Έντουαρτ Σάουμπερτ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Έντουαρτ Σάουμπερτ (γερμανικά: Eduard Schaubert, γραφή Έδουαρδ Σάουμπερτ) (1804 - 1860) ή στην εξελληνισμένη του μορφή Εδουάρδος Σάουμπερτ ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας που έδρασε στη νεοσύστατη Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Σχεδίασε το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας, του Πειραιά και της Ερέτριας. Πήρε μέρος σε αρχαιολογικές έρευνες.
| Έντουαρτ Σάουμπερτ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eduard Schaubert (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1804[1][2][3] Βρότσλαβ |
| Θάνατος | 30 Μαρτίου 1860[4] Βρότσλαβ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας ιστορικός της τέχνης αρχαιολόγος ιστορικός της αρχιτεκτονικής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1804. Η καταγωγή του ήταν από παλαιά οικογένεια της Σιλεσίας. Το 1825 περίπου άρχισε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στη Βασιλική Τεχνική Ακαδημία του Βερολίνου. Αποφοίτησε το 1829 και ταξίδεψε στην Ιταλία και εκεί δέχτηκε τη συμβουλή του καλού φίλου του Σταμάτη Κλεάνθη που τον ήξερε από φοιτητή, να κατέβει στην Ελλάδα. Ήρθε στην Ελλάδα το 1830 και παρέμεινε είκοσι χρόνια.
Ο Σάουμπερτ και ο Κλεάνθης πήγαν μαζί στην Αίγινα όπου έμενε τότε ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, και εκεί άρχισαν να κατασκευάζουν αποθήκες και νοσοκομεία. Το 1831 εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Εκεί έκτισαν ένα μικρό σπιτάκι, τη «Μικρή Ακρόπολη», το οποίο έκανε τόσο καλή εντύπωση στους Αθηναίους, που το διάλεξαν ως κατάλληλο για την εορτή των εγκαινίων του Πανεπιστημίου το 1837.
Εν ακολούθως έκτισαν αρκετά ιδιωτικά σπίτια, του Άγγλου ναύαρχου Μάλκολμ, του Ρώσσου και του Αυστριακού πρόξενου, πολλών Αμερικάνων και Άγγλων. Με την πάροδο του χρόνου προβιβάστηκαν και οι δυο σημαντικά, και γίνανε διευθυντές της Αρχιτεκτονικής Υπηρεσίας Αθηνών. Εκπόνησαν σχέδια για την ανοικοδόμηση των Αθηνών και του Πειραιά. Τελικά όμως απόκτησαν τόσους πολλούς ραδιουργούς εχθρούς, που παραιτήθηκαν και οι δύο τον Δεκέμβριο του 1834.
Η κυβέρνηση ανεκάλεσε την αποδοχή της παραίτησης τον Ιανουάριο του 1835 και προβίβασε μάλιστα τον Σάουμπερτ σε διευθυντή της Τεχνικής Υπηρεσίας όλης της χώρας και σε σύμβουλο του Υπουργείου των Εσωτερικών. Στη θέση αυτή παρέμεινε ο Σάουμπερτ εννέα χρόνια. Το 1843 με την εκδήλωση της καταφοράς εναντίον όλων των ξένων που διατελούσαν στην υπηρεσία της κυβέρνησης απολύθηκε και ο Σάουμπερτ, όπως και οι άλλοι. Έμεινε όμως ως ιδιώτης και προσλήφθηκε ως υπάλληλος από το Βασιλικό Μουσείο του Βερολίνου στην Αθήνα για να υποστηρίζει τις ανασκαφές.
Μετά και από αυτήν την εργασία παρέμεινε στην Αθήνα και έκανε μερικές ακόμα σημαντικότατες εργασίες, όπως την αναστύλωση της Ακρόπολης και την ανέγερση των ανακτόρων. Τελικά εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1850 και επέστρεψε στο Μπρέσλαου, όπου και πέθανε το 1860.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 121728285. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15017820k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Faceted Application of Subject Terminology. 450449. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15017820k. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
Πηγές
Επεξεργασία- Γεώργιος Δροσίνης, επιμ. (1935). Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος, Τόμος 14. Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης, Τυπογραφείον «Εστία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.