Σμαρούλα Γιούλη
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Σμαρούλα Γιούλη (27 Ιανουαρίου 1930 - 7 Μαρτίου 2012) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Σμαρούλα Γιούλη | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Σμαρούλα Γιούλη (Ελληνικά) |
Γέννηση | 27 Ιανουαρίου 1930 Θεσσαλονίκη |
Θάνατος | 7 Μαρτίου 2012
(82 ετών) |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός θεάτρου, θεατρικός σκηνοθέτης και σκηνοθέτης κινηματογράφου |
Σύζυγος | Βαγγέλης Λιβαδάς (έως 2012) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930 (σύμφωνα με το ημερολόγιο του ΤΑΣΕΗ 2019)[1]. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη[1]. Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση, ως παιδί θαύμα, στην ταινία Η φωνή της καρδιάς, δίπλα στον Αιμίλιο Βεάκη. Το 1948 συμμετείχε στην επιθεώρηση των Σακελλάριου -Γιαννακόπουλου «Άνθρωποι, άνθρωποι» και στην κινηματογραφική ταινία Χαμένοι άγγελοι του Νίκου Τσιφόρου[2]. Συνεργάστηκε με τον θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη και το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με τον σύζυγό της, Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασε πολλά ελληνικά και ξένα έργα.[3]
Τη δεκαετία του 1980, σε συνεργασία με τον σύζυγό της, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ.[4] Πέθανε στις 7 Μαρτίου 2012, περίπου τρεις μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της[1], σε ηλικία 82 ετών.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Ρόλος |
---|---|---|
1943 | Η φωνή της καρδιάς[1] | Ζιζή |
1948 | Χαμένοι άγγελοι | Έλλη |
1949 | Η τελευταία αποστολή | Μαρία Μαρέλη |
1950 | Έλα στο θείο | Ρούλα Γιορέ |
1951 | Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν | Καίτη |
1952 | Ο πύργος των ιπποτών | Μαρίνα Δελαρόσα |
1953 | Το σωφεράκι | Λέλα |
1954 | Άνεμος του μίσους | Αγγέλα |
Ανοιχτή θαλασσα | Σμαρώ | |
Το κορίτσι της γειτονιάς | Πίτσα | |
1955 | Το οργανάκι του Αττίκ | Μέλπω |
Γλέντι, λεφτά κι αγάπη | Μυρτώ | |
1956 | Η καφετζού | Καίτη Γιαβάση-Τσαρδή |
Θυσία της μάνας | Αλίκη Τεγά-Δημητρίου | |
1957 | Ο γυναικάς | Άλκη Μποράνη |
Ο μεγαλοκαρχαρίας | Λόλα | |
Ο πειρασμός | Μαρία | |
Ραντεβού με τον έρωτα | Λιλή | |
Της νύχτας τα καμώματα[5] | Ρούλα Χατζηθεοδωρή | |
1958 | Ο λεφτάς | Μαίρη Ντέρμα |
4 νύφες και 1 γαμπρός[6] | Φούλη Προκόπη | |
Κάθε εμπόδιο για καλό | Σμαρώ | |
1959 | Στουρνάρα 288 | Ντουντού Βραΐλα |
1960 | Νύχτες στο Μιραμάρε | πριγκίπισσα Ασράφ / Λένα |
1961 | Φτωχαδάκια και λεφτάδες | Μίλη Ντεκρίση |
1962 | Ο Θόδωρος και το δίκαννο | Χριστίνα |
1965 | Μόνο για σένα | Στέλλα Περωτή |
Τηλεοπτικό θέατρο
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Κανάλι |
---|---|---|
1990 | Το αταίριαστο ζευγάρι | ΕΤ1 |
1994 | Sweet Charity | ΑΝΤ1 |
2003 | Η γυνή να φοβήται τον άνδρα | ALPHA |
Παραστασιογραφία
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος |
---|---|
1948 | Άνθρωποι, άνθρωποι |
1949 | Καραντίνα στον έρωτα |
1952 | Χαρούμενα νιάτα |
1959 | Άννα Φρανκ |
1961 | Ο Θόδωρος και το δίκανο |
1962 | Άνιμα νερά
Άνθη λεμονιάς |
1965 | Μόνο για σένα |
1973 | Εκλογές, του Μποστ |
1980 | Η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω |
1982
1983 1984 |
Chicago
Η Γυναίκα της Χρονιάς Μάγκες και Κούκλες |
1986 | Hello Dolly
Η μπανανία πάει σύννεφο |
1988
1993 |
Το αταίριαστο ζευγάρι
Sweet Charity |
2001 | Το τρίγωνο των Βερμούδων |
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Ποια ήταν η Σμαρούλα Γιούλη». iefimerida.gr. 7 Μαρτίου 2012. http://www.iefimerida.gr/news/40082/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Έθνος" της 16 Ιουλίου 1948, σελ. 2 Ανακτήθηκε στις 16/7/2018
- ↑ ««Εφυγε» η Σμαρούλα Γιούλη». Ναυτεμπορική. 7 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-25. https://web.archive.org/web/20190325214312/https://www.naftemporiki.gr/story/391001/efuge-i-smaroula-giouli. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ «Πέθανε η Σμαρούλα Γιούλη». Το Βήμα. 7 Μαρτίου 2012. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=447255. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ «Της νύχτας τα καμώματα». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.