Ακριβή Τσαρλαμπά
Η Ακριβή Τσαρλαμπά ήταν κόρη του προεστού της Πρέβεζας Δημήτριου Τσαρλαμπά, σύζυγος του Ανδρέα Βερούση (καπετάν Ανδρούτσος) και μητέρα του αγωνιστή της ελληνικής επανάστασης, Οδυσσέα Ανδρούτσου[1].
| Ακριβή Τσαρλαμπά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ακριβή Τσαρλαμπά (Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ανδρέας Βερούσης |
| Τέκνα | Οδυσσέας Ανδρούτσος Ταρσίτσα Καμμένου |
Βιογραφία
Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα γύρω στο 1766[2] και ήταν κόρη του ντόπιου προεστού Δημητρίου Τσαρλαμπά[1]. Στις 13 Μαρτίου 1786 παντρεύτηκε τον Ρουμελιώτη αρματολό Ανδρέα Βερούση[3][4]. Γύρω στο 1790, γέννησε στην Ιθάκη[5][6] (σύμφωνα με άλλη εκδοχή στην Πρέβεζα) τον μετέπειτα σημαντικό οπλαρχηγό Οδυσσέα Ανδρούτσο. Λίγο αργότερα, το 1793, ο σύζυγός της συνελήφθη από τις βενετικές αρχές και παραδόθηκε στους Οθωμανούς, με αποτέλεσμα τη φυλάκισή του στην Κωνσταντινούπολη[5].
Το 1798, η Τσαρλαμπά βρισκόταν στην Πρέβεζα όπου έκανε αίτηση μέσω των γαλλικών αρχών για την απελευθέρωση του συζύγου της, ο οποίος όμως τελικά εκτελέστηκε από τις οθωμανικές αρχές[7]. Όταν ο γιος της Οδυσσέας ήταν περίπου 15 ετών, η Ακριβή παντρεύτηκε τον συντοπίτη της Φίλιππο Καμμένο, με τον οποίο απέκτησε άλλα πέντε παιδιά[8].
Με το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821, κατέφυγε, για λόγους ασφαλείας, μαζί με την κόρη της Ταρσίτσα και την γυναίκα του πρωτότοκου γιου της, Ελένη, στο στρατόπεδο του Ανδρούτσου στο Κωρύκιον Άνδρον του Παρνασσού[9]. Σύμφωνα με την αναφορά της ιδίας το 1832 προς την Ε' Εθνοσυνέλευση, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 σκοτώθηκαν τρία από τα παιδιά της[10].
Από τον γάμο της με τον Φίλιππο Καμμένο, η Τσαρλαμπά απέκτησε πέντε παιδιά ονόματι Γιαννάκης, Πάνος, Βαγγέλης, Ταρσίτσα και Αγγελική[8]. Από αυτά, ο Γιαννάκης Καμμένος σκοτώθηκε γύρω στα 1827 στη θέση Ζαγαρά Ελικώνα[11] ενώ η Ταρσίτσα, είχε έναν σύντομο γάμο με τον Βρετανό συμπολεμιστή του Ανδρούτσου, Τρελώνη[12][13].
Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, χορηγήθηκε στην Ακριβή Τσαρλαμπά μηνιαία σύνταξη 40 φοινίκων. Αργότερα, το 1844 ο Ιωάννης Ζαμπέλιος της αφιέρωσε την τραγωδία του «Οδυσσέας Ανδρούτσος»[11].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Κούλα Ξηραδάκη, Γυναίκες του '21 - Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες, εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα - Γιάννινα 1995, σελ. 384.
- ↑ «Πολιτιστικός Σύλλογος Πρεβεζάνων Αθήνας: Άρθρα σχετικά με το σπίτι του Οδυσσέα Ανδρούτσου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Ξηραδάκη, 1995, σελ. 385.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος τρίτος, σελ. 110.
- ↑ 5,0 5,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη - εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, τόμος 3ος, σελ. 110
- ↑ Αναστάσιος Ν. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, τόμος H΄, σελ. 122.
- ↑ Ξηραδάκη, 1995, σελ. 385 - 387.
- ↑ 8,0 8,1 Ξηραδάκη, 1995, σελ. 387.
- ↑ Ξηραδάκη, 1995, σελ. 388.
- ↑ «Τα αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, Τόμος 5, σελ.175». ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ. Βουλή των Ελλήνων.
- ↑ 11,0 11,1 Ξηραδάκη, 1995, σελ. 390.
- ↑ Ξηραδάκη, 1995, σελ. 389.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος εικοστός τρίτος, σελ. 255.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Χαράλαμπος Γκούβας, Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας, A έκδοση, ISBN 978-960-87328-2-7
- Αναστάσιος Ν. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, τόμος H΄.
- Κούλα Ξηραδάκη, Γυναίκες του '21 - Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες, εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα - Γιάννινα 1995.