Αλεποχώρι Αρκαδίας
Συντεταγμένες: 37°21′20″N 22°24′30″E / 37.35556°N 22.40833°E
Το Αλεποχώρι είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Σκιρίτιδας, του δήμου Τρίπολης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Αρκαδίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Μαντινείας του νομού Αρκαδίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[4][5]
Αλεποχώρι Αρκαδίας | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Αρκαδίας |
Δημοτική Ενότητα | Σκιρίτιδας |
Δημοτική Κοινότητα | Αλεποχωρίου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Αρκαδίας |
Υψόμετρο | 920 μέτρα |
Έκταση | 9,713 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 59 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 220 12 |
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΤο Αλεποχώρι είναι ορεινό χωριό στη νοτιοκεντρική Αρκαδία. Βρίσκεται στις δυτικές κλιτύς της κορυφής «Κούκουρα» (1.498 μ.) του Πάρνωνα και στη δυτική όχθη του Σαρανταπόταμου, πάνω στην επαρχιακή οδό Τρίπολης-Σπάρτης (ΕΟ 39) και κοντά στα όρια με τον νομό Λακωνίας, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 920. Απέχει 20 χλμ. περίπου νότια της Τρίπολης. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 9,713 χμ² (2011).[6][4][5][7][2]
Πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΈτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 137 |
2001 | 109 |
2011 | 112 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 200 |
1971 | 176 |
1981 | 150 |
1991 | 147 |
2001 | 163 |
2011 | 119 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 προσαρτήθηκε στον δήμο Μανθυρέας του νομού Αρκαδίας. Το 1919 ορίστηκε έδρα της κοινότητας Αλεποχωρίου. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αλεποχωρίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Σκυρίτιδας (Σκιρίτιδας). Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Σκιρίτιδας και προσαρτήθηκε στον δήμο Τρίπολης.[3]
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΣτο Αλεποχώρι εκτελέστηκαν στις 21/12/1943, 17 Αρκάδες και 16 Λάκωνες. Πρόκειται για τις τελευταίες εκτελέσεις της κατοχικής περιόδου, που τις έκαναν ταγματασφαλίτες και μάλλον αυτό συνέβη γιατί οι ναζί ετοίμαζαν την οπισθοχώρηση και την εγκατάλειψη της χώρας. Οι συνεργάτες τους προσπαθούσαν να κλείσουν όσους λογαριασμούς είχαν, ξέροντας ότι θα υπάρξει και «επόμενη μέρα».[11]
Αξιοθέατα και διατηρητέα
Επεξεργασία- Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στη νότια είσοδο του οικισμού.
- Το μνημείο εκτελεσθέντων, το 1943, από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής, νότια του οικισμού.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=10513
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 2:433
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 6:359
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ «Διακοπές», σ. 451
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022.
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010