Δημοτική Ενότητα Μαστιχοχωρίων
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 38°14′56″N 25°58′40″E / 38.248966°N 25.977859°E
Η Δημοτική Ενότητα Μαστιχοχωρίων είναι Δημοτική Ενότητα του Δήμου Χίου, της Π.Ε. Χίου. Παλαιότερα ήταν ανεξάρτητος δήμος (Δήμος Μαστιχοχωρίων) του νομού Χίου.
Δημοτική Ενότητα Μαστιχοχωρίων | |
Τα όρια της Δ.Ε. Μαστιχοχωρίων (από 2011) | |
Έκταση | 211,687 km2 |
Πληθυσμός | 3.384 (απογραφή 2021) |
Δήμαρχος | Γιάννης Μαλαφής (Δήμαρχος Χίου) |
Αντιδήμαρχοι | Ηλίας Παπαδόπουλος (Αντιδήμαρχος Δ.Ε. Μαστιχοχωρίων) |
Ιστότοπος | mastichochoria.gov.gr |
Δημοτικές Κοινότητες | |
---|---|
Διοικητική υπαγωγή | |
Δήμος | Δήμος Χίου |
Περιφέρεια | Βορείου Αιγαίου |
Γεωγραφική θέση | |
Νομός | Χίου |
Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού. Καταλαμβάνει έκταση 211.687 στρεμμάτων και έχει (πραγματικό) πληθυσμό 3.384 κατοίκους (2021).
Η ονομασία, προέρχεται από τα Μαστιχοχώρια, τα χωριά στα οποία δηλαδή παράγεται η μαστίχα, μιας και εκεί παρατηρούνται ευνοϊκές συνθήκες που καθιστούν τους μαστιχοφόρους σκίνους ή μαστιχόδενδρα ικανούς να παράξουν καλής ποιότητας ρητίνης. Τα μαστιχοχώρια είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο με συστηματικές φυτείες μαστίχας.
![](http://up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/7/78/Mastic.jpg/104px-Mastic.jpg)
Έδρα, είναι το Πυργί.
Με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από τις αρχές του 2011 καταργήθηκε και τα δημοτικά του διαμερίσματα περιλαμαβάνονται πλέον στο διευρυμένο δήμο Χίου. Ο παλαιός πλέον Δήμος Μαστιχοχωρίων αποτελεί Δημοτική Ενότητα του Δήμου Χίου.
Διαίρεση
ΕπεξεργασίαΣτο δήμο περιλαμβάνονται τα εξής 9 δημοτικά διαμερίσματα:
- Δ.δ. Πυργίου
- Δ.δ. Αρμολίων -- τα Αρμόλια
- Δ.δ. Βέσσης -- η Βέσσα
- Δ.δ. Ελάτας
- η Ελάτα
- ο Άγιος Στέφανος (νησίδα)
- το Πελαγόνησος (νησίδα)
- Δ.δ. Καλαμωτής
- Δ.δ. Λιθίου
- το Λιθί
- ο Λιμένας Λιθίου
- Δ.δ. Μεστών
- Δ.δ. Ολύμπων -- οι Ολύμποι
- Δ.δ. Πατρικών -- τα Πατρικά
Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου
ΕπεξεργασίαΜε έτος ίδρυσης το 1938, η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου, ή για συντομία ΕΜΧ, είναι συναιτερισμός και λειτουργεί ως ο αντιπρόσωπος των αγροτικών συνεταιρισμών, συνολικά 5000 μελών στα 24 Μαστιχοχώρια της Νότιας Χίου.[1] Έχει την αποκλειστική διαχείριση της Μαστίχας Χίου, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς.[2]
Έχει αναλάβει την διαχείρηση των προϊόντων, υποστηρίζοντας τους ντόπιους παραγωγούς, διειγύρωντας την έρευνα, και παρέχοντας νομική υποστίριξη.
Η ΕΜΧ έχει μια 9 μελή επιτροπή, εκ των οποίων τα 3 είναι μόνιμα: ο Αγροτικός Διευθυντής, ο τεχνικός επιμελητής της Αγροτικής Τράπεζας (Σήμερα Τράπεζα Πειραιώς) και ο πρόεδρος της επιτροπής. Τα υπόλοιπα μέλη εκλέγονται.[3]
Κατάλογος μαστιχοχωρίων
Επεξεργασία- Μεστά
- Ολύμποι
- Πυργί
- Αρμόλια
- Καλαμωτή
- Πατρικά
- Κοινή
- Βουνό
- Νένητα
- Καταρράκτης
- Καλλιμασσιά
- Μέσσα Διδύμα
- Έξω Διδύμα
- Μυρμήγκι
- Θολοποτάμι
- Άγιος Γεώργιος
- Βέσσα
- Ελάτα
- Λιθί
- Νεοχώριο[4]
Μουσείο μαστίχας
ΕπεξεργασίαΣτις 11 Ιουνίου 2016,[5] το Μουσείο Μαστίχας Χίου άνοιξε τις πύλες του στην Ράχη της Νότιας Χίου, η οποία βρίσκεται εντός των ορίων των Μαστιχοχωρίων. Έχει μια μόνιμη έκθεση σχετικά με την παραγωγή, περιγράφωντας την ιστορία της και τις τεχνικές, αλλά και τις σημερινές της χρήσεις.[6]
Ιστορικά γεγονότα
ΕπεξεργασίαΣτην Σφαγή της Χίου το 1822, κατά την Τουρκοκρατία, οι Μαστιχοχωρούσηδες δεν σφαγιάστηκαν, μιας και η επιβίωσή τους ήταν η αφορμή της συνεχούς ευμηερίας στο νησί.
Το 2012, τα μαστιχοχώρια και τα δένδρα τους παραλίγο να καταστραφούν από πυρκαγιά που ξέσπασε στα Νοτιόχωρα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Belles, Christos (2005). Mastiha Island. Athens: Ellinika Gramatta Press. σελίδες 212–13. ISBN 978-960-89048-9-7.
- ↑ «Mastiha Growers Association». www.gummastic.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016.
- ↑ Belles, Christos (2005). Mastiha Island. Athens: Ellinika Gramatta Press. σελίδες 210–11. ISBN 978-960-89048-9-7.
- ↑ Belles, Christos (2005). Mastiha Island. Athens: Ellinika Gramatta Press. σελ. 213. ISBN 978-960-89048-9-7.
- ↑ Evgenia Choros. «Chios Mastic Museum Opened Its Doors on June 11th». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2016.
- ↑ «The Chios Mastiha Museum». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2016.