Τζέιμς Πάρις
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Τζέιμς Πάρις (James Paris, 1921 – 26 Μαΐου 1982), γεννημένος Δημήτρης Παρασχάκης[2], ήταν Έλληνας παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών.
Τζέιμς Πάρις | |
---|---|
Γέννηση | 1921[1] Βατούσα |
Θάνατος | 26 Μαΐου 1982 Αθήνα |
Κατοικία | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (1948 – Δεκαετία του 1950) Ελλάδα (από Δεκαετία του 1950) |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από Δεκαετία του 1940) |
Ιδιότητα | παραγωγός ταινιών |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1921 στο χωριό Βατούσα της Λέσβου, σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή της Θεσσαλονίκης και στο Γεωργικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Βηρυτού στο Λίβανο. Το 1948 μετανάστευσε στην Αμερική και στα πρώτα χρόνια παραμονής του στις ΗΠΑ σπούδασε στη Σχολή Κινηματογράφου της 20th Century Fox, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα και έγινε διευθυντής του τμήματος διαφήμισης της United Artists (1948-1952). Αφού συνεργάστηκε ως διευθυντής παραγωγής σε ταινίες της 20th Century Fox, στα τέλη της δεκαετίας του '50 επέστρεψε στην Ελλάδα, δίνοντας μια νέα πνοή στις κινηματογραφικές παραγωγές. Μέσα σε μία περίπου δεκαετία υπήρξε παραγωγός σε 54 ελληνικές ταινίες, πολλές από τις οποίες διακρίθηκαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (5 Βραβεία Καλύτερης Ταινίας) και είχαν εισπρακτική επιτυχία. Η πρώτη του ταινία ήταν η Εταιρία θαυμάτων (1963) σε σκηνοθεσία Στέφανου Στρατηγού. Ο Τζέιμς Πάρις, ο παραγωγός χάρη στον οποίο η έννοια της «υπερπαραγωγής» έγινε γνωστή στον ελληνικό κινηματογραφικό χώρο, πέθανε το 1982 σε ηλικία 61 ετών.
- Η ταινία του Τζέιμς Πάρις με τα περισσότερα εισιτήρια στην Ελλάδα:
- Στα σύνορα της προδοσίας (1968 - 1969), 710.994 (2η/108), σκηνοθεσία Ντίμης Δαδήρας
- Η ταινία του Τζέιμς Πάρις με τα λιγότερα εισιτήρια στην Ελλάδα:
- Κρουαζιέρα του τρόμου (1978), 1.380 (15η/17), σκηνοθεσία Χρήστος Κεφαλάς
Τόσο η θεματολογία όσο και το ύφος των παραγωγών του Πάρις ήταν, για ιδεολογικούς λόγους, καλοδεχούμενα από το τότε καθεστώς, το οποίο τις στήριξε με διάφορα μέσα:
Ολόκληρες μονάδες στρατού επιστρατεύονται για τον Τζέημς Πάρις. Τα τανκς παραχωρούνταν όχι μόνο στο γύρισμα, αλλά και στο να κόβουν βόλτες στη Θεσσαλονίκη με επιγραφές που διαφήμιζαν την προβολή της ταινίας στο φεστιβάλ. Ένας αριθμός από σταρ κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του είδους (Πολίτης, Πρέκας, Στρατηγός, Βόγλης, Κομνηνός, κλπ.) που πασαλειμμένοι με μουστάρδα και φούμο, βγαίναν από τα χαλάσματα την τελευταία στιγμή για να σώσουν την Ελλάδα. [3]
Επιλεγμένη φιλμογραφία
Επεξεργασία- Στα σύνορα της προδοσίας (1968)
- Όχι (1969)
- Στη μάχη της Κρήτης (1970)
- Δώστε τα χέρια (1971)
- 28η Οκτωβρίου ώρα 5:30 (1971)
- Οι τελευταίοι του Ρούπελ (1971)
- Παπαφλέσσας (1971)
- Οι Σουλιώτες (1972)
- Μπουμ Ταρατατζούμ (1972)
- Αγώνας χωρίς τέλος (1978)
Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές
ΕπεξεργασίαΈτος | Ταινία | Βραβεία / συμμετοχές |
---|---|---|
Άλλα βραβεία / συμμετοχές
ΕπεξεργασίαΈτος | Ταινία | Βραβεία / συμμετοχές |
---|---|---|
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πληροφορίες για τον Πάρις, στην βάση δεδομένων imdb.com
- Φιλμογραφία του Πάρις, στο retrodb.gr
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0661573.
- ↑ Αρχείο του Τζέιμς Πάρις ψηφιοποιημένο, στο Ελληνικό Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο (ΕΛΙΑ) του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 177.