Γουαϊμάρος Β΄ του Σαλέρνο

Ο Γουαϊμάρος Β΄ (Guaimar, Waimar, Gaimar, ή Guaimario) μερικές φορές αποκαλούμενος Gybbosus, που σημαίνει "Κυφός", (απεβ. 4 Ιουνίου 946) από τον Οίκο των Νταουφεριδών ήταν Λομβαρδός πρίγκιπας του Σαλέρνο από το 901, όταν ο πατέρας του αποσύρθηκε (ή ταναγκάστηκε να αποσυρθεί) σε ένα μοναστήρι, ως το τέλος του.

Γουαϊμάρος Β΄ του Σαλέρνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	9ος αιώνας
Θάνατος	4  Ιουνίου 946
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Gaitelgrima of Benevento
Τέκνα	Γισούλφος Α΄ του Σαλέρνο Rotilda of Salerno
Γονείς	Γουαϊμάρος Α΄ του Σαλέρνο και Itta of Spoleto

Βιογραφία

Ο πατέρας του ήταν ο Γουαϊμάρος Α΄ και η μητέρα του ήταν η Ίτα. Συγκυβέρνησε με τον πατέρα του στο πριγκιπάτο από το 893. Ήταν υπεύθυνος για την άνοδο του πριγκιπάτου: αποκατέστησε το πριγκιπικό ανάκτορο, έκτισε στην ανακτορική εκκλησία του παλατιού του Σαν Πιέτρο ένα κωδωνοστάσιο και αποκατέστησε την κοπή χρυσών νομισμάτων.

Το 895, όταν αιχμαλωτίστηκε ο πατέρας του, κυβέρνησε το πριγκιπάτο και όταν ο Αθανάσιος δούκας της Νάπολης υποκίνησε μία εξέγερση κατά του Γουαϊμάρος Α΄, ήταν μόνο που με τη βοήθειά του καταπνίγηκε η εξέγερση. Αφού ο δεσποτικός και αντιλαϊκός πατέρας του αποσύρθηκε -ή αναγκάστηκε από αυτόν να μπει- στο μοναστήρι του Σαν Μάσιμo, ανέλαβε πλήρως τα ηνία της κυβέρνησης.

Στην αρχή συνέχισε τη Ρωμαϊκή/Βυζαντινή υποτέλεια τού πατέρα του και έλαβε τους τίτλους του πατρίκιου και του πρωτοσπαθάριου. Συμμάχησε επίσης με την Κάπουα, στη συνέχεια ενώθηκε στο πριγκιπάτο του Μπενεβέντο, με το να νυμφευτεί την κόρη του Ατενόλφος Α΄, Γκαϊτελγκρίμα. Αυτός ήταν ο δεύτερος γάμος του: πάντρεψε την κόρη τού πρώτου του γάμου, τη Ροτίλντα, με τον Ατενόλφος Γ΄, ανιψιό του Ατενόλφος Β΄ και γιο του Λανδούλφος Α΄. Ο πρώτος του γάμος είναι επίσης ενδιαφέρων, στο ότι μπορεί να είχε έναν γιο, που ονομαζόταν Γουαϊμάρος από αυτόν τον γάμο. Αυτός ο Γουαϊμάρος έκανε κάποιους να επαναριθμήσουν τους διάδοχα Guaimar, κάνοντας τον Γουαϊμάρος Γ΄ ως Δ΄ και τον Γουαϊμάρος Δ΄ ως Ε΄.

Ο Γουαϊμάρος Β΄ συμμετείχε, όπως ο πεθερός του, στον αγώνα κατά των Μουσουλμάνων, που ήταν δευτερεύουσας σημασίας για τον πατέρα και τον πάππο του. Ήταν παρών στη μάχη του Γκαριλιάνο το 915, όπου οι δυνάμεις της Γκαέτα, της Νάπολης, της Κάπουα, του Μπενεβέντo, του Σαλέρνo, του Λάτσιo, του Σπολέτo, της Ρώμης, ακόμη και της Βυζαντινής Ιταλίας νίκησαν τους Μουσουλμάνους του φρουρίου Γκαριλιάνο . Το Χρονικό του Σαλέρνο (Chronicum Salernitanum) τού αποδίδει πολλές άλλες νίκες επί των Σαρακηνών.

Μετά το Γκαριλιάνo, ο Γουαϊμάρος ενώθηκε με τον Λανδούλφος Α΄ της Κάπουα εναντίον της Ρωμαϊκής/Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αποκηρύσσοντας την πίστη του το 923 ή το 926. Σε συμφωνία με τον Λανδούλφος, επιτέθηκαν από κοινού στην Απουλία και την Καμπανία. Οι κατακτήσεις της Απουλίας θα ήταν του Λανδούλφος, ενώ οι κατακτήσεις της Καμπανίας του Γουαϊμάρος. Ο Λανδούλφος ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχής, αλλά το Γουαϊμάρος ήταν πολύ. Ο Λανδούλφος ζήτησε τη βοήθεια του Θεοβάλδου Α΄ του Σπολέτo, αλλά η ασυνειδησία του τελευταίου διέλυσε τη συμμαχία και, στις αρχές της δεκαετίας του 930, ο Γουαϊμάρος επέστρεψε στη Ρωμαϊκή/Βυζαντινή επικράτεια, με μεγάλη πειθώ από τον πρωτοσπαθάριο Επιφάνιο. Το 940, μετά από παρότρυνση της συζύγου του, δέχτηκε τον εξόριστο Λανδούλφος του Μπενεβέντο και τους γιους του, παραχωρώντας τους εδάφη στο Σαλέρνο.

Ο Γουαϊμάρος ήταν ένας θρησκευόμενος πρίγκιπας. Προίκισε το Σαν Μάσιμο, το οποίο είχε ιδρυθεί από τον πάππο του, Γουαϊφέρος. Υποστήριξε επίσης τους μεταρρυθμιστές του Κλυνύ στα τελευταία του χρόνια. Έκανε συγκυβερνήτη τον γιο του από τη δεύτερη σύζυγό του, τον Γισούλφος Α΄, το 943 και ο Γκίσουλφ τον διαδέχθηκε, όταν ο Γουαϊμάρος απεβίωσε στις 4 Ιουνίου 946.

Οικογένεια

Από τον πρώτο του γάμο είχε τέκνο:

• Γουαϊμάρος.

Έκανε δεύτερο γάμο με τη Γκαϊτελγκρίμα, κόρη του Ατενόλφος Α΄ κόμη της Κάπουα και είχε τέκνο:

• Γισούλφος Α΄ 930-977, πρίγκιπας του Σαλέρνο.

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Dizionario Biografico degli Italiani: LX Grosso – Guglielmo da Forlì . Caravale, Mario (επιμ.). Ρώμη: 2003.
• Lexikon des Mittelalters VIII.1932