Αντρέι του Πολότσκ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
O Αντρέι, λιθουαν. Andrius Algirdaitis (π. 1325 - 12 Αυγούστου 1399) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν δούκας τού Πολότσκ (1342-1387) και τού Πσκοβ (1342-48, δια τού αντιπροσώπου του Γιούρι).
| Αντρέι του Πολότσκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1325 Βίλνιους |
| Θάνατος | 12 Αυγούστου 1399 ποταμός Βόρσκλα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρουθενιανά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μιχαήλ Αντρέγεβιτς Σεμιόν Αντρέγεβιτς d:Q130474814 |
| Γονείς | Αλγκίρντας[1][2] και Μαρία του Βιτέμπσκ[2] |
| Αδέλφια | Αλεξάνδρα της Λιθουανίας Αγριπίνα της Λιθουανίας Βλαντίμιρ Ολγκέρντοβιτς Δημήτριος Α΄ Στάρσυ Feodor Olgerdovich Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο[2] Λενγκβένις Καριμπούτας Καριγκάιλα Σβιτριγκάιλα Βυγκάντας Σκιργκάιλα Ελένη της Λιθουανίας |
| Οικογένεια | οίκος των Γκεντιμινιδών |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μάχη του Κουλίκοβο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρίγκιπας του Πολότσκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της πρώτης συζύγου του Μαρίας, κόρης τού Γιαροσλάβ πρίγκιπα τού Βιτέμπσκ.
Το 1342 ακολούθησε τον πατέρα του και τον θείο του Κεστούτις σε πόλεμο εναντίον τού Λιβονιακού Τάγματος και έτσι βοήθησαν τη Δημοκρατία τού Πσκοβ. Η πόλη τού ζήτησε να μείνει ως δούκας της, ώστε η παρουσία του να είναι εγγύηση της υποστήριξης τού Αλγκίρντας. Ο Αντρέι δέχθηκε και βαπτίστηκε Ορθόδοξος με το όνομα αυτό· το παγανιστικό πρότερο όνομά του δεν μας είναι γνωστό. Έμεινε για λίγο διάστημα εκεί και επέστρεψε στη Λιθουανία, ίσως ένεκα της αποβίωσης τού μεγάλου θείου του Βαΐνιους δούκα τού Πολότσκ. Η πόλη αυτή ήταν ζωτικής σημασίας για τη Λιθουανία, μια και βρισκόταν μεταξύ της Λιθουανίας και τού Λιβονιακού Τάγματος. Ο Αντρέι έγινε δούκας τού Πολότσκ και βοήθησε την άμυνα της χώρας του έναντι των επιθέσεων τού Λιβονιακού Τάγματος. Στο Πσκοβ άφησε αντιπρόσωπό του κάποιον Γιούρι. Ο ιστορικός Αλβύντας Νικζεντάτις υποθέτει, πως ίσως ήταν εγγονός τού Γκεντιμίνας (πατέρα τού Αλγκίρντας και αδελφού τού Βαΐνιους).
Ο Γιούρι έμεινε στο Πσκοβ ως το 1348, οπότε το Λιβονικό Τάγμα οργάνωσε μεγάλη επίθεση στη Λιθουανία. Ο στρατός της πόλης είχε πάει να βοηθήσει το Νόβγκοροντ εναντίον της Σουηδίας, όταν το Λιβονιακό Τάγμα επιτέθηκε στο Ίζμπορσκ, φρούριο τού Πσκοβ· ο Γιούρι απεβίωσε στην επίθεση. Επειδή οι Λιθουανοί δεν μπόρεσαν να υπερασπίσουν το Πσκοβ, η πόλη αρνήθηκε άλλον απεσταλμένο της Λιθουανίας. Τότε ο Αντρέι συνέλαβε όλους τους εμπόρους από το Πσκοβ και κατάσχεσε τα αγαθά τους, με αποτέλεσμα οι καλές σχέσεις της Λιθουανίας με το Πσκοβ να τελειώσουν. Ο Αντρέι έμεινε δούκας τού Πολότσκ για τα επόμενα 39 έτη.
Το 1377 απεβίωσε ο Αλγκίρντας, που είχε ορίσει διάδοχο τον Γιαγκιέλο, μεγαλύτερο γιο τού Αλγκίρντας από τη δεύτερη σύζυγό του Ουλιάνα. Ο Αντρέι διεκδίκησε τον θρόνο, με συνέπεια το τέλος του.
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Matulevičius, Algirdas (2004). "Andrius Algirdaitis". In Spečiūnas, Vytautas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas (in Lithuanian). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. pp. 51–52. ISBN 5-420-01535-8.
- Jonynas, Ignas (1933–1944). "Andrius". In Biržiška, Vaclovas. Lietuviškoji enciklopedija (in Lithuanian). I. Kaunas: Spaudos Fondas. pp. 575–585.
- Nikžentaitis, Alvydas (1989). Gediminas (in Lithuanian). Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija. p. 13.
- Jonynas, Ignas (1933–1944). "Dimitras". In Biržiška, Vaclovas. Lietuviškoji enciklopedija (in Lithuanian). VI. Kaunas: Spaudos Fondas. pp. 912–914.