Νεβσεχίρ

Νεβσεχίρ
	Νεβσεχίρ 38°37′30″N 34°42′44″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία Νεβσεχίρ
Υψόμετρο	1.224 μέτρα
Πληθυσμός	153.117 (2021)
Ταχ. κωδ.	50000–50999
Τηλ. κωδ.	0384
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 38°37′30″N 34°42′44″E / 38.62500°N 34.71222°E / 38.62500; 34.71222

Το Νέβσεχιρ (τουρκ. Nevşehir) είναι πόλη και πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού της κεντρικής Τουρκίας. Ονομάζονταν και Νεάπολη^[1] από τους Έλληνες. Βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Καππαδοκίας, σε απόσταση 290 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα Άγκυρα.

Ιστορία

Σύμφωνα με τις πρώτες ιστορικές αναφορές, το σημερινό Νέβσεχιρ ήταν μικρό χωριό, το οποίο χτίστηκε στους πλαγιές του βουνού Καχβετζί (Kahveci), στην κοιλάδα του ποταμού Άλυ (Kızılırmak) από τους Χετταίους . Αργότερα η περιοχή πέρασε στον έλεγχο των Ασσυρίων και, το 546 π.Χ.), του Πέρση βασιλιά Κύρου Β'.

Το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τους Πέρσες και κατέλαβε την περιοχή, ενώ μετά την κατάρρευση της δικής του αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκε το Βασίλειο της Καππαδοκίας με πρωτεύουσα την Μάζακα (σημερινή Καισαρεία).

Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. ενσωματώθηκε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν πέρασε στον έλεγχο των Βυζαντινών. Πολλές μάλιστα κατακόμβες και εκκλησίες της περιοχής, λαξευμένες στους βράχους, χρονολογούνται από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Η αρχική χρήση των υπογείων αυτών κατασκευών είχε αποκλειστικά προστατευτικό χαρακτήρα για τους καταδιωκόμενους Χριστιανούς από τους Ρωμαίους διώκτες τους.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Ακόμη και έπειτα από την καθιέρωση της χριστιανικής πίστης ως επίσημης θρησκείας της Αυτοκρατορίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο, οι χώροι αυτοί εξακολούθησαν να χρησιμεύουν ως καταφύγια από τις επιδρομές των Αράβων και των Περσών Σασσανιδών.

Το 1071 μ.Χ. στη μάχη του Μαντζικέρτ (σημερινή ονομασία Malazgirt), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ρωμανός Δ' νικήθηκε από τον Σελτζούκο Σουλτάνο Αλπ Αρσλάν και η Καππαδοκία έγινε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων. Με την κατάρρευση της Σελτζουκικής αυτοκρατορίας το 1308, η περιοχή περιήλθε προσωρινά στον έλεγχο των Μογγόλων. Όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ Α' κατέστρεψε το Πριγκηπάτο των Ντουλκαντίρ (Dulkadirogullari), επανήλθε στον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετονομάστηκε σε Μούσκαρα. Ωστόσο παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, ένας μικρός και ασήμαντος αγροτικός οικισμός.

Η σημερινή πόλη οφείλει την επανίδρυσή της στο Μεγάλο Βεζύρη (και γαμπρό του Σουλτάνου Αχμέτ του 3ου) Νεβσεχιρλί Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος γεννήθηκε εδώ και επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της περιοχής. Έτσι το μικρό χωριό, των μόλις 18 σπιτιών, μεταμορφώθηκε ταχύτατα με την κατασκευή πολυτελών τζαμιών, με γνωστότερο όλων το Κουρσουνλού (Kurṣunlu), συντριβανιών, σχολείων, πανδοχείων και λουτρών και μετονομάστηκε από Μούσκαρα σε Νέβσεχιρ (που σημάνει Νέα Πόλη στα τουρκικά και τα περσικά).

Μέχρι το 1922 ζούσαν στην περιοχή ελληνικοί πληθυσμοί, και ορισμένοι εξ αυτών μιλούσαν το τοπικό καππαδοκικό ιδίωμα που είναι ένας κατακερματισμός ελληνικών λέξεων μέσα σε τουρκικά ιδιώματα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στην Ελλάδα και ορισμένοι από αυτούς ίδρυσαν την συνοικία Νεάπολη στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Οικονομία

Οι παραδοσιακές πηγές εισοδήματος της πόλης δηλαδή η ύφανση χαλιών και η αμπελουργία έχουν ξεπεραστεί σήμερα κατά πολύ από τα έσοδα που αποφέρει στην περιοχή ο τουρισμός, καθώς η περιοχή γειτνιάζει με τις κατακόμβες, τα φημισμένα μοναστήρια της Καππαδοκίας και τις φημισμένες λαξευμένες στο βράχο εκκλησίες του Γκιόρεμε.