Βικιπαίδεια

Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

(Ανακατεύθυνση από Junior Eurovision 2007)

Ο Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision (αγγλικά: Junior Eurovision Song Contest‎‎· γαλλικά: Concours Eurovision de la chanson junior‎‎)[1] είναι διαγωνισμός τραγουδιού που διοργανώνεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και την DHX Media από το 2003 και είναι ανοικτή αποκλειστικά στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς που είναι μέλη της EBU. Λαμβάνει χώρα σε διαφορετική ευρωπαϊκή πόλη κάθε χρόνο, ωστόσο η ίδια πόλη μπορεί να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό περισσότερες από μία φορές.

Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Επίσης γνωστό ωςJunior Eurovision
JESC
Junior EuroSong
ΕίδοςΔιαγωνισμός τραγουδιού
ΔημιουργόςΜαρσέλ Μπεζενσόν
ΧώραΛίστα των χωρών
Λίστα των φιλοξενούμενων πόλεων
ΓλώσσαΑγγλικά και Γαλλικά
Σύνθεση μουσικήςΜαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ
Διάρκεια2 ώρες & 15 λεπτά (2003-2013)
2 ώρες & 30 λεπτά (2015-2015)
2 ώρες & 45 λεπτά (2016-τώρα)
Αριθμός κύκλων20 διαγωνισμοί
Αριθμός επεισοδίων20 τελικοί
Παραγωγή
ΠαραγωγόςEBU
ΔιανομέαςEurovision
Μετάδοση
ΚανάλιΔημόσιες Ραδιοτηλεοράσεις, μέλη της EBU
Εικόνα576i (SDTV) (2003–σήμερα) 1080i (HDTV) (2006–σήμερα)
Προβολή15 Νοεμβρίου 2003 -
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημη Ιστοσελίδα
Ιστοσελίδα Παραγωγής

Ο διαγωνισμός έχει πολλές ομοιότητες με τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, από τον οποίο παίρνει το όνομά του. Κάθε συμμετέχων ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός αποστέλλει πράξη, τα μέλη του οποίου είναι ηλικίας 9 έως 14 ετών την ημέρα του διαγωνισμού[2] και ένα πρωτότυπο τραγούδι που διαρκεί μεταξύ 2 λεπτών, 45 δευτερολέπτων και 3 λεπτών για να ανταγωνιστεί τις άλλες καταχωρίσεις. Κάθε καταχώρηση αντιπροσωπεύει τη χώρα που εξυπηρετεί ο συμμετέχων ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός. Οι θεατές από τις συμμετέχουσες χώρες καλούνται να ψηφίσουν για τις αγαπημένες τους παραστάσεις από την τηλεόραση και μια εθνική κριτική επιτροπή από κάθε συμμετέχουσα χώρα επίσης να ψηφίσει. Ο γενικός νικητής του διαγωνισμού είναι η καταχώρηση που έχει πάρει τους περισσότερους πόντους μετά τη βαθμολογία από κάθε χώρα που έχει συγκεντρωθεί και αθροιστεί. Ο τωρινός νικητής είναι ο Γάλλος Lissandro, ο οποίος κέρδισε τον 2022 contest στο Ερεβάν της Αρμενίας με το τραγούδι του "Oh maman".

Εκτός από τις χώρες που συμμετέχουν, ο διαγωνισμός έχει προβληθεί στην Αυστραλία κάθε χρόνο. Η Εσθονία, η Φινλανδία και η Γερμανία διαβίβασαν επίσης τον εναρκτήριο διαγωνισμό το 2003,[3] ακολουθούμενη από την Ανδόρα το 2006 και τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (το 2006, το 2008 και το 2009), ωστόσο αυτές οι χώρες δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει. Από το 2006, ο διαγωνισμός έχει μεταδοθεί ζωντανά στο Διαδίκτυο μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του διαγωνισμού.[4] Η Αυστραλία κλήθηκε να τραγουδήσει στο διαγωνισμό του 2015 και έχει συμμετάσχει κάθε χρόνο από τότε.

Ιστορία

Επεξεργασία

Η καταγωγή του διαγωνισμού χρονολογείται από το 2000, όταν το ραδιόφωνο της Danmarks διεξήγαγε διαγωνισμό τραγουδιού για τα παιδιά της Δανίας εκείνο το έτος και το επόμενο έτος.[5][6] Η ιδέα επεκτάθηκε σε ένα σκανδιναβικό φεστιβάλ τραγουδιού το 2002, MGP Nordic, με τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία ως συμμετέχοντες.[7][8] Η EBU πήρε την ιδέα για ένα διαγωνισμό τραγουδιού με παιδιά και άνοιξε τον διαγωνισμό σε όλους τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς μέλη της EBU, καθιστώντας το πανευρωπαϊκό γεγονός. Ο τίτλος εργασίας του προγράμματος ήταν ο "Διαγωνισμός τραγουδιού για τα παιδιά" της Eurovision,[9] με το όνομα του ήδη δημοφιλούς ανταγωνισμού τραγουδιού της EBU, του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision. Ζητήθηκε από τη Δανία να φιλοξενήσει το πρώτο πρόγραμμα μετά την εμπειρία τους με τους δικούς τους διαγωνισμούς και το MGP Nordic.

Μετά από έναν επιτυχημένο πρώτο διαγωνισμό, ο δεύτερος αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα θέσης. Η εκδήλωση θα έπρεπε αρχικά να διοργανώθηκε από τον βρετανικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ITV στο Μάντσεστερ.[10] Στη συνέχεια, η ITV ανακοίνωσε ότι, λόγω οικονομικών και προγραμματιστικών λόγων, ο διαγωνισμός δεν θα πραγματοποιηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.[11] Θεωρείται επίσης ότι ένας άλλος παράγοντας για την απόφασή τους ήταν οι βαθμολογίες ακροαματικότητας των ITV των προηγούμενων ετών που ήταν κάτω από το αναμενόμενο ποσό.[12] Η EBU προσέγγισε τον Κροατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό HRT, ο οποίος είχε κερδίσει τον προηγούμενο διαγωνισμό, για να διοργανώσει το γεγονός στο Ζάγκρεμπ,[13] αν και αργότερα προέκυψε ότι η HRT είχε «ξεχάσει» να κλείσει τον τόπο διεξαγωγής του διαγωνισμού.[14] Ήταν αυτή τη στιγμή, με πέντε μήνες που παρέμειναν μέχρι την εκδήλωση, που ο νορβηγός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός NRK προχώρησε για να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό στο Λίλεχάμμερ.[14]

Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς έπρεπε να υποβάλουν προσφορά για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν το διαγωνισμό από το 2004 για να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων προβλημάτων. Ως εκ τούτου, το Βέλγιο ήταν η πρώτη χώρα που υπέβαλε επιτυχώς προσφορά για το δικαίωμα φιλοξενίας του διαγωνισμού το 2005.[15]

Όλοι οι διαγωνισμοί έχουν μεταδοθεί σε ευρεία οθόνη 16:9 και σε υψηλή ευκρίνεια.[3] Όλοι είχαν επίσης ένα CD που παρήχθη με τα τραγούδια από την εκπομπή. Μεταξύ 2003 και 2006, τα DVD του διαγωνισμού δημιουργήθηκαν, αν και αυτό έληξε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος.[16]

Από το 2008, ο νικητής του διαγωνισμού αποφασίζεται με 50% τηλεοπτική εκπομπή και 50% εθνική κριτική επιτροπή. Οι νικητές όλων των προηγούμενων διαγωνισμών είχαν αποφασιστεί αποκλειστικά με τηλεοπτική μετάδοση. Μεταξύ 2003 και 2005 οι θεατές είχαν περίπου 10 λεπτά για να ψηφίσουν μετά την εκτέλεση όλων των τραγουδιών.[17] Μεταξύ του 2006 και του 2010 οι τηλεοπτικές γραμμές ήταν ανοικτές καθ 'όλη τη διάρκεια του προγράμματος.[18] Από το 2011 οι θεατές ψηφίζουν αφού έχουν εκτελεστεί όλα τα τραγούδια.[19] Τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν από την τηλεοπτική μετάδοση κατά τη διάρκεια των διαγωνισμών 2007 και 2008 δόθηκαν στη UNICEF.[20]

Πριν από το 2007, η αποτυχία ενός συμμετέχοντος ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού να μην εκπέμψει ζωντανά τον διαγωνισμό θα υποστεί πρόστιμο. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν είναι πλέον υποχρεωμένοι να εκπέμπουν ζωντανά τον διαγωνισμό, αλλά μπορούν να το μεταδώσουν με κάποια καθυστέρηση σε μια εποχή που είναι πιο κατάλληλη για την τηλεοπτική μετάδοση παιδιών.[21]

Ο διαγωνισμός του 2007 αποτέλεσε το θέμα του ντοκιμαντέρ Sounds Like Teen Spirit 2008: Ένα γελοίο. Η ταινία ακολούθησε αρκετούς διαγωνιζόμενους καθώς έκαναν το δρόμο τους στους εθνικούς τελικούς και στην ίδια την παράσταση.[22] Παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2008[23] and was premiered in Ghent, Belgium[24] και είχε πρεμιέρα στη Γάνδη του Βελγίου[25] και στη Λεμεσό της Κύπρου[23] όπου διεξήχθη ο διαγωνισμός του 2008.

Μορφή

Επεξεργασία

Η μορφή του διαγωνισμού παρέμεινε σχετικά αμετάβλητη κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, καθώς το σχήμα αποτελείται από διαδοχικές ζωντανές μουσικές παραστάσεις από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν οι συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικοί φορείς. Η EBU υποστηρίζει ότι στόχος του προγράμματος είναι "να προωθήσει τα νέα ταλέντα στον τομέα της λαϊκής μουσικής, ενθαρρύνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ των [...] εκτελεστών".[26]

 
Η Ξένια Σίτνικ που κατάφερε την πρώτη νίκη της Λευκορωσίας το 2005 με το τραγούδι "My vmeste". Η επόμενη νίκη της χώρας ήρθς 2 χρόνια μετά με τον Αλεξέι Ζιγκάλκοβιτς

Το πρόγραμμα προβάλλεται πάντα σε βράδυ του Σαββάτου στα τέλη Νοεμβρίου / αρχές Δεκεμβρίου και διαρκεί περίπου δύο ώρες δεκαπέντε λεπτά. [3]

Παραδοσιακά, ο διαγωνισμός θα αποτελείται από μια τελετή έναρξης στην οποία οι καλλιτέχνες θα καλωσοριστούν στην εκδήλωση, τις παραστάσεις των συμμετοχών, μια ανακεφαλαίωση των τραγουδιών που θα βοηθήσουν τους τηλεθεατές να αποφασίσουν ποιες συμμετοχές θα ψηφίσουν, κλειστά, τα αποτελέσματα της τηλεοπτικής ή της εφεδρικής κριτικής επιτροπής που ακολουθείται από τη δήλωση του νικητή και την επανάληψη του νικητήριου τραγουδιού. Σε διάφορα σημεία σε ολόκληρη την εκπομπή, τα δίκτυα μπορούν να εξαιρεθούν για λίγα λεπτά για να προβάλλουν ένα διαφημιστικό διάλειμμα.

Από το 2008, η νικητήρια συμμετοχή κάθε διαγωνισμού έχει αποφασιστεί από ένα μείγμα τηλεοπτικών και εθνικών κριτικών επιτροπών, το καθένα από τα οποία αντιστοιχεί στο πενήντα τοις εκατό των βαθμών που απονέμονται από κάθε χώρα.[27] Οι νικητές όλων των προηγούμενων διαγωνισμών είχαν αποφασιστεί αποκλειστικά με τηλεοπτική μετάδοση. Οι δέκα εγγραφές που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους σε κάθε χώρα απονέμονται σε σημεία που κυμαίνονται από ένα έως οκτώ και δέκα και δώδεκα [29]. Αυτά τα σημεία ανακοινώνονται στη συνέχεια ζωντανά κατά τη διάρκεια του προγράμματος από έναν εκπρόσωπο εκπροσώπησης της συμμετέχουσας χώρας (ο οποίος, όπως και οι συμμετέχοντες, είναι ηλικίας μεταξύ δέκα και δεκαπέντε). Μόλις όλες οι συμμετέχουσες χώρες ανακοινώσουν τα αποτελέσματά τους, η χώρα που έχει λάβει τα περισσότερα σημεία είναι ο νικητής του διαγωνισμού εκείνου του έτους.

Μέχρι το 2013 οι νικητές θα λάβουν ένα τρόπαιο και ένα πιστοποιητικό.[2] Από τον διαγωνισμό του 2013 ο νικητής, η δεύτερη και η τρίτη θέση κερδίζουν όλα τα τρόπαια και τα πιστοποιητικά.[28]

Αρχικά, σε αντίθεση με την έκδοση για ενήλικες, η νικήτρια χώρα δεν έλαβε τα δικαιώματα να φιλοξενήσει τον επόμενο διαγωνισμό. Αυτό άλλαξε το 2012, η ​​νικήτρια χώρα έχει τώρα την πρώτη άρνηση να φιλοξενήσει τον επόμενο διαγωνισμό.

Ο διαγωνισμός περιλαμβάνει συνήθως δύο παρουσιαστές, έναν άνδρα και μια γυναίκα[29][30] (αν και οι διαγωνισμοί του 2006, του 2014 και του 2015 ήταν εξαιρέσεις από αυτό[31]), οι οποίοι εμφανίζονται τακτικά στη σκηνή και με τους διαγωνιζόμενους στο πράσινο δωμάτιο . Οι παρουσιαστές είναι επίσης υπεύθυνοι για την επανάληψη των αποτελεσμάτων αμέσως μετά τον εκπρόσωπο του κάθε ραδιοτηλεοπτικού φορέα για να επιβεβαιώσουν σε ποια χώρα δίδονται τα σημεία. Οι εκπρόσωποι δίνουν τα σημεία στο στάδιο της αρένας.[32]

Παρά το γεγονός ότι ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Νέου Eurovision βασίζεται στη μορφή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, υπάρχουν πολλές διακριτικές διαφορές που είναι μοναδικές για τον διαγωνισμό παιδιών. Για παράδειγμα, ενώ τα κύρια φωνητικά πρέπει να τραγουδηθούν ζωντανά κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, τα υποστηρικτικά φωνητικά μπορούν να καταγραφούν στην οπίσθια τροχιά.[33] Η είσοδος κάθε χώρας πρέπει να επιλεγεί μέσω τηλεοπτικού εθνικού τελικού (εκτός εάν οι περιστάσεις το εμποδίσουν και η άδεια αποκτηθεί από την EBU).[34] Η απόδοση κάθε χώρας επιτρέπει στους οκτώ καλλιτέχνες να συμμετέχουν στη σκηνή, σε αντίθεση με τον αρχικό αριθμό των έξι στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από το 2005 έως το 2015 σε κάθε παίκτη απονεμήθηκε αυτομάτως 12 πόντους για να αποτρέψει τους διαγωνιζόμενους να σημειώσουν μηδέν πόντους, αν και τελειώνοντας με 12 πόντους συνολικά ήταν στην ουσία το ίδιο με μηδέν[32], ωστόσο, καμία συμμετοχή δεν έχει λάβει ποτέ τους περίφημους "μηδέν βαθμούς".

Περιορισμοί συμμετοχής

Επεξεργασία
 
Η Μαλίν Ρέιταν εκπροσωπόντας τη Νορβηγία το 2005 με το "Sommer og skolefri"

Το τραγούδι πρέπει να γράφεται και να τραγουδάται στην εθνική γλώσσα (ή σε μία από τις εθνικές γλώσσες) της εκπροσωπούμενης χώρας. Ωστόσο, μπορούν επίσης να έχουν μερικούς στίχους σε διαφορετική γλώσσα. Ο ίδιος κανόνας ήταν στον διαγωνισμό των ενηλίκων από το 1966 έως το 1972 και πάλι από το 1977 έως το 1998. Οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι υπήκοοι αυτής της χώρας ή να έχουν ζήσει εκεί για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Αρχικά ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 8 και 15 ετών,[17] ωστόσο το 2007 η ηλικιακή ομάδα περιορίστηκε, ώστε μόνο τα παιδιά ηλικίας 10 έως 15 ετών κατά την ημέρα του διαγωνισμού να μπορούν να εισέλθουν.[26] Το 2016 το εύρος ηλικίας άλλαξε και πάλι. Από δω και στο εξής μπορούν να εισέλθουν παιδιά ηλικίας 9 έως 14 ετών κατά την ημέρα του διαγωνισμού.

Το τραγούδι που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό δεν μπορεί να έχει προηγουμένως κυκλοφορήσει εμπορικά και πρέπει να διαρκεί μεταξύ 2 λεπτών 45 δευτερολέπτων και 3 λεπτών (από το 2013 και μετά).[2] Ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο οι καλλιτέχνες ερμηνευτών ή εκτελεστών δεν πρέπει να έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν μουσική εμπορικά ήταν ενεργός από το 2003 έως το 2006.[34] Αυτός ο κανόνας μειώθηκε το 2007, επιτρέποντας έτσι στους έμπειρους τραγουδιστές και συγκροτήματα στον ανταγωνισμό. Ως αποτέλεσμα, η NRK επέλεξε να αποσυρθεί από τον διαγωνισμό.[33]

Από το 2008, ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στη σύνθεση και δημιουργία των συμμετοχών.[33] Προηγουμένως, όλοι οι συνθέτες έπρεπε να είναι ηλικίας από 10 έως 15 ετών.

Οργάνωση

Επεξεργασία

Ο διαγωνισμός εκπονείται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεόρασης. Ο εκτελεστικός επόπτης κάθε διαγωνισμού από το 2003 είναι ο Svante Stockselius, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής της «Ομάδας Καθοδήγησης» που αποφασίζει για τους κανόνες του διαγωνισμού, ποιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας φιλοξενεί τον επόμενο διαγωνισμό και επιβλέπει ολόκληρη την παραγωγή κάθε προγράμματος. Το 2011, τον διαδέχτηκε ο Sietse Bakker.[35] Το 2013, ο Vladislav Yakovlev ανέλαβε τη θέση του εκτελεστικού επόπτη της EBU.[36] Ο σημερινός εκτελεστικός υπεύθυνος της EBU είναι ο Jon Ola Sand, ο νορβηγός ο οποίος είναι και ο εκτελεστικός επιβλέπων του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision από το 2011.

Οι συνεδριάσεις της Ομάδας Κατευθυντήριων Γραμμών τείνουν να περιλαμβάνουν τους "επικεφαλής των αντιπροσωπειών" των οποίων η κύρια δουλειά είναι η επαφή μεταξύ της EBU και του ραδιοτηλεοπτικού φορέα που εκπροσωπούν. Είναι επίσης καθήκον τους να βεβαιωθούν ότι οι καλλιτέχνες δεν μένουν ποτέ μόνοι τους χωρίς έναν ενήλικα και να «δημιουργήσουν μια ομαδική ατμόσφαιρα μεταξύ των [εκτελεστών] και να αναπτύξουν την εμπειρία τους και την αίσθηση της κοινότητας».[2]

Ο κατάλογος των εκτελεστικών εποπτών του διαγωνισμού τραγουδιού της Junior Eurovision που διορίστηκε από την EBU από την πρώτη έκδοση (2003) είναι ο ακόλουθος:

Χώρα Όνομα Έτος/η
  Σουηδία Σβάντε Στοκσέλιους 2003–2010
  Ολλανδία Σιέτσε Μπάκερ 2011–2012
  Ρωσία Βλαντισλάβ Γιακοβλέφ 2013–2015
  Νορβηγία Γιόν Όλα Σάντ 2016–2019
  Σουηδία Μάρτιν Έστερνταλ 2020-

Λογότυπο και θέμα του διαγωνισμού

Επεξεργασία

Το πρώην γενικό λογότυπο εισήχθη για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Junior Eurovision 2008 στην Κύπρο,[37] για τη δημιουργία μιας συνεπούς οπτικής ταυτότητας. Κάθε χρόνο του διαγωνισμού, η διοργανώτρια χώρα δημιουργεί ένα υπο-θέμα που συνήθως συνοδεύεται και εκφράζεται με ένα υπο-λογότυπο και ένα σύνθημα. Το θέμα και το σύνθημα ανακοινώνονται από την EBU και τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της διοργανώτριας χώρας.

Το γενικό λογότυπο ανανεώθηκε τον Μάρτιο του 2015,[38] επτά χρόνια μετά τη δημιουργία του πρώτου γενικού λογότυπου. Το λογότυπο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο διαγωνισμό τραγουδιού Junior Eurovision 2015, την 13η έκδοση του διαγωνισμού.

Σλόγκαν

Επεξεργασία

Από το διαγωνισμό του 2005, τα σλόγκαν εισήχθησαν στην παράσταση. Το σύνθημα αποφασίζεται από τον κεντρικό τηλεοπτικό οργανισμό και βασίζεται στο σύνθημα, αναπτύσσεται το θέμα και ο οπτικός σχεδιασμός.

Χρονιά Διοργανώτρια χώρα Διοργανώτρια πόλη Σλόγκαν
2005   Βέλγιο Άσσελτ Let's Get Loud
2006   Ρουμανία Βουκουρέστι Let the Music Play
2007   Ολλανδία Ρότερνταμ Make a Big Splash
2008   Κύπρος Λεμεσός Fun in the Sun
2009   Ουκρανία Κίεβο For the Joy of People
2010   Λευκορωσία Μινσκ Feel the Magic
2011   Αρμενία Ερεβάν Reach for the top!
2012   Ολλανδία Άμστερνταμ Break the Ice
2013   Ουκρανία Κίεβο Be Creative
2014   Μάλτα Μάρσα[39] #Together
2015   Βουλγαρία Σόφια #Discover
2016   Μάλτα Βαλέτα Embrace
2017   Γεωργία Τιφλίδα Shine Bright
2018   Λευκορωσία Μινσκ #LightUp
2019   Πολωνία Γκλίβιτσε Share the Joy
2020   Πολωνία Βαρσοβία #MoveTheWorld
2021   Γαλλία Παρίσι Imagine
2022   Αρμενία Γερεβάν Spin the Magic
2023   Γαλλία Νίκαια Heroes
2024   Ισπανία Μαδρίτη Let's Bloom

Συμμετοχή

Επεξεργασία

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε Κατάλογος χωρών της Παιδικής Eurovision

 
Συμμετοχή από το 2003:
  Συμμετοχή τουλάχιστον μία φορά
  Καμία συμμετοχή, ωστόσο μπορούν να το πράξουν
  Προοριζόταν για συμμετοχή, αλλά αργότερα αποχώρησαν
  Έχουν συμμετάσχει ως μέρος μίας άλλης χώρας, αλλά ποτέ ως ανεξάρτητο κράτος

Μόνο οι ενεργοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς της EBU επιτρέπεται να λάβουν μέρος και να ψηφίσουν στο διαγωνισμό,[2] αν και ο διαγωνισμός έχει προβληθεί σε διάφορες μη συμμετέχουσες χώρες.[10][40]

Η συμμετοχή στον διαγωνισμό τείνει να αλλάζει δραματικά κάθε χρόνο. Οι αρχικοί σκανδιναβικοί ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί εγκατέλειψαν το διαγωνισμό το 2006 επειδή διαπίστωσαν ότι η αγωγή των ανδρών δεν ήταν ηθική[41] και αναβίωσε τον ανταγωνισμό MGP Nordic, ο οποίος δεν είχε παραχθεί από τότε που ξεκίνησε ο Junior Eurovision Song Contest. Από τις τριάντα επτά χώρες που συμμετείχαν τουλάχιστον μία φορά, δύο (Λευκορωσία και Κάτω Χώρες) εκπροσωπούνταν σε κάθε διαγωνισμό από το 2016.

Αναφέρονται όλες οι χώρες που έχουν συμμετάσχει ποτέ στον διαγωνισμό παράλληλα με το έτος που έκαναν το ντεμπούτο τους:

Χρονιά Χώρα που κάνει το ντεμπούτο
2003   Λευκορωσία,   Βέλγιο,   Κροατία,   Κύπρος,   Δανία,   Ελλάδα,   Λετονία,   Βόρεια Μακεδονία,   Μάλτα,   Ολλανδία,   Νορβηγία,   Πολωνία,   Ρουμανία,   Ισπανία,   Σουηδία,   Ηνωμένο Βασίλειο
2004   Γαλλία,   Ελβετία
2005   Ρωσία,   Σερβία και Μαυροβούνιο
2006   Πορτογαλία,   Σερβία,   Ουκρανία
2007   Αρμενία,   Βουλγαρία,   Γεωργία,   Λιθουανία
2010   Μολδαβία
2012   Αλβανία,   Αζερμπαϊτζάν,   Ισραήλ
2013   Άγιος Μαρίνος
2014   Ιταλία,   Μαυροβούνιο,   Σλοβενία
2015   Αυστραλία,   Ιρλανδία
2018   Καζακστάν,   Ουαλία
2020   Γερμανία
2023   Εσθονία

Νικητές

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Κατάλογος νικητών της Παιδικής Eurovision
Χρονιά Ημ/νία Πόλη Συμμετέχοντες Νικητής Τραγούδι Ερμηνευτής Βαθμοί Διαφορά 2η θέση
2003 15 Νοεμβρίου   Κοπεγχάγη[42] 16   Κροατία "Ti si moja prva ljubav" Ντίνο Τζελούζιτς 134 9   Ισπανία
2004 20 Νοεμβρίου   Λιλεχάμερ[43] 18   Ισπανία "Antes muerta que sencilla" Μαρία Ιζαμπέλ 171 31   Ηνωμένο Βασίλειο
2005 26 Νοεμβρίου   Άσσελτ[44] 16   Λευκορωσία "My vmeste" (Мы вместе) Ξένια Σίτνικ 149 3   Ισπανία
2006 2 Δεκεμβρίου   Βουκουρέστι[45] 15   Ρωσία "Vesenniy Jazz" (Весенний джаз) Αδελφές Τολματσέβυ 154 25   Λευκορωσία
2007 8 Δεκεμβρίου   Ρότερνταμ[46] 17   Λευκορωσία "S druz'yami" (С друзьями) Αλεξέι Ζιγκάλκοβιτς 137 1   Αρμενία
2008 22 Νοεμβρίου   Λεμεσσός 15   Γεωργία "Bzz.." Bzikebi 154 19   Ουκρανία
2009 21 Νοεμβρίου   Κίεβο[47] 13   Ολλανδία "Click Clack" Ράλφ Μάκενμπαχ 121 5
2010 20 Νοεμβρίου   Μινσκ[48] 14   Αρμενία "Mama" (Մամա) Βλαντιμίρ Αρζουμαγιάν 120 1   Ρωσία
2011 3 Δεκεμβρίου   Ερεβάν[49] 13   Γεωργία "Candy Music" CANDY 108 5   Ολλανδία
2012 1 Δεκεμβρίου   Άμστερνταμ[50] 12   Ουκρανία "Nebo" (Небо) Αναστάσια Πέτρικ 138 35   Γεωργία
2013 30 Νοεμβρίου   Κίεβο[51] 12   Μάλτα "The Start" Γκάια Κάουτσι 130 9   Ουκρανία
2014 15 Νοεμβρίου   Μάρσα1[39] 16   Ιταλία "Tu primo grande amore" Βιντσέντσο Καντιέλλο 159 12   Βουλγαρία
2015 21 Νοεμβρίου   Σόφια[52] 17   Μάλτα "Not My Soul" Ντέστινι Τσουκουνγιέρε 185 9   Αρμενία
2016 20 Νοεμβρίου   Βαλέτα[53] 17   Γεωργία "Mzeo" (მზეო) Μαριάμ Μαμαντασβίλι 239 7
2017 26 Νοεμβρίου   Τιφλίδα[54] 16   Ρωσία "Wings" Πωλίνα Μπογκουσέβιτς 188 3   Γεωργία
2018 25 Νοεμβρίου   Μινσκ[55] 20   Πολωνία "Anyone I Want to Be" Ροξάνα Βένγκιελ 215 12   Γαλλία
2019 24 Νοεμβρίου   Γκλίβιτσε[56] 19 "Superhero" Βίκι Γκάμπορ 278 51   Καζακστάν
2020 29 Νοεμβρίου   Βαρσοβία 12   Γαλλία "J'imagine" Βαλεντίνα 200 48
2021 19 Δεκεμβρίου   Παρίσι 19   Αρμενία "Qami Qami" Μαλένα 224 6   Πολωνία
2022 11 Δεκεμβρίου   Γερεβάν 16   Γαλλία "Oh Maman!" Λισάντρο 203 23   Αρμενία
2023 26 Νοεμβρίου   Νίκαια 16 "Cœur" Ζόε Κλοζούρ 228 27   Ισπανία
2024 16 Νοεμβρίου   Μαδρίτη 17   Γεωργία "To My Mom" Αντρία Πουτκαράντζε 239 26   Πορτογαλία
Σημειώσεις
1.^ Ωστόσο ο χώρος που φιλοξένησε τον διαγωνισμό είναι στη Μάρσα, ο εκτελεστικός επόπτης Βλαντισλάβ Γιακοβλέφ είπε στις 18 Δεκεμβρίου 2013 ότι δεν θα υπάρχει οικοδέσποινα πόλη αλλά νησί.[39]

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

Παρακάτω παρατίθεται ένας κατάλογος των πρώην συμμετεχόντων στο Junior Journey Eurovision που έχουν συμμετάσχει στην ανώτερη έκδοση του διαγωνισμού. Από το 2014, ο νικητής του διαγωνισμού τραγουδιού Junior Eurovision έχει προσκληθεί ως επισκέπτης στον τελικό του διαγωνισμού για ενήλικες.

Χώρα Συμμετέχων Χρονιά JESC Χρονιά ESC Σημειώσεις
Πολωνία Βερονίκα Μποτσάτ1 2004 2010 Φωνητικά για τον Marcin Mroziński
Σερβία Νεβένα Μπόζοβιτς 2007 2013 Συμμετείχε ως μέλος των Moje 3 με το "Ljubav je svuda" όπου τερμάτισαν 11οι στον πρώτο ημιτελικό
2019 Συμμετείχε ως σόλο με το "Kruna" όπου τερμάτισε 18η στον τελικό
Ρωσία Αδελφές Τολματσέβυ 2006 2014 Συμμετείχαν με το "Shine" όπου τερμάτισαν 7οι στον τελικό
Άγιος Μαρίνος Μικέλε Περνιόλα 2013 2015 Συμμετείχαν σαν ντουέτο με το "Chain of Lights" όπου τερμάτισαν 16οι στον δεύτερο ημιτελικό
Ανίτα Σιμοντσίνι2 2014
Αρμενία Μόνικα Μανουτσάροβα 2008 2016 Φωνητικά για την Ιβέτα Μουκουτσιάν
2018 Φωνητικά για τον Σεβάκ Καναγκιάν
Ολλανδία O’G3NE3 2007 2017 Συμμετείχαν με το "Lights and Shadows" όπου τερμάτισαν 11οι στον τελικό
Λιθουανία Ιέβα Ζασιμαουσκαϊτέ4 2007 2018 Συμμετείχε με το "When We're Old" όπου τερμάτισε 12η στον τελικό
Μάλτα Ντέστινι Τσουκουνγιέρε 2015 2019 Φωνητικά για τη Μισέλα Πέις
2021 Συμμετείχε με το "Je Me Casse" όπου τερμάτισε 7η στον τελικό
Ολλανδία Stefania5 2016 2021 Συμμετείχε με το "Last Dance" όπου τερμάτισε 10η στον τελικό
Γεωργία Ιρού Καχανόβι6 2011 2023 Συμμετείχε με το "Echo" όπου τερμάτισε 12η στον δεύτερο ημιτελικό
1.^ Ως μέλος των KWADro
2.^ Ως μέλος των The Peppermints
3.^ Ως Lisa, Amy & Shelley
4.^ Ως μέρος των φωνητικών για τη Lina Joy
5.^ Ως μέλος των Kisses
6.^ Ως μέλος των Candy

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Official information page» (στα French). European Broadcasting Union. 10 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Extract of rules of the 2006 contest» (PDF). European Broadcasting Union. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2008. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «The new Junior Eurovision Song Contest in high definition». European Broadcasting Union. Νοεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017. 
  4. ↑ «Junior Eurovision live on the internet». ESC Today. 1 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017. 
  5. ↑ «IMDB: Børne1'erens melodi grand prix 2000». IMDB. 1 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  6. ↑ «IMDB: de unges melodi grand prix 2001». IMDB. 1 Μαΐου 2001. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  7. ↑ «IMDB: MGP Nordic 2002». IMDB. 1 Δεκεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  8. ↑ «MGP Nordic 2002» (στα Danish). esconnet.dk. 27 Απριλίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  9. ↑ «First EBU press release on JESC 2003». European Broadcasting Union. 22 Νοεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Confirmation of Manchester as original host». European Broadcasting Union. 16 Νοεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2008. 
  11. ↑ «'Junior contest not to take place in Manchester'». ESC Today. 13 Μαΐου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  12. ↑ Cozens, Claire (17 November 2003). «JESC UK ratings». London: The Guardian. https://www.theguardian.com/media/2003/nov/17/overnights2. Ανακτήθηκε στις 3 May 2008. 
  13. ↑ «'Junior 2004 in Croatia'». ESC Today. 1 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «'Junior contest moves to Norway'». ESC Today. 17 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  15. ↑ «'Junior 2005 on 26 November in Belgium'». ESC Today. 20 Νοεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  16. ↑ «'No DVD from JESC 2007'». Oikotimes. 17 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Official information on the 2005 contest». European Broadcasting Union. 24 Νοεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008. 
  18. ↑ «'Televoting all night long'». ESC Today. 20 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008. 
  19. ↑ Siim, Jarmo (15 Ιουλίου 2011). «12 countries for Junior Eurovision 2011, several changes coming up». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2015. 
  20. ↑ «Belinkomsten finale Junior Eurovisie Songfestival naar Unicef» (στα Dutch). UNICEF. 6 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  21. ↑ «Information on the fine/ban rule implemented on Croatia and the scrapping of the live rule». ESC Today. 4 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008. 
  22. ↑ Harvey, Dennis (17 September 2008). «Variety review of Sounds Like Teen Spirit». Variety. http://www.variety.com/review/VE1117938416.html?categoryid=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις 10 June 2009. 
  23. ↑ 23,0 23,1 «Premiere of JESC film in Cyprus». IMDB. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  24. ↑ «Video of Belgian premiere of JESC Film». YouTube. 16 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2008. 
  25. ↑ «Premiere of JESC film in Cyprus». CyBC. Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  26. ↑ 26,0 26,1 «Generic contest information page». European Broadcasting Union. Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2008. 
  27. ↑ «Junior: Minor format changes introduced». European Broadcasting Union. 6 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009. 
  28. ↑ «NTU reveals all with under 50 days to go». European Broadcasting Union. 15 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2013. 
  29. ↑ «'Third Junior Eurovision Song Contest': Information on the 2005 running order draw». European Broadcasting Union. 14 Οκτωβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  30. ↑ «'JESC official presentation tomorrow'». ESC Today. 21 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  31. ↑ «'Exclusive: The singing logo is the co-host!!!'». ESC Today. 6 Νοεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  32. ↑ 32,0 32,1 «'Your votes please: the spokespersons'». ESC Today. 26 Νοεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 «Rules alterations for 2008 contest as well as details of traditional rules». ESCKaz. 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2008. 
  34. ↑ 34,0 34,1 «Rules of the 2003 contest». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008. 
  35. ↑ «Information on the Steering Group». Cyprus Broadcasting Corporation. 6 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2008. 
  36. ↑ Jarmo, Siim. «Junior 2013 venue confirmed». JuniorEurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2013. 
  37. ↑ «'New logo for the Junior Eurovision Song Contest'». European Broadcasting Union. 13 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  38. ↑ «Photo gallery: Junior Eurovision 2015 Logo – Junior Eurovision Song Contest — Tbilisi 2017». junioreurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2018. 
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 Fisher, Luke James (18 Δεκεμβρίου 2013). «Malta to host Junior Eurovision 2014». JuniorEurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2013. 
  40. ↑ «'Israel getting into the JESC spirit'». ESC Today. 22 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008. 
  41. ↑ «News – Scandinavian JESC pull-out». ESC Today. 18 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  42. ↑ «Results of the 2003 contest». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  43. ↑ «Results of the 2004 contest». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  44. ↑ «Results of the 2005 contest». Oikotimes. 29 Νοεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  45. ↑ «Results of the 2006 contest». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  46. ↑ «Results of the 2007 contest». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  47. ↑ «'Exclusive: 13 countries to be represented at Junior 2009!'». European Broadcasting Union. 8 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  48. ↑ «'Exclusive: Belarus to host Junior 2010'». European Broadcasting Union. 8 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2009. 
  49. ↑ Siim, Jarmo (18 Ιανουαρίου 2011). «Armenia to host Junior Eurovision in 2011». European Broadcasting Union. 
  50. ↑ «Junior 2012 in Amsterdam on December 1». European Broadcasting Union. 27 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012. 
  51. ↑ Siim, Jarmo (7 Φεβρουαρίου 2013). «Ukraine to host Junior 2013». EBU. 
  52. ↑ «Junior Eurovision 2015: 21 November in Sofia, Bulgaria». JuniorEurovision.tv. 30 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015. 
  53. ↑ «Malta to host the 14th Junior Eurovision Song Contest!». eurovision.tv. eurovision. 13 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2016. 
  54. ↑ Granger, Anthony (26 Φεβρουαρίου 2017). «Tbilisi to Host the Junior Eurovision Song Contest 2017». eurovoix.com. Eurovoix. 
  55. ↑ Jordan, Paul (15 Οκτωβρίου 2017). «Minsk announced as the host city for Junior Eurovision 2018!». junioreurovision.tv. EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2017. 
  56. ↑ «Gliwice-Silesia Host City of Junior Eurovision 2019». junioreurovision.tv. European Boradcasting Union. 6 Μαρτίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Παιδικός_Διαγωνισμός_Τραγουδιού_Eurovision&oldid=10838165"