Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897
Η Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897 (Απρίλιος - Σεπτέμβριος 1897), σχηματίστηκε ύστερα από πρωτοβουλία του βασιλιά Γεωργίου, με σκοπό να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Δηλιγιάννη, που είχε χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του.
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 18 Απριλίου 1897 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 21 Σεπτεμβρίου 1897 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Δημήτριος Ράλλης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 7 |
| Συμμετέχοντα κόμματα | «Τρίτο κόμμα» «Κόμμα Χαρίλαου Τρικούπη» |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση ανοχής[1] |
| Ιστορία | |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | 15 Μαΐου 1895 - 23 Μαρτίου 1898 (ΙΔ' κοινοβουλευτική περίοδος) |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1895 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897 |
Μετά την άρνηση του Δηλιγιάννη, να παραιτηθεί, ώστε να διευκολύνει τον βασιλιά στις αποφάσεις του, ο Γεώργιος συγκάλεσε σύσκεψη πολιτικών προσωπικοτήτων με σκοπό την εύρεση λύσης στο αδιέξοδο που ακόμα μια φορά δημιουργήθηκε μεταξύ Γεωργίου και Δηλιγιάννη. (βλέπε Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890)
Στην σύσκεψη συμμετείχαν οι Δημήτριος Ράλλης (αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), Στέφανος Σκουλούδης (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), Σωτήριος Σωτηρόπουλος (βουλευτής του «Ραλλικού κόμματος»), Λεωνίδας Δεληγιώργης (αρχηγός μικρής ομάδας βουλευτών), Κωνσταντίνος Καραπάνος (αρχηγός του «Προοδευτικού κόμματος», που κατείχε 8 έδρες στη Βουλή) και Ανάργυρος Σιμόπουλος (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), οι οποίοι και πρότειναν να υπάρξει κοινοβουλευτική συζήτηση και ψηφοφορία για την αλλαγή ή όχι της κυβέρνησης. Ο Δηλιγιάννης, όμως δεν εμφανίστηκε στις δυο συνεδριάσεις που κανονίστηκαν για αυτό το σκοπό και έτσι ο βασιλιάς προχώρησε στον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση, εμφανίστηκε στη Βουλή στις 19 Απριλίου και πήρε «ψήφο ανοχής» από το Σώμα, που συνταγματικά ισοδυναμούσε με «ψήφο εμπιστοσύνης»[2]
Το κυβερνητικό έργο, περιστράφηκε κυρίως στο θέμα του πολέμου και ειδικώτερα στην σύναψη ανακωχής με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Τελικά, η ανακωχή υπογράφηκε στις 7 Μαΐου του 1897.
Τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση θα αποδυθεί στην προσπάθεια υπογραφής της επίσημης συνθήκης ειρήνης με την Τουρκία, προσπάθεια που θα χρειαστεί μεγάλο διπλωματικό αγώνα, και θα τελεσφορήσει στις 20 Σεπτεμβρίου 1897, με την υπογραφή μιας συνθήκης με ιδιαίτερα δυσβάστακτους - για την Ελλάδα- όρους (βλέπε, Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος της Ελλάδας 1898).[3]
Το κείμενο της συνθήκης εγκρίθηκε από την Ελληνική βουλή στις 18 Σεπτεμβρίου του 1897, αλλά η κυβέρνηση Ράλλη έχασε πλέον την ανοχή του σώματος και παραιτήθηκε.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου» («Πρωθυπουργός»): Δημήτριος Ράλλης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Στέφανος Σκουλούδης
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Θεοτόκης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Ανάργυρος Σιμόπουλος
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: ο συνταγματάρχης, Νικόλαος Τσαμαδός
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Νικόλαος Τριανταφυλλάκος
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Αθανάσιος Ευταξίας
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Δημήτριος Ράλλης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Έτσι χαρακτήρισε την εποχή εκείνη την κυβέρνηση ο βουλευτής Γεώργιος Φιλάρετος. Πρακτικά κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων, περίοδος ΙΔ, έκτακτη σύνοδος, σ. 1266.-
- ↑ Ανδρέας Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», σελ. 50
- ↑ Γεώργιος Ασπρέας: «Πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδας», Γ' τόμος, εκδ. «Ι. Σιδέρη»
- ↑ ΦΕΚ Α67/1897
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |