλαος Τριανταφυλλάκος (8 Νοεμβρίου 1855[1] - 16 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Ελλάδας για λίγες ημέρες το 1922.

Νικόλαος Τριανταφυλλάκος

Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Περίοδος
28 Αυγούστου 1922 – 16 Σεπτεμβρίου 1922
(π.η.)
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Νικολάου Τριανταφυλλάκου 1922
ΠροκάτοχοςΠέτρος Πρωτοπαπαδάκης
ΔιάδοχοςΑναστάσιος Χαραλάμπης
Υπουργός Δικαιοσύνης
Περίοδος
18 Απριλίου 1897 – 21 Σεπτεμβρίου 1897
Υπουργός Εσωτερικών
Περίοδος
26 Οκτωβρίου 1899 – 2 Απριλίου 1899
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897
Περίοδος
12 Νοεμβρίου 1901 – 19 Νοεμβρίου 1902
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1901
Περίοδος
25 Φεβρουαρίου 1915 – 10 Αυγούστου 1915
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1855, Τρίπολη
Θάνατος1939 (84 ετών)
ΕθνότηταΕλληνική
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πανεπιστήμιο του Παρισιού

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1855 στην Τρίπολη. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο και Παρίσι. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα επιδόθηκε στη πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής Αρκαδίας για πρώτη φορά το 1892 και έκτοτε συνέχιζε μέχρι το 1923. Τάχθηκε στο νεοσύστατο τότε κόμμα του Δημητρίου Ράλλη όπου και ανέλαβε στη σχηματισθείσα απ΄ εκείνον κυβέρνηση (18 Απριλίου 1897) το Υπουργείο της Δικαιοσύνης. Το 1899 στην ανασχηματισθείσα κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στο οποίο συνέχισε το 1901 και το 1909 στη Κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και το 1915 στη κυβέρνηση του Δημήτρη Γούναρη. Μετά τις εκλογές του 1920 στάλθηκε αρμοστής της Ελληνικής Κυβέρνησης στη Κωνσταντινούπολη. Τότε και κατέβαλε κάθε προσπάθεια να διαλύσει την οργάνωση των Αμυνιτών υποσχόμενος σ΄ αυτούς αμνηστεία και να συνδράμει στην ανάρρηση στον Πατριαρχικό θρόνο άλλο ιεράρχη αντί του Μελετίου. [εκκρεμεί παραπομπή]
Μετά την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου και την Στρατιωτική Επανάσταση του Σεπτεμβρίου 1922 που ακολούθησε, ανέλαβε τον σχηματισμό Κυβέρνησης μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη στις 28 Αυγούστου.

Ακολούθησε η εξέγερση του στρατεύματος στη Χίο και στη Λέσβο, η οποία γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Οι ταραχές που ακολούθησαν οδήγησαν στην παραίτηση της Κυβέρνησης Τριανταφυλλάκου στις 16 Σεπτεμβρίου 16 ημέρες μετά το σχηματισμό της. Μαζί παραιτήθηκε και ο Βασιλιάς, τον οποίο διαδέχτηκε ο διάδοχος γιος του, Γεώργιος Β΄.

Το 1929 εξελέγη «αριστίνδην γερουσιαστής». Πέθανε δέκα χρόνια μετά, το 1939.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Μακρυγιάννης, Ν. (1979). Οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας 1843-1979. Αθήνα: Εκδοτική Εστία. σελ. 166.