Ερρίκος της Ρενς

Ο Ερρίκος (γαλλ.: Henri de France, 1121 - 13 Νοεμβρίου 1175) από τον Οίκο των Καπετιδών ήταν επίσκοπος των Μπωβαί (1149-61) και μετά αρχιεπίσκοπος της Ρενς (1161-75).

Ερρίκος της Ρεμς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Henri de France (Γαλλικά)
Γέννηση	1121
Θάνατος	13  Νοεμβρίου 1175
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμα	Κιστερκιανό Τάγμα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά λατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1150)
Οικογένεια
Γονείς	Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας και Αδελαΐδα του Μωριέν
Αδέλφια	Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας Ροβέρτος Α΄ του Ντρε Φίλιππος της Γαλλίας Φίλιππος της Γαλλίας Πέτρος Α΄ του Κουρτεναί Κωνσταντία της Γαλλίας, κόμισσα της Τουλούζης
Οικογένεια	Οίκος των Καπετιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	καθολικός αρχιεπίσκοπος (από 1162) επιχώριος επίσκοπος (από 1149)
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο τρίτος γιος του Λουδοβίκου ΣΤ΄ της Γαλλίας και της δεύτερης συζύγου του Αδελαΐδας του Μωριέν.

Επειδή ήταν τρίτος γιος και -από τη μεριά της μητέρας του- μικρανεψιός του πάπα Καλλίστου Β΄ ακολούθησε από νεαρός την εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Εκάρη στα 13 έτη του και χειροτονήθηκε δύο έτη μετά. Ανέβηκε όλα τα στάδια της εκκλησιαστικής ιεραρχίας· έγινε ηγούμενος βασιλικών αββαείων και ο βασιλιάς του απένειμε αξιώματα. Ήταν ένας πλούσιος εκκοσμικευμένος κληρικός και ως υιός βασιλιά προοριζόταν για υψηλότατο αξίωμα, όμως το 1146, επηρεασμένος από τον Άγ. Βερνάρδο, εισήλθε στο αββαείο του Κλερβώ. Ο πάπας Ευγένιος Γ΄ αναφέρει ότι έπλενε ταπεινά πιάτα στο Κιστερκιανό μοναστήρι.

Το 1149 απεβίωσε ο Όδων Γ΄ επίσκοπος του Μπωβαί και ο Άγ. Βερνάρδος του Κλερβώ έπεισε τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού να εκλέξουν τον Ερρίκο ως νέο επίσκοπο. Ο Ερρίκος δεν ήταν προετοιμασμένος για τις πολιτικές υπευθυνότητες της νέας του θέσης και ήλθε σε διαμάχη με τους αστούς του Μπωβαί. Ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ υποστήριξε τους αστούς, ενώ ο Ερρίκος υποστηρίχθηκε από τον νεότερο αδελφό του Ροβέρτο Α΄ κόμη του Ντρε. Τελικά η διαφορά λύθηκε από τον πάπα Ευγένιο Γ΄ το 1151.

Το 1161 ο Ερρίκος έγινε αρχιεπίσκοπος της Ρενς (Reims) και στο Μπωβαί τον διαδέχθηκε ο Βαρθολομαίος του Μονκορνέ. Το 1164 διοργάνωσε μία σημαντική Σύνοδο στη Ρενς. έπειτα ήλθε σε διαμάχη με τον λαό της πόλης, αλλά υποστηρίχθηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του Λουδοβίκο Ζ΄, που κατέστειλε την εξέγερση. Ο Ερρίκος αφοσιώθηκε στον εξωραϊσμό και την άμυνα της πόλης: έκτισε τα κάστρα Σεπσώλ και Κορμισύ.

Αναφορές

• Demouy, Patrick. “Henri de France,” in Alfred Baudrillart, et al., eds., Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastiques, XXIII (1990), cols. 1129-1132.
• Henri de France, archevêque de Reims (1162-75). Biographie et recueil des actes. (Mémoire de maîtrise de l’Université de Reims, 1972.)
• “Henri de France et Louis VII. L’Évêque cistercien et son frère le roi,” [in Les Serviteurs de l’État au Moyen Âge. Actes du XXIXe Congrès de la Société des historiens médiévistes de l’enseignement supérieur public (Publications de la Sorbonne. Histoire ancienne et médiévale). Paris, 1999, pp. 47–61.
• Ludwig Falkenstein, “Alexandre III et Henri de France: Conformités et conflits,” in: Rolf Grosse, ed., L’Eglise de France et la papauté (Xème-XIIIème siècle). (Studien und Dokumente zur Gallia pontificia/Etudes et documents pour servir à une Gallia pontificia, I). Bonn, 1993, pp. 103–176.
• Dietrich Lohrmann, “Autour d’un acte d’Henri, évêque de Beauvais, concernant trois granges de Froidmont (1159),” in Michel Parisse, ed. A Propos des actes d’évêques: Hommage à Lucie Fossier. (Collection: Actes des Evêques de France). Nancy: Presses Universitaires de Nancy, 1991, pp. 161–167.