Βικιπαίδεια

Ταρζάν (ταινία, 1999)

αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1999

Ο Ταρζάν (πρωτότυπος τίτλος: Tarzan) είναι αμερικανική μιούζικαλ ταινία περιπέτειας κινουμένων σχεδίων του 1999, σε παραγωγή της Walt Disney Feature Animation για τη Walt Disney Pictures. Αποτελεί την 37η μεγάλου μήκους ταινία της Disney και την τελευταία που κυκλοφόρησε κατά την περίοδο της Αναγέννησής της, η οποία βασίστηκε στο έργο του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ, Tarzan of the Apes. Αυτή η ταινία είναι η πρώτη κινουμένων σχεδίων που βασίστηκε στην ιστορία του Ταρζάν. Τη σκηνοθεσία ανέλαβαν ο Κέβιν Λίμα και ο Κρις Μπακ, ενώ το σενάριο έγραψαν οι Ταμπ Μέρφι, Μπομπ Τζούντικερ, Νόνι Γουάιτ και Ντέιβ Ρέινολντς. Τις φωνές τους στους πρωταγωνιστές χαρίζουν οι Τόνι Γκόλντγουϊν, Μίνι Ντράιβερ, Γκλεν Κλόουζ και Ρόζι Ο'Ντόνελ, μαζί με τους Μπράιαν Μπλεσντ, Λανς Χένρικσεν, Γουέιν Νάιτ και Νάιτζελ Χόθορν.

Ταρζάν
Tarzan
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΚέβιν Λίμα
Κρις Μπακ
ΠαραγωγήΜπόνι Άρνολντ
ΣενάριοΤαμπ Μέρφι
Μπομπ Τζούντικερ
Νόνι Γουάιτ
Ντέιβ Ρέινολντς
ΙστορίαΣτίβεν Τζ. Άντερσον
Μαρκ Ντ. Κένεντι
Κάρολ Χόλιντεϊ
Γκάταν Μπρίζι
Πολ Μπρίζι
Ντον Ντόετρι
Εντ Γκόμπερτ
Ράντι Χέικοκ
Ντον Χολ
Κέβιν Λ. Χάρκεϊ
Γκλεν Κιν
Μπάρνι Μάτισον
Φρανκ Νίσεν
Τζον Νόρτον
Τζεφ Σνόου
Μάικλ Σάρεϊ
Κρίστοφερ Τζ. Γιουρ
Μαρκ Γουάλτον
Στίβι Γουέρμερς
Κέλι Γουάιτμαν
Τζον Ραμίρεζ
Βασισμένο σεTarzan and the Apes του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ
Ηθοποιοί φωνήςΤόνι Γκόλντγουϊν
Μίνι Ντράιβερ
Γκλεν Κλόουζ
Άλεξ Ντ. Λινζ
Ρόζι Ο'Ντόνελ
Μπράιαν Μπλεσντ
Νάιτζελ Χόθορν
Λανς Χένρικσεν
Γουέιν Νάιτ
Τέιλορ Ντάμπσι
ΜουσικήΜαρκ Μανσίνα
Φιλ Κόλινς
ΜοντάζΓκρέγκορι Πέρλερ
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Feature Animation
ΔιανομήBuena Vista Pictures Distribution
Πρώτη προβολή12 Ιουνίου 1999 (El Capitan Theatre)
16 Ιουνίου 1999 (ΗΠΑ)
Διάρκεια88 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$130 εκατομμύρια[2]
Ακαθάριστα έσοδα$448.2 εκατομμύρια[2]
ΈπεταιΤαρζάν 2
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η προ-παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το 1995 με τον Λίμα να έχει επιλεχτεί ως ο σκηνοθέτης,[3] ενώ αργότερα στη σκηνοθεσία προστέθηκε και ο Μπακ. Έπειτα από το πρώτο πρόχειρο σενάριο του Μέρφι, οι Τζούντικερ, Ουάιτ και Ρέινολντς προστέθηκαν στην ομάδα για να ανασχηματίσουν την τρίτη πράξη της ταινίας και να προσθέσουν περαιτέρω υλικό στο σενάριο. Ο Άγγλος μουσικός Φιλ Κόλινς προσλήφθηκε για να συνθέσει και να ηχογραφήσει τα τραγούδια της ταινίας, με το soundtrack να ολοκληρώνεται από συνθέσεις του Μαρκ Μανσίνα. Στο μεταξύ, η ομάδα της παραγωγής ταξίδεψε στην Ουγκάντα και στην Κένυα για να μελετήσουν τους γορίλες. Η εικονογράφηση της ταινίας έγινε στην Καλιφόρνια, στο Ορλάντο και στο Παρίσι, η οποία έγινε με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και το πρωτοποριακό λογισμικό σύστημα Deep Canvas, κυρίως για τη δημιουργία τρισδιάστατων σκηνικών.

Ο Ταρζάν έκανε πρεμιέρα στο El Capitan Theatre στις 12 Ιουνίου 1999 και κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 16 Ιουνίου 1999. Έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν την εικονογράφηση και τη μουσική της ταινίας. Με τον προϋπολογισμό να φτάνει τα $130 εκατομμύρια (η ακριβότερη παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων έως τότε μέχρι και την παραγωγή της ταινίας Ο Πλανήτης των Θησαυρών το 2002), η ταινία είχε έσοδα $448.2 εκατομμύρια παγκοσμίως και έγινε η πέμπτη πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία του 1999 και η δεύτερη όσον αφορά τα κινούμενα σχέδια, πίσω από το Toy Story 2. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney που έκανε ντεμπούτο στην πρώτη θέση του Αμερικανικού box office από το 1995 και την ταινία Ποκαχόντας. Εξαιτίας της ταινίας δημιουργήθηκαν κι άλλα έργα όπως μια προσαρμογή για θεατρικό στο Μπρόντγουεϊ, μια τηλεοπτική σειρά και δύο συνέχειες που κυκλοφόρησαν απευθείας-σε-βίντεο, το Ταρζάν & Τζέιν και το Ταρζάν 2.

Πλοκή

Επεξεργασία

Στα τέλη της δεκαετίας του 1880, ένα ζευγάρι Άγγλων και το βρέφος τους καταφέρνουν να σωθούν από ένα ναυάγιο, καταλήγοντας σε ένα άγνωστο τροπικό δάσος στο Κονγκό,[4] στα παράλια της Αφρικής. Το ζευγάρι κτίζει ένα δεντρόσπιτο χρησιμοποιώντας τα ξύλα του πλοίου που ναυάγησε, αλλά σύντομα σκοτώνονται από τη λεοπάρδαλη με το όνομα Σάμπορ. Έχοντας χάσει το δικό της γιο εξαιτίας του Σάμπορ, μια θηλυκή γορίλας με το όνομα Κάλα, ακούει κλάματα και ακολουθώντας τον ήχο βρίσκει το ορφανό βρέφος στο δεντρόσπιτο. Εκεί, η Κάλα έρχεται αντιμέτωπη με τον Σάμπορ αλλά καταφέρνει να ξεφύγει μαζί με το βρέφος. Η Κάλα πηγαίνει το βρέφος στην αγέλη της για να το μεγαλώσει ως δικό της παιδί, μια πράξη που ο σύντροφός της και αρχηγός της αγέλης, Κέρτσακ, δεν εγκρίνει. Παρόλα αυτά το κρατάει και ονομάζει το παιδί Ταρζάν.

Στην ηλικία των πέντε, ο Ταρζάν αρχίζει να γίνεται φίλος με άλλα ζώα, συμπεριλαμβανομένων της θετής του ξαδέλφης και ανιψιάς των Κέρτσακ και Κάλα, Τερκ, και του παρανοϊκού αρσενικού ελέφαντα, Τάντορ. Παρά τις φιλίες του, τα ζώα εξακολουθούν να του συμπεριφέρονται διαφορετικά εξαιτίας του διαφορετικού του παρουσιαστικού, κάτι που τον οδηγεί να κάνει ό,τι μπορεί για να βελτιωθεί και να ταιριάξει στο περιβάλλον. Ως νεαρός ενήλικας, ο Ταρζάν καταφέρνει να σκοτώσει τον Σάμπορ με ένα δόρυ που δημιούργησε ο ίδιος, κερδίζοντας έστω και απρόθυμα τον σεβασμό του Κέρτσακ.

Η ειρηνική ζωή των γορίλων διακόπτεται από την άφιξη μιας ομάδας Άγγλων εξερευνητών, τον Καθηγητή Πόρτερ, την κόρη του Τζέιν και τον οδηγό τους, Κλέιτον. Οι εξερευνητές έχουν φτάσει στην περιοχή με σκοπό να μελετήσουν τους γορίλες. Η Τζέιν καταλάθος απομακρύνεται από την ομάδα και την κυνηγάει ένας κυνοκέφαλος πίθηκος (αν και στην ταινία αναφέρονται ως μπαμπουίνοι εξαιτίας της χρονολογίας), με τον Ταρζάν να τη σώζει. Ο Ταρζάν συνειδητοποιεί πως η Τζέιν είναι άνθρωπος, όπως κι εκείνος. Η Τζέιν τον οδηγεί στον καταυλισμό τους, όπου ο Πόρτερ και ο Κλέιτον δείχνουν ενδιαφέρον για εκείνον. Ο Πόρτερ τον βλέπει ως μια ευκαιρία για την επιστημονική πρόοδο, ενώ ο Κλέιτον επιθυμεί να τον πείσει να τους οδηγήσει στους γορίλες. Παρά τις προειδοποιήσεις του Κέρτσακ να μείνει μακριά από τους ανθρώπους, ο Ταρζάν συνεχίζει να πηγαίνει στον καταυλισμό όπου διδάσκεται πώς να μιλάει αγγλικά, καθώς και το πώς μοιάζει ο κόσμος των ανθρώπων. Καθώς ο χρόνος περνάει, ο Ταρζάν και η Τζέιν ερωτεύονται, αλλά ακόμα αρνείται να οδηγήσει τους εξερευνητές στους γορίλες εξαιτίας του Κέρτσακ.

Η επιστροφή των εξερευνητών στην Αγγλία σύντομα πλησιάζει και η Τζέιν ζητάει από τον Ταρζάν να πάει μαζί τους αλλά εκείνος της λέει να μείνει μαζί του στη ζούγκλα. Όταν η Τζέιν του λέει πως δε γίνεται και πως είναι πιθανόν να μην ξαναγυρίσει, ο Κλέιτον πείθει τον Ταρζάν πως η Τζέιν θα μείνει για πάντα μαζί του αν την οδηγήσει στους γορίλες. Ο Ταρζάν συμφωνεί και οδηγεί τους τρεις τους στη φωλιά των γορίλων, ενώ η Τερκ και ο Τάντορ παρασύρουν τον Κέρτσακ μακριά ώστε να μην επιτεθεί στους ανθρώπους. Ο Πόρτερ και η Τζέιν είναι ενθουσιασμένοι που συναναστρέφονται με τους γορίλες, αλλά όταν ο Κέρτσακ επιστρέφει και τους βλέπει, τους επιτίθεται. Ο Ταρζάν τον κρατάει έτσι ώστε οι άνθρωποι να καταφέρουν να ξεφύγουν, με αποτέλεσμα ο Κέρτσακ να τον κατηγορήσει πως πρόδωσε την αγέλη. Η Κάλα πηγαίνει τον Ταρζάν στο δεντρόσπιτο όπου τον βρήκε, δείχνοντάς του την αλήθεια για το παρελθόν του και λέγοντάς του πως θέλει να νιώθει ικανοποιημένος με όποια απόφαση κι αν πάρει: να μείνει ή να φύγει. Τελικά, ο Ταρζάν φοράει το κοστούμι του πατέρα του, εκφράζοντας την απόφασή του να πάει στην Αγγλία.

Όταν την επόμενη μέρα ο Ταρζάν επιβιβάζεται στον πλοίο με την Τζέιν και τον Πόρτερ, ο Κλέιτον τους στήνει ενέδρα μαζί με τους λαθρεπιβάτες κακοποιούς του πλοίου. Ο Κλέιτον ελπίζει και σχεδιάζει να αρπάξει τους γορίλες τώρα που ξέρει πού βρίσκεται η φωλιά τους και κλειδώνει τον Ταρζάν, την Τζέιν και τον Πόρτερ για να τους αποτρέψει από το να επέμβουν. Ο Ταρζάν καταφέρνει να αποδράσει με τη βοήθεια των Τερκ και Τάντορ κι επιστρέφει στην ζούγκλα για να σώσει τους γορίλες. Ο Κλέιτον πυροβολεί τον Κέρτσακ και μονομαχεί με τον Ταρζάν στις κορυφές των δέντρων. Ο Ταρζάν σώζει τη ζωή του Κλέιτον και τον παγιδεύει στα κλήματα, αλλά ο Κλέιτον προσπαθεί να απελευθερωθεί. Στην προσπάθειά του να απελευθερωθεί, πέφτει από το δέντρο και πεθαίνει. Ο Κέρτσακ, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, με τα τελευταία του λόγια συγχωρεί τον Ταρζάν και τον ονομάζει ως τον νέο αρχηγό των γορίλων, ενώ τον αποδέχεται ως τον θετό του γιο.

Την επόμενη μέρα, ο Πόρτερ και η Τζέιν ετοιμάζονται και πάλι να φύγουν, αλλά ο Ταρζάν παραμένει στη ζούγκλα με τους γορίλες. Καθώς το πλοίο απομακρύνεται, ο Πόρτερ ενθαρρύνει την κόρη του να μείνει με τον Ταρζάν και τότε η Τζέιν πηδάει από το πλοίο για να τον συναντήσει. Ο Πόρτερ την ακολουθεί κι έτσι οι δυο τους επανενώνονται με τον Ταρζάν και ξεκινούν την καινούρια τους ζωή στη ζούγκλα.

Ηθοποιοί

Επεξεργασία
  • Τόνι Γκόλντγουϊν ως Ταρζάν. Ένας εικοσάχρονος άντρας μεγαλωμένος από τους γορίλες και ανακαλύπτει πως στην πραγματικότητα είναι άνθρωπος. Ο επικεφαλής της εικονογράφησης του χαρακτήρα στην ενήλικη μορφή του ήταν ο Γκλεν Κιν, ενώ ο Τζον Ρίπα εικονογράφησε τον χαρακτήρα στην παιδική και στη νηπιακή ηλικία. Ο Ρίπα μελέτησε τις κινήσεις των νεαρών χιμπατζήδων για να τις χρησιμοποιήσουν στην εικονογράφηση του νεαρού Ταρζάν.[5] Ο Μπράιαν Μπλεσντ ήταν αυτός που χάρισε στον Ταρζάν την κραυγή του, αφού ο Γκόλντγουϊν δεν μπορούσε να το κάνει.
  • Μίνι Ντράιβερ ως Τζέιν. Μια όμορφη, εκκεντρική, ευγενική και έξυπνη νεαρή γυναίκα. Είναι η πρώτη από την ομάδα των εξερευνητών που συναντά τον Ταρζάν, τον οποίο και ερωτεύεται. Ο επικεφαλής της εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Κεν Ντάνκαν. Πολλές από τις γκριμάτσες και τα χαρακτηριστικά της Ντράιβερ ενσωματώθηκαν και στον χαρακτήρα. Η σκηνή όπου η Τζέιν περιγράφει τη συνάντησή της με τον Ταρζάν για πρώτη φορά στον πατέρα της και στον Κλείτον ήταν αυτοσχεδιασμός της Ντράιβερ, οδηγώντας τον Ντάνκαν να εικονογραφήσει μια από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια σκηνές που έγιναν ποτέ. Η σκηνή χρειάστηκε 7 εβδομάδες να ολοκληρωθεί και 73 πόδια ταινίας φιλμ.[5]
  • Γκλεν Κλόουζ ως Κάλα. Η θετή μητέρα του Ταρζάν η οποία τον βρήκε και τον μεγάλωσε όταν έχασε τον βιολογικό της γιο εξαιτίας του Σάμπορ. Είναι η σύντροφος του Κέρτσακ. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Ρας Έντμοντς.
  • Λανς Χένρικσεν ως Κέρτσακ. Ο σύντροφος της Κάλα και αρχηγός της αγέλης των γορίλων, ο οποίος δεν αποδέχεται εύκολα τον Ταρζάν, αφού δεν είναι γορίλας. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Μπρους Σμιθ.
  • Μπράιαν Μπλεσντ ως Κλέιτον. Ένας έξυπνος κι ευγενής, αλλά ταυτόχρονα αλαζονικός και ύπουλος κυνηγός, ο οποίος οδηγεί τον Καθηγητή Πόρτερ και τη Τζέιν μέσα στη ζούγκλα. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Ράντι Χέικοκ και βάσισε τον σχεδιασμό του στον Κλαρκ Γκέιμπλ και άλλους αστέρες των δεκαετιών '30 και '40.[5]
  • Νάιτζελ Χόθορν ως Καθηγητής Αρχιμήδης Πόρτερ. Ο μικρόσωμος πατέρας της Τζέιν και ένας εκκεντρικός επιστήμονας. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Ντέιβ Μπέρτζες. Αυτός ήταν ο τελευταίος χαρακτήρας που χάρισε τη φωνή του ο Χόθορν πριν τον θάνατό του το 2001.
  • Ρόζι Ο'Ντόνελ ως Τερκ. Η καλύτερη φίλη του Ταρζάν, μια γορίλας εξυπνάκιας, κωμική και αγοροκόριτσο, με προφορά από το Μπρούκλιν. Είναι επίσης η ανιψιά της Κάλα και του Κέρτσακ, κάνοντας την τη θετή ξαδέλφη του Ταρζάν. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Μάικλ Σάρεϊ.
  • Γουέιν Νάιτ ως Τάντορ. Ένας παρανοϊκός ελέφαντας και καλύτερος φίλος του Ταρζάν και της Τερκ. Επιτρέπει στην Τερκ να έχει συνεχώς το πάνω χέρι, αλλά όταν ο Ταρζάν βρίσκεται σε κίνδυνο μπαίνει μπροστά και την κατσαδιάζει. Ο επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Σέρτζιο Πάμπλος.
    • Τέιλορ Ντάμπσι ως νεαρός Τάντορ

Ελληνική μεταγλώττιση

Επεξεργασία

Παραγωγή

Επεξεργασία

Ανάπτυξη

Επεξεργασία

Ο Ταρζάν της Disney ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που έγινε ποτέ με θέμα τον Ταρζάν.[6] Ο Τόμας Σουμάχερ, ο Πρόεδρος των Feature Animation, ξαφνιάστηκε για το γεγονός πως δεν υπήρχαν προηγούμενες προσπάθειες στο να γίνει μια ταινία κινουμένων σχεδίων με αυτό το θέμα λέγοντας: «Εδώ υπάρχει ένα βιβλίο το οποίο φωνάζει για να γίνει ταινία κινουμένων σχεδίων. Παρόλα αυτά είμαστε οι πρώτοι που μετέφεραν τον Ταρζάν από τις σελίδες στην οθόνη και παρουσίασαν τον χαρακτήρα όπως σκόπευε ο Μπάροουζ».[5] Σημείωσε επίσης πως στην εικονογραφημένη μορφή, ο Ταρζάν είναι ικανός να επικοινωνήσει με τα ζώα σε πιο βαθύ επίπεδο σε σχέση με τις live-action εκδοχές.[5]

Μετά τη δουλειά του στην Γκουφοταινία στα τέλη του 1994, ο Κέβιν Λίμα προσεγγίστηκε από τον τότε πρόεδρο των στούντιο, Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, για να σκηνοθετήσει τον Ταρζάν, ο οποίος επιθυμούσε να γίνει η εικονογράφηση σε ένα στούντιο στον Καναδά το οποίο εικονογραφούσε συνήθως τηλεοπτικές σειρές. Ο Λίμα ήταν απρόθυμος να το κάνει αυτό εκεί εξαιτίας της πολυπλοκότητας της εικονογράφησης που έπρεπε να γίνει από μη έμπειρους εικονογραφιστές. Μετά την παραίτηση του Κάτζενμπεργκ από τη Walt Disney Company, ο Λίμα προσεγγίστηκε για ακόμα μία φορά για το ίδιο πρότζεκτ από τον Μάικλ Άισνερ, ο οποίος αποφάσισε να γίνει η ταινία στο τμήμα των Feature Animation στούντιο, κάτι με το οποίο συμφωνούσε ο Λίμα και υπέγραψε.[7] Μετά από αυτό, ο Λίμα αποφάσισε να διαβάσει το Tarzan of the Apes οπότε και ξεκίνησε να οραματίζεται δύο ενωμένα χέρια ως θέμα.[8] Αυτή η εικόνα έγινε ένα σημαντικό σύμβολο των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων της ταινίας και μια μεταφορά στην αναζήτηση του Ταρζάν για την ταυτότητά του. «Έψαχνα για κάτι που θα υπογράμμιζε την αίσθηση του Ταρζάν να είναι ίδιος, αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικός από την οικογένεια γορίλων στην οποία ανήκε» είπε ο Λίμα συνεχίζοντας: «Η εικόνα των δύο ενωμένων χεριών πρωτοπαρουσιάστηκε ως ιδέα στο πώς ο Ταρζάν συνειδητοποιεί πως εκείνος και η Τζέιν είναι σωματικά ίδιοι».[5] Μετά την δύο μηνών μελέτη του στο βιβλίο, ο Λίμα προσέγγισε τον φίλο του, Κρις Μπακ, ο οποίος μόλις είχε ολοκληρώσει τη δουλειά του στην ταινία Ποκαχόντας, για να τον ρωτήσει αν θα ενδιαφερόταν να είναι συν-σκηνοθέτης στο πρότζεκτ. Ο Μπακ αρχικά ήταν σκεφτικός, αλλά τελικά αποδέχτηκε την πρόταση όταν άκουσε τις ιδέες του Λίμα για την ταινία.[9] Μέχρι τον Απρίλιο του 1995, η εφημερίδα Los Angeles Times ανέφερε πως η ταινία βρισκόταν στα προκαταρκτικά της στάδια με τον Λίμα και τον Μπακ να σκηνοθετούν, μετά την απόκτηση των δικαιωμάτων της ιστορίας από την Disney.[10]

Σενάριο

Επεξεργασία

Ο Ταμπ Μέρφι, ο οποίος μόλις είχε ολοκληρώσει τη δουλειά του στην ταινία Η Παναγία των Παρισίων, προσελκύστηκε από το θέμα «άντρας εναντίον φύσης» του Ταρζάν και ξεκίνησε να γράφει ένα πρώτο πρόχειρο σενάριο τον Ιανουάριο του 1995. Για την τρίτη πράξη της ταινίας, ο Μέρφι πρότεινε πως ο Ταρζάν θα έπρεπε να φύγει για την Αγγλία, όπως και στο βιβλίο, αλλά οι σκηνοθέτες ένιωσαν πως κάτι τέτοιο δε συμβάδιζε με το κεντρικό θέμα που είχαν στο μυαλό τους στο τι ορίζει μια οικογένεια. Προκειμένου να παραμείνει ο Ταρζάν στη ζούγκλα, η τρίτη πράξη έπρεπε να ανασχηματιστεί ώστε να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος του κακού και να εφευρεθεί ένας τρόπος ώστε οι γορίλες να βρεθούν σε κίνδυνο.[5] Σε αυτή την απόκλιση από το βιβλίο του Μπάροουζ, ένας κακός με το όνομα Κλέιτον δημιουργήθηκε, ο οποίος θα ήταν ο οδηγός του Καθηγητή Αρχιμήδη Πόρτερ και της κόρης του, Τζέιν. Επιπρόσθετα, ο Κέρτσακ χαρακτηρίστηκε εκ νέου και από ώριμος άγριος γορίλας έγινε ο προστάτης της αγέλης των γορίλων.[8]

Τον Ιανουάριο του 1997, το συγγραφικό δίδυμο και ζευγάρι, Μπομπ Τζούντικερ και Νόνι Γουάιτ, προσλήφθηκαν για να βοηθήσουν στη νέα αυτή προσέγγιση και για να προσθέσουν χιούμορ στο σενάριο, ως ένας τρόπος να ισορροπήσουν το συναισθηματικό βάρος της ταινίας.[8] Ο κωμικός συγγραφέας Ντέιβ Ρέινολντς καλέστηκε επίσης για να γράψει χιουμοριστικούς διαλόγους για την ταινία.[11] «Προσλήφθηκα αρχικά για έξι εβδομάδες για να ξαναγράψω και να ενισχύσω το σενάριο» είπε ο Ρέινολντς συνεχίζοντας: «Ενάμιση χρόνο αργότερα, τελείωσα. Είτε τους άρεσε πάρα πολύ η δουλειά μου είτε έκανα πολύ κακή διαχείριση του χρόνου».[5]

Μια πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν οι σεναριογράφοι ήταν το πώς ο Ταρζάν θα μάθαινε για το παρελθόν του. Η παραγωγός Μπόνι Άρνολντ λέει: «Όταν η Κάλα πηγαίνει τον Ταρζάν πίσω στο δεντρόσπιτο, ουσιαστικά του λέει πως είναι υιοθετημένος. Αυτό επιβαλλόταν μετά τη συνάντησή του με τους ανθρώπους και αναγνωρίζοντας πως είναι ένας από αυτούς».[5] Ως ένας τρόπος για να εξερευνήσουν τα συναισθήματα μιας τέτοιας σκηνής, η Άρνολντ έφερε στα στούντιο γονείς που είχαν υιοθετήσει παιδιά για να μιλήσουν με την ομάδα.[5] Ένα άλλο ζήτημα, ήταν ο έμφυτος και εμφανής ρατσισμός που υπήρχε στην αυθεντική ιστορία του Ταρζάν του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ. Συνειδητά, οι σεναριογράφοι επέλεξαν να μην συμπεριλάβουν καθόλου Αφρικανούς χαρακτήρες, έτσι ώστε να αποφύγουν αυτό το θέμα.

Κάστινγκ

Επεξεργασία

Ο Μπρένταν Φρέιζερ πέρασε δύο φορές από ακρόαση για τον ομότιτλο χαρακτήρα πριν αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Ο γκαφατζής της ζούγκλας.[12] Ο Τόνι Γκόλντγουϊν πέρασε επίσης από ακρόαση για τον ομότιτλο ρόλο και, σύμφωνα με τον συν-σκηνοθέτη Κέβιν Λίμα, ο Γκόλντγουϊν πήρε τον ρόλο εξαιτίας της «αίσθησης του ζώου» που είχε στις αναγνώσεις του και κάποιων «εξαιρετικών μιμήσεων μπαμπουίνων».[13] Για τη χαρακτηριστική κραυγή του Ταρζάν, ο Λίμα και ο Μπακ επιθυμούσαν την παραδοσιακή κραυγή αλλά ο Γκόλντγουϊν είχε δυσκολίες στο να την παράγει δηλώνοντας: «Ήταν πολύ δύσκολο να το κάνω, σωματικά». Τελικά, αυτός που έκανε την κραυγή ήταν ο συμπρωταγωνιστής του, Μπράιαν Μπλεσντ.[14]

Η Τερκ είχε αρχικά γραφτεί να είναι αρσενικός γορίλας, αλλά μετά την ακρόαση της Ρόζι Ο'Ντόνελ, η Τερκ έγινε θηλυκός γορίλας.[15] Επιπλέον, ο Γούντι Άλεν είχε αρχικά αναλάβει τον ρόλο του νευρωτικού ελέφαντα Τάντορ. Ωστόσο, ο Κάτζενμπεργκ τον έπεισε να παρατήσει το πρότζεκτ για την ταινία κινουμένων σχεδίων της DreamWorks Pictures, Antz, με αντάλλαγμα η εταιρία να διανέμει τις επόμενες τέσσερις ταινίες του. Συμφωνώντας, ο Άλεν αποχώρησε από τον Ταρζάν το 1996 και αντικαταστάθηκε από τον Γουέιν Νάιτ.[16]

Εικονογράφηση

Επεξεργασία

Οι εικονογραφιστές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με τη μία να βρίσκεται στο Παρίσι και την άλλη στο Μπέρμπανκ. Η απόσταση των 6000 μιλίων και η διαφορά στην ώρα έθεσαν προκλήσεις στη συνεργασία, ειδικά για σκηνές με τον Τάρζαν και την Τζέιν. Ο Γκλεν Κιν ήταν ο επικεφαλής της εικονογράφησης για τον Ταρζάν στο Παρίσι, ενώ ο Κεν Ντάνκαν ήταν ο επικεφαλής εικονογράφησης για την Τζέιν στο Μπέρμπανκ. Για να διευκολυνθεί ο συντονισμός των σκηνών με πολλούς χαρακτήρες, οι εικονογραφιστές χρησιμοποίησαν ένα σύστημα που ονόμασαν «μηχάνημα σκηνών», με το οποίο μπορούσαν να στέλνουν ακατέργαστα σχέδια από το ένα στούντιο στο άλλο.[5] Στο μεταξύ, μετά την παραγωγή της Μουλάν, διακόσιοι εικονογραφιστές από τα στούντιο στη Φλόριντα παρείχαν εικονογράφιση χαρακτήρων και ειδικών εφέ, για τα οποία οι σκηνοθέτες έπρεπε να συζητούν καθημερινά μέσω τηλεδιασκέψεων και με τα τρία στούντιο.[17]

Ο Κιν εμπνεύστηκε να κάνει τον Ταρζάν να «σερφάρει» μέσα στα δέντρα εξαιτίας του ενδιαφέροντος που είχε ο γιος του για τα extreme sports, και ξεκίνησε να δουλεύει πάνω σε μια δοκιμαστική σκηνή. Οι σκηνοθέτες εξέφρασαν την ανησυχία τους πως ο Ταρζάν θα περνιόταν για «τύπος του σερφ» αλλά, όταν ο Κιν τους αποκάλυψε την δοκιμαστική σκηνή τους άρεσε αρκετά ώστε την χρησιμοποίησαν και στην ταινία κατά τη διάρκεια της σκηνής «Son of Man», με τις κινήσεις του Ταρζάν να είναι εμπνευσμένες από τον skateboarder, Τόνι Χοκ. Αν και αρχικά ο Κιν πίστευε πως θα ήταν εύκολο να εικονογραφηθεί ο Ταρζάν εξαιτίας του ότι φορούσε μόνο ένα κομμάτι ρούχου, συνειδητοποίησε πως θα χρειαζόταν ένα πρότυπο πλήρους ανθρώπινου λειτουργικού μυϊκού συστήματος, ενώ αυτό θα έπρεπε ταυτόχρονα να κινείται όπως ένα ζώο. Για να καταλάβει τις κινήσεις του Ταρζάν, η ομάδα στο Παρίσι μελέτησε διάφορα ζώα έτσι ώστε να ενσωματώσουν τις κινήσεις τους στον χαρακτήρα. Επίσης συμβουλεύτηκαν έναν καθηγητή ανατομίας. Αυτό οδήγησε τον Ταρζάν να είναι ο πρώτος χαρακτήρας της Disney που εμφάνιζε στην οθόνη με ακρίβεια το πώς δούλευαν οι ανθρώπινοι μύες.[5]

Για να προετοιμαστούν για την εικονογράφηση των γορίλων, η ομάδα παρακολούθησε διαλέξεις για πρωτεύοντα, επισκέφτηκε ζωολογικούς κήπους και μελέτησε ντοκιμαντέρ, ενώ μια υποομάδα παρακολούθησε ανατομή γορίλα για να μάθουν για το μυικό τους σύστημα. Το 1996, η ομάδα πήγε για δύο εβδομάδες για σαφάρι στην Κένυα με σκοπό να βγάλουν φωτογραφίες και να παρατηρήσουν τα ζώα. Στο ταξίδι, επισκέφτηκαν το Εθνικό Πάρκο Bwindi Impenetrable στην Ουγκάντα για να δουν τους γορίλες των βουνών στο φυσικό τους περιβάλλον και να εμπνευστούν από το σκηνικό.[5] Το 2000, ο Κρις Μπακ επανέλαβε το ταξίδι με συνοδεία δημοσιογράφων για την προώθηση της κυκλοφορίας της ταινίας σε home video.[18]

Για να δημιουργήσουν τα σαρωτικά τρισδιάστατα σκηνικά, η παραγωγική ομάδα του Ταρζάν ανέπτυξε μια 3D τεχνική ζωγραφικής και απόδοσης, γνωστή ως Deep Canvas.[19] Αυτή η τεχνική επιτρέπει στους καλλιτέχνες να παράγουν εικόνες στον υπολογιστή οι οποίες όμως μοιάζουν να ζωγραφίστηκαν παραδοσιακά, σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό σκηνοθέτη Ντάνιελ Στ. Πιέρ.[19] Για αυτή την πρόοδο, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών επιβράβευσε τους δημιουργούς του Deep Canvas με το Βραβείο Τεχνικής Επιτεύξεως το 2003. Μετά τον Ταρζάν, η τεχνική Deep Canvas χρησιμοποιήθηκε για αρκετές σκηνές στην ταινία Η Χαμένη Ατλαντίδα (2001), ιδιαίτερα σε μεγάλες πανοραμικές λήψεις του νησιού και σε σκηνές δράσεις. Επεκτεινόμενη για να υποστηρίζει και αντικείμενα του σκηνικού που κινούνται, η Deep Canvas χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει περίπου το 75% του περιβάλλοντος στο επόμενο μεγάλο πρότζεκτ της Disney, την ταινία δράσης κινουμένων σχεδίων Ο Πλανήτης των Θησαυρών (2002).

Μουσική

Επεξεργασία

Το 1995, ο Φιλ Κόλινς (ο οποίος είχε ανακοινώσει πρόσφατα την αποχώρησή του από το συγκρότημα Genesis) προσλήφθηκε αρχικά ως στιχουργός, έπειτα από πρόταση του μουσικού παραγωγού της Disney, Κρις Μόνταν. Μετά την επιτυχία του με την ταινία Μπάστερ (1988), ο Κόλινς δεν είχε πρόβλημα να γράψει τα τραγούδια για τον Ταρζάν. Νωρίς κατά τη διάρκεια της παραγωγής, οι σκηνοθέτες Κέβιν Λίμα και Κρις Μπακ αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν τη συνηθισμένη παράδοση της Disney όπου τα τραγούδια ερμήνευαν οι χαρακτήρες της ταινίας. «Δεν ήθελα ο Ταρζάν να τραγουδάει», δήλωσε ο Λίμα συνεχίζοντας: «Απλά δεν μπορούσα να φανταστώ έναν ημίγυμνο άντρα να κάθεται πάνω σε ένα κλαδί και να τραγουδάει. Σκέφτηκα πως θα έμοιαζε γελοίο».[12] Αντ'αυτού, ο Κόλινς θα ερμήνευε τα τραγούδια της ταινίας, εξυπηρετώντας ως αφηγητής.[20][21] Η επιλογή του Κόλινς, ενός διάσημου και καταξιωμένου σύγχρονου καλλιτέχνη, οδήγησε σε συγκρίσεις με τη μουσική που ο Έλτον Τζον είχε γράψει για την ταινία Ο Βασιλιάς των Λιονταριών.[22] Ο Ταρζάν μεταγλωττίστηκε σε 35 γλώσσες, τις περισσότερες που είχε μεταφραστεί μια ταινία της Disney μέχρι τότε,[23] και ο Κόλινς ηχογράφησε τα τραγούδια του στα Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Ισπανικά για τις μεταγλωττισμένες εκδοχές του soundtrack της ταινίας.[23][24] Σύμφωνα με τον Κόλινς, τα περισσότερα από τα τραγούδια που έγραψε για τον Ταρζάν προέρχονταν από συνεδρίες αυτοσχεδιασμού και τις αντιδράσεις του καθώς διάβαζε το σενάριο.[5] Τρία από τα τραγούδια που έγραψε, τα «Son of Man», «Trashin' the Camp» και «Strangers Like Me», βασίζονταν στις αρχικές του εντυπώσεις όταν διάβασε το αυθεντικό βιβλίο της ιστορίας. Τα άλλα δύο τραγούδια ήταν το «You'll Be in My Heart», ένα νανούρισμα το οποίο τραγούδησε η Κάλα στον Ταρζάν (ερμηνεία από την Γκλεν Κλόουζ) και το «Two Worlds», ένα τραγούδι το οποίο ο Κόλινς έγραψε για να λειτουργήσει ως ο ύμνος του Ταρζάν.[5]

Το ορχηστρικό κομμάτι του soundtrack συνέθεσε ο Μαρκ Μανσίνα, ο οποίος είχε δουλέψει προηγουμένως στην ταινία Ο Βασιλιάς των Λιονταριών και στο ομότιτλο μιούζικαλ. Ο Μανσίνα και ο Κόλινς δούλεψαν στενά για να δημιουργήσουν μουσική που θα συμπλήρωνε το σκηνικό της ταινίας και χρησιμοποίησαν πολλά αδιευκρίνιστα μουσικά όργανα από την προσωπική συλλογή του Μανσίνα.[5] «Η ιδέα της συμφωνίας της μουσικής και των τραγουδιών λειτούργησε ως μία οντότητα καθώς ο Φιλ κι εγώ δουλεύαμε παράλληλα για να δημιουργήσουμε αυτό που ακούτε στην ταινία» είπε ο Μανσίνα.[5]

Ο Τάι Μπαρ από το Entertainment Weekly έδωσε στο soundtrack ένα Β-, δηλώνοντας πως ήταν περίεργα μοιρασμένο ανάμεσα στα τραγούδια του Κόλινς και στην παραδοσιακή μουσική επένδυση, επιβαρυμένο με τόσες πολλές διαφορετικές εκδοχές των κομματιών και σε μερικές περιπτώσεις έφερε ομοιότητες με τη μουσική επένδυση των ταινιών Ο Βασιλιάς των Λιονταριών και Star Wars.[25]

Λίστα κομματιών

Επεξεργασία
 
Εξώφυλλο soundtrack
Αρ. TίτλοςΕρμηνευτές Διάρκεια
1. "Two Worlds"  Φιλ Κόλινς 3:18
2. "You'll Be in My Heart"  Φιλ Κόλινς & Γκλεν Κλόουζ 1:36
3. "Son of Man"  Φιλ Κόλινς 2:44
4. "Trashin' the Camp"  Ρόζι Ο'Ντόνελ & Φιλ Κόλινς 2:16
5. "Strangers Like Me"  Φιλ Κόλινς 3:00
6. "Two Worlds" ((Reprise))Φιλ Κόλινς 0:51
7. "Trashin' the Camp"  Φιλ Κόλινς & NSYNC 2:23
8. "You'll Be in My Heart"  Φιλ Κόλινς 4:18
9. "Two Worlds"  Φιλ Κόλινς 2:42
10. "A Wondrous Place"  Ορχηστρικό 5:18
11. "Moves Like an Ape, Looks Like a Man"  Ορχηστρικό 2:57
12. "The Gorillas"  Ορχηστρικό 4:28
13. "One Family"  Ορχηστρικό 3:48
14. "Two Worlds"  Φιλ Κόλινς 1:16
Συν. διάρκεια:
 40:55

Κυκλοφορία

Επεξεργασία

Στις 12 Ιουνίου 1999, η ταινία έκανε πρεμιέρα στο El Capitan Theatre με το καστ και τους σκηνοθέτες να παρευρίσκονται εκεί, ενώ μετά την πρεμιέρα ακολούθησε μια συναυλία διάρκειας σαράντα λεπτών, όπου ο Φιλ Κόλινς ερμήνευσε τραγούδια της ταινίας.[26] Στις 23 Ιουλίου 1999, η Disney ξεκίνησε την κυκλοφορία του Ταρζάν με ψηφιακή προβολή μόνο σε τρεις αίθουσες, συμπεριλαμβανομένου και του συγκροτήματος Pleasure Island του Walt Disney World στη Φλόριντα, για τρεις εβδομάδες. Αν και στις ταινίες Star Wars: Επεισόδιο I - Η Αόρατη Απειλή και Ένας ιδανικός σύζυγος δόθηκε ψηφιακή προβολή νωρίτερα παρόλο που είχαν γυριστεί σε φωτογραφικό φιλμ, ο Ταρζάν ήταν αξιοσημείωτος ως η πρώτη μεγάλη κυκλοφορία που είχε παραχθεί, επεξεργαστεί και προβληθεί ψηφιακά.[27][28][29]

Προώθηση

Επεξεργασία

Το τμήμα καταναλωτικών προϊόντων της Disney κυκλοφόρησε μια σειρά από παιχνίδια, βιβλία και λούτρινα ζωάκια για τον Ταρζάν και σε συνεργασία με την Mattel παρήγαγε μια σειρά από χνουδωτά παιχνίδια και φιγούρες δράσης.[30] Η Mattel παρήγαγε επίσης μια φιγούρα δράσης του Ταρζάν, η οποία όμως αποσύρθηκε από την αγορά έπειτα από παράπονα σχετικά με τις ακατάλληλες κινήσεις του χεριού του Ταρζάν.[31] Συνεχίζοντας την διαφημιστική συμμαχία με τα McDonald's, η προωθητική καμπάνια ξεκίνησε τη μέρα πρώτης προβολής της ταινίας με αρκετά παιχνίδια να συνοδεύουν τα παιδικά γεύματα Happy Meal και με καλαμάκια αναψυκτικών να αναπαράγουν την κραυγή του Ταρζάν.[32] Η Disney συνεργάστηκε επίσης με τη Nestle για τη δημιουργία ζαχαρωτών με θέμα τον Ταρζάν, συμπεριλαμβανομένου και σοκολατένιες μπάρες με γεύση μπανάνα.[33] Στις αρχές του 2000, η Disney συνεργάστηκε και πάλι με τα McDonald's για την κυκλοφορία ενός σετ οκτώ παιχνιδιών που θα δίνονταν με τα παιδικά γεύματα για την προώθηση της κυκλοφορίας της ταινίας σε home video.[34] Προσέφεραν επίσης επιλογές φαγητών με θέμα τον Ταρζάν, όπως παγωτά μπανάνα και μπιφτέκια της ζούγκλας.[35]

Home media

Επεξεργασία

Την 1η Φεβρουαρίου 2000, η ταινία κυκλοφόρησε σε VHS και DVD. Η εκδοχή του DVD περιελάμβανε έξτρα υλικό, συμπεριλαμβανομένων ενός μουσικού βίντεο για το «Strangers Like Me», το πώς δημιουργήθηκε το «Trashin' the Camp» με τους Φιλ Κόλινς και NSYNC και ένα διαδραστικό τρίβια παιχνίδι.[36] Μια συλλεκτική έκδοση 2-δίσκων κυκλοφόρησε στις 18 Απριλίου 2000. Περιελάμβανε ηχητικό σχολιασμό από τους σκηνοθέτες, πίσω από τις σκηνές υλικό και συμπληρώματα με λεπτομέρειες της κληρονομιάς του Ταρζάν και την ανάπτυξη της ταινίας.[37] Και οι δύο κυκλοφορίες αποσύρθηκαν από την αγορά στις 31 Ιανουαρίου 2002.[38] Στις 15 Οκτωβρίου 2005, η Disney κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση σε DVD. Η πρώτη κυκλοφορία της ταινίας σε Blu-ray έγινε στην Ευρώπη στις αρχές του 2012, ενώ στις 12 Αυγούστου 2014, κυκλοφόρησε ειδική έκδοση σε Blu-ray, DVD και Ψηφιακή ψηλής ευκρίνειας.[39][40]

Υποδοχή

Επεξεργασία

Box office

Επεξεργασία

Παρακολούθηση πριν την κυκλοφορία της ταινίας, έδειχνε πως ο Ταρζάν ήταν ελκυστικός και στις τέσσερις μεγάλες δημογραφικές ομάδες του κοινού, πρώτη φορά για ταινία κινουμένων σχεδίων από την κυκλοφορία του Βασιλιά των Λιονταριών.[41] Η περιορισμένη κυκλοφορία της ταινίας ήταν στις 16 Ιουνίου 1999[2] και η ευρεία στις 18 Ιουνίου, σε 3005 αίθουσες. Κατά το πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής, ο Ταρζάν είχε έσοδα $34.1 εκατομμύρια φτάνοντας την πρώτη θέση στο box office, έσοδα ιδιαίτερα υψηλότερα από τις ταινίες Μουλάν και Ζουζούνια στα αντίστοιχα για αυτούς Σαββατοκύριακα προβολής,[42] και κατατάχθηκε δεύτερη στο box office ανοιγμάτων κινουμένων σχεδίων της Disney, πίσω από τον Βασιλιά των Λιονταριών που είχε έσοδα $40.9 εκατομμύρια.[43] Μέχρι τον Αύγουστο του 1999, τα εγχώρια έσοδα αναμένονταν να προσεγγίσουν τα $170 εκατομμύρια,[44] ενώ στους επόμενους μήνες, οι παραγωγοί της Disney ανέμεναν η ταινία να έχει έσοδα ανάμεσα στα $450 και $500 εκατομμύρια παγκοσμίως.[45] Τελικά, η ταινία ολοκλήρωσε τον κύκλο της στο box office έχοντας έσοδα $448,191,819 παγκοσμίως.[2]

Κριτικές

Επεξεργασία

Η ιστοσελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία ποσοστό αποδοχής 88% από τους κριτικούς, με μέσο όρο 7.6/10, βασισμένο σε 104 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας διαβάζουμε πως «Ο Ταρζάν της Disney παίρνει μια πολύ γνωστή ιστορία σε ένα ένα επίπεδο με ζωντανή εικονογράφηση, γρήγορο ρυθμό και μερικά συναρπαστικά σκηνικά δράσης».[46] Η σελίδα Metacritic δίνει στην ταινία 79/100 βασισμένο σε 27 κριτικές, με τη σήμανση «γενικά καλές κριτικές».[47]

Το περιοδικό Entertainment Weekly συνέκρινε τα οπτικά εφέ της ταινίας με αυτά της ταινίας The Matrix, γράφοντας πως είχε «την πιο καθαρή και καλοφτιαγμένη δουλειά σε υπολογιστή για τα φόντα από τότε που ο Κιάνου Ριβς έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση γέρνοντας προς τα πίσω σε αργή κίνηση, για να αποφύγει τη σφαίρα». Το ανέλυσαν περιγράφοντας το πως οι χαρακτήρες κινούνταν άψογα μέσα στο φόντο, δίνοντας στην ταινία μια μοναδική τρισδιάστατη αίσθηση που ξεπέρασε κατά πολύ την ποιότητα των προηγούμενων live-action προσπαθειών.[48] Ο Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε στην ταινία 4 αστέρια και έκανε παρόμοια σχόλια, περιγράφοντάς την ως «μια ακόμα προσπάθεια από τη Disney να ανεβάσει τον πήχη της εικονογράφησης» με σκηνές που «κινούνται μέσα στον χώρο με μια ελευθερία που σε παλαιότερες ταινίες ούτε που τις ονειρεύονταν και ανέφικτες από οποιαδήποτε live-action διαδικασία».[49] Βραβεύοντας την ταινία με τρία αστέρια, ο Τζέιμς Μπεραρντινέλι έγραψε: «Από καθαρά οπτική άποψη, αυτή μπορεί να είναι η πιο εντυπωσιακή από όλες τις παραδοσιακά εικονογραφημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney. Τα σκηνικά είναι πλούσια, οι χαρακτήρες καλά συνειδητοποιημένοι και οι σκηνές δράσης είναι ιλιγγιώδεις, με συχνές αλλαγές στην προοπτική και στις γωνίες της κάμερας. Καμία συμβατική ταινία κινουμένων σχεδίων δεν ήταν τόσο φιλόδοξη στο παρελθόν».[50] Ο Ντίσον Χάουι, γράφοντας για την εφημερίδα The Washington Post, ισχυρίστηκε πως η ταινία «δεν βρίσκεται εκεί ψηλά μαζί με τις ταινίες Αλαντίν, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών και Η Μικρή Γοργόνα, αλλά βρίσκεται σίγουρα πιο πάνω από τις ταινίας Ηρακλής και Ποκαχόντας».[51] Ο Τοντ ΜακΚάρθι από το περιοδικό Variety αποδείχθηκε να είναι λιγότερο ενθουσιασμένος με την εικονογράφηση, ισχυριζόμενος πως ήταν «πλούσια σε λεπτομέρειες και χρωματικά, αλλά η εικονογράφηση και τα γραφικά σε υπολογιστή είναι συχνά αναμειγμένα και συνδυασμένα με τρόπους που τα κάνουν πιο ενοχλητικά μέσω των διαφορών τους παρά βοηθητικά μέσω της ζωντάνιας τους».[52]

Η Λίζα Σβάρτζμπαμ, η οποία έδωσε στην ταινία Α-, την επικρότησε ως «ένα συναρπαστικό έπος σχετικό με έναν άνθρωπο της φύσης, απαλλαγμένο από τις επιπλοκές μιας 'πολιτισμένης' ζωής, ο οποίος μπορεί να προβλέψει τις αλλαγές στον αέρα μυρίζοντας τον άνεμο».[53] Ο Πίτερ Στακ από την εφημερίδα San Francisco Chronicle θαύμασε την ταινία για την αντιμετώπιση «της σημασίας των οικογενειακών σχέσεων και των ιδεών σχετικά με την κοινωνία, την κηδεμονία και τη συμπόνια» και «την πονηριά, την απληστία και το απόλυτο κακό», παραμένοντας ταυτόχρονα πιστή στην αυθεντική ιστορία του Μπάροουζ.[54] Ο Κένεθ Τουράν από την εφημερίδα Los Angeles Times έγραψε πως «η ιστορία ξετυλίγεται με κινδύνους καθώς και ζεστό χιούμορ. Είναι δύσκολο να αντισταθείς σε μια σκηνή μέσα στη ζούγκλα ονόματι 'Trashin' the Camp'. Μπορεί να τα έχουμε δει όλα στο παρελθόν, αλλά όταν γίνονται με αυτό τον τρόπο, το να τα ζεις ξανά είναι απόλαυση».[55] Παρομοίως, η Τζάνετ Μάσλιν γράφοντας κριτική για την εφημερίδα The New York Times, παρατήρησε πως «ο Ταρζάν αρχικά φαίνεται και ακούγεται μια από τα ίδια, μέχρι το σημείο που ο Φιλ Κόλινς τραγουδά τον τρίτο στίχο από το «Trust Your Heart» στους τίτλους αρχής. Αποδεικνύεται όμως να είναι ένα από τα πιο εξωτικά άνθη στο θερμοκήπιο της Disney, με πλούσια χλωρίδα, ορδές πανίδας, γοητευτικούς χαρακτήρες και συναρπαστικά κινητική εικονογράφηση η οποία ενσωματώνει με χάρη την κίνηση που προέρχεται από υπολογιστή».[56]

Η κριτική του Άλαν Τζόουνς για το περιοδικό Radio Times ήταν αρνητική, αναφέροντας πως η ταινία «είναι λίγη μπροστά στις καλύτερες παραγωγές της Disney» και περιλαμβάνει «αδύναμα κωμικά στοιχεία». Ολοκληρώνει την κριτική λέγοντας: «Χωρίς το επικό σάρωμα της Μουλάν ή του Βασιλιά των Λιονταριών, δεμένη με αδύναμα τραγούδια από τον Φιλ Κόλινς (ανεξήγητα υποψήφιος για Όσκαρ), αυτός ο Βασιλιάς της Αιώρησης μπορεί να είναι εμπορικά φιλικός, αλλά δεν είναι VIP της ζούγκλας».[57] Ο Μάικλ Γουίλμινγκτον από την εφημερίδα Chicago Tribune, αν και δίνοντας στην ταινία τρία αστέρια, έγραψε πως ο Ταρζάν «έχει έλλειψη από αυτό το κάτι το οποίο είχαν όλες οι ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney, από τη Μικρή Γοργόνα μέχρι τον Βασιλιά των Λιονατριών». Βρήκε λάθη στην πολιτικά ορθή ιστορία της ταινίας, στην έλλειψη της ρομαντικής έντασης ανάμεσα στον Ταρζάν και την Τζέιν και στα τραγούδια του Φιλ Κόλινς, τα οποία συνέκρινε δυσμενώς με τα «καθηλωτικά» τραγούδια του Έλτον Τζον στον Βασιλιά των Λιονταριών. Έγραψε: «στερώντας στους χαρακτήρες τα μεγάλα νούμερα, αποδυναμώνει την ταινία».[58]

Διακρίσεις

Επεξεργασία
Βραβεία Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα
Όσκαρ[59] Καλύτερο Τραγούδι Φιλ Κόλινς
Για το τραγούδι «You'll Be In My Heart» 		Νίκη
Χρυσές Σφαίρες[60] Καλύτερο Τραγούδι σε Ταινία Φιλ Κόλινς
Για το τραγούδι «You'll Be In My Heart» 		Νίκη
Βραβεία Grammy[61] Καλύτερο Τραγούδι γραμμένο για Ταινία, Τηλεόραση ή άλλο οπτικό μέσο Φιλ Κόλινς
Για το τραγούδι «You'll Be In My Heart» 		Υποψηφιότητα
Καλύτερο Soundtrack Φιλ Κόλινς & Μαρκ Μανσίνα Νίκη

Ο Ταρζάν ήταν επίσης υποψήφιος για 11 βραβεία Annie, κερδίζοντας στην κατηγορία Τεχνικό Επίτευγμα στον τομέα της εικονογράφησης. Το βραβείο δόθηκε στον Έρικ Ντάνιελς, ο οποίος ανέπτυξε το λογισμικό σύστημα Deep Canvas για την ταινία.[62] Ο Κόλινς ήταν υποψήφιος στα βραβεία Kid's Choice για το τραγούδι του «Two Worlds», αλλά έχασε από το τραγούδι «Wild Wild West» του Γουίλ Σμιθ. Η Ρόζι Ο'Ντόνελ, η οποία ήταν και η παρουσιάστρια των βραβείων, ήταν υποψήφια για την ερμηνεία της ως Τερκ. Πήρε το βραβείο στην κατηγορία «Αγαπημένη φωνή σε ταινία κινουμένων σχεδίων», κερδίζοντας τον Τιμ Άλεν αλλά και τον Τομ Χανκς, για τις ερμηνείες τους ως Μπαζ και Γούντι αντίστοιχα στην ταινία Toy Story 2.[63]

Η ταινία ήταν υποψήφια σε δύο λίστες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου.

Προσαρμογές

Επεξεργασία

Μια τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων με τον τίτλο Ο θρύλος του Ταρζάν προβλήθηκε από το 2001 μέχρι το 2003. Η σειρά συνέχισε από εκεί όπου τελείωσε η ταινία, με τον Ταρζάν να προσαρμόζεται στο νέο του ρόλο ως αρχηγός της αγέλης των γορίλων μετά τον θάνατο του Κέρτσακ, και την Τζέιν (με την οποία έχει παντρευτεί) να προσαρμόζεται στη ζωή στη ζούγκλα. Τον Ιούλιο του 1999, η Disney ανακοίνωσε πως σχεδίαζαν μια συνέχεια για τον Ταρζάν.[66] Το 2002, η ταινία Ταρζάν & Τζέιν κυκλοφόρησε απευθείας σε βίντεο με τον Μάικλ Τ. Βάις να αντικαθιστά τον Τόνι Γκόλντγουϊν ως η φωνή του Ταρζάν. Ακολούθησε το 2005 η ταινία Ταρζάν 2, η οποία επίσης κυκλοφόρησε απευθείας σε βίντεο.

Ένα Μπρόντγουεϊ μιούζικαλ σε παραγωγή της Disney Theatrical Productions με τον τίτλο Ταρζάν, ξεκίνησε ανεπίσημες προβολές στις 24 Μαρτίου 2006. Η επίσημη πρεμιέρα έγινε στις 10 Μαΐου της ίδιας χρονιάς. Μετά από έναν χρόνο προβολών, το μιούζικαλ ολοκλήρωσε τον κύκλο του στις 8 Ιουλίου 2007.[67]

Πέντε βιντεοπαιχνίδια με θέμα τον Ταρζάν κυκλοφόρησαν για διάφορες πλατφόρμες. Το σπίτι του Ταρζάν εμφανίζεται επίσης ως κόσμος στο παιχνίδι Kingdom Hearts (2002), καθώς και στην HD εκδοχή του Kingdom Hearts HD 1.5 Remix (2013), όπου οι Γκόλντγουϊν και Μπλεσντ επιστρέφουν για τους ρόλους τους ως Ταρζάν και Κλέιτον αντίστοιχα.

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ^ Ο Ταρζάν αναφέρεται σαν να είναι δεκαοκτώ χρονών στην ταινία, με τη βασική ιστορία να λαμβάνει χώρα το 1882, υποδεικνύοντας πως ο Ταρζάν γεννήθηκε το 1864 και το ναυάγιο να συμβαίνει το αργότερο το 1865. Ωστόσο, στη σειρά Ο θρύλος του Ταρζάν υποδεικνύεται πως η ταινία έλαβε χώρα το 1911 καθώς ο Ταρζάν και η Τζέιν γιορτάζουν την πρώτη τους επέτειο το 1912, τη χρονιά που το Tarzan and the Apes πρωτοκυκλοφόρησε.
  2. ^ Η ταινία περιλαμβάνει ξεκάθαρα Βικτωριανά στοιχεία. Οι Πόρτερ λένε στον Ταρζάν πως επιστρέφοντας στην Αγγλία θα είναι ο διάσημος που όλοι, από τον Κάρολο Δαρβίνο μέχρι τον Ράντγιαρντ Κίπλινγκ και τη Βασίλισσα Βικτώρια, θα θέλουν να γνωρίσουν. Ο θάνατος του Δαρβίνου συνέβη το 1882 και της Βικτώριας το 1901, ξεκάθαρα δέκα χρόνια πριν τα υποτιθέμενα γεγονότα του βιβλίου, αν και με τη δήλωση του ίδιου του Μπάροουζ στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, τα στοιχεία της ιστορίας του βιβλίου άλλαξαν επειδή η ιστορία ειπώθηκε σε αυτόν και μπορεί να είναι αληθινή. Ωστόσο, ο Κίπλινγκ δεν εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή μέχρι το 1886, δηλαδή τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Δαρβίνου. Εκτός από την αναφορά στον Κίπλινγκ, ωστόσο, τα στοιχεία είναι εξαιρετικά συνεπή: το ποδήλατο penny-farthing είναι ένα είδος ποδηλάτου με ένα μεγάλο τροχό μπροστά κι ένα μικρό πίσω, το οποίο ήταν δημοφιλές στα 1880s. Το πρώτο penny-farthing εφευρέθηκε το 1871 από τον Βρετανό μηχανικό Τζέιμς Στάρλεϊ. Η τεχνολογία του μαγικού φαναριού αναπτύχθηκε κυρίως τον 17ο αιώνα και συνήθως χρησιμοποιόταν για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Σταδιακά χρησιμοποιόταν όλο και περισσότερο για εκπαιδευτικούς σκοπούς κατά τον 19ο αιώνα, πριν αντικατασταθεί από τους προβολείς διαφανειών. Πιο καταφανές, ο κομήτης τον οποίο η Τζέιν και ο καθηγητής δείχνουν στον Ταρζάν μέσω του τηλεσκοπίου εδραιώνει την ημερομηνία της βασικής ιστορίας μέχρι το 1882. Ένα από τα μαγικά φανάρια δείχνει το Άγαλμα της Ελευθερίας, το οποίο δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι το 1886.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Tarzan». British Board of Film Classification. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Tarzan (1999)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2018. 
  3. ↑ Fulton, Rick (17 Σεπτεμβρίου 1999). «Back to Basics: Disney Finally Makes the Ape Man the Kind». The Daily Record. TheFreeLibrary.com. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2018. 
  4. ↑ 1875-1950., Burroughs, Edgar Rice, (2012). Tarzan of the Apes. Mallon, Thomas, 1951-. New York: Library of America. ISBN 9781598531640. OCLC 764347029. 
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 Green, Howard (1999). The Tarzan Chronicles. New York: Hyperion. ISBN 978-0-7868-6403-4. 
  6. ↑ Whipp, Glenn (16 Ιουνίου 1999). «With Tarzan, It's A Disney Jungle Out There». Los Angeles Daily News. TheFreeLibrary.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  7. ↑ Kevin Lima. Συνέντευξη με Jérémie Noyer. Get Enchanted! Chapter Six: Director Kevin Lima and exec producer Chris Chase. 21 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Wannamaker, Annette· Anate, Michelle Ann (18 Απριλίου 2012). Global Perspectives on Tarzan: From King of the Jungle to International Icon. Routledge. σελίδες 42–43. ISBN 0-415-89724-6. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  9. ↑ Strickler, Jeff (13 Ιουνίου 1999). «Tarzan swings by Disney; Not aping earlier 'King of the Jungle' films, it's animated.» (Fee required). Star Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924161417/http://www.highbeam.com/doc/1G1-62475593.html. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  10. ↑ «New Disney Jungle King». Los Angeles Times. 22 Απριλίου 1995. http://articles.latimes.com/1995-04-21/entertainment/ca-57001_1_music-center. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  11. ↑ Tracy, Joe. «Disney's Tarzan Adventure: Two Worlds Merge». Animation Artist. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-14. https://web.archive.org/web/20171114092926/http://www.animationartist.com/movies/tarzan/Production/production.html. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Lawson, Terry (16 Ιουνίου 1999). «'Tarzan' Yell». Knight-Ridder (Chicago Tribune). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-24. https://web.archive.org/web/20151024001345/http://articles.chicagotribune.com/1999-06-16/features/9906160335_1_bonnie-arnold-edgar-rice-burroughs-chris-buck. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  13. ↑ Ascher-Walsh, Rebecca (30 Απριλίου 1999). «Summer Movie Preview: June, 1999». Entertainment Weekly. http://www.ew.com/article/1999/04/30/summer-movie-preview-june-1999. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  14. ↑ Leigh Miller, Victoria (14 Μαρτίου 2014). «#ThrowbackThursday: Welcome to Tony Goldwyn's Jungle». Yahoo! TV. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  15. ↑ Hischak, Thomas (21 Σεπτεμβρίου 2011). Disney Voice Actors: A Biographical Dictionary. McFarland & Company. σελ. 148. ISBN 978-0-7864-6271-1. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  16. ↑ Hill, Jim (22 Σεπτεμβρίου 2016). «Would Woody Allen have been a better fit for LeFou in Disney's "Beauty and the Beast"?». The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  17. ↑ Abbott, Jim (8 Ιουνίου 1999). «A Fresh Tarzan». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-17. https://web.archive.org/web/20151117032542/http://articles.orlandosentinel.com/1999-06-08/lifestyle/9906070397_1_animated-tarzan-keane-character. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  18. ↑ Falk, Quentin (3 Σεπτεμβρίου 2000). «Holidays: Close encounter of the hairy kind». Sunday Mirror (MGN Ltd.): σελ. 53. http://www.thefreelibrary.com/HOLIDAYS%3A+Close+encounter+of+the+hairy+kind.-a064964720. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Essman, Scott (5 Ιουλίου 1999). «State of the Art of F/X». MovieMaker Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2009. 
  20. ↑ Fleeman, Michael (17 Ιουνίου 1999). «Phil Collins goes out on a limb, scores 'Tarzan' soundtrack». Associated Press. The Daily Gazette. https://news.google.com/newspapers?nid=1957&dat=19990617&id=wmtGAAAAIBAJ&sjid=IukMAAAAIBAJ&pg=1728,3967174&hl=en. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  21. ↑ Naughton, John (2 Μαΐου 1999). «Against All Odds». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-21. https://web.archive.org/web/20150921072247/http://articles.latimes.com/1999/may/02/entertainment/ca-33052. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  22. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «Tarzan». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Raugust, Karen (2004). The Animation Business Handbook. Macmillan. σελ. 86. ISBN 978-0-312-28428-2. 
  24. ↑ Keegan, Rebecca (24 Ιανουαρίου 2014). «'Frozen': Finding a diva in 41 languages». Los Angeles Times. 
  25. ↑ Burr, Ty (21 Μαΐου 1999). «Music Review: Tarzan (1999)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  26. ↑ Quintanilla, Michael (15 Ιουνίου 1999). «It's a Jungle Out There for 'Tarzan's' Debut». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1999/jun/15/news/cl-46544. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  27. ↑ Graser, Mark (16 Ιουλίου 1999). «Disney goes digital». Variety. https://variety.com/1999/film/news/disney-goes-digital-1117743035/. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  28. ↑ (15 Ιουλίου 1999). +To+Become+Industry's+First+All-Digital+Film...-a055170574 Disney's "Tarzan" To Become Industry's First All-Digital Film Release. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
  29. ↑ «'Tarzan' Making Digital Run». Orlando Sentinel. 17 Ιουλίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-22. https://web.archive.org/web/20151222093342/http://articles.orlandosentinel.com/1999-07-17/business/9907160663_1_digital-run-walt-disney-tarzan. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  30. ↑ Szadkowski, Joseph (1 Μαρτίου 1999). «Toy Fair '99: More Animated Stuff». Animation World Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2009. 
  31. ↑ Daily Mirror (22 Οκτωβρίου 1999). Tarzan Escapes From The Mouse House. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018.
  32. ↑ Hernandez, Greg (28 Μαΐου 1999). «Fast-Food Promotional Wars Heading Into a Furious Summer». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1999/may/28/business/fi-41850. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  33. ↑ «Nestle Chocolate & Confections Goes Bananas Over Disney's Tarzan». TheFreeLibrary.com. PR Newswire. 13 Μαΐου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  34. ↑ «The Jungle Drums Are Beating for 'Tarzan' Swinging to Home Video and DVD on Feb. 1». Business Wire. TheFreeLibrary.com. 27 Οκτωβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  35. ↑ Downing, Leanne (Δεκέμβριος 2005). «Media Synergies and the Politics of Affect in Tim Burton's Charlie and the Chocolate Factory». M/C Journal. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  36. ↑ King, Susan (3 Φεβρουαρίου 2000). «Disney's 'Tarzan' Swings Onto DVD». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2000/feb/03/entertainment/ca-60437. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  37. ↑ Kilmer, David (1 Νοεμβρίου 1999). «Disney's TARZAN is coming to home video». Animation World Network. http://www.awn.com/news/disneys-tarzan-coming-home-video. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  38. ↑ Walt Disney Press Release (23 Ιανουαρίου 2002). Time Is Running Out ... Four of Disney's Greatest Animated Classics Are Disappearing Into the Vault. Δελτίο τύπου. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-15 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2021. 
  39. ↑ Kauffman, Jeffery. «Tarzan Blu-ray». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. 
  40. ↑ Brown, Kenneth. «Tarzan Blu-ray». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  41. ↑ Eller, Claudia (11 Ιουνίου 1999). «Gauging the Heat of Competition as Post-'Menace' Season Begins». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-22. https://web.archive.org/web/20151222083116/http://articles.latimes.com/1999/jun/11/business/fi-45276/2. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  42. ↑ Natale, Richard (21 Ιουνίου 1999). «A Bigger Swinger Hits Town». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1999/jun/21/entertainment/ca-48596. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  43. ↑ Welkos, Michael (22 Ιουνίου 1999). «Weekend Box Office». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1999/jun/22/entertainment/ca-48860. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  44. ↑ Natale, Richard (31 Αυγούστου 1999). «The Summer's Other Hitting Streak», σελ. 3. http://articles.latimes.com/1999/aug/31/entertainment/ca-5228. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  45. ↑ Natale, Richard (15 Σεπτεμβρίου 1999). «Some Hits and Flops From the Summer Movie Harvest». http://articles.latimes.com/1999/sep/15/business/fi-10419. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2018. 
  46. ↑ «Tarzan». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  47. ↑ «Tarzan Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  48. ↑ Daly, Steve (4 Φεβρουαρίου 2000). «Video Review: Simply Da Vine: With its dazzling high-tech Tarzan, Disney takes to the jungle and swings rings around live-action efforts of the past». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  49. ↑ Ebert, Roger (18 Ιουνίου 1999). «Tarzan». rogerebert.com. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  50. ↑ Berardinelli, James (1999). «Tarzan review». Reel Views. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  51. ↑ Howe, Desson (18 Ιουνίου 1999). «Animated 'Tarzan' Really Swings». The Washington Post. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  52. ↑ McCarthy, Todd (7 Ιουνίου 1999). «Review: 'Tarzan'». Variety. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  53. ↑ Schwarzbaum, Lisa (25 Ιουνίου 1999). «KING OF SWING "Tarzan" is a winner». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  54. ↑ Stack, Peter (18 Ιουνίου 1999). «THE JUNGLE KING / Disney works its magic with story-telling and animation in 'Tarzan'». San Francisco Chronicle. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  55. ↑ Turan, Kenneth (16 Ιουνίου 1999). «Vine, Woman and Song». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  56. ↑ Maslin, Janet (18 Ιουνίου 1999). «'Tarzan': Monkey Business -- Rewriting the Jungle Book». The New York Times. https://www.nytimes.com/library/film/061899tarzan-film-review.html. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  57. ↑ Jones, Alan. «Tarzan». Radio Times. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  58. ↑ Wilmington, Michael (18 Ιουνίου 1999). «Techno 'Tarzan'». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  59. ↑ «The 72nd Academy Awards (2000) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  60. ↑ «2000 Golden Globe Award Winners». Rope of Silicon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2014. 
  61. ↑ «42nd Grammy Award Winners». grammy.com. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  62. ↑ «27th Annie Awards». Annie Awards. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  63. ↑ «Kids Choice Awards 1999». Internet Movie Database. 
  64. ↑ «AFI's 100 Years...100 Songs Nominees» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018. 
  65. ↑ «AFI's 10 Top 10 Nominees» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  66. ↑ Kilmer, David (12 Ιουλίου 1999). «TARZAN 2 is in the works». Animation World Network. http://www.awn.com/news/tarzan-2-works. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  67. ↑ «Disney's 'Tarzan' to close July 8 on Broadway». USA Today. 24 Ιουνίου 2007. https://usatoday30.usatoday.com/life/theater/news/2007-06-23-tarzan_n.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Ταρζάν_(ταινία,_1999)&oldid=10745570"