Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας

Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας (Χάμπτον Κορτ, 12 Οκτωβρίου 1537 - Παλάτι της Πλακεντίας, 6 Ιουλίου 1553) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας κατά τους χρόνους 1547 - 1553. Ήταν ο 3ος μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ και, ως μοναδικός νόμιμος γιος του Ερρίκου Η΄, διάδοχος του βασιλείου της Αγγλίας και αργότερα βασιλιάς της Αγγλίας. Ο Εδουάρδος ήταν ένα φιλάσθενο παιδί. Όταν έγινε βασιλιάς ήταν ανίκανος να διοικήσει το βασίλειο και αυτό οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας με αρχηγό τον αδελφό της μητέρας του, Έντουαρντ Σύμουρ, Λόρδος Σόμερσετ, ο οποίος τον βοήθησε στο μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του.

Εδουάρδος ΣΤ'
Βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας
Περίοδος	28 Ιανουαρίου 1547 - 6 Ιουλίου 1553
Προκάτοχος	Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας
Διάδοχος	Τζέην Γκρέυ
Γέννηση	12 Οκτωβρίου 1537 Παλάτι του Χάμπτον Κορτ, Ρίτσμοντ
Θάνατος	6 Ιουλίου 1553 Παλάτι της Πλακεντίας, Γκρήνουιτς
Σύζυγος	άγαμος
Οίκος	Οίκος των Τυδώρ
Πατέρας	Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας
Μητέρα	Τζέην Σύμουρ
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Πρώτα χρόνια

Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1537 στο Παλάτι Χάμπτον Κορτ. Ήταν γιος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και της Τζέην Σύμουρ, η οποία ήταν η τρίτη από τις 6 συζύγους του βασιλιά Ερρίκου. Ο Εδουάρδος αρχικά ήταν ένα υγιέστατο μωρό. Μετά τη γέννησή του ο λαός υποδέχθηκε τον αρσενικό διάδοχο με χαρά και ανακούφιση και αργότερα ακολούθησαν γιορτές και πανηγύρια. Ο Εδουάρδος βαπτίστηκε από τις δύο ετεροθαλείς αδελφές του, τη Μαρία και την Ελισάβετ, στις 15 Οκτωβρίου. Η μητέρα του αρρώστησε και πέθανε στις 23 Οκτωβρίου από επιπλοκές του τοκετού.

Τον επόμενο χρόνο της γέννησής του ο Λόρδος Καγκελάριος της χώρας ανέφερε την ταχεία ανάπτυξή και το σθένος του μωρού και όλοι το θεωρούσαν ψηλό και εύθυμο παιδί. Η παράδοση όμως λέει ότι στη συνέχεια της ζωής του ήταν ασθενικό παιδί και στην ηλικία των τεσσάρων προσβλήθηκε από μία ασθένεια που ονομάζεται τεταρταίος πυρετός. Στην ηλικία των 6 ετών άρχισε η εκπαίδευσή του και έτσι έμαθε πολλά πράγματα. Ο Εδουάρδος πέρασε μία ήσυχη ζωή. Το 1543 ο πατέρας του υπέγραψε, με τους Σκωτσέζους, την συνθήκη του Γκρήνουϊτς και έτσι αποφάσισαν να παντρέψουν τον 6χρονο Εδουάρδο με την επτά μηνών Μαρία Α΄ της Σκωτίας, αλλά ο γάμος δεν έγινε.

Άνοδος στο θρόνο

To 1547 ο Εδουάρδος διαδέχθηκε τον 55χρονο πατέρα του, Ερρίκο. Η άνοδος στο θρόνο του Εδουάρδου σε ηλικία 10 ετών οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Έντουαρντ Σύμουρ, Δούκας του Σόμερσετ και θείος του βασιλιά Εδουάρδου. Ο Έντουαρντ Σύμουρ επέτρεψε το γάμο των κληρικών, τη μετάληψη και με τις δύο μορφές, κατάργησε τη λατρεία του Σταυρού, τη χρήση των εικόνων και του Αγιασμού και φρόντισε για τη σύνταξη του βιβλίου προσευχών που πρέπει να διαβάζονται στις εκκλησίες. Μετά τον αποκεφαλισμό του αδελφού του Τόμας Σύμουρ (1549) που τον αντιμαχόταν και αφού κατέστειλε μια λαϊκή εξέγερση, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που προκλήθηκαν από τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Σκωτίας, έδωσαν στην αριστοκρατία την ευκαιρία να τον ανατρέψει (1549) και να τον αντικαταστήσει με τον Τζον Ντάντλυ, Κόμη του Ουόρικ (μετέπειτα Δούκα του Νορθάμπερλαντ).

Θάνατος

Το 1552, αφού αποκεφάλισε τον Δούκα του Σόμερσετ, ο Δούκας του Νορθάμπερλαντ έπεισε τον νεαρό Βασιλιά, ο οποίος πέθαινε, να αποκληρώσει τις δύο αδελφές του και να αφήσει τον θρόνο στη Λαίδη Τζέην Γκρέυ, η οποία ήταν εγγονή της Μαρίας της Αγγλίας, αδελφής του Ερρίκου Η΄. Λίγο μετά από τα γεγονότα αυτά ο Εδουάρδος πέθανε σε ηλικία 15 ετών στις 6 Ιουλίου 1553. Τάφηκε στις 8 Αυγούστου 1553 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.

Κρίση διαδοχής

Τέσσερεις μέρες μετά το θάνατο του Εδουάρδου, το βασιλικό συμβούλιο ανακήρυξε τη Τζέην Γκρέυ βασίλισσα. Εντωμεταξύ, η Μαρία, ενήμερη για την κατάσταση του αδελφού της Εδουάρδου, είχε αφήσει την Οικία Χάνσντον κοντά στο Λονδίνο, όπου διέμενε, και πήγε στο κτήμα της στο Κέννινγκχωλ του Νόρφοκ για προστασία. Ο Νορθάμπερλαντ έστειλες πλοία για να την εμποδίσει να αποδράσει από το Νόρφοκ μέσω θάλασσας και να αποτρέψει την απόβαση συμμάχων της. Καθυστέρησε την ανακοίνωση του θανάτου του Βασιλιά έως ότου να συγκεντρώσει δυνάμεις, εγκατέστησε τη Τζέην Γκρέυ στον Πύργο του Λονδίνου στις 10 Ιουλίου και ανακοίνωσε την άνδό της στο θρόνο την ίδια μέρα. Τα νέα δεν έγιναν αποδεκτά από το λαό του Λονδίνου, ενώ η Μαρία έστειλε επιστολή στο συμβούλιο ζητώντας, ανεπιτυχώς, την αναγνώριση του δικαιώματός της στο θρόνο. Παρά την προσπάθεια του Νορθάμπερλαντ να καταδιώξει τη Μαρία με τις δυνάμεις του, εκείνη είχε με το μέρος της μεγάλο μέρος υποστηρικτών. Το βασιλικό συμβούλιο συνειδητοποίησε το λάθος του και στις 19 Ιουλίου ανακήρυξε τη Μαρία βασίλισσα, κίνηση που έλαβε τεράστια αποδοχή από το πλήθος. Η Τζέην Γκρέυ και ο σύζυγός της, Γκίλντφορντ Ντάντλυ, φυλακίστηκαν στον Πύργο. Ο Νορθάμπερλαντ, 'παγιδευμένος' στο Νόρφοκ, αναγκάστηκε να αποδεχτεί και εκείνος τη νέα μονάρχη μετά από διαταγή του συμβουλίου. Στις 24 Ιουλίου συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε σχεδόν ένα μήνα αργότερα. Μετά από μερικούς μήνες, η Τζέην Γκρέυ δικάστηκε, κρίθηκε ένοχη για εσχάτη προδοσία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Αποκεφαλίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1554. Η Μαρία Α΄ της Αγγλίας βασίλευσε έως το 1558 και τη διαδέχθηκε η αδελφή της, Ελισάβετ Α΄.

Πρόγονοι

|}

Πορτρέτα

• 
  ο Εδουάρδος ΣΤ΄ απο τον Χάνς Χολμπέιν τον νεότερο (1539)
• 
  Ο Εδουάρδος απο τον Ουίλιαμ Σκρότς.
• 
  Ο Εδουάρδος σε ηλικία 6 ετών
• 
  Ο Εδουάρδος με τον Πάππα
• 
  Ο Εδουάρδος απο τον Ουίλιαμ Σκρότς
• 
  Ο Εδουάρδος Σέυμουρ
• 
  Βασιλικό έμβλημα του Ηνωμένου Βασιλείου
• 
  Η Λαίδη Τζέιν Γκρέι η διάδοχος του Εδουάρδου ΣΤ'

Πηγές

• Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή,τόμος 12,εκδόσεις Δομή,Αθήνα 1996