Αθηνά Παρθένος (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αρ. 129)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Αθηνά Παρθένος είναι αριστούργημα της γλυπτικής τέχνης της αρχαίας Ελλάδας. Λέγεται επίσης Αθηνά της Βαρβακείου, επειδή βρέθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1880 κοντά στη Βαρβάκειο Σχολή.
| Αθηνά Παρθένος | |
|---|---|
 Η Αθηνά Παρθένος | |
| Ονομασία | Αθηνά Παρθένος |
| Έτος δημιουργίας | 3ος αιώνας π.Χ. |
| Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
| Αριθμός καταλόγου | 129 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Περιγραφή
ΕπεξεργασίαΤο άγαλμα είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Παριστάνει τη θεά Αθηνά. Στέκει όρθια πάνω σε βάθρο. Ο πέπλος που πέφτει με πάμπολλες πτυχές φτάνοντας ως το έδαφος, είναι ανοιχτός στη δεξιά πλευρά. Η μέση είναι ζωσμένη. Η αιγίδα που προστατεύει τον θώρακα φέρει την κεφαλή της Μέδουσας και είναι σκεπασμένη με λέπια, ενώ περιβάλλεται από τα σώματα φιδιών. Την κεφαλή σκεπάζει μια περικεφαλαία που φτάνει ως τον σβέρκο και είναι στολισμένη με άλογα. Στους καρπούς, αντί για κοσμήματα φοράει φίδια. Η παλάμη του δεξιού χεριού είναι ανοιχτή και σαν να κρατάει την αιωρούμενη Νίκη. Μια στήλη υψώνεται από το έδαφος μέχρι το χέρι αυτό, δίνοντας διάσταση στον χώρο. Το αριστερό χέρι ξεκουράζεται στην ασπίδα που είναι όρθια, ελαφρά γυρμένη και ακουμπισμένη στη γη.
Ερμηνεία
ΕπεξεργασίαΤο άγαλμα παριστάνει τη θεά Αθηνά. Χαρακτηριστικά της είναι η μεγαλοπρέπεια, η φιλειρηνικότητα, αλλά και η πολεμική υπεροχή. Βρίσκεται σε εγρήγορση, αλλά όχι σε μάχη, αφού ο πολεμικός της εξοπλισμός είναι κοντά, αλλά όχι σε χρήση.
Καλλιτεχνική επιρροή
ΕπεξεργασίαΟ Φειδίας, με το έργο του αυτό, και ιδίως με το πολύ μεγαλύτερο γνήσιο, που είχε γύρω στα 12 μέτρα ύψος και ήταν ντυμένο με περίπου 1.400 κιλά χρυσάφι και άφθονο έβενο εδραίωσε και καλλιτεχνικά τη φήμη του χρυσού αιώνα του Περικλή.
Ιστορική τοποθέτηση
ΕπεξεργασίαΣύμφωνα με την περιγραφή της Ακρόπολης από τον Παυσανία συμπεραίνουμε ότι το άγαλμα είναι αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς του Φειδία που κοσμούσε την Ακρόπολη. Είναι το πρώτο ολοκληρωμένο έργο που μας δίνει μια πλαστική εντύπωση του υπέροχου πρωτότυπου.
Πηγές
Επεξεργασία- Άντολφ Φουρτβένγκλερ (1853-1907) και Heinrich Ludwig Urlichs (1904). Denkmäler griechischer und römischer Skulptur (στα Γερμανικά). Μόναχο: F. Bruckmann AG. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2009.