Γαστούρι Κέρκυρας
Συντεταγμένες: 39°33′41″N 19°53′54″E / 39.56139°N 19.89833°EΤο Γαστούρι είναι παραδοσιακός[1] οικισμός της Κέρκυρας. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νησιού, νότια της πόλης της Κέρκυρας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του Γαστουρίου ανέρχεται στους 679 κατοίκους[2].
| Γαστούρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Υψόμετρο | 120 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 575 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Γαστούρι είναι κτισμένο στις πλαγιές του όρους Άγιοι Δέκα[3], σε υψόμετρο 120 μέτρων[1]. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφα του 1474 και η ονομασία του αποδίδεται στην ύπαρξη εργαστηρίων κατασκευής πήλινων σκευών μαγειρικής (γάστρες)[4]. Λόγω της θέσης και του κλίματός του αποτέλεσε τόπο παραθερισμού για τις ευκατάστατες οικογένειες της Κέρκυρας, πολλές από τις οποίες έκτισαν στο Γαστούρι και στη συνοικία του οικισμού Παχάτικα τις εξοχικές τους κατοικίες. Μάλιστα κατά τα τέλη του 19ου αιώνα έκτισε στο Γαστούρι την εξοχική της έπαυλη - το ονομαστό Αχίλλειο - η αυτοκράτειρα της Αυστρίας, Ελισάβετ[3][5]. Παράλληλα ο οικισμός υπήρξε γενέτειρα του σημαντικού ζωγράφου του 19ου αιώνα, Χαράλαμπου Παχή[1]. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Γαστούρι λειτούργησαν διάφορες υπηρεσίες των γαλλικών και σέρβικων στρατευμάτων[4].
Διοικητικά το Γαστούρι αποτέλεσε μέχρι το 1997 τμήμα της επαρχίας Κερκύρας. Στη συνέχεια υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Αχιλλείων ενώ από το 2011 υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αχιλλείων του καλλικρατικού δήμου Κέρκυρας. Αποτελεί έδρα της δημοτικής κοινότητας Γαστουρίου[6] στην οποία ανήκει και το παραθαλάσσιο χωριό Πέραμα.
Ο ιερός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στην Παναγία την Οδηγήτρια. Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Αρχιερατική Περιφέρεια Συναράδων της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας.
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΕκτός από το Αχίλλειο, στο Γαστούρι βρίσκονται αρκετά παλιά αρχοντικά σπίτια αλλά και εξοχικές κατοικίες του 18ου και 19ου αιώνα (π.χ. η έπαυλη της οικογένειας Βούλγαρη, κτίσμα του 1715)[3]. Στα Παχάτικα έχει διασωθεί θολωτή δεξαμενή νερού που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του Αχιλλείου[4].
-
Καρτ ποστάλ του 1906 με απεικόνιση χωρικής του Γαστουρίου -
Καρτ ποστάλ του 1910 -
Καρτ ποστάλ του 1910 με απεικόνιση της οδού πηγής Αυτοκράτειρας Ελισάβετ
Απογραφές πληθυσμού
Επεξεργασία| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 1120[1] | 1120[1] | 1021[1] | 1115[1] | 650[1] | 537[1] | 533[1] | 953 | 679[2] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σ. 158.
- ↑ 2,0 2,1 «Γαστούρι (το) Δήμου Κέρκυρας Δημοτική Κοινότητα Γαστουρίου. Κέρκυρα – Ιόνια Νησιά». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Γαστούρι». corfuvisit.net. Corfu Visit. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Ιστορία αγώνα». corfumountaintrail.com. Οργάνωση αγώνων τρεξίματος στην Κέρκυρα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, τόμος έκτος, σ. 768.
- ↑ «Δημοτικές Ενότητες Δήμου Κέρκυρας». corfu.gr. Δήμος Κέρκυρας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
Πηγές
Επεξεργασία- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britrannica" τομ. 16ος, σελ.209.