Θεολόγος Ρόδου
Συντεταγμένες: 36°22′N 28°0′E / 36.367°N 28.000°E
Ο Θεολόγος είναι οικισμός της Ρόδου στα Δωδεκάνησα.[2][3]
| Θεολόγος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρόδου |
| Δήμος | Ρόδου |
| Δημοτική Ενότητα | Πεταλούδων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Νησιά Αιγαίου Πελάγους |
| Υψόμετρο | 40 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 606 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Θολός |
| Ταχ. κώδικας | 851 06 |
| Τηλ. κωδικός | 22410 |
Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Θεολόγος βρίσκεται στο βόρειοδυτικό τμήμα του νησιού σε υψόμετρο 40 μέτρα.[2] Το χωριό απέχει περίπου 19 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την πόλη της Ρόδου. Στα νοτιοδυτικά είναι η Σορωνή, νότια ο Επάνω Καλαμώνας με την Κοιλάδα των Πεταλούδων και ανατολικά ο Κάτω Καλαμώνας.
Έχουν εντοπιστεί το ιερό του Ερεθιμίου Απόλλωνος, που υπήρξε από τα σπουδαιότερα ιερά της αρχαίας Ιαλυσίας καθώς και μυκηναϊκός οικισμός μαζί με το νεκροταφείο μυκηναϊκών και αρχαϊκών χρόνων που εκτείνεται στο λόφο του Αγίου Ιωάννη. Έχουν βρεθεί επίσης διάσπαρτα επιφανειακά ευρημάτα διαφόρων περιόδων σε όλη την περιοχή η οπία κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος.[4]
Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας η ευρύτερη περιοχή ήταν τσιφλίκι Τούρκου Αγά και οι κάτοικοι του δουλοπάροικοι στα ίδια τους τα κτήματα μέχρι που τα εξαγόρασαν το 1920. Στην περίοδο της ιταλοκρατίας δημιουργήθηκε ο πρότυπος αγροτικός οικισμός του Peveragno και ξεκίνησε η αξιοποίηση της Κοιλάδας των Πεταλούδων.[5]
,_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg)
Διοικητικά - πληθυσμιακά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΑναφέρεται επίσημα το 1948, με την παλιά του ονομασία Θολός να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1951 να διορθώνεται σε Θεολόγος. Σύμφωνα με το προγράμμα Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τον Επάνω Καλαμώνα αποτελούν την Κοινότητα Θεολόγου[6] η οποία υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Πεταλούδων του Δήμου Ρόδου ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 620 κατοίκους.[7] Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 350[8] | 388[9] | 367[10] | 564[11] | 580[12] | 606[13] | 620 |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 27. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 399.
- ↑ «Συμβούλια Τοπικών Κοινοτήτων». ΔΗΜΟΣ ΡΟΔΟΥ. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2023.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Πεταλούδες | Rhodes.gr». Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας: e-nomothesia.gr».
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2020-08-11 στο Wayback Machine.», σελ. 10855 (σελ. 381 του pdf)
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 194 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 57 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 57 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 68 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 72 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 73 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.