Ερρίκος Α΄ της Κύπρου
Ο Ερρίκος Α΄ της Κύπρου ή Ερρίκος ο Παχύς (Henri Ier de Chypre, 3 Μαρτίου 1217 - 18 Ιανουαρίου 1254) βασιλιάς της Κύπρου (1218 - 1254) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν γιος του και διάδοχος του Ούγου Α΄ της Κύπρου και της Αλίκης της Καμπανίας.[1][2]
| Ερρίκος Α΄ | |
|---|---|
 Ο Ερρίκος Α΄, Βασιλέας της Κύπρου, υποδεχόμενος έναν αγγελιοφόρο. Grandes Chroniques de France, 14ος αιώνας (BNF, FR 2813) | |
| Περίοδος | 1218 - 1253 |
| Προκάτοχος | Ούγος Α΄ της Κύπρου |
| Διάδοχος | Ούγος Β΄ της Κύπρου |
| Γέννηση | 3 Μαρτίου 1217 |
| Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 1254 (37 ετών) |
| Σύζυγος | Αλίκη του Μομφερράτου Στεφανία του Λαμπρόν Πλαιζάνς της Αντιόχειας |
| Επίγονοι | Ούγος Β΄ της Κύπρου |
| Οίκος | Οίκος των Λουζινιάν |
| Πατέρας | Ούγος Α΄ της Κύπρου |
| Μητέρα | Αλίκη της Καμπανίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Κηδεμονία των Ιμπελέν
ΕπεξεργασίαΟ πατέρας του απεβίωσε πρόωρα (10 Ιανουαρίου 1218) όταν ο Ερρίκος ήταν εννέα μηνών, η κηδεμονία του ανατέθηκε στην μητέρα του και τον θείο του Φίλιππο του Ιμπελέν. Η Αλίκη υπέγραψε την Συμφωνία της Λεμεσού (1220) με σκοπό να λύσει τις διαφορές ανάμεσα στους ευγενείς και τους Λατίνους κληρικούς της Κύπρου για τα εδάφη που ανήκαν σε Ελληνικά μοναστήρια και είχαν παραχωρηθεί σε ευγενείς.[3] Μετά από σύγκρουση του Φίλιππου και της Αλίκης (1225) ο Πάπας Ονώριος Γ΄ απομάκρυνε από την αντιβασιλεία την Αλίκη και διατήρησε τον Φίλιππο.[4] Ο Φίλιππος απεβίωσε (1227) και αντικαταστάθηκε από τον Ιωάννη Α΄ της Βηρυτού.[5] Ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β΄ νυμφεύθηκε την Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ (1225) και ανακήρυξε Σταυροφορία. Καθαίρεσε τον Ιωάννη του Μπριέν από την Αντιβασιλεία της Ιερουσαλήμ και διεκδίκησε εκείνη της Κύπρου, ο Ιμπελέν για να προστατέψει τον μικρό βασιλιά προχώρησε στην στέψη του Ερρίκου σε ηλικία οκτώ ετών (1225). Ο Φρειδερίκος Β΄ ωστόσο κέρδισε την υποστήριξη των ευγενών της Κύπρου[6][7].
Κηδεμονία του Φρειδερίκου Β΄
ΕπεξεργασίαΤον Ιούλιο του 1228 ο Φρειδερίκος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αναχώρησε για την ΣΤ΄ Σταυροφορία, αφαίρεσε την αντιβασιλεία από τον Ιωάννη Ιμπελέν και την ανέλαβε ο ίδιος. Ο Φρειδερίκος μετέβη στην Παλαιστίνη όπου πέτυχε με διαπραγματεύσεις την επαναφορά της Ιερουσαλήμ στους Λατίνους. Επέστρεψε τον Μάιο του 1229, αφήνοντας την Κύπρο σε συμβούλιο αντιβασιλείας με πέντε βαρόνους και ρύθμισε τον γάμο του Ερρίκου Α΄ με την Αλίκη του Μομφερράτου.[8]. Ο Ιωάννης Ιμπελέν αποβιβάστηκε με στρατό στην Κύπρο, κατέκτησε το νησί και θανάτωσε τους αντιβασιλείς. Ο Αυτοκράτορας έστειλε τον Ρουτζέρο Φιλαντζέρι και κατέκτησε πόλεις της Συρίας όπως η Βηρυτός που ανήκε στον Ιωάννη Ιμπελέν. Ο εμφύλιος συνεχίστηκε, ο Ιωάννης Ιμπελέν, που ηττήθηκε τον Μάιο του 1232 στο Καζάλ-Αμπέρ, νίκησε με την σειρά του τους Αυτοκρατορικούς στην Μάχη του Αγριδίου (15 Ιουνίου 1232) και πολιόρκησε τους αντιβασιλείς που είχαν καταφύγει στο Κάστρο της Κερύνειας[9][10].
Προσωπική εξουσία
Επεξεργασία.jpg)
Το Πάσχα του 1233, ο Ερρίκος Α΄ ενηλικιώθηκε και ανέλαβε την εξουσία, οι αντιφρονούντες παραδόθηκαν τον Ιούνιο του 1233.[11][12] Ο Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄ έθεσε το Βασίλειο της Κύπρου υπό παπική προστασία (1247) απομακρύνοντας τον αυτοκρατορικό έλεγχο.[13] Την ίδια χρονιά με αίτημα των Οσπιταλιέρων έστειλε στρατό για την άμυνα της Ασκελόν από τον Σουλτάνο της Αιγύπτου, μία θύελλα όμως εμπόδισε την υπεράσπιση της πόλης που έπεσε στα χέρια του εχθρού.[14] Ο Ερρίκος φιλοξένησε τον Άγιο Λουδοβίκο (1248) στον δρόμο για την Ζ΄ Σταυροφορία, έμειναν στην Κύπρο από τον Σεπτέμβριο του 1248 έως τον Μάιο του 1249. Τον συνόδευσε στην Αίγυπτο και συμμετείχε στην επίθεση εναντίον της Μανσούρα, ωστόσο και οι δύο βασιλείς αιχμαλωτίστηκαν στο μάχη του Φαρισκούρ.[7][15] Επέστρεψε στην Κύπρο και απεβίωσε στην Λευκωσία (18 Ιανουαρίου 1254).[16].
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε σε πρώτο γάμο την Αλίκη του Μομφερράτου, κόρη του Γουλιέλμου ΣΤ΄ του Μομφερράτου. Δεν απέκτησε απογόνους.
Ο Ερρίκος Α΄ εκανε δεύτερο γάμο (1237) με τη Στεφανία του Λαμπρόν (περί το 1220 - 1249), κόρη του Κωνσταντίνου του Λαμπρόν, αλλά δεν είχε τέκνα.
Νυμφεύτηκε σε τρίτο γάμο (1250) την Πλαιζάνς των Πουατιέ (1236 - 1261), κόρη του Βοημούνδου Ε΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας και μαζί της έκανε:
- Ούγος Β΄ 1253-1267, βασιλιάς της Κύπρου.
Σχετικά Λήμματα
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Henri of Cyprus Foundation for Medieval Genealogy
- ↑ Σύμφωνα με την Foundation for Medieval Genealogy, η οποία χρησιμοποιεί ως πηγή τον συνεχιστή του χρονικού του Γουλιέλμου της Τύρου. Ο T de Morembert, από την πλευρά του, στο Dictionnaire de Biographie Française παραθέτει ως ημερομηνία γέννησης τις 3 Μαΐου 1218 Morembert 1989.
- ↑ de Mas Latrie 1861, σελ. 205-7.
- ↑ Foundation for Medieval Genealogy, Ibid.
- ↑ Ο Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραχώρησε το βασιλικό στέμμα στον Αμωρί Β΄ ντε Λουζινιάν πάππο του Ερρίκου.
- ↑ Grousset 1999, σελ. 298-9.
- ↑ 7,0 7,1 Morembert 1989.
- ↑ Grousset 1999, σελ. 326-346.
- ↑ Grousset 1999, σελ. 357-364.
- ↑ de Mas Latrie 1861, σελ. 279-289.
- ↑ Morembert 1989
- ↑ de Mas Latrie 1861, σελ. 292-3.
- ↑ Foundation for Medieval Genealogy.
- ↑ Grousset 1999, σελ. 430-2.
- ↑ Grousset 1999, σελ. 439-446.
- ↑ Προτιμότερη ημερομηνία απ'ότι εκείνη του 1253, όπως αναφέρει και ο Ρενέ Γκρουσέ Grousset 1999, σελ. 434. Δείτε Foundation for Medieval Genealogy, Ibid.
Πηγές
Επεξεργασία- Grousset, René (1999). Histoire des croisades et du royaume franc de Jérusalem (Nouv. éd. έκδοση). Paris: Perrin. ISBN 2-262-01569-4.
- Grousset, René (1979). Empire du Levant : histoire de la question d'Orient ([Nachdr.] έκδοση). Paris: Payot. σελ. 648. ISBN 2-228-12530-X.
- Morembert, T. de (1989). «7. Henri II, roi de Jérusalem». Στο: Balteau, J. Dictionnaire de Biographie Française. 17. Paris. σελίδες 940–1. ISBN 2-7063-0155-4.
- de Mas Latrie, Louis (1861). Histoire de l'Île de Chypre sous le règne des princes de la Maison de Lusignan. Paris: Imprimerie Impériale. σελίδες 197–362. OCLC 156109086.
- Foundation for Medieval Genealogy : Henri Ier de Chypre.
