ΑΣ Μονακό
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ΑΣ Μονακό ΦΚ (γαλλικά: AS Monaco FC) είναι η ποδοσφαιρική ομάδα του πριγκιπάτου του Μονακό. Ιδρύθηκε το 1924, το 1948 έγινε επαγγελματικός σύλλογος και από την σεζόν 2013-2014 αγωνίστηκε ξανά στο πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού ποδοσφαίρου, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση.
 | ||||
| Επίσημη ονομασία | Association sportive Monaco Football Club | |||
|---|---|---|---|---|
| Προσωνύμιο | Οι κόκκινοι και άσπροι | |||
| Ίδρυση | 23 Αυγούστου 1924 | |||
| Έδρα | Κοινότητα του Μονακό, Μονακό | |||
| Στάδιο | Σταντ Λουί Β΄, Φοντβιέγ | |||
| Χρώματα | κόκκινο | |||
| Ιδιοκτήτης |  Monaco Sport Invest (66,67 %) Association Sportive de Monaco Football Club (33,33 %) | |||
| Πρόεδρος | Ντμίτρι Ευγκένεβιτς Ριμπολόβλεβ | |||
| Προπονητής | Adi Hütter[1] | |||
| Πρωτάθλημα | Λιγκ 1 | |||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
    | ||||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
| wikidata () | ||||
Έχει χρώματα το κόκκινο και το λευκό, που είναι τα χρώματα του πριγκιπάτου και φορά χαρακτηριστικές ερυθρόλευκες φανέλες με διαγώνιο χωρισμό των δύο χρωμάτων. Αγωνίζεται στο στάδιο Λουί Ντε (Stade Louis II) χωρητικότητας 18.500 θεατών.
Χαρακτηριστικά
ΕπεξεργασίαΗ Μονακό είναι από τις πιο επιτυχημένες ομάδες του γαλλικού ποδοσφαίρου με 8 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα Γαλλίας. Αν και υπήρχε από το 1924, έγινε επαγγελματικό σωματείο μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο κι άρχισε να πρωταγωνιστεί στο γαλλικό ποδόσφαιρο από τα τέλη της δεκαετίας του ’50.
Κέρδισε τους πρώτους τίτλους στις αρχές της δεκαετίας του ’60: δυο πρωταθλήματα (1961, 1963) και δυο κύπελλα (1960, 1963). Μάλιστα, το 1963 πήρε το νταμπλ. Επανήλθε στην κορυφή στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στη δεκαετία του ’80 με τρία πρωταθλήματα (1978, 1982, 1988) και δύο κύπελλα (1980, 1985). Η επόμενη περίοδος διακρίσεων ήταν οι αρχές του ’90 με την παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων και η περίοδος 1997 -2005 που κέρδισε δύο τίτλους, συμμετείχε σταθερά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κι έφτασε ως τον τελικό το 2004.
Στην ομάδα της Μονακό αγωνίστηκε για τέσσερις σεζόν (2002-06) ο Έλληνας διεθνής αμυντικός Άκης Ζήκος. Εκτός από την πρώτη χρονιά που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, ήταν βασικός. Έπαιξε σε 102 ματς (2 γκολ) με κορυφαίο τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το στάδιο
Επεξεργασία
Το γήπεδο της Μονακό είναι το Στάδιο Λουί Ντε (γαλ.: Stade Louis II, δηλ. «Λουδοβίκος Β΄»), με 18.500 θέσεις καθήμενων θεατών. Βρίσκεται στη συνοικία Fontvieille του πριγκιπάτου κι ένα μέρος από το χώρο του γηπέδου είναι θεμελιωμένο μέσα σε θαλάσσια πρόσχωση. Η Μονακό συγκεντρώνει 10.300 θεατές κατά μέσο όρο, που είναι αρκετά μεγάλος αριθμός δεδομένου ότι ο συνολικός πληθυσμός του πριγκιπάτου δεν ξεπερνά τους 30.000.
Το γήπεδο είναι μικρό αλλά εντυπωσιακό και σε αυτό γίνεται ο τελικός του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ τελευταία Παρασκευή του Αυγούστου κάθε χρόνο.
Χρώματα
ΕπεξεργασίαΑρχικά η Μονακό δεν είχε σταθερά χρώματα. Τα άλλαζε κάθε χρόνο και συχνά χρησιμοποιούσε διαφορετική φανέλα ανάλογα με τον αντίπαλο, ώστε να μη συμπίπτουν οι εμφανίσεις.
Από το 1950 καθιέρωσε τα ερυθρόλευκα χρώματα σε ριγέ εμφανίσεις. Με τη φανέλα αυτή κατέκτησε το Κύπελλο Γαλλίας το 1960. Το 1960 η πριγκίπισσα του Μονακό Γκρέις Κέλι σχεδίασε τις περίφημες διαγώνιες εμφανίσεις. Με αυτές η ομάδα κατέκτησε το γαλλικό πρωτάθλημα του 1960-61 κι έκτοτε καθιερώθηκαν.
Έμβλημα
ΕπεξεργασίαΤο 2013 το έμβλημα της ΑΣ Μονακό ΦΚ άλλαξε.[2]
-
-2013 -
2013-σήμερα
Παίκτες
ΕπεξεργασίαΠρώτη Ομάδα
ΕπεξεργασίαΩς τις 31 Ιανουαρίου 2014..[3]
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
| No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Τ | Ντάνιελ Σούμπασιτς |
| 2 | 
|
Α | Φάμπιο Ταβάρες (δεύτερος αρχηγός) |
| 3 | 
|
Α | Λαιβίν Κουρζαουά |
| 5 | 
|
Α | Αϊμέν Αμπντενούρ |
| 6 | 
|
Α | Ρικάρντο Καρβάλιο |
| 7 | 
|
Μ | Ναμπίλ Ντιράρ |
| 8 |
|
Μ | Ζοάο Μουτίνιο |
| 9 | 
|
Ε | Ραδαμέλ Φαλκάο |
| 10 |
|
Μ | Χάιμες Ροδρίγες |
| 11 | 
|
Μ | Λούκας Οκάμπος |
| 15 | 
|
Ε | Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ |
| 16 |
|
Τ | Σέρχιο Ρομέρο |
| 17 | 
|
Μ | Γιαννίκ Φερέιρα Καράσκο |
| 18 |
|
Ε | Βαλέρ Ζερμάν (τρίτος αρχηγός) |
| 19 |
|
Μ | Μουνίρ Ομπαντί
|
| 20 |
|
Α | Νικολάς Ισιμάτ-Μιρέν |
| 21 | 
|
Α | Ούγουα Έλντερσον Ετσιετζίλε |
| 23 |
|
Ε | Αντονί Μαρσιάλ |
| 24 | 
|
Α | Αντρέα Ράγγι |
| 25 |
|
Μ | Τζεσί Πι |
| 27 |
|
Μ | Ζοφρέ Κοντογκμπιά |
| 28 |
|
Μ | Ζερεμί Τουλαλάν (αρχηγός) |
| 29 | 
|
Ε | Εμανουέλ Ριβιέρ |
| 30 |
|
Τ | Φλάβιο Ρόμα |
| 31 | 
|
Α | Αντρέας Βολφ |
| 39 | 
|
Ε | Νασέρ Μπαραζίτ |
| 40 |
|
Τ | Μαρκ-Ωρέλ Καϊγιάρ |
| 41 |
|
Τ | Αξέλ Μαραβάλ |
| 60 |
|
Τ | Σεμπαστιάν Σαμπέρ |
Δανεικοί σε άλλες ομάδες
ΕπεξεργασίαΣημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
| No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
|---|---|---|---|
| — |
|
Τ | Μαρτέν Σουρζάκ (στην ΦΚ Βρυξέλλες) |
| — |
|
Α | Ζερεμί Λαμπόρ (στην ΦΚ Βρυξέλλες) |
| — |
|
Α | Ζερόμ Φοτζό (στην ΣΑ Μπαστιά) |
| — | 
|
Α | Γκάρι Καγκελμάχερ (στην Βαλανσιέν) |
| — | 
|
Α | Καρλ Μεντζανί (στην Βαλανσιέν) |
| — | 
|
Α | Μαρσέλ Τισεράν (στην ΡΚ Λανς) |
| — | 
|
Α | Μπόρχα Λόπες (στην Ράγιο Βαγιεκάνο)
|
| — | 
|
Μ | Ντελβίν Ν'Ντινγκά (στον Ολυμπιακός) |
| — |
|
Μ | Τριστάν Ντινγκομέ (στην Χάβρη ΑΚ) |
| — |
|
Μ | Ντομινίκ Παντόρ (στην Σταντ Μπρεστουά) |
| — | 
|
Ε | Εντγκάρ Σαλί (στην ΡΚ Λανς) |
| — | 
|
Ε | Λασινά Τραορέ (στην Έβερτον) |
| — |
|
Ε | Γκαετάνο Μονατσέλλο (στον Εργοτέλη) |
Σημαντικοί πρώην παίκτες
ΕπεξεργασίαΠαρακάτω βρίσκονται σημαντικοί παίκτες που έχουν εκπροσωπήσει την Μονακό στη Λιγκ 1 αλλά και σε διεθνείς διοργανώσεις από την ίδρυση του συλλόγου το 1924. Για να εμφανίζεται στην παρακάτω λίστα, ένας παίκτης πρέπει να έχει αγωνιστεί το λιγότερο σε 100 επίσημους αγώνες με την ομάδα.
Προπονητές
Επεξεργασία
Τίτλοι - Διακρίσεις
Επεξεργασία| Εγχώριοι αγώνες | Διεθνείς αγώνες |
|---|---|
|
|
| |
Σημαντικές ευρωπαϊκές παρουσίες
ΕπεξεργασίαΚατά καιρούς η Μονακό έχει επιτύχει σημαντικές ευρωπαϊκές διακρίσεις, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2004. Τη σεζόν εκείνη απέκλεισε σπουδαίες ομάδες, όπως τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Τσέλσι αλλά στον τελικό ηττήθηκε από την ΦΚ Πόρτο με 0-3. Επίσης, το 1992 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου ηττήθηκε με 0-2 από τη Βέρντερ Βρέμης.
- Κύπελλο Πρωταθλητριών – Τσάμπιονς Λιγκ
- 1988-89: Προημιτελικά
- 1993-94: Ημιτελικά
- 1997-98: Ημιτελικά
- 2003-04: Τελικός
- Κύπελλο Κυπελλούχων
- 1989-90: Ημιτελικά
- 1991-92: Τελικός
- Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
- 1996-97: Ημιτελικά
Δείτε επισης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.transfermarkt .com /- /mitarbeiterhistorie /verein /162. - ↑ footydesign.com Αρχειοθετήθηκε 2014-07-07 στο Wayback Machine. AS Monaco logo design
- ↑ «Equipe Pro». Asm-fc.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Liste des entraîneurs». www.asmfoot.fr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2012.[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημη ιστοσελίδα ομάδας (Γαλλικά)
- Προφίλ του συλλόγου στην ιστοσελίδα της UEFA (Γαλλικά)