Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003

O Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003 ήταν ο πρώτος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision για νέους τραγουδιστές ηλικίας οκτώ έως δεκαπέντε χρονών. Διεξήχθη στις 15 Νοεμβρίου 2003, στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Με την Καμίλλα Ότεσεν και τον Ρέμι ως παρουσιαστές, το διαγωνισμό κέρδισε ο Ντίνο Τζελούζιτς, ο οποίος ήταν τότε έντεκα ετών, ο οποίος εκπροσώπησε την Κροατία με το τραγούδι του "Ti si moja prva ljubav", ενώ η δεύτερη και η τρίτη θέση στην Ισπανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο αντίστοιχα. Την επόμενη φορά που μια χώρα θα κέρδιζε στην πρώτη της προσπάθεια ήταν η Ιταλία το 2014.

Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003
Ημερομηνίες
Τελικός15 Νοεμβρίου 2003
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςΦόρουμ Κοπεγχάγης, Κοπεγχάγη, Δανία
Παρουσιαστές
ΣκηνοθέτηςΆρνε Ράσμουσσεν
Εκτελεστικός επόπτηςΣβάντε Στοκσέλιους
Εκτελεστικός παραγωγόςΠρέμπεν Βρίντστοφτ
ΔιοργανωτήςDanmarks Radio (DR)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμούFu:el και Dance Faction
Ενδιάμεση πράξη
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών16
Πρώτη εμφάνιση
Συμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Αγίου Μαρίνου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Αυστραλίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρρας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή του Λιβάνου στην Παιδική EurovisionΣυμμετοχή της Τυνησίας στην Παιδική Eurovision
     Συμμετέχουσες χώρες
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα δίνει 12, 10, 8–1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια.
Μηδέν βαθμοίΚαμία
Νικητής Κροατία
"Ti si moja prva ljubav"
Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision2004 →

Ο Dino Jelusic είχε κληρωθεί στην δεύτερη θέση της σειράς εμφάνισης, από την οποία στην ενήλικη Eurovision δεν έχει κερδίσει καμία χώρα, όμως η Κροατία κατάφερε να κερδίσει από αυτή την θέση για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού.

Ήταν ο πρώτος διαγωνισμός της Eurovision που μεταδόθηκε σε μορφή ευρείας οθόνης 16:9 και σε υψηλή ευκρίνεια, αλλά προσφέρθηκε επίσης στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς με την παραδοσιακή αναλογία διαστάσεων 4:3. Ήταν επίσης ο πρώτος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision όπου θα κυκλοφορούσε ένα DVD του διαγωνισμού. Αποφασίστηκε ότι η χώρα που κέρδισε τον διαγωνισμό δεν θα φιλοξενούσε απαραίτητα τον επόμενο διαγωνισμό, για να μειωθεί η πίεση στους διαγωνιζόμενους. Ανακοινώθηκε πριν από τη διεξαγωγή του διαγωνισμού ότι η επόμενη έκδοση θα διεξαχθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο (αν και τελικά αυτό δεν έγινε).

Η καταγωγή του διαγωνισμού χρονολογείται από το 2000, όταν το Danmarks Radio πραγματοποίησε διαγωνισμό τραγουδιού για τα παιδιά της Δανίας το έτος αυτό και το επόμενο έτος.[1][2] Η ιδέα επεκτάθηκε σε ένα σκανδιναβικό φεστιβάλ τραγουδιού το 2002, MGP Nordic, με τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία ως συμμετέχοντες.[3][4] Η EBU πήρε την ιδέα για έναν διαγωνισμό τραγουδιού με παιδιά και άνοιξε τον διαγωνισμό σε όλους τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της EBU, καθιστώντας την πανευρωπαϊκή εκδήλωση. Ο τίτλος εργασίας του προγράμματος ήταν ο "Διαγωνισμός Τραγουδιού για τα Παιδιά της Eurovision",[5] με το όνομα του ήδη δημοφιλούς ανταγωνισμού τραγουδιού της EBU, του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision. Ζητήθηκε από τη Δανία να φιλοξενήσει το πρώτο πρόγραμμα μετά από την εμπειρία τους με τους δικούς τους διαγωνισμούς και το MGP Nordic.

Τοποθεσία

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Κοπεγχάγη
 
Φόρουμ Κοπεγχάγης, χώρος φιλοξενίας του διαγωνισμού.

Το Forum Copenhagen (Δανέζικα: Forum København) είναι μια μεγάλη πολυλειτουργική, ενοικιάσιμη εσωτερική αίθουσα που βρίσκεται στο Frederiksberg, Κοπεγχάγη, Δανία. Διοργανώνει μεγάλη ποικιλία συναυλιών, αγορών, εκθέσεων και άλλων εκδηλώσεων. Ο χώρος μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 10.000 άτομα ανάλογα με την εκδήλωση. Το Φόρουμ λειτουργεί ως συνεδριακό κέντρο, αίθουσα συναυλιών και εσωτερική αίθουσα.

Άνοιξε τον Φεβρουάριο του 1926 για να φιλοξενήσει έκθεση αυτοκινήτων και ανακαινίστηκε τελευταία το 1996-97. Πάνω από δύο ορόφους υπάρχει ένα συνολικό εκθεσιακό εμβαδόν 5.000μ² και ένα ξεχωριστό εστιατόριο για μέχρι 250 έδρες. Ο σταθμός του μετρό Forum βρίσκεται δίπλα στο κτίριο. Το Forum Copenhagen σχεδιάστηκε από τον Oscar Gundlach-Pedersen και ο φωτισμός ήταν από την ολοκαίνουργια λάμπα PH της Poul Henningsen. Το 1929 διοργάνωσε μια έκθεση αρχιτεκτονικής, η οποία ήταν μια από τις πρώτες παρουσιάσεις της λειτουργικότητας στη Δανία, δηλαδή την Έκθεση Στέγασης και Οικοδόμησης στο Forum. Ήταν σε αυτή την έκθεση που οι Arne Jacobsen και Flemming Lassen επέδειξαν την εγγραφή τους στο κυλινδρικό "Σπίτι του Μέλλοντος".

Παρουσιαστές

Επεξεργασία

Τον Φεβρουάριο του 2003, υπήρξαν εικασίες σχετικά με τον πιθανό οικοδεσπότη του πρώτου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision για παιδιά. Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), ο διοργανωτής του σόου, ανακοίνωσε την πιθανή ανάθεση αυτού του ρόλου στον Ιρλανδό τραγουδιστή και συν-παρουσιαστή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 1997, Ρόναν Κίτινγκ, αν και δεν είχε υπογραφεί ακόμη συμβόλαιο.[6] Στις 10 Οκτωβρίου 2003, ωστόσο, ανακοινώθηκε επίσημα ότι ο διαγωνισμός θα φιλοξενούνταν από το Δανέζικο δίδυμο που αποτελείται από την Καμίλλα Ότεσεν και τον ράπερ Ρέμι.[7]

Ψηφοφορία

Επεξεργασία

Όλες οι χώρες χρησιμοποίησαν την τηλεψηφοφορία για να αποφασίσουν για την πρώτη δεκάδα τους. Κατά τον κανονικό τρόπο της Eurovision, το αγαπημένο τραγούδι κάθε χώρας έλαβε 12 βαθμούς, το δεύτερο αγαπημένο της 10 και το τρίτο έως το δέκατο φαβορί έλαβε 8-1 βαθμούς.

Καρτ ποστάλ

Επεξεργασία

Οι καρτ ποστάλ παρουσίαζαν όλους τους συμμετέχοντες (και τους χορευτές/τραγουδιστές τους) να εξερευνούν διάφορα μέρη της Κοπεγχάγης. Ο ήχος της καρτ ποστάλ θα ήταν μια οργανική εκδοχή του θέματος έναρξης. Η παρακάτω λίστα δείχνει τα διάφορα μέρη που επισκέφτηκαν:

  1.   Ελλάδα – Κήποι Τίβολι
  2.   Κροατία – Φόρουμ Κοπεγχάγης
  3.   Κύπρος – Βασιλικό Δανικό Θέατρο
  4.   Λευκορωσία – Δανέζικο Ενυδρείο
  5.   Λετονία – Strøget
  6.   ΠΓΔΜ – Λίμνες Κοπεγχάγης
  7.   Πολωνία – Ένα ξενοδοχείο στην Κοπεγχάγη
  8.   Νορβηγία – Κομμωτήρια στην Κοπεγχάγη
  9.   Ισπανία – Πάρκεν
  10.   Ρουμανία – Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων του Louis Tussaud [dk]
  11.   Βέλγιο – Κοπεγχάγη Skatepark
  12.   Ηνωμένο Βασίλειο – Ζωολογικός Κήπος Κοπεγχάγης
  13.   Δανία – Περίπτερο χοτ ντογκ στην Κοπεγχάγη
  14.   Σουηδία – Στρογγυλός Πύργος της Κοπεγχάγης
  15.   Μάλτα – Σχολή ιππασίας στην Κοπεγχάγη
  16.   Ολλανδία – Διαδικτυακό καφέ στην Κοπεγχάγη

Παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού

Επεξεργασία

Το σόου άνοιξε το δανέζικο συγκρότημα Fu:el και το χορευτικό πλήρωμα Dance Faction. Η ενδιάμεση τελετή περιελάμβανε δύο βρετανικές πράξεις: οι Sugababes ερμήνευσαν το "Hole in the Head", ενώ οι Busted, με εξαίρεση τον Charlie Simpson που απουσίαζε λόγω ασθένειας, ερμήνευσαν το "Crashed the Wedding".[8]

Συμμετέχουσες χώρες

Επεξεργασία

Τον Μάιο του 2003, η EBU κυκλοφόρησε την αρχική λίστα των συμμετεχόντων με 16 διαγωνιζόμενες χώρες, στην πρώτη έκδοση του Παιδικού Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision.[9] Σε ένα πρωτότυπο δελτίο τύπου για τον διαγωνισμό, τότε με τίτλο "Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision για παιδιά", πραγματοποιήθηκε κλήρωση για να επιλεγούν 15 χώρες που θα λάβουν μέρος στον εναρκτήριο διαγωνισμό, με τη σλοβακική τηλεόραση Slovenská televízia (STV) και τη γερμανική ραδιοτηλεοπτική εταιρεία ARD να διαγωνίζονται μαζί με άλλες 13 χώρες.[5]

Αυτές οι χώρες θα αντικατασταθούν τελικά από συμμετοχές από την Πολωνία, την Κύπρος (που προστέθηκε ως 16η χώρα πριν αποσυρθούν η Γερμανία και η Σλοβακία) και τη Λευκορωσία, στην πρώτη τους εκδήλωση στη Eurovision. Υπήρχαν επίσης αναφορές ότι ο Φινλανδικόςς ραδιοτηλεοπτικός φορέας Yle είχε σχεδιάσει να συμμετάσχει στον διαγωνισμό, αλλά απλώς τον μετέδωσε.[10]

Πριν από την εκδήλωση, ένα άλμπουμ συλλογής που περιείχε όλα τα τραγούδια από τον διαγωνισμό του 2003, μαζί με τις εκδόσεις καραόκε, συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοφωνίας και κυκλοφόρησε από την Universal Music Group τον Νοέμβριο του 2003.[11]

Η κλήρωση για τη σειρά εμφάνισης του διαγωνισμού πραγματοποιήθηκε στις 6 Οκτωβρίου, με την Ελλάδα να ανοίγει το διαγωνισμό και την Ολλανδία να τον κλείνει.[12]

Τα δικαιώματα μετάδοσης του διαγωνισμού αποκτήθηκαν επίσης από τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς στη Φινλανδία (YLE), τη Σερβία και το Μαυροβούνιο (RTS/RTCG), την Εσθονία (ETV), τη Γερμανία (KI.KA) και την Αυστραλία (SBS).

Αποτελέσματα

Επεξεργασία
Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση Βαθμοί
01   Ελλάδα Νικόλας Γκανόπουλος "Φίλοι για πάντα" Ελληνικά 8 53
02   Κροατία Ντίνο Τζελούζιτς "Ti si moja prva ljubav" Κροατικά 1 134
03   Κύπρος Θεοδώρα Ράφτη "Μια ευχή" Ελληνικά 14 16
04   Λευκορωσία Βόλχα Σατσιούκ "Tantsuy" (Танцуй) Λευκορωσικά 4 103
05   Λετονία Ντζίνταρς Τσίτσα "Tu esi vasarā" Λετονικά 9 37
06   Βόρεια Μακεδονία Μαρίγια & Βικτόριγια "Ti ne me poznavaš" (Ти не ме познаваш) Σλαβομακεδονικά 12 19
07   Πολωνία Καταρζίνα Ζουράβικ "Coś mnie nosi" Πολωνικά 16 3
08   Νορβηγία 2U "Sinnsykt gal forelsket" Νορβηγικά 13 18
09   Ισπανία Σέρχιο "Desde el cielo" Ισπανικά 2 125
10   Ρουμανία Bubu "Tobele sunt viaţa mea" Ρουμανικά 10 35
11   Βέλγιο X!NK "De vriendschapsband" Ολλανδικά 6 83
12   Ηνωμένο Βασίλειο Τομ Μόρλεϊ "My Song for the World" Αγγλικά 3 118
13   Δανία Άνε Γκάντεγκορντ "Arabiens drøm" Δανικά 5 93
14   Σουηδία The Honeypies "Stoppa mig" Σουηδικά 15 12
15   Μάλτα Σάρα Χάρισον "Like a Star" Αγγλικά 7 56
16   Ολλανδία Ροέλ Φέλιους "Mijn ogen zeggen alles" Ολλανδικά 11 23

Αναλυτικά αποτελέσματα ψηφοφορίας

Επεξεργασία
Αναλυτικά αποτελέσματα ψηφοφορίας[13]
Συνολικά
Ελλάδα
Κροατία
Κύπρος
Λευκορωσία
Λετονία
ΠΓΔΜ
Πολωνία
Νορβηγία
Ισπανία
Ρουμανία
Βέλγιο
Ηνωμένο Βασίλειο
Δανία
Σουηδία
Μάλτα
Ολλανδία
Διαγωνιζόμενοι
Ελλάδα 53 7 12 1 5 1 1 7 5 2 7 1 3 1
Κροατία 134 10 8 10 8 12 10 12 2 12 8 8 8 8 8 10
Κύπρος 16 12 1 3
Λευκορωσία 103 5 12 6 10 10 12 10 1 7 5 5 4 7 6 3
Λετονία 37 5 8 4 3 3 1 3 1 3 6
ΠΓΔΜ 19 10 2 1 2 4
Πολωνία 3 3
Νορβηγία 18 1 3 2 5 3 4
Ισπανία 125 8 8 10 6 12 8 8 6 8 10 12 6 6 10 7
Ρουμανία 35 4 5 2 5 2 6 6 5
Βέλγιο 83 3 6 2 7 4 6 6 4 8 3 6 7 5 4 12
Ηνωμένο Βασίλειο 118 7 4 7 12 7 3 7 5 10 10 4 12 10 12 8
Δανία 93 6 2 4 5 6 7 5 8 12 6 7 4 12 7 2
Σουηδία 12 1 2 3 5 1
Μάλτα 56 2 3 3 4 1 4 7 4 1 10 10 2 5
Ολλανδία 23 1 4 2 12 2 2

Ακολουθεί μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που κάθε χώρα απονέμει σε άλλη:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
3   Ηνωμένο Βασίλειο Δανία, Λευκορωσία, Μάλτα
  Κροατία Νορβηγία, ΠΓΔΜ, Ρουμανία
2   Δανία Ισπανία, Σουηδία
  Ισπανία Ηνωμένο Βασίλειο, Λετονία
  Λευκορωσία Κροατία, Πολωνία
1   Βέλγιο Ολλανδία
  Ελλάδα Κύπρος
  Κύπρος Ελλάδα
  Ολλανδία Βέλγιο

Άλλες χώρες

Επεξεργασία

Για να είναι επιλέξιμη μια χώρα για πιθανή συμμετοχή στον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision, πρέπει να είναι ενεργό μέλος της EBU. Προς το παρόν είναι άγνωστο εάν η EBU δίνει προσκλήσεις συμμετοχής και στα 56 ενεργά μέλη όπως κάνουν για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

  •   Φινλανδία – Ο φινλανδικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Yle εξέφρασε ενδιαφέρον να συμμετάσχει στον διαγωνισμό. Ωστόσο, ήταν ανεπιτυχής αλλά τον μετέδωσαν.[14]
  •   Γερμανία – Η EBU ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει κλήρωση για να καθορίσει ποιες χώρες θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Ο γερμανικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός KiKa ήταν μία από τις χώρες που κληρώθηκαν.[5] Ωστόσο, ανακοίνωσαν την απόσυρσή τους από τον διαγωνισμό αλλά τον μετέδωσαν.[19] Η Γερμανία δεν θα έκανε το ντεμπούτο της στη Junior Eurovision μέχρι το 2020.[15]
  •   Ιρλανδία – Μετά την αποχώρηση της Γερμανίας και της Σλοβακίας,[16] η EBU έστειλε μια πρόσκληση στον ιρλανδικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Raidió Teilifís Éireann (RTÉ), ο οποίος στη συνέχεια υπέβαλε προκαταρκτικές αιτήσεις, αλλά στο τέλος αρνήθηκε να συμμετάσχει ή να μεταδώσει τον διαγωνισμό.[17] Ωστόσο, η Ιρλανδία έκανε το ντεμπούτο της με το TG4 ως ραδιοτηλεοπτικό φορέα το 2015.
  •   Ισραήλ – Η EBU έστειλε επίσης μια πρόσκληση στην Αρχή Ραδιοφωνίας του Ισραήλ (IBA), αλλά αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και επίσης δεν τη μετέδωσε.[16] Η Ιρλανδία και το Ισραήλ θα αντικατασταθούν αργότερα από την Πολωνία και τη Λευκορωσία, οι οποίες έλαβαν την τελική θέση.[16]
  •   Σλοβακία – Ο σλοβακικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Slovenská televízia (STV), μαζί με την KiKa, κλήθηκαν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό,[5] ωστόσο αρνήθηκε να συμμετάσχει και δεν μετέδωσε επίσης την εκπομπή.

Μετάδοση

Επεξεργασία

Τα δικαιώματα μετάδοσης του διαγωνισμού αποκτήθηκαν επίσης από ραδιοτηλεοπτικούς φορείς στην Ισλανδία (RÚV),[18] στη Φινλανδία (Yle), στη Σερβία και Μαυροβούνιο (RTS/RTCG), στην Εσθονία (ETV), στη Γερμανία (KI.KA), στην Αυστραλία (SBS) και στο Κόσοβο (RTK). Μερικοί από τους συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικούς φορείς μετέδωσαν επίσης το πρόγραμμα ζωντανά στο ραδιόφωνο.[14]

Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές στις συμμετέχουσες χώρες
Χώρα Ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Σχολιαστές Ref.
  Βέλγιο VRT TV1 Ολλανδικά: Ιλς βαν Χούκε και Μπαρτ Πέιτερς
RTBF La Deux Γαλλικά: Κορίν Μπουλανζιέ
  Δανία DR1 Νικολάι Μόλμπεχ
  Ελλάδα ΕΤ1 Μάσα Φασούλα και Νίκος Φραντζεσκάκης [19]
  Ηνωμένο Βασίλειο ITV Μαρκ Ντέρντεν-Σμιθ και Τάρα Πάλμερ-Τόμκινσον [20]
  Ισπανία TVE1 Φερνάντο Αρχέντα
  Κροατία HRT TBC
  Κύπρος ΡΙΚ TBC
  Λετονία LTV1 Κάρλις Στράιπς [21]
  Λευκορωσία Belarus 1 Ντένις Κουριάν
  Μάλτα TVM TBC
  Νορβηγία NRK1 Στίαν Μπάρσνες Σίμονσεν
  Ολλανδία Nederland 1 Άντζελα Χροουτάιζεν
  ΠΓΔΜ MTV 1 Μιλάνκα Ράτσικ
  Πολωνία TVP2 Γιάροσλαβ Κουλτσίτσκι
  Ρουμανία TVR1 Ιοάνα Ισοπέκου και Αλεξάντρου Νάγκι
  Σουηδία SVT1 Βικτόρια Ντίρινγκ
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές σε μη συμμετέχουσες χώρες
  Αυστραλία SBS TV (καθυστέρηση) Χωρίς σχολιασμό [22]
  Γερμανία KI.KA (καθυστέρηση) Άγνωστο [22]
  Εσθονία ETV Άγνωστο [14]
  Ισλανδία RÚV Άγνωστο [18]
  Σερβία και Μαυροβούνιο RTCG, RTS, RTK Άγνωστο [14]
  Φινλανδία YLE TV2 Χένα Βένινεν και Ολάφι Ούσιβιρτα [10]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «IMDB: Børne1'erens melodi grand prix 2000». IMDB. 1 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  2. «IMDB: de unges melodi grand prix 2001». IMDB. 1 Μαΐου 2001. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  3. «IMDB: MGP Nordic 2002». IMDB. 1 Δεκεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  4. «MGP Nordic 2002» (στα Danish). esconnet.dk. 27 Απριλίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2008. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 «First EBU press release on JESC 2003». European Broadcasting Union. 22 Νοεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2017. 
  6. «Eurovision Ronan Keating may host Junior Eurovision». ESCToday.com. 22 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020. 
  7. «Eurovision Running order Junior Eurovision Song Contest known». ESCToday.com. 7 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020. 
  8. «Eurovision Sugababes and Busted interval acts Junior Eurovision». ESCToday.com. 17 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020. 
  9. «Junior Eurovision Song Contest 2003». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2014. 
  10. 10,0 10,1 «TV-OHJELMA: YLE2 21:15 Junior Euroviisut 2003». netello.fi (στα Φινλανδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2017. 
  11. «Various - Junior Eurovision Song Contest Copenhagen 2003». Discogs. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2020. 
  12. «First ever Junior Eurovision Song Contest». European Broadcasting Union. 7 Οκτωβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2014. 
  13. «Results of the Final of Copenhagen 2003». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 «The new Junior Eurovision Song Contest in high definition». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2017. 
  15. «Deutschland nimmt am Junior ESC 2020 teil». eurovision.de (στα Γερμανικά). 8 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020. 
  16. 16,0 16,1 16,2 «Junior ESC». esckaz.com. 
  17. Granger, Anthony (12 Δεκεμβρίου 2013). «Ireland: RTE Denies Interest In Junior Eurovision». Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2020. 
  18. 18,0 18,1 «The Event - EBU Press Conference». 9 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2006. 
  19. Zouboulakis, I. (1 November 2003). «Επιλογές / 21:00, ET1 "Eurovision Junior"». To Vima: σελ. 49. 
  20. «Junior Eurovision Song Contest». UKGameshows. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  21. «Tuvojas "mazā" Eirovīzija». diena.lv. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2018. 
  22. 22,0 22,1 «EBU.CH :: EBU news - 2003_11_17». 28 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 

Επιπλέον λινκ

Επεξεργασία