Άβας Έβρου

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°56′N 25°55′E / 40.933°N 25.917°E / 40.933; 25.917

Ο ΆβαςΆβαντας) είναι οικισμός και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας και δήμου Αλεξανδρούπολης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Έβρου, στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1] Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία επαρχία Αλεξανδρούπολης του νομό Έβρου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θράκης.[2][3]

  • Η παλαιότερη ονομασία του οικισμού ήταν Δερβέντι (τουρκ. Dervent).[4]
Άβας
Άβας is located in Greece
Άβας
Άβας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Περιφερειακή ΕνότηταΈβρου
ΔήμοςΑλεξανδρούπολης
Δημοτική ΕνότηταΑλεξανδρούπολης
Δημοτική ΚοινότηταΆβαντος
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
ΝομόςΈβρου
Υψόμετρο110 μέτρα
Έκταση58,334 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος527
Έτος απογραφής2011
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΔερβέντι
Ταχ. κώδικας681 00
Τηλ. κωδικός2551

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Ο Άβας βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Έβρου σε κοίτη χαρακτηριστικού μικρού ποταμού (χειμάρρου), που πηγάζει από τα υψίπεδα του Επταδένδρου και συμβάλλει με άλλο μικρό ποτάμι στην περιοχή της Αμφιτρίτης. Είναι κτισμένος σε θέση που βρίσκεται στην αρχή της οδού που ανηφορίζει σταδιακά προς τα λιγνιτωρυχεία και τα μεταλλεία της περιοχής Κίρκης, σε υψόμετρο 110. Βρίσκεται 11 χλμ. περίπου Β. της Αλεξανδρούπολης, πάνω στην οδό ΕΟ53, η οποία συνδέει την Αλεξανδρούπολη με την Αισύμη. Στην περιοχή είχαν βρεθεί κοιτάσματα άνθρακα. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 58,334 χμ² (2011).[5][2][3][6][7]

Πληθυσμός

Επεξεργασία
Μόνιμος [8][9][10]
Έτος Πληθυσμός
1991 486
2001 474
2011 527
2021 486
Πραγματικός (de facto) [2][3][6]
Έτος Πληθυσμός
1961 1.072
1971 743
1981 555
1991 516
2001 497
2011 518

Διοικητικές μεταβολές

Επεξεργασία

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε με το ΦΕΚ 194Α - 14/08/1924 και ορίστηκε έδρα της κοινότητας Άβαντος. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Άβαντος και προσαρτήθηκε στον δήμο Αλεξανδρουπόλεως.[1]

Αξιοθέατα και δραστηριότητες

Επεξεργασία
  • Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου
  • Το σπήλαιο των Αγίων Θεοδώρων, διαμορφωμένο σε παρεκκλήσι, με τοιχογραφίες των 11ου-13ου αιώνων.[7]
 
Το κάστρο του Άβαντα.

Κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου, δυτικά του Άβαντα, στη θέση Μποζ Τεπέ, υπάρχουν ερείπια βυζαντινών οχυρώσεων (κάστρου), πιθανόν από την εποχή των Γενουατών. Οι οχυρώσεις δεν είναι ορατές από μακριά, διότι δεσπόζει ο χαρακτηριστικός τριγωνικός βράχος, με πυκνή βλάστηση. Υπάρχει πύλη που φράζεται από δένδρα και θάμνους, ενώ οι κυρίως οχυρωματικοί πύργοι έχουν ύψος 5-8 μ., και υπάρχουν σκαλοπάτια από την εσωτερική πλευρά.[11][12]

Ο Άβας βρίσκεται στις νότιες απολήξεις μίας περιοχής φυσικής σημασίας, που έχει έκταση 3.156 εκταρίων, περίπου. Η περιοχή έχει περίμετρο 25,2 χλμ, ενώ το υψόμετρο κυμαίνεται από 180 έως 476 μ. και στις βόρειες απολήξεις της βρίσκεται η Αισύμη. Το τοπίο είναι λοφώδες, ημιορεινό, σχετικά υποβαθμισμένο και περιλαμβάνει κάποια φυτά που χρήζουν προστασίας, όπως το Armeria cariensis.[13]

Αναρρίχηση

Επεξεργασία

Στη χαρακτηριστική, τριγωνικού σχήματος, ασβεστολιθική ορθοπλαγιά έξω από τον Άβαντα, έχουν ανοιχθεί από το 1992, αναρριχητικές διαδρομές από Καβαλιώτες και Κομοτηναίους αναρριχητές, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί και δύο περιφερειακές αναρριχητικές συναντήσεις, το 1992 και 1994. Τα αναρριχητικά συγκροτήματα είναι δύο, ένα με ΒΑ. προσανατολισμό και ένα με ΝΔ. προσανατολισμό. Οι 20 περίπου διαδρομές που έχουν ανοιχτεί, είναι αρκετού αναπτύγματος -φθάνουν τα 160μ.- και για να πραγματοποιηθούν είναι απαραίτητη η χρήση υλικών παραδοσιακής (trad) αναρρίχησης (καρφιά, καρύδια, ιμάντες, friends). Η βαθμολογία των διαδρομών κυμαίνεται από V- έως VII, στο σύστημα UIAA.[14][15]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Περιοδικό Ανεβαίνοντας, 19, 77

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία