Μουνιαδόνα της Καστίλης
Η Μουνιαδόνα της Καστίλης (Mumadonna Sánchez, περί το 995 - 1066) βασίλισσα της Παμπλόνα (1011 - 1035) μέσω του γάμου της με τον Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα, μέλος της οικογένειας των Μπανού Γκομέζ [5] ήταν μεγαλύτερο παιδί και κόρη του κόμη Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης και της συζύγου του Ουρράκας.[6] Ο Σάντσο Γ΄ χάρη στα δικαιώματα διαδοχής της συζύγου του πρόσθεσε στην Παμπλόνα την Κομητεία της Ριβαγόρθα (1017) και την Κομητεία της Καστίλης (1028). Παντρεύτηκε τον Σάντσο Γκαρθές Γ΄ στις 27 Ιουνίου 1011 και εμφανίζονται μαζί τα ονόματα τους στην παραχώρηση προνομίων στο μοναστήρι του Σαν Μιλλάν.[7]
| Μουνιαδόνα της Καστίλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Muniadona de Castilla (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 995 |
| Θάνατος | 13 Ιουλίου 1066 ή 1067 |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μεσαιωνική ισπανική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σάντσο Γκαρθές Γ´ της Παμπλόνα[1][2][3] |
| Τέκνα | Φερδινάνδος Α΄ του Λεόν Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα[4] Γκονθάλο του Σοβράρμπε και της Ριβαγόρθα Χιμένα Σάντσεθ της Ναβάρας Μάγιορ Σάντσεθ της Ναβάρρας |
| Γονείς | Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης[4] και Urraca Gómez[4] |
| Αδέλφια | Γκαρσία Σάντσεθ της Καστίλης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλική σύζυγος της Ναβάρρας (1011–1035) consort count of Aragon (1011–1035) |
Κληρονόμος της Ριβαγόρθα και της Καστίλης
ΕπεξεργασίαΤο 1017 ο Γουλιέλμος της Ριβαγόρθα δολοφονήθηκε κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας στην κοιλάδα του Αράν.[8] Η νομιμότητα του Γουλιέλμου στην διακυβέρνηση της κομητείας είχε αμφισβητηθεί από την ξαδέλφη του Μάγιορ Γκαρθία κόρη του Γκαρθία Φερνάντεθ και τον σύζυγο της Ραϋμόνδου Γ΄ του Κάτω Παλιάρς. Η Μάγιορ και ο σύζυγος της ήταν έτοιμοι να διεκδικήσουν ολόκληρη την κομητεία αλλά η προσπάθεια τους σταμάτησε από τον Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του Μουνιαδόνα που ήταν η μεγαλύτερη κόρη του αδελφού της Μάγιορ κόμη Σάντσο Γκαρσία, νόμιμη διάδοχος της γιαγιάς της Άβας και κατά συνέπεια διάδοχος και του πατέρα της Άβας, κόμη Ραϋμόνδου Β΄ της Ριβαγόρθα.[9] Τα στρατεύματα του Σάντσο Γ΄ επιτέθηκαν στην Ριβαγόρθα και κατέλαβαν την μισή περίπου κομητεία ενώ η υπόλοιπη μισή παρέμεινε στα χέρια του Μάγιορ Γκαρθία ως το 1025, τότε χώρισε με τον σύζυγο της και μεταφέρθηκε σχεδόν ολόκληρη η κομητεία στον Σάντσο Γ΄[10]
Το 1028 εμφανίστηκαν ξανά τα δυναστικά δικαιώματα της Μουνιαδόνας με την δολοφονία στην Λεόν του κόμη Γκαρθία Σάντσεθ της Καστίλης από την οικογένεια Βελά. Ο Σάντσο Γ΄ ανέλαβε τον έλεγχο της Καστίλης χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του που ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του τελευταίου κόμη. Ο γιος τους Φερδινάνδος Σάντσεθ πήρε τον τίτλο του κόμη (1029).[11] Η Μουνιαδόνα επέζησε του συζύγου της και όλων των παιδιών της εκτός από την Χιμένα που ήταν ακόμα ζωντανή τον Δεκέμβριο του 1063.[12] Μετά τον θάνατο του συζύγου της (1035) ίδρυσε το μοναστήρι του Σαν Μαρτίν ντε Τουρ στο οποίο, ζήτησε να ταφεί εκεί σύμφωνα με την διαθήκη της στις 13 Ιουνίου 1066.[13]
Η τελευταία επιθυμία
ΕπεξεργασίαΠέθανε όταν εκπληρώθηκε και η τελευταία της επιθυμία.[14] Η τελευταία της επιθυμία ήταν "Η ασφαλής μεταφορά των αλόγων που είχε δανείσει και η απελευθέρωση των Σαρακηνών οι οποίοι είχαν προσηλυτιστεί τον χριστιανισμό υπό την επίδραση της. Ανακήρυξε το μοναστήρι του Σαν Μαρτίν ντε Τουρ ντε Φρομίστα ιδιοκτήτη των κτημάτων που είχε εκμεταλλευτεί δίνοντας περισσότερα ακίνητα στην Μπομπαντίγια, στο Αζέρο, όπως επίσης και ένα λιβάδι στην Βιλλότα. Μοίρασε τα πρόβατα, τις αγελάδες και τα άλογα στην Φρομίστα ανάμεσα στα εκκλησιαστικά κέντρα της Σάντα Μαρία, της Σαν Ζουάν Μπατίστα, και του Σαν Μαρτίν, τις αγελάδες τις οποίες κατείχε στις Αστούριες στον τόπο ταφής της στο μοναστήρι του Σαν Μαρτίν ντε Τουρ ντε Φρομίστα ενώ τρεις μοναχοί θα προσεύχονται για την ψυχή της"[13]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον σύζυγο της Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα απέκτησε:
- Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα [15][16]
- Μαγιόρ Σάντσεθ
- Φερδινάνδος Σάντσεθ Α´, βασιλιάς της Λεόν και σύζυγος της Σάντσας του Λεόν[15][16]
- Γκονθάλο Σάντσεθ, κόμης του Σοβράρβε και της Ριβαγόρθα[15][16]
- Χιμένα Σάντσεθ, βασίλισσα του Λεόν μετά τον γάμο της με τον Βερμούδο Γ΄[14][17]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p11331.htm#i113303. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p11331.htm#i113307. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p42007.htm#i420069. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Salazar y Acha 2006, pp. 37–38.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 50.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 47.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 65.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 83.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 86.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 84.
- ↑ Martinez Diez 2007, p. 173
- ↑ 13,0 13,1 Perez Celada 1986, Doc. 4, pp. 11–13.
- ↑ 14,0 14,1 Martinez Diez 2007, p. 166.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 Sanchez Candeira 1999, p. 44.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 Martinez Diez 2007, p. 152.
- ↑ Salazar y Acha 1988, pp. 183–192.
Πηγές
Επεξεργασία- Govantes, Ángel Casimiro (1846). Real Academia de la Historia, ed. Diccionario geográfico-histórico de España (in Spanish). Vol. II. Madrid: Imprenta de los Sres. Viuda de Jordán e hijos.
- Martínez Diez, Gonzalo (2007). Sancho III el Mayor Rey de Pamplona, Rex Ibericus (in Spanish). Madrid: Marcial Pons Historia.
- Moret, Joseph de (1766). Annales del Reyno de Navarra (in Spanish). Pamplona: Imprenta de Pascual Ibáñez.
- Pérez Celada, Julio A. (1986). Documentación del Monasterio de San Zoilo de Carrión (1047-1300) (in Spanish). Ediciones J.M. Garrido Garrido.
- Pérez de Urbel, Justo (1945). Historia del Condado de Castilla (in Spanish). Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Científicas.
- Salazar y Acha, Jaime de (1988). "Una hija desconocida de Sancho el Mayor". Revista Príncipe de Viana (in Spanish) (Anejo). Pamplona: Institución Príncipe de Viana. pp. 183–192.
- Salazar y Acha, Jaime de (2006). "Urraca. Un nombre egregio en la onomástica altomedieval". En la España medieval (in Spanish) (1).
- Sánchez Candeira, Alfonso (1999). Rosa Montero Tejada, ed. Castilla y León en el siglo XI, estudio del reinado de Fernando I (in Spanish). Madrid: Real Academia de la Historia.
- Ubieto Arteta, Antonio (1981). Cartulario de Albelda. Textos medievales 1 (in Spanish). Zaragoza: Anubar Ediciones.
- Ubieto Arteta, Antonio (1976). Instituto de Estudios Riojanos, Monasterio de San Millán de la Cogolla, Anubar Ediciones, ed. Cartulario de San Millán de la Cogolla. Textos medievales 48 and 80 (in Spanish). Valencia.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Muniadona of Castile της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |