Μητροπολιτικές Πόλεις της Ιταλίας

Οι Μητροπολιτικές Πόλεις της Ιταλίας είναι διοικητικές υποδιαιρέσεις στην Ιταλία που λειτουργούν από το 2015. Οι Μητροπολιτικές πόλεις περιέχουν μία μεγάλη κεντρική πόλη με δορυφορικές πόλεις γύρω από αυτήν με κοινές οικονομικές, διοικητικές, πολιτισμικές και πληθυσμιακές δραστηριότητες, συνήθως ανήκαν παλιότερα στην ίδια επαρχία.

μητροπολιτική πόλη της Ιταλίας
Χώρα	Ιταλία
Σχετικά πολυμέσα

Δημιουργία

Ο αρχικός νόμος (1990) όριζε σαν πρώτες Μητροπολιτικές πόλεις το Μιλάνο, το Τορίνο, η Βενετία, η Γένοβα, η Μπολόνια, η Φλωρεντία, η Ρώμη, το Μπάρι, η Νάπολη και τα περίχωρα τους, οι Μητροπολιτικές πόλεις θα μπορούσαν να έχουν αυτόνομες διοικητικές δραστηριότητες. Αργότερα προστέθηκε στις αρχικές πόλεις το Ρήγιο στην Καλαβρία (2009). Οι Μητροπολιτικές περιοχές που ανακηρύχτηκαν μόνες τους αυτόνομες πόλεις ήταν το Κάλιαρι στη Σαρδηνία, η Μεσσήνη και το Παλέρμο στη Σικελία. Το Ιταλικό Κοινοβούλιο αναγνώρισε με νόμο τις 10 Μητροπολιτικές Πόλεις (3 Απριλίου 2014) εξαιρώντας τις αυτόνομες. Αργότερα προστέθηκαν τέσσερις νεότερες, σε λίγους μήνες τέθηκαν επίσημα σε λειτουργία (1 Ιανουαρίου 2015)

Διοίκηση

Μια Μητροπολιτική πόλη διαιρείται σε επιμέρους Δήμους ή Κοινότητες, διοικείται από έναν Μητροπολιτικό δήμαρχο, ένα μητροπολιτικό νομοθετικό σώμα και τα αντίστοιχα Συμβούλια και Συνέλευση. Ο Μητροπολιτικός δήμαρχος θεωρείται ως ο δήμαρχος της Μητροπολιτικής επαρχιακής πόλης. Οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι κάθε δήμου είναι υποψήφιοι για το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, επιλέγονται από καταλόγους ανάλογα με τη βαθμολογία τους. Ο αριθμός των συμβούλων κάθε Μητροπολιτικού Δήμου εξαρτάται από τον πληθυσμό, οι Δήμοι με πληθυσμό 3.000.000 κατοίκους εκλέγουν 24 Συμβούλους, οι μικρότεροι εκλέγουν 18 Συμβούλους, άλλοι Μητροπολιτικοί Δήμοι έχουν 14. Η Μητροπολιτική Ομοσπονδία ορίζεται από τους δημάρχους των 14 Δήμων.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Νόμος 5 Μαϊου 2009)
• Προεδρία της Δημοκρατίας
• Μητροπολιτικές πόλεις του 2015 Αρχειοθετήθηκε 2021-07-14 στο Wayback Machine.