Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής

Ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της Μαρίας Θηρεσίας της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος, καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).

Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής
Η Μάχη του Φοντενουά από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά.
Χρονολογία	1740 – 1748
Τόπος	Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Δυτικές Ινδίες
Έκβαση	Ειρήνη του Άαχεν (18 Οκτωβρίου 1748) Η Μαρία Θηρεσία διατηρεί τον αυστριακό, ουγγρικό κσι βοημικό θρόνο Ο σύζυγός της γίνεται Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Αντιμαχόμενοι
Γαλλία Πρωσία Ισπανία Βαυαρία (1741–45) Σαξονία (1741–42) Σικελία και Νάπολη Γένοβα(1743–48) Σουηδία(1741–43) Σαρδηνία (1741–42) Αψβούργοι Μεγάλη Βρετανία Αννόβερο Ολλανδία Σαξονία (1743–45) Σαρδηνία(1742–48) Ρωσία(1741–42), (1748)
Ηγετικά πρόσωπα
Λουδοβίκος ΙΕ΄ Φρειδερίκος Β΄ Λεοπόλδος Α΄ Φίλιππος Ε΄ Κάρολος Ζ΄ Μαρία Θηρεσία Φραγκίσκος Α΄ Κάρολος Αλέξανδρος Γεώργιος Β΄ Ρόμπερτ Γουόλπολ Αύγουστος Γ΄

Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας, ο πατέρας της Κάρολος ΣΤ΄, αρχιδούκας της Αυστρίας, βασιλιάς της Βοημίας & Ουγγαρίας και αυτοκράτορας της Γερμανίας, έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας τη Sanctio Pragmatica του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον Σαλικό Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου ΣΤ΄, οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα, που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος ΣΤ΄ αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που επέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.

Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄, η Σαξονία, η Πρωσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Sanctio Pragmatica, αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας· έτσι και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.

Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία, παραδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και από το Βασίλειο της Σαρδηνίας. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας.

Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου, που είχε επιτευχθεί σε βάρος της Ισπανίας ως συνέπεια του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής.

Ο πόλεμος τελείωσε με την Ειρήνη του Άαχεν (γνωστή και ως "Συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ") το 1748, με την οποία μεταξύ άλλων η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Βοημίας & Ουγγαρίας, ενώ η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα War of the Austrian Succession στο Wikimedia Commons