Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ

Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ
	Αυτοπροσωπογραφία του Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ (1773), Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	22 Δεκεμβρίου 1702; Γενεύη
Θάνατος	12 Ιουνίου 1789; Γενεύη
Χώρα πολιτογράφησης	Δημοκρατία της Γενεύης
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος; σκιτσογράφος
Αξιοσημείωτο έργο	d:Q17319951; d:Q17319955; The Chocolate Girl
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ (γαλλικά: Jean-Étienne Liotard, 22 Δεκεμβρίου 1702 - 12 Ιουνίου 1789) ήταν Ελβετός ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης.^[8] Ήδη διάσημος στην εποχή του, ταξίδεψε και άσκησε την τέχνη του σε όλη την Ευρώπη και μέχρι τη Μέση Ανατολή. Ελεύθερος και καλλιεργημένος άνθρωπος, είναι γνωστός για τα παστέλ πορτραίτα του, ζωγράφισε βασιλικές οικογένειες αλλά και απλούς ανθρώπους. Γεννήθηκε και πέθανε στη Γενεύη, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου τα πορτραίτα του ήταν περιζήτητα.^[9]

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Λιοτάρ γεννήθηκε στη Γενεύη στις 22 Δεκεμβρίου 1702. Ο πατέρας του ήταν Γάλλος Ουγενότος κοσμηματοπώλης που κατέφυγε στη Γενεύη μετά το 1685. Εκπαιδεύτηκε αρχικά στη Γενεύη στο σμάλτο και τις μινιατούρες.^[10]

Αυτοπροσωπογραφία του 1746. Η γενειάδα μετά την επιστροφή από την Τουρκία ήταν μια εκκεντρικότητα στην Ευρώπη του ροκοκό.

Το 1725 πήγε στο Παρίσι. Είχε σύντομη μαθητεία στο εργαστήριο του Ζαν-Μπατίστ Μασσέ, που του επέτρεψε να κάνει την πρώτη του είσοδο στην υψηλή κοινωνία και να φιλοτεχνήσει τα πρώτα του πορτραίτα. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, άρχισε να δημιουργεί δικό του πελατολόγιο. Γύρω στο 1733 συμμετείχε στον διαγωνισμό της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής, αλλά το έργο του Ο Δαβίδ στο Ναό, απορρίφθηκε. Ο πρώτος ζωγράφος του βασιλιά Φρανσουά Λεμουάν, ωστόσο, τον πρόσεξε και τον σύστησε στον Γάλλο πρεσβευτή στη Νάπολη, ο οποίος τον πήρε μαζί του στην Ιταλία. Το 1735 βρέθηκε στη Ρώμη, ζωγραφίζοντας πορτραίτα του Πάπα Κλήμη ΙΒ΄ και αρκετών καρδιναλίων. Το 1738 ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και ζωγράφισε πολλούς πίνακες. Συνέχισε να φοράει τούρκικη ενδυμασία για μεγάλο μέρος του χρόνου όταν επέστρεφε στην Ευρώπη. Η εκκεντρική υιοθέτηση της ανατολίτικης φορεσιάς του εξασφάλισε το παρατσούκλι του Τούρκου ζωγράφου.

Το 1742 εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου διορίστηκε αυλικός ζωγράφος των Αψβούργων και φιλοτέχνησε τα πορτραίτα της αυτοκρατορικής οικογένειας. Η θέση του έφερε αξιοσημείωτη φήμη, και η πελατεία του περιλάμβανε πλέον την καλύτερη ευρωπαϊκή αριστοκρατία. Το 1744 ζωγράφισε το θεωρούμενο αριστούργημά του Το κορίτσι με τη σοκολάτα (La belle chocolatière), που τον επόμενο χρόνο πούλησε στον συλλέκτη έργων τέχνης κόμη Φραντσέσκο Αλγκαρόττι.^[11]

Ταξίδεψε και εργάστηκε στο Παρίσι, το 1753 στην Αγγλία, όπου μεταξύ άλλων ζωγράφισε την Αυγούστα, Πριγκίπισσα της Ουαλίας. Το 1756 στην Ολλανδία, όπου τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε. Από το 1762 ζωγράφισε πορτραίτα στη Βιέννη, μεταξύ των οποίων και της 7χρονης Μαρίας Αντουανέττας. Το 1770 βρέθηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε στην πατρίδα του το 1776. Το 1781, ως ειδικός στους παλαιούς δασκάλους, ο Λιοτάρ δημοσίευσε την Πραγματεία για τις Αρχές και τους Κανόνες της Ζωγραφικής.^[12]

Τις τελευταίες του μέρες πέρασε στη Γενεύη, αφοσιωμένος σε νεκρές φύσεις και τοπία. Πέθανε στις 12 Ιουνίου 1789. Το έργο του έχει επανεκτιμηθεί από τη δεκαετία του 2000 μέσω πολυάριθμων αναδρομικών εκθέσεων.