Πλαιζάνς της Αντιόχειας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Πλαιζάνς, γαλλ. Plaisance de Poitiers (π. 1235 - 22/27 Σεπτεμβρίου 1261) από τον Οίκο του Πουατιέ-Αντιόχειας ήταν κόρη του πρίγκιπα της Αντιόχειας και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Κύπρου.
| Πλαιζάνς της Αντιόχειας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1235 (περίπου) |
| Θάνατος | 1261[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Α΄ της Κύπρου (1250–1253) Μπαλιάν του Αρσούφ (1254–1258) |
| Σύντροφος | Julian Grenier |
| Τέκνα | Ούγος Β΄ της Κύπρου |
| Γονείς | Βοημούνδος Ε΄ της Αντιόχειας και Λουκιάνα ντι Σένι |
| Αδέλφια | Βοημούνδος ΣΤ΄ της Αντιόχειας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας της Κύπρου (1254–1261) αντιβασιλέας της Ιερουσαλήμ (1254–1261) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν η μόνη κόρη του Βοημούνδου Ε΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας και της Λουτσιάνας ντι Σένι, μικρανιψιάς του πάπα Ιννοκεντίου Γ΄.
Παντρεύτηκε πρώτα τον Ερρίκο Α΄ της Κύπρου και μετά τον Μπαλιάν κύριο του Αρσούφ. Η Πλαιζάνς είχε ένα τέκνο, τον Ούγο Β΄ της Κύπρου, που το 1253 διαδέχθηκε τον πατέρα του ενός έτους.
Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ ήταν τότε ο απών Κορράδος Δ΄ της Γερμανίας. Όταν το 1254 απεβίωσε, τον διαδέχθηκε ο γιος του Κορραδίνος, που επίσης ήταν στη Γερμανία. Η θέση του αντιβασιλιά ανήκε, δικαιωματικά από τη γέννησή του, στον ανήλικο Ούγο Β΄, διάδοχο του Κορραδίνου, ως πλησιέστερου συγγενούς (ήταν 2α εξαδέλφια)[2]. Το 1258 ο Βοημούνδος ΣΤ΄ της Αντιόχειας, αδελφός της Πλαιζάνς, έφερε τον Ούγο Β΄ και την Πλαιζάνς στην Άκρα και απαίτησε να αναγνωριστούν βασιλιάς και αντιβασίλισσα αντίστοιχα. Σε αυτό συμφώνησαν ο Ιωάννης των Ιμπελέν κόμης της Γιάφας, οι Ναϊτες και οι Τεύτονες, ενώ αντίθετα οι Ιωαννίτες ιππότες και διάφοροι νομικοί ευχόταν ακόμη να αναγνωρίσουν τον Κορραδίνο ως βασιλιά, αν και δεν ήταν παρών.
Η Πλαιζάνς υποστηρίχθηκε από την πλειονότητα των ευγενών και έγινε αποδεκτή ως ενεργός αντιβασίλισσα. Αυτή διόρισε τον πρώην πεθερό της Ιωάννη κύριο του Αρσούφ[3] ως βάιλο (bailif) στη θέση της. Εκείνος είχε κάνει βάιλος και ο Βοημούνδος ΣΤ΄ με τον Ιωάννη της Γιάφας ήλπιζαν ότι η παρουσία της Πλαιζάνς και του Ούγου θα μείωνε την ανάγκη για έναν άλλο βάιλο από τους διαφωνούντες. Ωστόσο η αντιπαράθεση συνεχίστηκε και ο πάπας Αλέξανδρος Δ΄ έστειλε Γενουάτες για να προσπαθήσει να την τακτοποιήσει. Τότε ο Ιωάννης της Γιάφας έπεισε τον Βοημούνδο ΣΤ΄ και την Πλαιζάνς να ενώσουν την Ιερουσαλήμ, την Αντιόχεια και την Τρίπολη εναντίον εκείνων. Το 1260 ο ανώτερος κληρικός Ιάκωβος Πανταλέων (μετέπειτα πάπας Ουρβανός Δ΄) έφθασε για να αναλάβει το κενό πατριαρχείο, ελπίζοντας να λύσει την κρίση. Τότε η Πλαιζάνς έγινε η ερωμένη του Ιωάννη της Γιάφας, ενάντια στις προσδοκίες του πατριάρχη. Ίσως ως Ουρβανός Δ΄ να εξέδωσε παπική βούλα Audi filia et για την Πλαιζάνς, όπου εξέφραζε την αποδοκιμασία του για τη σχέση της.
H Πλαιζάνς απεβίωσε στην Κύπρο το 1261 και την αντιβασιλεία στην Κύπρο για τον Ούγο Β΄ ανέλαβε ο εξάδελφός του Ούγος των Πουατιέ, ενώ στην αντιβασιλεία της Ιερουσαλήμ τη διαδέχθηκε η κουνιάδα της Ισαβέλλα των Ιμπελέν, αδελφή του Μπαλιάν του Αρσούφ. Όμως ο Ούγος Β΄ απεβίωσε 14 ετών το 1267 και τον διαδέχθηκε ο Ούγος των Πουατιέ ως Ούγος Γ΄ της Κύπρου.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε πρώτα το 1250 τον Ερρίκο Α΄ των Λουζινιάν βασιλιά της Κύπρου και είχε τέκνο:
- Ούγος Β΄ 1252/53-1267, βασιλιάς της Κύπρου.
Το 1253 απεβίωσε ο Ερρίκος Α΄ και η Πλαιζάνς έκανε δεύτερο γάμο με τον Μπαλιάν των Ιμπελέν κύριο του Αρσούφ, αλλά το 1258 ο γάμος ακυρώθηκε (διαζεύχθηκαν).
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ www
.genealogics .org /getperson .php?personID=I00093370&tree=LEO. - ↑ Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ > Μαρία του Μομφερράτου > Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ > Κορράδος Δ΄ της Γερμανίας και
Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ > Αλίκη της Καμπανίας > Ερρίκος Α΄ της Κύπρου > Ούγος Β΄ της Κύπρου. - ↑ O Ιωάννης των Ιμπελέν, κύριος του Αρσούφ ήταν εξάδελφος του Ιωάννη των Ιμπελέν, κόμη της Γιάφας.
Πηγές
Επεξεργασία- Edbury, Peter W. (1997), John of Ibelin and the Kingdom of Jerusalem, Boydell Press