Σκουραίικα Σάμου

Τα Σκουραίικα είναι μικρό χωριό που βρίσκεται στα Νότια της Σάμου στους πρόποδες του όρους Μπουρνιά, παρακλάδι του όρους Καρβούνι. Βρίσκεται σε υψόμετρο 181 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Συνορεύει στα βόρεια με το Νεοχώρι, ανατολικά με τους Σπαθαραίους και δυτικά με τα Κουμαίικα.

Σκουραίικα
Τα Σκουραίικα
Σκουραίικα Σκουραίικα
Χάρτης  [[File:|265px|center]]
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Βορείου Αιγαίου
Περιφερειακή Ενότητα	Σάμου
Δήμος	Δυτικής Σάμου
Δημοτική Ενότητα	Μαραθοκάμπου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Νησιά Αιγαίου Πελάγους
Νομός	Σάμου
Υψόμετρο	181
Πληθυσμός
Μόνιμος	112
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	831 04
Τηλ. κωδικός	22730

Γεωγραφία

Γεωμορφολογία- Βλάστηση

Τα Σκουραίικα είναι χτισμένα σε ένα βαθούλωμα στην πλαγία του όρους Μπουρνιά παρακλάδι του όρους Καρβούνι και ανάμεσα σε δύο χείμαρρους: ανατολικά με το ρέμα της «Μουριάς» και δυτικά με το ρέμα «Ξουδμέϊκα». Το έδαφος είναι ημιορεινό και κατά το ήμισυ βραχώδης με έντονη δασική βλάστηση που εναλλάσσεται με ελαιώνες. Οι αρκετές πηγές στη γύρω περιοχή και το γειτόνεμα της περιφέρειας με το ρέμα του Πύργου «Αμφίλυσο», που είναι το πιο πλούσιο σε νερό σε όλο το νησί όλο το χρόνο, έκανε την περιοχή εύφορη με αρκετά ποτιστικά. Όσο κατεβαίνουμε χαμηλότερα προς τις παραθαλάσσιες περιοχές, το έδαφος γίνεται πιο ομαλό έως και πεδινό αλλά ταυτόχρονα πιο άνυνδρο. 

Η βλάστηση που κυριαρχεί στην περιφέρεια Σκουραιίκων αποτελείται από παραλιακή, λοφώδη και υποορεινή περιοχή με ευμεσογειακή ζώνη βλάστησης (Quercetalia ilicis), διακρινόμενη στην (Oleo-Ceratonion) υποζώνη της ελιάς και της χαρουπιάς, με κύριο χαρακτηριστικό τα μεσογειακά δάση Τραχείας Πεύκης (Pinus brutia), τις συστάδες Χνοώδους δρυός (Quercus pubescens anatolica) και εναλλάσσονται με άλλα είδη της ζωνης αυτής, όπως: Αριά (Quercus ilex), Κυπάρισσος η αειθαλής (Cupressus sempervirens), Ελαία η αγρία (Olea sylvestris), Χαρουπιά (Ceratonia siliqua), Σπάρτο (Spartium junceum), Πλάτανος (Platanus orientalis), Kουμαριά (Arbutus unedo), Aγριοκουμαριά (Arbutus andrachne), Λυγαριά (Agnus vitex castus), Τερέβινθος (Pistacia terebinthus), Σχίνος (Pistacia lentiscus), Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum), Πουρνάρι (Quercus coccifera), Γκορτσιά-Αγριοαχλαδιά (Pyrus spinosa), Αγριοκυδωνιά (Sorbus domestica), Λαδανιά ή Αξίστης (Cistus creticus), Ρείκι δενδρώδες (Erica arborea), Δάφνη του Απόλλωνα ή Βάγια (Laurus nobilis), Μυρτιά (Myrtus communis), Πικροδάφνη (Nerium oleander) κ.ά. 

Κλίμα

Τα Σκουραίικα έχουν υποτροπικό μεσογειακό κλίμα και χαρακτηρίζεται από ξηρά δροσερά καλοκαίρια και ήπιους υγρούς χειμώνες. Οι μεταβολές της θερμοκρασίας τόσο μέσα στο έτος όσο και μέσα στο εικοσιτετράωρο είναι πολύ περιορισμένες και οι ελάχιστες θερμοκρασίες σπάνια πέφτουν κάτω από το μηδέν. Η απολύτως μέγιστη και η απολύτως ελάχιστη θερμοκρασία που σημειώθηκαν στον Μετεωρολογικό σταθμό Σάμου ήταν 38,2 C και - 4,3 C αντίστοιχα. Η πιο βροχερή εποχή είναι ο χειμώνας, που πέφτει το 60,1% της βροχής, ενώ το καλοκαίρι είναι σχεδόν άβροχο με 4,1% των βροχοπτώσεων. Οι υπόλοιπες βροχές πέφτουν νωρίς την άνοιξη και αργά το φθινόπωρο. Απ' τα μέσα Απριλίου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου οι βροχοπτώσεις είναι ελάχιστες και πολλές φορές επιζήμιες, ιδίως την άνοιξη. Η χιονόπτωση είναι σπάνια, 1 με 2 ημέρες το χρόνο. Οι άνεμοι που επικρατούν στα Σκουραίικα είναι οι βοριάδες που τους θερινούς μήνες πνέουν σχεδόν συνέχεια. Οι νοτιάδες που φυσούν φέρνουν τις περισσότερες βροχές και φυσούν κυρίως την χειμερινή περίοδο.

Ιστορία

Το χωριό πήρε το όνομά του από τον πιο πλούσιο κάτοικο εκ των πρώτων οικιστών, τον Γεώργιο Σκούρα. Πρώτος κάτοικος θεωρείται ο γερο-Κοντογιάννης, ονομάσθηκε όμως Σκουραίικα και όχι Κοντογιαννέϊκα, γιατί ο Σκούρας που  ακολούθησε τον γερο-Κοντογιάννη ήταν πιο δυναμικός και κάτοχος της μεγαλύτερης περιφέρειας του χωριού. Άρχισε να κατοικείται στις αρχές του 17ου αιώνα σύμφωνα με ένα έγγραφο που σώζεται και αποδεικνύει την αγορά της έκτασης του από τον Γ. Σκούρα έναντι 40 γροσιών. Άλλη μαρτυρία που σώζεται είναι η εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην οποία είναι χαραγμένη η φράση "Δέησης του δούλου του Θεού Γ. Σκούρα 1718" η οποία βρίσκεται και φυλάσσεται στον ναό του χωριού.

Στην αρχαιότητα πιθανόν να υπήρχε κάποια μικρή πόλη γιατί βρέθηκαν κιονόκρανα και αρχαία ερείπια. Στη θέση Δριτζαρέικα φαίνονται ακόμα τα ίχνη από αρχαίες οικοδομές και λίγο παραπάνω από ένα τεχνητό λιμάνι υπήρχε ένα πελεκητό σπήλαιο μέσα στο οποίο βρέθηκαν δύο σκαλιστοί τάφοι. 

Το χωριό σήμερα

Δρόμος στο χωριό.

Τα Σκουραίικα έχουν 105 σπίτια και είχαν 600 κατοίκους που ασχολούνταν με τη γεωργία, την αλιεία και το εμπόριο. Σήμερα έχουν 120 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους γεωργοί και συνταξιούχοι.

Το χωριό Σκουραίικα παράγει ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας, οπωροκηπευτικά, κουκιά που έχουν πανσαμιακό χαρακτήρα διότι είναι γλυκά και γρήγορα στο βράσιμο, αμύγδαλα και κρασί στις παραθαλάσσιες περιοχές.

Στην περιφέρεια Σκουραίκων ανήκουν και οι παραθαλάσσιοι οικισμοί:

• Πεύκος
• Παραλία Κάμπου
• Παραλία Ψιλή άμμος
• Παραλία Πέρης

Ενοριακός Ιερός ναός Σκουραιίκων

Ο Ενοριακός Ιερός ναός Σκουραιίκων είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο. Είναι ένας μεγαλόπρεπος λιθόχτιστος ναός, βυζαντινού ρυθμού (μονόκλιτος εγγεγραμμένος σταυροειδής μετά τρούλου). Άρχισε να χτίζεται από τους κατοίκους το 1920 και τελείωσε το 1922. Είναι σχέδιο του γάλλου μηχανικού Ντιμπρέ. Η πρώτη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκονταν στο σημείο του σημερινού κοινοτικού καταστήματος, όπου εξυπηρετούσε τους κατοίκους από το 1800 μέχρι το 1920. Η πρώτη ιεροτελεστία στον καινούριο ναό ήταν τη Μεγάλη Τετάρτη η ακολουθία του ιερού ευχελαίου το 1922 ενώ τα εγκαίνια του ναού έγιναν στις 23 Απριλίου 1933 από τον τότε Μητροπολίτη Σάμου Ειρηναίον.

Από την πρώτη εκκλησία του χωριού αφαιρέθηκαν τα ξυλόγλυπτα της και αρκετά από αυτά τοποθετήθηκαν στον καινούριο ναό (Δεσποτικός Θρόνος, ο άμβωνας και δύο παλιά εικονοστάσια) ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο έγινε δωρεά στην Ιερά Μονή Τίμιου Σταυρού. Επίσης από τον παλιό διάκοσμο, διακοσμούν τον νέο ναό δύο μεγάλα μπρούτζινα φανάρια, τα αργυρά εξαπτέρυγα, δύο μπρούτζινοι πολυέλαιοι, ο Τίμιος Σταυρός και οι εικόνες του παλιού ναού. Οι πιο παλιές εικόνες είναι του Αγίου Γεωργίου, όπου η πρώτη βρίσκεται κάτω από τον άμβωνα στην οποία είναι χαραγμένη η φράση "Δέησης του δούλου του Θεού Γ. Σκούρα 1718", και η δεύτερη είναι η εφέστιος επαργυρωμένη και περίτεχνα σκαλισμένη εικόνα του Αγίου δίχως χρονολογία που βρίσκεται στο εικονοστάσι δεξιά στην είσοδο της εκκλησίας. Την ημέρα της εορτής του Αγίου Γεωργίου τελείται το έθιμο της «γιορτής- κεσκέκι», όπου είναι μια από τις παλιότερες συνήθειες που αναβιώνουν στα Σκουραίικα.