Καριμπούτας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
O Καριμπούτας, λιθουαν. Koribut, Korybut (μετά το 1350 - μετά το 1404) από τον Οίκο των Γιαγκελλόνων ήταν πρίγκιπας τού Νόβγκοροντ-Σιβέρσκυι ως το 1393.
| Καριμπούτας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1350 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αναστασία του Ρυαζάν[1] |
| Τέκνα | Φεντόρ Καριμπούταβιτς[1] Σιγισμούνδος Καρυμπουτάιτις[1] Ελένη Καριμπούτοβνα[1] Mary Koributovna[1] d:Q128985966[1] d:Q130390457[1] |
| Γονείς | Αλγκίρντας[2] και Ουλιάνα του Τβερ |
| Αδέλφια | Αγριπίνα της Λιθουανίας Αλεξάνδρα της Λιθουανίας Λενγκβένις Δημήτριος Α΄ Στάρσυ Καριγκάιλα Feodor Olgerdovich Σβιτριγκάιλα Βυγκάντας Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο Σκιργκάιλα Αντρέι του Πολότσκ Ελένη της Λιθουανίας |
| Οικογένεια | οίκος των Γκεντιμινιδών και House of Korybut |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρίγκιπας του Τσέρνιγοβ Prince of Novgorod-Seversk (έως 1393)[3] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Επεξεργασία,_1386.jpg)
Ήταν γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Ουλιάνας των Ρουρικιδών, κόρης τού Αλεξάντρ πρίγκιπα τού Τβερ. Γεννήθηκε παγανιστής· π. το 1380 βαπτίστηκε Ορθόδοξος με το όνομα Δημήτριος και έγινε πρίγκιπας τού Νόνγκοροντ Σιβέρσκυι. Μερικές φορές αναφέρεται με το χριστιανικό και το σλαβικό όνομά του: Ντμίτρι Κόρυμπουτ.
Εμφανίζεται στην πολιτική κατά τον Λιθουανικό Πόλεμο (1381-84), όταν υποστήριξε τον αδελφό του Γιαγκιέλο εναντίον τού θείου τους Κεστούτις και τού γιού του Βυτάουτας. Το 1382 ο Καριμπούτας ξεκίνησε επανάσταση στο Νόβγκοροντ Σιβέρκυι, απασχολώντας τον στρατό τού Κεστούτις· έτσι ο Γιογκάιλα μπόρεσε να επιτεθεί στο ελαφρά φυλαγμένο Βίνιους, πρωτεύουσα τού μεγάλου δουκάτου. Ήταν μάρτυρας στη συνθήκη της Ντούμπυζα με τους Τεύτονες Ιππότες.
Για τις υπηρεσίες του αμείφθηκε με τις ιδιοκτησίες τού Ναβαχρουντάκ και της Λίντα. Ο Καριμπούτας συνέχισε την υποστήριξή του προς τον Γιαγκιέλο: ήταν μάρτυρας στην Ένωση τού Κρέβο και πολέμησε στον Λιθουανικό εμφύλιο πόλεμο (1389-92). Έπειτα από τη Συμφωνία τού Οστρόβ, αρνήθηκε να αναγνωρίσει την κυριαρχία τού εξαδέλφου του Βυτάουτας και το 1393 στη μάχη κοντά στη Λίντα, ηττήθηκε από αυτόν. Φυλακίστηκε και απογυμνώθηκε από τις ιδιοκτησίες του. Όμως σύντομα ελευθερώθηκε και τού δόθηκαν τρεις περιοχές. Το Νόβγκοροντ Σιβέρσκυι δόθηκε στον Φεντόρ, γιο τού θείου του Λιουμπάρτας.
Εμφανίζεται για τελευταία φορά σε γραπτή πηγή το 1404 κατά τη διάρκεια στρατιωτικής εκστρατείας, που διεξήγε ο Βυτάουτας εναντίον τού πριγκιπάτου τού Σμολένσκ.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Αναστασία, κόρη τού Ολέγκ Β΄ μεγάλου πρίγκιπα τού Ρυαζάν και είχε τέκνα:
- Όλγα (Ελένη), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ των Πρεμυσλιδών δούκα της Οπάβα-Ράτιμπορ.
- Φεντόρ/Θεόδωρος τού Νέσβιτς της Βολυνίας.
- Σιγισμούνδος π. 1395-1435, κυβερνήτης της Βοημίας και της Πράγας, διεκδικητής τού Βοημικού θρόνου.
- Αναστασία, παντρεύτηκε τον Φέντορ τού Κασίν.
- Ιβάν/Ιωάννης.
Απόγονοί του εξ αρρενογονίας είναι οι πριγκιπικοί Οίκοι Ζμπαράσκι, Βισνιοβιέτσκι, Βορονιέτσκι και Νιεσβίτσκι. Ο Μιχαήλ Κορύμπουτ Βισνιοβιέτσκι της Πολωνίας & μέγας δούκας της Λιθουανίας (1669-73) πρόσθεσε το Κορύμπουτ στο όνομά του για να προβάλλει την καταγωγή του από αυτόν.
Πηγές
Επεξεργασία- Batūra, Romas (2004). "Kaributas". In Vytautas Spečiūnas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas (in Lithuanian). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 57. ISBN 5-420-01535-8.
- (in Lithuanian) Ivinskis, Zenonas (1978). Lietuvos istorija iki Vytauto Didžiojo mirties. Rome: Lietuvių katalikų mokslo akademija. pp. 274, 320. LCC 79346776.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 178.
- ↑ 2,0 2,1 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 277.
- ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 178, 277–278.