Νικόλαος Ι. Ζορμπάς
Ο Νικόλαος Ζορμπάς (1906[1]-1996), του Ιωάννη, ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός. Υπηρέτησε επί μακρόν ως βουλευτής Χίου εκλεγμένος με φιλελεύθερα κόμματα και το 1965 ως υπουργός.
| Νικόλαος Ι. Ζορμπάς | |
|---|---|
| Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας | |
| Περίοδος 6 Ιανουαρίου 1965 – 15 Ιουλίου 1965 | |
| Προκάτοχος | Νικόλαος Έξαρχος |
| Διάδοχος | Χρήστος Αποστολάκος |
| Βουλευτής Χίου | |
| Περίοδος 1958 – 1967 | |
| Περίοδος 1950 – 1956 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 25 Δεκεμβρίου 1906, Βολισσός Χίου |
| Θάνατος | 8 Ιουλίου 1996 (89 ετών) Αθήνα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Κόμμα Προοδευτικών Φιλελευθέρων. ΕΠΕΚ, Ένωση Κέντρου, ΕΔΗΚ |
| Σύζυγος | Καλλιόπη Παπαθεοδοσίου |
| Παιδιά | 1 |
| Επάγγελμα | δημοσιογράφος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΝεανικά χρόνια
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1906 στη Βολισσό της Χίου. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα. Από το 1926 ως το 1946 υπηρέτησε ως αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού[2]
Κοινοβουλευτική δραστηριότητα
ΕπεξεργασίαΠολιτεύτηκε στην εκλογική περιφέρεια Χίου. Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά με το Κόμμα Προοδευτικών Φιλελευθέρων (Κ.Π.Φ.) το 1950 και επανεξελέγη με την ΕΠΕΚ το 1951 και το 1952.
Το 1958 εξελέγη σε επαναληπτική εκλογή ανεξάρτητος βουλευτής, μετά την ακύρωση της εκλογής του Θεόδωρου Καρακατσάνη.[1] Ειδικότερα, η εκλογή όμως ακυρώθηκε με απόφαση του Εκλογοδικείου, έπειτα από ένσταση του Ζορμπά εναντίον του κύρους των εκλογών σε 4 εκλογικά τμήματα στα Καρδάμυλα για παράβαση του εκλογικού νόμου και παράβαση του απορρήτου της εκλογής. Η ένσταση εκδικάστηκε στις 4 Αυγούστου 1958 και έγινε δεκτή, με το εκλογοδικείο να διατάζει τη διενέργεια επαναληπτικής ψηφοφορίας στα προαναφερόμενα εκλογικά τμήματα.[3] Η εκλογή διεξήχθη στις 24 Αυγούστου και νικητής αναδείχθηκε με 997 ψήφους (έναντι 661 για την ΕΡΕ, 103 της ΕΔΑ και 3 άκυρων) ο Ζορμπάς, με αποτέλεσμα να χάσει την έδρα ο Καρακατσάνης.[4]
Εν συνεχεία, επανεξελέγη βουλευτής με την Ένωση Κέντρου, το 1961, 1963 και 1964. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου διετέλεσε υπουργός Κοινωνικής Προνοίας από τις 6 Ιανουαρίου 1965 ως τις 15 Ιουλίου, οπότε και η κυβέρνηση παραιτήθηκε.[5]
Στις εκλογές του 1974 κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής Χίου με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, λαμβάνοντας 6.260 σταυρούς προτίμησης, ερχόμενος πρώτος σε σταυρούς για το κόμμα αυτό, χωρίς όμως να κερδίσει έδρα.[6] Ήταν υποψήφιος στην ίδια εκλογική περιφέρεια το 1977 με την ΕΔΗΚ χωρίς να πετύχει την εκλογή του.[7]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΑπεβίωσε σε ηλικία 89 ετών στην Αθήνα και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο στις 9 Ιουλίου 1996. [8]Κατέλιπε έναν γιο (από τη σύζυγό του, Καλλιόπη Παπαθεοδοσίου) και εγγόνια.[2]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 65, αρ. 339).(pdf)
- ↑ 2,0 2,1 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 167
- ↑ Εγένετο αποδεκτή η ένστασις, εφ. Η Πρωία, φύλλο 8ης Αυγούστου 1958, σελ. 1.
- ↑ εφ. Η Πρωία, φύλλο 26ης Αυγούστου 1958, σελ. 1.
- ↑ Κυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου, Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων, ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2020.
- ↑ Διγκαβές 1986, σελ. 82.
- ↑ Διγκαβές 1986, σελ. 144.
- ↑ Η Καθημερινή, Κοινωνικά, φύλλο 9ης Ιουλίου 1996, σελ. 14.
Πηγές
Επεξεργασία- Διγκαβές, Κώστας (1986). Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985. Θεσσαλονίκη: Μαλλιάρης-Παιδεία.