Οδός Ερμού
Η Οδός Ερμού είναι εμπορικός δρόμος στο ιστορικό τρίγωνο της παλαιάς πόλης της Αθήνας. Αν και αρχικά αποτελούσε τμήμα του μικρού δακτυλίου που σχημάτιζε μαζί με τις οδούς Σταδίου και Παναγή Τσαλδάρη, με την Οδό Αθηνάς να διέρχεται καθέτως, μεγάλο μέρος του δρόμου σήμερα είναι πεζοδρομημένο εξυπηρετώντας κατ' εξοχήν εμπορικές χρήσεις. Αντλεί την ονομασία του από τον Ερμή, αγγελιαφόρο των Θεών και προστάτη του εμπορίου και αναπτύσσεται παραλλήλως της οδού Ηφαίστου, όπου λειτουργεί το Δημοπρατήριο των Αθηνών. Έχει μήκος 1,5 χιλιόμετρο. Η οδός Ερμού έχει αδελφοποιηθεί με την οδό Okurayama στο νομό Kanagawa της Ιαπωνίας από το 1988.[1]
| Οδός Ερμού | |
|---|---|
 Η οδός Ερμού κοντά στη Πλατεία Συντάγματος | |
| Συντήρηση | Δήμος Αθηναίων |
| Μήκος | 1.680 μ. |
| Περιοχή | Αθήνα |
| Εκκίνηση | Πλατεία Συντάγματος |
| Τέλος | Κεραμεικός |
| Εκκίνηση κατασκευής | 1833 |
Χωροθέτηση
ΕπεξεργασίαΗ Ερμού βρίσκεται στην καρδιά του αθηναϊκού εμπορίου, με τη Βαρβάκειο συνοικιακή αγορά στην Αθηνάς και το υπαίθριο παζάρι παλαιοπωλών στην Πλατεία Αβησσυνίας να αναπτύσσονται περιμετρικά. Αποτελεί διαχρονικά τόπο ανάπτυξης του ντόπιου εμπορίου και ιστορικό σημείο ανάδειξης της μεσαίας τάξης των εμπόρων με ελληνικά υφάσματα, υποδήματα, είδη ρουχισμού και είδη προικός, λόγω της γειτνίασης με το Μεταξουργείο και τη βιοτεχνική ζώνη στα δυτικά των Αθηνών. Είναι η πέμπτη ακριβότερη εμπορική περιοχή στην Ευρώπη και η δέκατη στον κόσμο.[2]
Τοπογραφικά ο δρόμος τοποθετείται βορείως του Λόφου της Ακροπόλεως, συνδέοντας τα Παλαιά Ανάκτορα της Πλατείας Συντάγματος με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο στο Θησείο και την Πλατεία Ασωμάτων. Στο μέσον της οδού βρίσκεται η πλατεία του Μοναστηρακίου, ενώ σε κοντινή απόσταση εκτείνονται ο αρχαιολογικός χώρος του Κεραμεικού και η παλαιά βιομηχανική ζώνη της σημερινής Τεχνοπόλεως (Γκάζι). Αξιοσημείωτα τοπόσημα της περιοχής αποτελούν ο βυζαντινός Ναός της Καπνικαρέας και η γειτονική Μητρόπολις των Αθηνών, σημεία συνάντησης κατοίκων και τουριστών, καθώς ο δρόμος χωρίζει τους παραδοσιακούς οικισμούς της Πλάκας, του Ψυρρή και του Θησείου. Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους υποκαταστήματα ξένων επιχειρήσεων, οξύνοντας τον ανταγωνισμό και ρίχνοντας τις τιμές συγκριτικά με το παρελθόν. Ωστόσο, παραμένει ένας από τους πιο ακριβούς και πολυσύχναστους δρόμους των Αθηνών.
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΗ οδός είναι από τις πρώτες οδικές αρτηρίες που σχεδιάστηκαν στη σύγχρονη Αθήνα, και ένας από τους κύριους οδικούς άξονες των Αθηνών, σύμφωνα με το σχέδιο πόλης που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντουαρτ Σάουμπερτ το 1833.[3][4] Η οδός αρχικά ήταν χωματόδρομος και το 1838 στρώθηκε με σύστημα μακαντάμ. Αργότερα απέκτησε πεζοδρόμια και υπόνομο και το 1910 ασφαλτοστρώθηκε.
Στη συμβολή των οδών Ερμού και Μιαούλη υπήρχε χουρμαδιά, γνωστή για το κάλλος και το ύψος της, και αντικείμενο θαυμασμού για πολλούς περιηγητές. Ξεριζώθηκε το 1857-58.[5][6]
Στη τμήμα της Ερμού μεταξύ της Πλ. Μοναστηρακίου και της οδού Ασωμάτων υπήρχε ένα γύψινο διακοσμητικό τετραώροφης κατοικίας το οποίο αναπαριστούσε έναν γιγαντιαίο εκατόγχειρα που κρατούσε έναν ογκόλιθο. Από το συγκεκριμένο διακοσμητικό πήρε το τμήμα αυτό το όνομα "Εκατόγχειρ". Λόγω του ότι εξείχε υπέρ το πεζοδρόμιο αποτελούσε κίνδυνο για τους περαστικούς οι οποίοι απέφευγαν να περνούν από κάτω. Κάποτε το διακοσμητικό έπεσε χωρίς ευτυχώς να υπάρξει τραυματισμός.[7][8]
Στο μέσο περίπου της Ερμού βρίσκεται η Εκκλησία της Παναγίας της Καπνικαρέας, ναός του 11ου αιώνα.
Εν αντιθέσει με το τμήμα από την Πλατεία Συντάγματος έως την οδό Αιόλου το οποίο είναι κέντρο για το λιανικό εμπόριο, δημόσιες υπηρεσίες, καφετέριες και ξενοδοχεία, και πεζόδρομος από το 1997 (η κατασκευή του πεζοδρόμου ξεκίνησε το 1996),[4][9] το τμήμα μεταξύ της οδών Αγίων Ασωμάτων και Πειραιώς συνδέθηκε με τη βιομηχανική χρήση της οδού Πειραιώς κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, με χονδρική πώληση, τη λειτουργία του Σιδηροδρόμου Αττικής και τις οδικές αρτηρίες Πειραιώς και Ιεράς Οδού.
Τμηματική ανακατασκευή 2003
ΕπεξεργασίαΓια τη βελτίωση της εικόνας της περιοχής και για την προώθηση του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού και την ενοποίηση της με τη ζωή της πόλης, το τμήμα μεταξύ των οδών Αγίων Ασωμάτων και Πειραιώς ανακατασκευάστηκε σε πεζόδρομο ως μέρος του Μεγάλου Περιπάτου των Αθηνών, το οποίο είχε ως σκοπό τη σύνδεση των αρχαιολογικών χώρων των Αθηνών.[10] Η ανακατασκευή ξεκίνησε από την εταιρεία Ενοποιήσεως των Αρχαιολογικών Χώρων των Αθηνών στις 9 Ιουλίου 2003,[11] και πλέον το τμήμα αποτελεί το τέλος του Μεγάλου Περιπάτου ο οποίος ξεκινά από το Παναθηναϊκό Στάδιο (Λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας) και συνεχίζει μέσω των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αγίου Παύλου.[12]
Διασταυρώσεις
ΕπεξεργασίαΠλατεία Συντάγματος (Αρχή οδού)
Οδός Νίκης (60μ.)
Οδός Βουλής (120μ.)
Οδός Σκόπα (170μ.)
Οδός Διομείας (200μ.)
Οδός Κορνάρου (270μ.)
Οδός Φωκίωνος (310μ.)
Οδός Ευαγγελίστριας (390μ.)
Οδός Καλαμιώτου (460μ.)
Οδός Καπνικαρέας (480μ.)
Οδός Χριστόπουλου (510μ.)
Οδός Αιόλου (570μ.)
Οδός Κηρυκείου (630μ.)
Οδός Καλίππου (650μ.)
Οδός Αθηνάς (700μ.)
Οδός Θέμιδος (740μ.)
Οδός Αγίας Θέκλας (780μ.)
Οδός Πιττακή (810μ.)
Οδός Νορμανού (850μ.)
Οδός Αρτέμιδος (860μ.)
Οδός Καραϊσκάκη/Οδός Αγίου Φιλίππου (920μ.)
Οδός Αρίωνος (940μ.)
Οδός Αυλητών (990μ.)
Οδός Λεωκορίου/Οδός Ναυάρχου Αποστολή/Οδός Άστιγγος (1.050μ.)
Οδός Αγίων Ασωμάτων (1.140μ.)
Οδός Αδριανού (1.200μ.)
Οδός Ευβούλου (1.270μ.)
Οδός Μελιδόνη (1.350μ.)
Οδός Θεσσαλονίκης (1.490μ.)
Οδός Δημοφώντος (1.680μ.)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Embassy of Japan in Greece - Japan-Greece Relations». www.gr.emb-japan.go.jp. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «Cushman & Wakefield - Global real estate solutions - News & Events». 27 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «DIGITAL EDITION - Athens in the 19th century: From regional town of the Ottoman Empire to capital of the Kingdom of Greece». www.eie.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 «2002-2003». courses.arch.ntua.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ Καμπούρογλου, Δημήτρης (1922). Αι παλαιαί Αθήναι. Αθήνα: Γ.Ι. Βασιλείου. σελ. 96.
- ↑ Άντερσεν, Χανς Κρίστιαν (1999). Οδοιπορικό στην Ελλάδα. Αθήνα: Εστία. σελ. 37.
- ↑ Καιροφύλλας, Γιάννης. Τοπωνύμια της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων. Αθήνα: Φιλιππότης. σελ. 72. ISBN 978-960-295-074-6.
- ↑ Γιοχάλας, Θανάσης· Καφετζάκη, Τόνια. ΑΘΗΝΑ Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελ. 317. ISBN 978-960-05-1559-6.
- ↑ Epochi, rizospastis.gr | Synchroni. «rizospastis.gr - Καθυστερεί η πεζοδρόμηση της Ερμού». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΕΡΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΕΩΣ ΤΗΝ ΟΔΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ - Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας». 23 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «Remodeling of Ermou street at Kerameekos (section from Hagion Asomaton street to - Unification of Archaeological Sites of Athens». 23 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «Remodeling of Ermou street at Kerameekos (section from Hagion Asomaton street to - Unification of Archaeological Sites of Athens». 23 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
