Πλειόκαινος εποχή
Το Πλειόκαινο ή Πλειόκαινος Εποχή (σύμβολο PO[1]) είναι η γεωλογική εποχή η οποία εκτείνεται από τα 5,333 μέχρι τα 2,58 εκατομμύρια χρόνια πριν το σήμερα.[2] Είναι η δεύτερη και νεότερη εποχή της Νεογενούς περιόδου της Καινοζωικής εποχής. Η Πλειόκαινος εποχή ακολουθεί τη Μειόκαινο και την ακολουθεί η Πλειστόκαινος. Πριν την αναθεώρηση του 2009, το Πλειόκαινο περιλάμβανε και το γελασιάνο στάδιο (2,588 με 1,806 εκατομμύρια χρόνια πριν), αλλά μετακινήθηκε στο πλειστόκαινο, όπου πλέον βρίσκονται όλες οι πρόσφατες μείζονες εποχές των παγετώνων.[3] Επισήμως, το Πλειόκαινο χωρίζεται σε δύο στάδια, το Πιατσέντζιο (3,600-2,58 εκατομμύρια χρόνια πριν) και Ζάγκλιο (5,333-3,600 εκατομμύρια χρόνια πριν).
Σε αυτή τη γεωλογική εποχή, η Νότια Αμερική συνδέθηκε με τη Βόρεια Αμερική με το ισθμό του Παναμά, καθιστώντας δυνατή την ανταλλαγή ειδών ζώων ανάμεσα στις δύο ηπείρους, τερματίζοντας την απομόνωση της Νότιας Αμερικής. Η δημιουργία του ισθμού επηρέασε την παγκόσμια θερμοκρασία, καθώς τα ζεστά ισημερινά ωκεάνια ρεύματα αποκόπηκαν και άρχισε ο κύκλος ψύξης του Ατλαντικού από τα νερά του Αρκτικού και του Ανταρκτικού ωκεανού. Επίσης, η σύγκρουση της Αφρικής με την Ευρώπη δημιούργησε τη Μεσόγειο, αποκόπτοντας τα υπολείμματα της Τηθύως. Το όριο ανάμεσα σε Μειόκαινο και Πλειστόκαινο είναι και η χρονική στιγμή της κρίσης αλατότητας της Μεσσίνας. Η θερμοκρασία στο μέσο πλειόκαινο ήταν 2-3°C ψηλότερα από τη σημερινή[4] και η στάθμη των ωκεανών 25 μέτρα ψηλότερα.[5] Η δημιουργία του παγετωνικού καλύμματος Γροιλανδίας άρχισε πριν 3 εκατομμύρια έτη.[6]
Στο ύστερο Πλειόκαινο εμφανίστηκαν οι πρώτοι αυστραλοπίθηκοι.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Geologic Age Symbol Font (StratagemAge)» (PDF). USGS. 99-430. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2011.
- ↑ See the 2014 version of the ICS geologic time scale
- ↑ Ogg, James George· Ogg, Gabi· Gradstein F. M. (2008). The Concise Geologic Time Scale. Cambridge University Press. σελίδες 150–1. ISBN 9780521898492.
- ↑ Robinson, M., H.J. Dowsett, and M.A. Chandler, 2008: Pliocene role in assessing future climate impacts. Eos Trans. Amer. Geophys. U., 89, 501–502.[1] Αρχειοθετήθηκε 2011-10-22 στο Wayback Machine.
- ↑ Dwyer, G.S., and M.A. Chandler, 2009: Mid-Pliocene sea level and continental ice volume based on coupled benthic Mg/Ca palaeotemperatures and oxygen isotopes. Phil. Trans. Royal Soc. A, 367, 157–168, . [2] Αρχειοθετήθηκε 2011-10-21 στο Wayback Machine.
- ↑ Bartoli, G. et al. Final closure of Panama and the onset of northern hemisphere glaciation. Earth Planet. Sci. Lett. 237, 3344 (2005).
