Βαρβίτσα Λακωνίας
Συντεταγμένες: 37°16′15″N 22°31′44″E / 37.27083°N 22.52889°E
Η Βαρβίτσα είναι ορεινό χωριό του δήμου Σπάρτης του νομού Λακωνίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 123 κατοίκους.
| Βαρβίτσα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
| Δήμος | Σπάρτης |
| Δημοτική Ενότητα | Οινούντος |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Λακωνίας |
| Υψόμετρο | 1.060 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 123 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 230 67 |
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Βαρβίτσα είναι χτισμένη 42 χλμ. βορειοανατολικά της Σπάρτης, σε υψόμετρο 1.060 μέτρων[1] στους πρόποδες του Πάρνωνα[2]. Η ονομασία της είναι σλαβικής προέλευσης και σύμφωνα με τον Γερμανό γλωσσολόγο Μαξ Βάσμερ προέρχεται από τη λέξη vurba, που μεταφράζεται ως ιτιά[3].
Ιστορικά, ο οικισμός εικάζεται ότι δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αιώνα και είναι γνωστός κυρίως ως γενέτειρα του ονομαστού κλέφτη της προεπαναστατικής περιόδου, Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη[1][4], ο οποίος μάλιστα γύρω στα 1780 - 1790 σκότωσε έναν προεστό της Βαρβίτσας[5].
Διοικητικά, η Βαρβίτσα ήταν μέχρι το 1997 έδρα κοινότητας στην επαρχία Λακεδαίμονος, ενώ στη συνέχεια υπαγόταν στον καποδιστριακό δήμο Οινούντος[1]. Από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Σπάρτης.
Προσωπικότητες
ΕπεξεργασίαΣτη Βαρβίτσα, πέραν του Μπαρμπιτσιώτη, γεννήθηκαν και οι αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, Πέτρος Βαρβιτσιώτης[1], Στασινός Παπαδόπουλος[6] και Σπήλιος Γιαννακόπουλος[6].
Από τον οικισμό κατάγονται επίσης οι πολιτικοί Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και Ιωάννης Βαρβιτσιώτης.
Δημογραφικά στοιχεία
Επεξεργασία| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 347[1] | 506[1] | 314[1] | 127[1] | 109[1] | 137[1] | 180[1] | 131[7] | 118[8] | 123 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2012). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Α΄. ΤΑ ΝΕΑ. σελ. 123.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη. 4 (Ε΄ έκδοση). Αθήναι: Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε. 1964. σελ. 934.
- ↑ Συλλογικό έργο (2014). Σλάβοι και Ελληνικός κόσμος. Πρακτικά Α΄ Επιστημονικής Ημερίδας Τμήματος Σλαβικών Σπουδών Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αθήνα: Πελεκάνος. σελ. 122.
- ↑ Βλαχογιάννη, Γιάννη (1935). Κλέφτες του Μοριά. Μελέτη ιστορική από νέες πηγές βγαλμένη. 1715 - 1820. Αθήνα. σελ. 52.
- ↑ Φωτόπουλος, Αθανάσιος Θ. (2005). Οι κοτζαμπάσηδες της Πελεποννήσου κατά τη δεύτερη τουρκοκρατία (1715-1821). Αθήνα: Ηρόδοτος. σελ. 141.
- ↑ 6,0 6,1 Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας μέχρι της εγκαταστάσεως της Βασιλείας. Πρακτικά του Βουλευτικού και Προβουλεύματα της Α΄ Βουλευτικής Περιόδου (1822-1823) και λοιπά δημόσια έγγραφα των ετών 1821, 1822, 1823. Α΄. Αθήναι: Βιβλιοθήκη της Βουλής. 1971 [1857]. σελ. 573.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Απογραφή 2001
- ↑ «Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (Τεύχος Δεύτερο): 51616. 28 Δεκεμβρίου 2012. http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2017.