Δημοκρατία των Αλταΐων

Δημοκρατία των Αλτάι
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Ρωσία
Διοικητική υπαγωγή	Ρωσία
Πρωτεύουσα	Γκόρνο-Αλτάισκ
Ίδρυση	8 Φεβρουαρίου 1992
Γλώσσες	Ρωσικά και Southern Altai
Διοίκηση
• Επικεφαλής	Andrei Chukchak
Έκταση	92.903 km²
Πληθυσμός	210.765 (2024)
Γεωγραφικές συντεταγμένες	50°51′0″N 86°54′0″E
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 50°51′N 86°54′E / 50.850°N 86.900°E / 50.850; 86.900

Η Δημοκρατία των Αλταΐων (ρωσικά: Респу́блика Алта́й‎‎, αλταϊκά: Алта́й Респу́блика) είναι ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας, στα σύνορα της χώρας με το Καζακστάν (ΝΔ), την Κίνα (Ν) και τη Μογγολία (ΝΑ). Μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσά της είναι το Γκόρνο-Αλτάισκ (56.933 κάτοικοι - απογρ. 2010). Είναι η πιο αραιοκατοικημένη δημοκρατία της Ρωσίας και το πιο αραιοκατοικημένο ομοσπονδιακό υποκείμενο στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια της Σιβηρίας.^[1]

Η Δημοκρατία οφείλει το νομικό της καθεστώς στους Αλταΐους, ένα νομαδικό φύλο τουρανικής προέλευσης, που αντιπροσωπεύει το 35% του πληθυσμού. Πάντως κυρίαρχο εθνικό στοιχείο είναι οι Ρώσοι (57,4). Όπως και με την δημοκρατία των Τιβά, οι ντόπιοι δεν ασπάζονται το Ισλάμ, σε αντίθεση με τα περισσότερα τουρκικά έθνη. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, Τενγκριστές ή μη θρησκευόμενοι/άθεοι. Στην δημοκρατία υπάρχουν μειονότητες Καζάκων, κεντροασιατικών εθνοτήτων και Γερμανών, κυρίως απελαθέντες από το σταλινικό καθεστώς το 1941 και κάποιοι παλαιότεροι έποικοι. Οι επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας του Αλτάι είναι τα ρωσικά και τα αλτάι. Τα καζακικά είναι επίσημη γλώσσα σε περιοχές όπου υπάρχει συμπαγής παρουσία καζακόφωνων.^[2]

Η Δημοκρατία των Αλτάι δεν πρέπει να συγχέεται με το όμορο Κράι Αλτάι. Για λόγους διάκρισης με το Κράι Αλτάι η περιοχή είναι γνωστή και σαν Γκόρνο-Αλτάι.

Ιστορία

Η αυτοκρατορία των Σιονγκνού (209 π.Χ. – 93 μ.Χ.) έλεγχε αρκετά εδάφη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η επικράτεια της σύγχρονης Δημοκρατίας των Αλτάι. Η επικράτεια των Αλτάι ήταν μέρος του Πρώτου Τουρκικού Χαγανάτου, της Αυτοκρατορίας των Ουιγούρων και των Κιργίζιων του Γενισέι. Στον μεσαίωνα οι Αλτάι εκτουρκίστηκαν πλήρως πολιτιστικά και γλωσσικά, αν και διατήρησαν την παραδοσιακή τους θρησκεία.^[3]

Το νότιο τμήμα της Δημοκρατίας των Αλτάι περιήλθε στον έλεγχο του Χανάτου των Ναϊμάνων. Το έδαφος της σύγχρονης Δημοκρατίας των Αλτάι έχει κυβερνηθεί από το μογγολικό κράτος Σιανμπέι (93–234), το χαγανάτο των Ρουράνων (330–555), τη Μογγολική Αυτοκρατορία (1206–1368), τη Χρυσή Ορδή (1240–1502), το χανάτο των Τζουνγκάρων (1634– 1758) και την αυτοκρατορία των Τσινγκ (1757–1864).

Κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης των Τσινγκ, η δημοκρατία ήταν μια ημιαυτόνομη περιοχή η οποία υποδιαιρούνταν σε εφτά επαρχίες Αλτάι Ουριανχάι. Κατά τη διάρκεια της διοίκησης των Τσινγκ, ο Ρώσος στρατηγός Φιοντόρ Σοϊμόνοφ ξεκίνησε μια μη στρατιωτική αποστολή στην περιοχή του Αλτάν Νουούρ (σημερινό Τελέτσκογιε) το 1760 και άρχισε να χτίζει ένα οχυρό, το οποίο στη συνέχεια κατεδαφίστηκε από τον Χεσερί Τζαλαφουνγκά των Τσινγκ. Από τη δεκαετία του 1820, ο έλεγχος ρουτίνας στα σύνορα ήταν λιγότερο συχνός και η λεκάνη απορροής του Τσούι είχε καταληφθεί από τους Ρώσους.

Ολόκληρη η περιοχή που ήταν γνωστή σαν Αλτάι Νούουρ Ουριανχάι προσαρτήθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία την περίοδο 1864–1867 με τη Συνθήκη του Ταρμπαγκατάι. Κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου, οι ντόπιοι πολιτικοί ίδρυσαν την Συνομοσπονδιακή Δημοκρατία των Αλτάι (Περιοχή Καρακορούμ-Αλτάι) το 1918 και ανακήρυξαν την δημιουργία αυτής της οντότητας σαν πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της Μογγολικής Αυτοκρατορίας του Τζένγκις Χαν.^[4] Πάντως, η οντότητα των Αλτάι δεν απετέλεσε σημαντικό παίκτη στον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο και παρέμεινε ουδέτερη από το 1918 μέχρι τον Ιανουάριο του 1920, όταν προσαρτήθηκε ξανά στη Ρωσία. Μια δεύτερη Δημοκρατία των Αλτάι σχηματίστηκε το 1921 και διήρκεσε μέχρι το 1922 όταν τα εδάφη της έπεσαν στους Μπολσεβίκους.^[4] Την 1η Ιουνίου 1922, οι Αλτάι ανέκτησαν την αυτονομία τους με τη δημιουργία της Αυτόνομης Περιφέρειας των Οϊρότ (Ойро́тская автоно́мная о́бласть), μέρος του κράι Αλτάι. Αρχικά αυτή η περιοχή ήταν γνωστή με την ονομασία Μπάζλα. Στις 7 Ιανουαρίου 1948, η περιοχή μετονομάστηκε σε Αυτόνομη Περιφέρεια Γκόρνο-Αλτάι (Го́рно-Алта́йская автоно́мная о́бласть). Το 1991 η περιοχή μετονομάστηκε σε Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Ορεινού Αλτάι και έγινε αυτόνομη δημοκρατία της Ρωσίας. Το 1992 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία των Αλτάι.

Πολιτική

Ο αρχηγός της κυβέρνησης στη Δημοκρατία του Αλτάι είναι και ο αρχηγός της περιοχής της δημοκρατίας των Αλτάι. Ο αρχηγός της κυβέρνησης της δημοκρατίας των Αλτάι εκλέγεται από τον λαό και η θητεία του διαρκεί τέσσερα χρόνια. Αρχηγός της Δημοκρατίας είναι ο Όλεγκ Χοροχόρντιν, ο οποίος διαδέχθηκε τον Αλεξάντερ Μπέρντνικοφ σε αυτή τη θέση. Το ανώτατο νομοθετικό όργανο της δημοκρατίας είναι η Κρατική Συνέλευση — Ελ Κουρουλτάι (όπου ελ σημαίνει έθνος, χώρα, στις τουρκικές γλώσσες) αποτελούμενο από 41 μέλη που η θητεία τους διαρκεί 4 χρόνια και εκλέγονται από τον λαό. Ο Ίγκορ Γιάιμοφ είναι ο σημερινός Πρόεδρος της Κρατικής Συνέλευσης-Ελ Κουρουλτάι από τον Ιανουάριο του 2002. Το τοπικό σύνταγμα εγκρίθηκε στις 7 Ιουνίου 1997.

Πολιτισμός

Στον πολιτισμό των Αλτάι τα εδάφη των Αλτάι έχουν ιερή σημασία. Οι λαρυγγοτραγουδιστές, τραγουδώντας με τον λάρυγγα τους προσφέρουν μια λυρική, προφορική μετάδοση της τοπικής ιστορίας. Ο πολιτισμός των Αλτάι καταπιέστηκε κατά τη σοβιετική εποχή και από τότε ανακάμπτει. Οι φυλές και των δέκα περιοχών συγκεντρώνονται στο χωριό Γιελό για μια πολιτιστική γιορτή που λαμβάνει χώρα κάθε δύο χρόνια.

Στην δημοκρατία υπάρχει επίσης μια μεγάλη ομάδα «Παλαιών Πιστών» που κατέφυγαν στο έδαφος της σημερινής δημοκρατίας των Αλτάι όταν αποσχίστηκαν από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία πριν από περισσότερα από 300 χρόνια. Γενικότερα, οι Παλαιοί Πιστοί προτιμούσαν τα απομακρυσμένα εδάφη.

Το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ "Χρυσά Βουνά" προστατεύει το υψίπεδο Ουκόκ, στο οποίο βρίσκονται πολλές όρθιες πέτρες και κούργκαν. Αν και οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι τα κούργκαν χρησίμευαν στους ντόπιους σαν τόπος ταφής, οι ιθαγενείς πιστεύουν ότι είναι εξαιρετικά εκλεπτυσμένα μαγνητικά όργανα που η δουλειά τους είναι η κατεύθυνση της ροής της κοσμικής ενέργειας στη Γη. Εκεί υπάρχει ένα κλίμα μεγάλης αγανάκτησης για την ανασκαφή και την αφαίρεση μιας μούμιας 2.500 ετών που είχε διατηρηθεί στο μόνιμα παγωμένο έδαφος και βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση.

Το Γκόρνο-Αλτάισκ στεγάζει την μούμια "Πριγκίπισσα του Αλτάι", και εκεί βρίσκεται το τοπικό μουσείο, η βιβλιοθήκη και το θέατρο, αλλά και ο Οίκος Πολιτισμού της δημοκρατίας των Αλτάι. Τον Φεβρουάριο του 2013 οι αργίες Μασλένιτσα, Ναβρούζ και Τσαγκά - Μπαϊράμ έλαβαν καθεστώς τοπικής αργίας. Το 2013 ο Αρτούρ Μαρλουτζόκοφ με το τραγούδι Altayym menim (Δικό μου Αλτάι) κέρδισε τη πέμπτη θέση στον διαγωνισμό τραγουδιού Τουρκβίζιον, μια έκδοση της Γιουροβίζιον για τουρκικά έθνη και κοινότητες που στήθηκε από την Τουρκία. Στην περιοχή δημοφιλές άθλημα είναι το μπάντι και το ποδόσφαιρο.

Παραπομπές

↑ Russian Federal State Statistics Service (2011). «Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1» [2010 All-Russian Population Census, vol. 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года (2010 All-Russia Population Census) (στα Ρωσικά). Federal State Statistics Service. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012.
↑ «Статья 4. Правовое положение языков | ГАРАНТ». base.garant.ru.
↑ Skutsch, Carl, επιμ. (2005). Encyclopedia of the World's Minorities. 1. New York: Routledge. σελ. 82. ISBN 1-57958-468-3.
↑ ^4,0 ^4,1 Znamenski, Andrei (2005). «Power of Myth: Popular ethnonationalism and Nationality Building in Mountain Altai, 1904–1922». Acta Slavica Iaponica 22: 44–47. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-02. https://web.archive.org/web/20190802041142/http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/publictn/acta/22/znamenski.pdf.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Altai Republic στο Wikimedia Commons
(Ρωσικά) Επίσημος ιστότοπος

[2010Census-1] Russian Federal State Statistics Service (2011). «Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1» [2010 All-Russian Population Census, vol. 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года (2010 All-Russia Population Census) (στα Ρωσικά). Federal State Statistics Service. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012.

[2] «Статья 4. Правовое положение языков | ГАРАНТ». base.garant.ru.

[:0-3] Skutsch, Carl, επιμ. (2005). Encyclopedia of the World's Minorities. 1. New York: Routledge. σελ. 82. ISBN 1-57958-468-3.

[znamenski-4] 4,0 ^4,1 Znamenski, Andrei (2005). «Power of Myth: Popular ethnonationalism and Nationality Building in Mountain Altai, 1904–1922». Acta Slavica Iaponica 22: 44–47. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-02. https://web.archive.org/web/20190802041142/http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/publictn/acta/22/znamenski.pdf.

[1]

[2]

[3]

[4]