Σιγισμούνδος Γ΄ της Πολωνίας
Ο Σιγισμούνδος Γ΄ Βάσα (γνωστός επίσης ως Σιγισμούνδος Γ' της Πολωνίας, Sigismund, 20 Ιουνίου 1566 - 30 Απριλίου 1632) ήταν βασιλιάς της Πολωνίας, μέγας δούκας της Λιθουανίας, μονάρχης της ενωμένης Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας από το 1587 έως το 1632 και βασιλιάς της Σουηδίας (όπου είναι γνωστός απλά ως Σιγισμούνδος) από το 1592 μέχρι την καθαίρεσή του το 1599. Ήταν γιος του βασιλιά Ιωάννη Γ' της Σουηδίας και της πρώτης συζύγου του, Αικατερίνης Γιαγκελλόνων[1].
| Σιγισμούνδος Γ' | |
|---|---|
 | |
Βασιλιάς της Πολωνίας Μέγας Δούκας της Λιθουανίας | |
| Περίοδος | 18 Σεπτεμβρίου 1587 - 19 Απριλίου 1632 |
| Στέψη | 27 Δεκεμβρίου 1587 |
| Προκάτοχος | Στέφανος Μπάτορυ |
| Διάδοχος | Βλαδίσλαος Δ΄ της Πολωνίας |
| Περίοδος | 17 Νοεμβρίου 1592 - 24 Ιουλίου 1599 |
| Στέψη | 19 Φεβρουαρίου 1594 Καθεδρικός της Ουψάλα |
| Προκάτοχος | Ιωάννης Γ΄ της Σουηδίας |
| Διάδοχος | Κάρολος Θ΄ της Σουηδίας |
| Γέννηση | 20 Ιουνίου 1566 Κάστρο Γκρίπσχολμ, Σουηδία |
| Θάνατος | 30 Απριλίου 1632 (66 ετών) Βαρσοβία, Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |
| Τόπος ταφής | 4 Φεβρουαρίου 1633 Καθεδρικός Ναός της Κρακοβίας |
| Σύζυγος | Άννα της Αυστρίας Κωνσταντία της Αυστρίας |
| Επίγονοι | Βλαδίσλαος Δ΄ της Πολωνίας Ιωάννης Β΄ Καζίμιρ της Πολωνίας Ιωάννης-Αλβέρτος Κάρολος-Φερδινάνδος Αλέξανδρος-Κάρολος Άννα-Αικατερίνη-Κωνσταντία |
| Οίκος | Οίκος των Βάσα |
| Πατέρας | Ιωάννης Γ΄ της Σουηδίας |
| Μητέρα | Αικατερίνη Γιαγκελλόνων |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Σιγισμούνδος, αφού εκλέχθηκε από την Κοινοπολιτεία της Πολωνίας με το μεγάλο δουκάτο της Λιθουανίας το 1587, κατάφερε να γίνει το 1592 και βασιλιάς της Σουηδίας, επιτυγχάνοντας έτσι να ενώσει τις χώρες αυτές στο πρόσωπό του. Αλλά το 1599 εκτοπίστηκε από τη Συνέλευση[2] της Σουηδίας και το θείο του Κάρολο Θ΄, που έγινε βασιλιάς της Σουηδίας. Δεν έπαυσε να προσπαθεί να ανακτήσει τη χαμένη θέση.
Αφού νίκησε εσωτερικούς εχθρούς, εκμεταλλεύτηκε την Περίοδο των Αναστατώσεων στη Ρωσία και κατέλαβε τη Μόσχα (1610-12) και μετά το Σμολένσκ. Καθώς πολεμούσε τους Οθωμανούς στη Μολδαβία (1617-21) εισέβαλε στη χώρα του ο υιός του Καρόλου Θ΄, ο Γουσταύος Β΄ Αδόλφος αποσπώντας του τη Ρίγα και την Πολωνική Λιβονία. Έτσι η προσπάθειά του για ανάκτηση του Σουηδικού στέμματος τον ζημίωσε εδαφικά και μείωσε το διεθνές κύρος του.
Στην εποχή του η δύναμη της Κοινοπολιτείας Πολωνίας-Λιθουανίας έφτασε στο απόγειό της ως προς το κύρος και την οικονομική της επιρροή. Ο υιός του Βλαδίσλαος Δ΄ ανήγειρε μια στήλη προς τιμήν του. Ταυτόχρονα εκδηλώθηκαν συμπτώματα παρακμής, που θα οδηγήσουν την Κοινοπολιτεία στη διάλυσή της. Λαϊκές ιστορίες τον παρουσιάζουν ως την αιτία της καταστροφής αυτής. Είναι λοιπόν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε την πρώτη του σύζυγο Άννα των Αψβούργων, κόρη του Καρόλου Β΄ αρχιδούκα της Έσω Αυστρίας, είχε παιδιά:
- Βλαδίσλαος Δ΄ 1595 - 1648, βασιλιάς της Πολωνίας-Λιθουανίας και αυτοκράτορας της Ρωσίας.
- άλλα 4 τέκνα, απεβίωσαν το πολύ 7 ετών.
Με τη δεύτερη σύζυγό του Κωνσταντίνα των Αψβούργων, αδελφή της πρώτης, είχε παιδιά:
- Ιωάννης Β΄ Καζίμιρ 1609 - 1672, βασιλιάς της Πολωνίας-Λιθουανίας.
- Ιωάννης-Αλβέρτος 1612 - 1634, καρδινάλιος, πρίγκιπας-επίσκοπος της Βαρμίας και της Κρακοβίας.
- Κάρολος-Φερδινάνδος 1613 - 1655, δούκας του Οπόλε, επίσκοπος Βρότσλαφ και Πλοτσκ.
- Αλέξανδρος-Κάρολος 1614 - 1634, απεβίωσε 20 ετών.
- Άννα-Αικατερίνη-Κωνσταντία 1619 - 1651, παντρεύτηκε τον Φίλιππο-Γουλιέλμο των Βίττελσμπαχ εκλέκτορα του Παλατινάτου.
- άλλα δύο τέκνα, απεβίωσαν το πολύ ενός έτους.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Sigismund III Vasa Αρχειοθετήθηκε 2018-01-01 στο Wayback Machine. Encyclopedia of Ukraine
- ↑ (Δίαιτα, Ρίκσνταγκ) των Τάξεων: ευγενών, κλήρου, αστών, αγροτών
Πηγές
Επεξεργασία- Frost, R. I., 2000, The Northern Wars, 1558–1721, Harlow: Pearson Education Limited, ISBN 9780582064294
- Jolanta Talbierska, Grafika XVII wieku w Polsce. Funkcje, ośrodki, artyści, dzieła, Warsaw 2011, p. 32
- Stanisław Rosik, Przemysław Wiszewski, Wielki Poczet polskich królów i książąt, Wrocław 2006, p. 923.
- Janusz Tazbir: Historia kościoła katolickiego w Polsce 1460–1795. Warsaw: 1966, p. 91.
- Stanisław Rosik, Przemysław Wiszewski: Poczet polskich królów i książąt. p. 927.
- Warszawa w latach 1526–1795, Warsaw 1984 ISBN 83-01-03323-1, p. 13.
- Stanisław Rosik, Przemysław Wiszewski, Poczet polskich królów i książąt, p. 929.
