Σκεπάρι Τρικάλων
Συντεταγμένες: 39°47′43.40″N 21°37′51.20″E / 39.7953889°N 21.6308889°E
Το Σκεπάρι (επίσημα Σκεπάριον[1]) είναι χωριό του νομού Τρικάλων υπαγόμενο διοικητικά στον Δήμο Μετεώρων.[2][3] Είναι κτισμένο στις βορειοδυτικές υπώρειες των Αντιχασίων σε υψόμετρο 560 μέτρων.[4][5] Ιστορικά, η πρώτη χρονολογημένη γραπτή αναφορά στο Σκεπάρι ανάγεται στα 1613-14.[6] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο μόνιμος πληθυσμός του οικισμού ανέρχεται σε 160 κατοίκους.[1]
Σκεπάρι Τρικάλων | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
Περιφερειακή Ενότητα | Τρικάλων |
Δήμος | Μετεώρων |
Δημοτική Ενότητα | Χασίων Τρικάλων |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
Νομός | Τρικάλων |
Υψόμετρο | 566 μέτρα |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 142 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 420 34 |
Τηλ. κωδικός | 2432 |
Όνομα
ΕπεξεργασίαΗ επίσημη ονομασία του οικισμού είναι το Σκεπάριον.[1] Το χωριό αναφέρεται σε διάφορες πηγές ως Σκεπάρι, Σκεπάρνι ή Σκιπάρι.[6][7] Το όνομα του χωριού φαίνεται ότι είναι ελληνικής ετυμολογίας σχετιζόμενο με το γνωστό εργαλείο, το σκεπάρνι.[6]
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΤο Σκεπάρι βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Τρικάλων, κοντά στα σύνορα της Θεσσαλίας με τη Μακεδονία.[2] Είναι χωριό ορεινό, κτισμένο σε υψόμετρο 566 μέτρων.[4] Ολόκληρη η έκταση της Τοπικής Κοινότητας Σκεπαρίου καταλαμβάνει 20,675 τετραγωνικά χιλιόμετρα στο βορειοδυτικό τμήμα των Αντιχασίων Ορέων.[4][5] Νοτιοανατολικά του χωριού δεσπόζει η κορυφή Καρδαρόπετρα με υψόμετρο 938 μέτρων.[8] Βόρεια και σε μικρή απόσταση από το χωριό ρέει ο ποταμός Ίωνας ή Μουργκάνης, παραπόταμος του Πηνειού.[5]
Το χωριό εντοπίζεται βόρεια της Καλαμπάκας και του συμπλέγματος των Μετεώρων.[5][8] Γειτονικά χωριά είναι στα νοτιοανατολικά η Βλαχάβα, στα δυτικά ο Γάβρος και στα βόρεια η Ασπροκκλησιά και η Αχλαδέα.[5]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟθωμανική περίοδος
ΕπεξεργασίαΗ πρώτη γνωστή γραπτή αναφορά στο χωριό Σκεπάρι ανάγεται στην Τουρκοκρατία και προέρχεται από χειρόγραφο της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων των ετών 1613-14.[9] Μια επιπλέον αναφορά σε χειρόγραφο της μονής Δουσίκου της περιόδου 1530-1692, δεν είναι επακριβώς χρονολογημένη.[6] Εντούτοις, το Σκεπάρι δεν αναφέρεται στην τουρκική απογραφή του 1454-55 ούτε σε χειρόγραφο της Μονής Μεγάλου Μετεώρου όπου καταγράφονται τα ονόματα 223 άλλων θεσσαλικών οικισμών στα 1592-93.[6][10] Μεταγενέστερες μνείες του χωριού ανευρίσκονται σε άλλα χειρόγραφα της Μονής Βαρλαάμ των ετών 1754-1765.[6]
Στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η περιοχή του Σκεπαρίου υπαγόταν στο Σαντζάκι των Τρικάλων.[6]
Μετά την απελευθέρωση
ΕπεξεργασίαΤο Σκεπάρι, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της Θεσσαλίας, ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος το 1881 με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.[11]
Το 1883 ο οικισμός εντάχθηκε με το όνομα Σκιπάρι στο νεοσυσταθέντα Δήμο Αιγινίου που είχε έδρα την Καλαμπάκα.[7] Το 1912 δημιουργήθηκε η Κοινότητα Σκεπαρνίου που περιελάμβανε τον ομώνυμο οικισμό ως έδρα καθώς και τους οικισμούς Μοναστήρι Βουτουμά (Βιτουμά) και Μετόχι Βουτουμά.[12] Οι τελευταίοι οικισμοί το 1919 αποσπάστηκαν από την Κοινότητα Σκεπαρνίου και εντάχθηκαν στην Κοινότητα Καλαμπάκας.[13]
Στα αποτελέσματα της απογραφής της 16ης Οκτωβρίου 1940, ο οικισμός αναφέρεται πλέον ως Σκεπάριον και η κοινότητα ως Κοινότητα Σκεπαρίου.[14]
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
ΕπεξεργασίαΣτο πλαίσιο της γερμανικής κατοχής, το Σκεπάρι πυρπολήθηκε από τους Ναζί και καταστράφηκε ολοκληρωτικά τον Ιούλιο του 1944.[8]
Μεταπολίτευση
ΕπεξεργασίαΤο 1994 η Κοινότητα Σκεπαρίου συνενώθηκε με τις γειτονικές κοινότητες Αγιοφύλλου, Ασπροκκλησιάς, Αχλαδέας και Γάβρου για να σχηματίσουν το Δήμο Χασίων με έδρα τη θέση Χάνι της πρώην Κοινότητας Αγιοφύλλου.[15]
Το 2010, με το πρόγραμμα Καλλικράτης, δημιουργήθηκε η Τοπική Κοινότητα Σκεπαρίου που ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Χασίων του Δήμου Μετεώρων.[16]
Πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΗ πρώτη μνεία στον πληθυσμό του χωριού γίνεται σε χειρόγραφο της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων του έτους 1754: τη χρονιά εκείνη φαίνεται πως στο Σκεπάρι κατοικούσαν 16 οικογένειες με τα ονόματα των οικογενειαρχών τους να είναι όλα ελληνικά.[6][17] Το 1758 οι οικογένειες που κατοικούσαν στο Σκεπάρι μειώθηκαν σε 13 και το 1765 σε 10.[6]
Μετά την απελευθέρωση, ο πληθυσμός του χωριού στις απογραφές του ελληνικού κράτους συνοψίζεται στον παρακάτω πίνακα:
Έτος | Πραγματικός
Πληθυσμός |
Μόνιμος
Πληθυσμός |
---|---|---|
1889[18] | 292 | |
1896[19] | 303 | |
1907[20] | 368 | |
1920[21] | 340 | |
1928[22] | 379 | |
1940[23] | 420 | 430 |
1951[24] | 474 | |
1961[25] | 578 | |
1971[26] | 400 | |
1981[27] | 283 | |
1991[28] | 343 | |
2001[4][29] | 201 | 182 |
2011[1][30] | 173 | 160 |
Περιβάλλον
ΕπεξεργασίαΤο Σκεπάρι περιβάλλεται από δάση βελανιδιάς.[8] Ολόκληρη η έκταση της Τοπικής Κοινότητας Σκεπαρίου περιλαμβάνεται στη Ζώνη Ειδικής Προστασίας "Αντιχάσια Όρη και Μετέωρα" που χαρακτηρίζεται από βλάστηση υπομεσογειακού χαρακτήρα.[31][32] Κυρίαρχο δασικό είδος στη Ζώνη αποτελεί η βελανιδιά Quercus frainetto ενώ συχνά απαντώνται και τα είδη Quercus cerris και Quercus pubescens.[32] Ο βιότοπος αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός κι από άποψη ορνιθοπανίδας με την περιοχή να φιλοξενεί μία από τις ελάχιστες αποικίες του Ασπροπάρη (Neophron percnopterus) στην Ελλάδα.[32]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «ΦΕΚ 698/2014». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 «Ιστοσελίδα Δήμου Καλάμπακας - Δημοτικές Ενότητες Δήμου Καλαμπάκας».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «ΦΕΚ 133Α/2018». Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «ΕΣΥΕ - Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών. 18 Μαρτίου 2001 (Μόνιμος Πληθυσμός)» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Παπαζήσης, Τριαντάφυλλος (1984). Θεσσαλικά Χρονικά - Τόμος ΙΕ': Εκκλησίες και μοναστήρια στα Χάσια και Αντιχάσια. Αθήνα. σελ. 200-1.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Σπανός, Βασίλειος (2000). Οι οικισμοί της βορειοδυτικής Θεσσαλίας κατά την Τουρκοκρατία (από το 14ο έως το 19ο αι.) - Διδακτορική διατριβή. Θεσσαλονίκη. σελ. 503-4.
- ↑ 7,0 7,1 ΦΕΚ 126Α - 02/04/1883
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Κέντρο Τουριστικής Πληροφόρησης Δήμου Καλαμπάκας - Οικισμός Σκεπαρίου Χασίων». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2018.
- ↑ Σπανός, Κώστας (1993). Θεσσαλικό Ημερολόγιο: Οι θεσσαλικοί οικισμοί και τα ονόματα των αφιερωτών τους στην πρόθεση 215 της Μονής του Βαρλαάμ 1613/1614 - 19ος αιώνας. Λάρισα. σελ. 81-180.
- ↑ Σπανός, Κώστας (1998). Θεσσαλικό Ημερολόγιο: Οι θεσσαλικοί οικισμοί και τα ονόματα των αφιερωτών τους στην πρόθεση 421 του Μεγ. Μετεώρου. 1592/1593 - 19ος αιώνας. Λάρισα. σελ. 17-24.
- ↑ «Υπουργείο Εξωτερικών - Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (1881)».
- ↑ ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912
- ↑ ΦΕΚ 144Α - 28/06/1919
- ↑ «Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος - Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940» (PDF).[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ ΦΕΚ 136Α - 30/08/1994
- ↑ ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010
- ↑ Σπανός, Κώστας (1993). «Οι θεσσαλικοί οικισμοί και τα ονόματα των αφιερωτών τους στην πρόθεση 215 της μονής του Βαρλαάμ 1613/14 - 19ος αιώνας.». Θεσσαλικό Ημερολόγιο.
- ↑ «Υπουργείον Εσωτερικών / Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής - Στατιστική της Ελλάδος / Πληθυσμός / Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889» (PDF).
- ↑ «Υπουργείον Εσωτερικών / Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής - Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896» (PDF).
- ↑ «Υπουργείον Εσωτερικών / Υπηρεσία Απογραφής - Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Μαΐου 2022.
- ↑ «Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνσις Στατιστικής - Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας - Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος - Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Μαΐου 2022.
- ↑ «Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος - Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Μαΐου 2022.
- ↑ «Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος - Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018.
- ↑ «ΕΣΥΕ - Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού-κατοικιών της 19 Μαρτίου 1961. Τόμος Ι» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Αυγούστου 2016.
- ↑ «ΕΣΥΕ - Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουλίου 2021.
- ↑ «ΕΣΥΕ - Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981. Τόμος Ι» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουλίου 2021.
- ↑ «ΕΣΥΕ - Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 17ης Μαρτίου 1991» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουλίου 2021.
- ↑ «ΕΣΥΕ - Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδας / Απογραφή 2001» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Πίνακας αποτελεσμάτων de facto πληθυσμού - Απογραφής 2011».
- ↑ «ΝATURA 2000 - Standard Data Form». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2018.
- ↑ 32,0 32,1 32,2 «Όρη Αντιχάσια και Μετέωρα. Περιοχή Ειδικής Προστασίας». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2018.