Παγετωνική περίοδος
Παγετωνική περίοδος είναι ένα χρονικό διάστημα (χιλιάδων χρόνων) μέσα σε μια Εποχή των Παγετώνων που χαρακτηρίζεται από χαμηλότερες θερμοκρασίες και μετακίνηση των παγετώνων. Η μεσοπαγετωνική περίοδος, από την άλλη πλευρά, είναι περίοδοι θερμότερου κλίματος μεταξύ των παγετωνικών περιόδων. Η Τελευταία Παγετωνική Περίοδος τελείωσε πριν από περίπου 15.000 χρόνια.[1] Η Ολόκαινος εποχή είναι η σημερινή μεσοπαγετωνική περίοδος. Μια εποχή χωρίς παγετώνες σε ολόκληρη την επιφάνεια της Γης θεωρείται κλιματική κατάσταση θερμοκηπίου και στα αγγλικά ονομάζεται Γη - θερμοκήπιο / greenhouse Earth, ενώ μια μεσοπαγετωνική περίοδος, όπως είναι η Γη σήμερα, ονομάζεται στα αγγλικά και Γη - παγόσπιτο / icehouse Earth.[2][3][4]
Τεταρτογενής Περίοδος
Επεξεργασία
Μέσα στην Τεταρτογενή περίοδο, η οποία ξεκίνησε περίπου 2,6 εκατομμύρια χρόνια πριν από το παρόν, υπήρξε ένας αριθμός παγετωνικών και μεσοπαγετωνικών περιόδων.[5] Τουλάχιστον οκτώ παγετωνικοί κύκλοι έχουν συμβεί μόνο τα τελευταία 740.000 χρόνια.[6]
Προτελευταία Παγετωνική Περίοδος
ΕπεξεργασίαΗ Προτελευταία Παγετωνική Περίοδος είναι η παγετωνική περίοδος που συνέβη πριν από την Τελευταία Παγετωνική Περίοδος. Ξεκίνησε πριν από περίπου 194.000 χρόνια και τελείωσε πριν από 135.000 χρόνια, με την έναρξη της μεσοπαγετωνικής περιόδου της Eemian.[7]
Τελευταία Παγετωνική Περίοδος
ΕπεξεργασίαΗ Τελευταία Παγετωνική Περίοδος ή Τελευταία Εποχή Παγετώνων ήταν η πιο πρόσφατη παγετωνική περίοδος στην τεταρτογενή παγετωνοποίηση. Συνέβη στο Πλειστόκαινο, το οποίο ξεκίνησε περίπου 110.000 χρόνια πριν και τελείωσε περίπου πριν από 15.000 χρόνια.[1] Οι παγετώνες που εμφανίστηκαν κατά την περίοδο των παγετώνων κάλυψαν πολλές περιοχές του Βόρειου Ημισφαιρίου και έχουν διαφορετικά ονόματα, ανάλογα με τη γεωγραφική τους κατανομή: Wisconsin («Ουισκόνσιν», στη Βόρεια Αμερική), Devensian («Ντεβένσιαν», στη Μεγάλη Βρετανία), Midlandian («Μιντλάντιαν», στην Ιρλανδία ), Würm («Βυρμ», στην Άλπεις), Weichsel («Βάιχσελ», στη βόρεια Κεντρική Ευρώπη), Dali («Ντάλι», στην Ανατολική Κίνα), Beiye («Μπέιγε», στη Βόρεια Κίνα), Taibai («Ταϊμπάι», στο Σαανσί) Luoji Shan («Λουότσι Σαν», στη νοτιοδυτική Σιτσουάν), Zagunao («Ζαγκουνάο», στη βορειοδυτική Σιτσουάν), Tianchi («Τιαντσί», στο Τιεν Σαν), Jomolungma («Γιμολούνγκμα», στα Ιμαλάια) και Llanquihue («Γιανκίχουε», στη Χιλή). Η προέλαση των παγετώνων έφτασε στην τελευταία μέγιστη παγετωνική περίοδο ή παγετωνικό μέγιστό περίπου 26.500 χρόνια πριν το παρόν. Στην Ευρώπη, το στρώμα πάγου έφτασε έως τη σημερινή βόρεια Γερμανία. Τα τελευταία 650.000 χρόνια, έχουν σημειωθεί κατά μέσο όρο επτά κύκλοι παγετωνικής προόδου και υποχώρησης.
Επόμενη παγετωνική περίοδος
ΕπεξεργασίαΔεδομένου ότι οι τροχιακές διακυμάνσεις είναι προβλέψιμες,[8] μοντέλα υπολογιστών που συσχετίζουν τις τροχιακές διακυμάνσεις με το κλίμα μπορούν να προβλέψουν μελλοντικές κλιματικές πιθανότητες. Έργα των Μπέργκερ και Λουτρ υποδηλώνουν ότι το σημερινό θερμό κλίμα μπορεί να διαρκέσει άλλα 50.000 χρόνια.[9] Η ποσότητα των αερίων που παγιδεύουν τα αέρια του θερμοκηπίου που εκπέμπονται στους ωκεανούς της Γης και στην ατμόσφαιρά της μπορεί να καθυστερήσει την επόμενη παγετώδη περίοδο κατά 50.000 επιπλέον χρόνια.[10][11]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 J. Severinghaus; E. Brook (1999). «Abrupt Climate Change at the End of the Last Glacial Period Inferred from Trapped Air in Polar Ice». Science 286 (5441): 930–4. doi:. PMID 10542141.
- ↑ Bralower, T.J.; Premoli Silva, I.; Malone, M.J. (2006). «Leg 198 Synthesis : A Remarkable 120-m.y. Record of Climate and Oceanography from Shatsky Rise, Northwest Pacific Ocean». Proceedings of the Ocean Drilling Program. Initial Reports. Proceedings of the Ocean Drilling Program (Proceedings of the Ocean drilling program.) 198: 47. doi:. ISSN 1096-2158. http://www-odp.tamu.edu/publications/198_IR/chap_01/chap_01.htm. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Christopher M. Fedo; Grant M. Young; H. Wayne Nesbitt (1997). «Paleoclimatic control on the composition of the Paleoproterozoic Serpent Formation, Huronian Supergroup, Canada: a greenhouse to icehouse transition». Precambrian Research (Elsevier) 86 (3–4): 201. doi:. Bibcode: 1997PreR...86..201F.
- ↑ Miriam E. Katz; Kenneth G. Miller; James D. Wright; Bridget S. Wade; James V. Browning; Benjamin S. Cramer; Yair Rosenthal (2008). «Stepwise transition from the Eocene greenhouse to the Oligocene icehouse». Nature Geoscience (Nature) 1 (5): 329. doi:. Bibcode: 2008NatGe...1..329K.
- ↑ Gibbard, P.· van Kolfschoten, T. (2004). «Chapter 22: The Pleistocene and Holocene Epochs». Στο: Gradstein, F. M., επιμ. A Geologic Time Scale 2004. Κέιμπριτζ: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-78142-8.
- ↑ Augustin, Laurent (2004). «Eight glacial cycles from an Antarctic ice core». Nature 429 (6992): 623–8. doi:. PMID 15190344. Bibcode: 2004Natur.429..623A.
- ↑ Nehme, Carole; Verheyden, Sophie; Breitenbach, Sebastian F.M.; Gillikin, David P. και άλλοι. (July 2018). «Climate Dynamics During the Penultimate Glacial Period Recorded in a Speleothem from Kanaan Cave, Lebanon (central Levant)». Quaternary Research 90 (1): 10–25. doi:. Bibcode: 2018QuRes..90...10N. http://minerva.union.edu/gillikid/pdfs/Nehme_etal_2018_QR.pdf.
- ↑ F. Varadi; B. Runnegar; M. Ghil (2003). «Successive Refinements in Long-Term Integrations of Planetary Orbits». The Astrophysical Journal 592 (1): 620–630. doi:. Bibcode: 2003ApJ...592..620V.
- ↑ «Climate: An exceptionally long interglacial ahead?». Science 297 (5585): 1287–8. 2002. doi:. PMID 12193773.
- ↑ Tyrrell, Toby (16 November 2007). «Calcium Carbonate Cycling in Future Oceans and its Influence on Future Climates». Journal of Plankton Research 30 (2): 141–156. doi:.
- ↑ Ganopolski, A.; Winkelmann, R.; Schellnhuber, H. J. (14 January 2016). «Critical Insolation–CO2 Relation for Diagnosing Past and Future Glacial Inception». Nature 529 (7585): 200–203. doi:. PMID 26762457. Bibcode: 2016Natur.529..200G.