Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης
Ο Σάντσο Γκαρθία, ισπαν.: Sancho Garcia, (απεβ. 5 Φεβρουαρίου 1017), [5] καλούμενος των Καλών Νόμων (στα ισπανικά, el de los Buenos Fueros), ήταν κόμης της Καστίλης και της Άλαβα από το 995 έως το τέλος του.
| Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 965 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1017[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας πολεμιστής |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Urraca Gómez[2] |
| Τέκνα | Μουνιαδόνα της Καστίλης[3] Γκαρσία Σάντσεθ της Καστίλης[3] Σάντσα Σάντσεθ της Καστίλης[4] Tigridia |
| Γονείς | Γκαρσία Φερνάντεθ της Καστίλης[3] και Ava of Ribagorza |
| Αδέλφια | Ελβίρα της Καστίλης, βασίλισσα του Λεόν Ουρράκα του Κοβαρούβιας Marjorie de Castille Gonzalo García de Castilla |
| Οικογένεια | Οίκος της Λάρα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης της Καστίλης |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Γκαρσία Φερνάντεθ κόμη της Καστίλης και της συζύγου του Άβα της Ριβαγόρθα, κόρης του Ραϋμόνδου Α΄, κόμη του Παγιάρς και της Ριβαγόρθα. Ο Σάντσο επαναστάτησε εναντίον τού πατέρα του με την υποστήριξη του Αλ-Μανσούρ της Κόρδοβα. [5] Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διαίρεση της κομητείας μεταξύ πατέρα και γιου, και η κομητεία δεν επανενώθηκε μέχρι το τέλος τού πατέρα του πέντε χρόνια αργότερα. Ανανέωσε την Ανακατάληψη επαναστατώντας ενάντια στον Aλμανζόρ, μαζί με τον Γκαρσία Γκόμεθ και τον κοινό τους εξάδελφο Γκαρσία Σάντσεθ Β΄ της Παμπλόνα. Ο Σάντσο ηγήθηκε του συνασπισμού, που ηττήθηκε στη Μάχη της Σερβέρα τον Ιούλιο του 1000, αλλά στις αρχές Σεπτεμβρίου απέκρουσε επιτυχώς την εισβολή της Κόρδοβας στην κομητεία του. Ο Αλμανζόρ απεβίωσε το 1002, αφήνοντας το χαλιφάτο της Κόρδοβα σε κρίση. Ο Σάντσο κυβέρνησε για άλλα 15 χρόνια. Το 1010 παρενέβη στη Ριβαγόρθα, φέρνοντας τέλος στη μουσουλμανική κυριαρχία εκεί, και οδήγησε στην παραίτηση της θείας του κόμισσας Τόδα και στη δημιουργία ενός διαχωρισμού μεταξύ του μορφωμένου στην Καστιλία Γουίλιαμ Ίσαρν -νόθου γιου του αδελφού της Τόντα και του προκατόχου του κόμη Ίσαρν- και του Ραϋμόνδου Σούνιερ από το Παγιάρς, σύζυγο της Μάγιορ, αδελφής του Σάντσο. Μετά το τέλος του το 1017, τον διαδέχθηκε ο γιος του Γκαρθία.
Ο κόμης Σάντσο Γκαρθία ονομαζόταν El de los Fueros (κυριολεκτικά «Αυτός των Δικαιωμάτων» ή «των Καταστατικών»), λόγω των δικαιωμάτων ή των καταστατικών που παραχωρούσε στις διάφορες πόλεις. [5] [6] Το 1011, ίδρυσε το μοναστήρι του Σαν Σαλβάδορ δε Όνια, όπου και τάφηκε. [5]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Ουρράκα, η καταγωγή της οποίας δεν έχει βρεθεί στα αρχεία της εποχής. Ωστόσο, με βάση το ότι έδωσαν σε μία κόρη το όνομα ενός ιδρυτή της φυλής Μπάνου Γκόμεθ, έχει αναγνωριστεί ως αδελφή του επαναστάτη Γκαρσία Γκόμεθ και κόρη του κόμη Γκόμεθ Ντίαθ της Σαλδάνια από τη θεία τού Σάντσo, Mουνιαδόνα Φερνάντεθ της Καστίλης. [7] [8] Είχαν:
- Mουνιαδόνα, [7] η μεγαλύτερη κόρη, παντρεύτηκε τον Σάντσο Γ΄ των Χιμένεθ βασιλιά της Παμπλόνας, μέσω του οποίου πέρασε τελικά το δικαίωμα στην κομητεία.
- Ο Φερδινάνδος, [9] απεβ. πριν από τις 2 Μαρτίου 999.
- Τιγρίδια, γενν. π.998, ηγουμένη του μοναστηριού του Σαν Σαλβαδόρ δε Όνια, το οποίο ίδρυσε ο Σάντσοo το 1011 για να διευθύνει εκείνη. [9]
- Σάντσα, το 1016 μνηστεύτηκε στη Σαραγόσα τον Βερεγγάριο-Ραϋμόνδο Α΄, κόμη της Βαρκελώνης, και τον παντρεύτηκε μέχρι το 1021. [9]
- Γκαρσία, γενν. Νοέμβριο του 1009, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του. [9]
Μπορεί επίσης να ήταν γονείς της:
- Ουρράκα, παντρεύτηκε πριν από το 1008 με τον Σάντσο ΣΤ΄ Γουλιέλμο της Γασκόνης και απεβίωσε άτεκνη στο Μπορντό στις 12 Ιουλίου 1041 [10] [11]
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 7455/sancho-garcia. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ p11331.htm#i113308. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Martínez Díez 2005.
- ↑ Amadó, Ramón Ruiz. "Castile and Aragon." The Catholic Encyclopedia Vol. 3. New York: Robert Appleton Company, 1908. 21 May 2015
- ↑ 7,0 7,1 Salazar y Acha 1988, σελ. 186.
- ↑ Salazar y Acha 2006.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Salazar y Acha 1988, σελ. 187.
- ↑ Salazar y Acha 1988.
- ↑ Salazar y Acha 2006, σελ. 38.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Martínez Díez, Gonzalo (2005). El Condado de Castilla (711-1038): la historia frente a la leyenda (στα Ισπανικά). 2 volumes. Valladolid. ISBN 84-9718-275-8.
- Salazar y Acha, Jaime de (1988), «Una hija desconocida de Sancho el Mayor reina de Leon», Actas del I Congreso General de Historia de Navarre, 2, σελ. 183–192
- Salazar y Acha, Jaime de (2006). «Urraca. Un nombre egregio en la onomástica altomedieval» (στα ES). En la España medieval (1): 29–48. ISSN 0214-3038. http://revistas.ucm.es/index.php/ELEM/article/view/ELEM0606220029A/21565.