Πάριον
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 40°25′12″N 27°4′12″E / 40.42000°N 27.07000°E
Το Πάριον (κατ. Παριανός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορείου Μυσίας, στην πεδιάδα της Αδράστειας, στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου. Υπήρξε έδρα βοηθητικού επισκόπου της εμβελείας της Μητρόπολης της Κυζίκου. Η πόλη υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου (από την οποία πήρε και το όνομά της). Στην συνέχεια έγινε μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας (ιδρύθηκε το 477 π.Χ.). Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βραχύβιο βασίλειο του Λυσιμάχου και πολύ αργότερα στο βασίλειο της Περγάμου. Αργότερα οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους (Colonia) της επαρχίας της Ασίας. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου. Τα νομίσματα της πόλεως βεβαιώνουν την αφθονία της σε αγαθά, ιδίως στην μεγάλη παραγωγή της μίνθης. Κατά την ελληνιστική περίοδο το έμβλημά της που απεικονίζεται στα νομίσματα, ήταν το γοργόνειον.
| Πάριον | |
|---|---|
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση, αρχαία πόλη και πόλις[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°24′58″N 27°4′13″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Biga και Επαρχία Τσανάκκαλε |
| Χώρα | Τουρκία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Από τη βιογραφία του μάρτυρος αγίου Ονησιφόρου, πιστοποιείται η ύπαρξη χριστιανικής κοινότητας στο Πάριον πριν το 180 μ.Χ. Επίσης άλλοι άγιοι είναι άξιοι αναφοράς: ο άγιος Μένιγνος (μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Δεκίου, στις 22 Νοεμβρίου), ο άγιος Θεογένης (επίσκοπος και μάρτυρας, τιμάται στις 3 Ιανουαρίου) και ο άγιος Βασίλειος (επίσκοπος και μάρτυρας του 9ου αιώνα, τιμάται στις 12 Απριλίου).
Ο Γάλλος θεολόγος και ιστορικός Michel Le Quien, αναφέρει και καθολικούς επισκόπους της πόλεως κατά τον 14ο αιώνα. Κατά το 640 το Πάριον έγινε ανεξάρτητη αρχιεπισκοπή και παρέμεινε έτσι μέχρι το τέλος του δέκατου τρίτου αιώνα. Στη συνέχεια, ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ ίδρυσε μια μητρόπολη υπό τον τίτλο: Πηγών και Παρίου. Το 1354 η μητρόπολη Πηγών και Παρίου καταργήθηκε (ίσως λόγω της κατάληψης από τους Τούρκους) και ο μητροπολίτης για αντάλλαγμα έλαβε την έδρα της θρακικής Σωζοπόλεως.
Τα ερείπια της αρχαίας ελληνικής αποικίας βρίσκονταν στο ελληνικό χωριό Καμάρες (σημ. Kimir), επί του ακρωτηρίου Tersana-Bournou, στην διοικητική περιφέρεια των Πηγών.