Τσεμπίνια
Συντεταγμένες: 50°10′N 19°29′E / 50.167°N 19.483°E
Η Τσεμπίνια (πολωνικά: Trzebinia, γίντις: טשעבין) είναι πόλη του Πόβιατ Χσάνουφ στο Βοεβοδάτο της Μικράς Πολωνίας στην Πολωνία. Στην πόλη υπάρχει διυλιστήριο πετρελαίου της PKN Orlen και ένας σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος της γραμμής Κρακοβία-Κατοβίτσε, με συνδέσεις με το Οσφιέντσιμ και το Σπιτκοβίτσε. Τα έτη 1975-1998, η πόλη ήταν μέρος του πρώην Βοεβοδάτου Κατοβίτσε. Με πληθυσμό 20.175 κατοίκων (31 Δεκεμβρίου 2010), η Τσεμπίνια είναι ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο. Η πόλη βρίσκεται στο Υψίπεδο Κρακοβίας-Τσενστοχόβα, 269 με 407 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Τσεμπίνια είναι σιδηροδρομικός και οδικός κόμβος και βρίσκεται σε κόμβο του Αυτοκινητόδρομου Α4 και της Εθνικής Οδού 79. Η απόσταση από το Διεθνές Αεροδρόμιο Κρακοβίας «Ιωάννης Παύλος Β΄» είναι 30 χιλιόμετρα.
| Τσεμπίνια | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Τσεμπίνια | |||
| Χώρα | Πολωνία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Gmina Trzebinia | ||
| Έκταση | 31,3 km² | ||
| Πληθυσμός | 19.134 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 32-540 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Ιστορία
Επεξεργασία.jpg)
Η ιστορία της Τσεμπίνια χρονολογείται στα τέλη του Μεσαίωνα. Το 1325, ο οικισμός είχε ήδη μια εκκλησία, η οποία αναφέρθηκε το 1470 από τον Γιαν Ντουούγκος. Μέχρι τις αρχές του 15ου αιώνα, η Τσεμπίνια ήταν βασιλικό χωριό και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια τοπικών αριστοκρατικών οικογενειών. Εκείνη την εποχή, ανακαλύφθηκαν αποθέματα ψευδαργύρου και μολύβδου. Η Τσεμπίνια, ωστόσο, παρέμεινε ακόμα ένα χωριό, ή μάλλον ένας οικισμός εξόρυξης, ο οποίος από το 1569 έως το 1802 ανήκε στην οικογένεια Σχίλχρα Τσεμπίνσκι, του οικόσημου Άμπντανκ. Διοικητικά, η Τσεμπίνια βρισκόταν στο Βοεβοδάτο Κρακοβίας στην Επαρχία Ελάσσονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος. Το 1772, στον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας, προσαρτήθηκε από την Μοναρχία των Αψβούργων και έγινε μέρος της Γαλικίας. Ανακτήθηκε από τους Πολωνούς στον Αυστροπολωνικό Πόλεμο του 1809 και συμπεριλήφθηκε στο βραχύβιο πολωνικό Δουκάτο της Βαρσοβίας. Μετά τη διάλυση του Δουκάτου, η πόλη ήταν μέρος της Ελεύθερης Πόλης της Κρακοβίας από το 1815 έως το 1846 και στη συνέχεια επαναπροσαρτήθηκε από την Αυστριακή Αυτοκρατορία. Τον 19ο αιώνα η περιοχή της Τσεμπίνια πέρασε από την περίοδο της εκβιομηχάνισης. Το 1804-1843, πέντε ορυχεία άνθρακα, δύο μύλοι ψευδαργύρου και ένα εργοστάσιο γυαλιού άνοιξαν εδώ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1817, το χωριό έλαβε τον χάρτη πόλης του, και στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, εδώ άνοιξαν άλλα ανθρακωρυχεία, καθώς και ένα ορυχείο καλαμίνας. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Τσεμπίνια είχε διυλιστήριο πετρελαίου, εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και μύλο τσιμέντου. Το 1903 εγκαταστάθηκαν εδώ οι Σαλβατοριανοί, οι οποίοι το 1908 ξεκίνησαν την κατασκευή μιας εκκλησίας.
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
ΕπεξεργασίαΤην 1η Σεπτεμβρίου 1939, την πρώτη ημέρα της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Τσεμπίνια βομβαρδίστηκε από τη Luftwaffe. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1939, οι στρατιώτες της Βέρμαχτ δολοφόνησαν μαζικά 97 άτομα στην πόλη.[2] Στη συνέχεια η πόλη καταλήφθηκε από τη Γερμανία, και στις 9 Οκτωβρίου 1939, προσαρτήθηκε άμεσα στη Ναζιστική Γερμανία. τα σύνορα με το Γενικό Κυβερνείο ήταν μερικά χιλιόμετρα ανατολικά, κοντά στη Ντουλόβα.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, δύο δευτερεύοντα υποστρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας του στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου Stalag VIII-B/344 βρίσκονταν εντός των σημερινών ορίων της Τσεμπίνια: το υποστρατόπεδο E738 στην Τσεμπίνια και το υποστρατόπεδο E565 στη Σιέρσα Βόντνα (τότε ξεχωριστό χωριό, τώρα ενσωματωμένο στην Τσεμπίνια).[3] Στο υποστρατόπεδο E565, Βρετανοί και άλλοι αιχμάλωτοι πολέμου της Κοινοπολιτείας των Εθνών φυλακίστηκαν και αναγκάστηκαν να εργαστούν σε ανθρακωρυχείο και η έμεναν σε ξύλινες καλύβες δίπλα στον ποταμό. Περισσότερα αιχμάλωτοι πολέμου του Stalag VIII-B/344 μεταφέρθηκαν τον Ιανουάριο του 1944 από το Οτμούχουφ στην Κάτω Σιλεσία στο υποστρατόπεδο E738 στο διυλιστήριο πετρελαίου της Τσεμπίνια. Και τα 45 μέλη του αποσμάσπατος προέρχονταν από χώρες της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Ένα έγγραφο στο Κρατικό Μουσείο Άουσβιτς-Μπίρκεναου επιβεβαιώνει την άφιξη του αποσπάσματος εργασίας αιχμαλώτων πολέμου του E738 στην Τσεμπίνια με ημερομηνία 25 Φεβρουαρίου 1944. Το 1944, οι Γερμανοί έστειλαν απαχθέντα πολωνικά παιδιά από την Τσεμπίνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ποτουλίτσε.
Τον Αύγουστο του 1944, το δευτερεύων υποστρατόπεδο E738 του Stalag VIII-B/344 αντικαταστάθηκε από ένα υποστρατόπεδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.[4] Οι Γερμανοί έστειλαν τους Βρετανούς αιχμαλώτους πολέμου πίσω στο Stalag VIII-B/344, και τους αντικατέστησαν με εκατοντάδες νέους κρατούμενους, κυρίως από τις γερμανοκρατούμενες Πολωνία και Ουγγαρία. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υποστρατόπεδα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μονόβιτς και παρείχε άτομα για καταναγκαστική εργασία για ένα κοντινό διυλιστήριο πετρελαίου.[5] Τον Αύγουστο του 1944, το διυλιστήριο στην Τσεμπίνια βομβαρδίστηκε από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Λόγω του υψηλού ποσοστού θανάτου μεταξύ των κρατουμένων, η Σούτσσταφφελ δημιούργησε ένα κρεματόριο στο υποστρατόπεδο. Τον Ιανουάριο του 1945, καθώς ο Κόκκινος Στρατός επανέλαβε την επίθεσή του και προέλασε από τα ανατολικά, οι κρατούμενοι πόρευσαν στο Ρίμπνικ, την λεγόμενη Πορεία Θανάτου. Πολλοί από αυτούς πέθαναν από το δριμύ κρύο και την εξάντληση. Από το Ρίμπνικ οι Γερμανοί τους απέλασαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Ζάξενχαουζεν και του Μπέργκεν-Μπέλζεν. Στις 23 Ιανουαρίου 1945, οι Γερμανοί υποχώρησαν.
Πρόσφατη ιστορία
ΕπεξεργασίαΜέχρι το 1975, η πόλη παρέμεινε στο Βοεβοδάτο Κρακοβίας. Το 1961, ο οικισμός Βόντνα ενσωματώθηκε στην Τσεμπίνια, και το 1969, μετά την συγχώνευση της με τον οικισμό Σιέρσα, η πόλη ονομάστηκε Τσεμπίνια-Σιέρσα. Το 1977, το όνομα άλλαξε σε Τσεμπίνια. Το όνομα Σιέρσα Βόντνα επιβιώνει ως το όνομα ενός σιδηροδρομικού σταθμού εμπορευματικών μεταφορών.
Οικονομία
Επεξεργασία
Η Τσεμπίνια είναι ο τόπος του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στη Σιέρσα, ένα μεγάλο διυλιστήριο πετρελαίου, το Rafineria Trzebinia, το οποίο ανήκει στην PKN Orlen και το εργοστάσιο τσιμέντου Gorka Cement (μέρος της Mapei). Το 1957-1958 ιδρύθηκε η εταιρεία εξόρυξης Trzebionka και το 1962 άρχισε να λειτουργεί η μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Σιέρσα II.
Αθλητισμός
ΕπεξεργασίαΟ αθλητικός σύλλογος της πόλης είναι ο ΜΚΣ Τσεμπίνια-Σιέρσα, ο οποίος ιδρύθηκε το 2000.[6]
Αξιοσημείωτα πρόσωπα
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /011212303054-0944149?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. - ↑ Datner, Szymon. 55 Dni Wehrmachtu w Polsce (στα Πολωνικά). σελ. 239.
- ↑ «Working Parties». Lamsdorf.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2021.
- ↑ «Trzebinia». Memorial and Museum Auschwitz-Birkenau. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2021.
- ↑ «The sub-camp Trzebinia (oil refinery). Des Nebenlagers Trzebinia (Erdöl-Raffinerie)» (Google translate). Chronology: August 1944. Der Auschwitz - Prozess. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Miejski Klub Sportowy Trzebinia/Siersza». 90minut.pl (στα Πολωνικά).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- 19 χλμ. από το Άουσβιτς: Η ιστορία της Τσεμπίνια μια ηλεκτρονική έκθεση του Γιαντ Βασσέμ
- Εβραϊκή κοινότητα στην Τσεμπίνια στο Virtual Shtetl