NGC 150

σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Γλύπτη

Συντεταγμένες: Sky map 0h 34m 15.7s, −27° 48′ 18″

Ο NGC 150 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Γλύπτη. Απέχει περίπου 70 εκατομμύρια έτη φωτός από την Γη και έχει διάμετρο της τάξεως των 55.000 ετών φωτός.[4] Ανακαλύφθηκε από τον Αμερικανό αστρονόμο Λιούις Α. Σουίφτ (Lewis A. Swift) στις 20 Νοεμβρίου 1886[5] και ανήκει στην Ομάδα γαλαξιών NGC 134, στην οποία εντάσσονται επίσης οι NGC 115, NGC 131, NGC 134, NGC 148, PGC 2000, IC 1555 και PGC 2044.[5]

NGC 150
Εικόνα του NGC 150 από το DECam.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΓλύπτης
Ορθή Αναφορά00h 34m 15.481s[1]
Απόκλιση-27° 48′ 13.17″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.005284[2]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα1584[2]
Απόσταση68,52 ± 11,07 Mly (21,008 ± 3,395 Mpc)
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.13[3]
Φαινόμενο μέγεθος (B)12.04[3]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSB(rs)b:[2]
Διάμετρος37,400 ly (11,470 pc)[2]
Φαινόμενη διάμετρος (V)3.9′ × 1.9′[2]
Άλλες ονομασίες
UGCA 7, MGC-05-02-018, PGC 2052[3]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Υπερκαινοφανής

Επεξεργασία

Έχει ανιχνευθεί ένας υπερκαινοφανής τύπου ΙΙ στον γαλαξία αυτόν και ονομάστηκε SN 1990K.[6]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode2006AJ....131.1163S. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2006AJ....131.1163S/abstract. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «NED results for object NGC 0150». National Aeronautics and Space Administration / Infrared Processing and Analysis Center. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 150». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2017. 
  4. «NASA/IPAC Extragalactic Database». NED results for object NGC 0150. NASA. 
  5. 5,0 5,1 «New General Catalog Objects: NGC 150 – 199». seligman.com. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. Cappellaro, E.; Danziger, I. J.; della Valle, M.; Gouiffes, C.; Turatto, M. (1995). «The bright linear type II SN 1990K». Astronomy and Astrophysics 293: 723–732. Bibcode1995A&A...293..723C. https://archive.org/details/sim_astronomy-and-astrophysics_1995-01_293_3/page/723. 

Αναφορές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 150 στο Wikimedia Commons