Παρνασσός (ζωγραφική)
Ο Παρνασσός, σύμφωνα με τον κλασικό μύθο, ήταν ο τόπος κατοικίας του θεού Απόλλωνα και των Μουσών.
- Ο Αντρέα Μαντένια δεν έδωσε τίτλο και σε άλλα τρία έργα του που φιλοτέχνησε για το σπουδαστήριο της Ισαβέλλας ντ΄ Έστε. Ανεξάρτητα από αυτές τις έρευνες, που κύριος σκοπός τους είναι να ρίξουν κάποιο φως στα σχέδια της φιλόδοξης Ισαβέλλας και των ουμανιστών φίλων της, ο πίνακας προκαλεί το ενδιαφέρον γιατί παρουσιάζει την ακραία εκείνη κλασική τάση που συνυπάρχει στο έργο του Μαντένια μαζί με την αγάπη για την αρχαιολογική γνώση και την επική έκφραση. Η διάρθρωση της σύνθεσης σε τρία επίπεδα είναι φανερή: αρχίζοντας από τον Ήφαιστο που χειρονομεί, περνά στην Αφροδίτη και στο Άρη, γαλήνια αγκαλιασμένους.
Παρνασσός Parnasso | |
---|---|
Ονομασία | Παρνασσός Parnasso |
Έτος δημιουργίας | 1511 |
Είδος | Νωπογραφία |
Πλάτος | 670cm |
Πόλη | Ρώμη |
Μουσείο | Μουσεία Βατικανού |
δεδομένα |
«Η ζωγραφική είναι μέρος της παραγγελίας στο Ραφαήλ από τον Πάπα Ιούλιο Β' το 1509 για να διακοσμήσουν τα δωμάτια, τα οποία είναι τώρα γνωστά ως Stanze di Raffaello , στο Αποστολικό Παλάτι του Βατικανού.
-Στην αριστερή πλευρά του Απόλλωνα απεικονίζονται οι τέσσερις Μούσες: Μελπομένη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Καλλιόπη, οι επικοί ποιητές: Δάντης, Όμηρος, Βιργίλιος, Angelo Poliziano, Αινείας (καθιστός) και πέντε λυρικοί ποιητές Αλκαίος, Κόριννα, Σαπφώ, Ανακρέων, Πετράρχης
Στην δεξιά πλευρά:οι πέντε μούσες Ευτέρπη, Θάλεια, Κλειώ, Ουρανία,Ερατώ, οι ποιητές Βοκκάκιος, Αριόστο, Οβίδιος, Οράτιος (καθιστός), αλλά και ανώνυμοι ποιητές του μέλλοντος».
-Στην αριστερή πλευρά του Απόλλωνα απεικονίζονται οι τέσσερις Μούσες: Μελπομένη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Καλλιόπη, οι επικοί ποιητές: Δάντης, Όμηρος, Βιργίλιος, Angelo Poliziano, Αινείας (καθιστός) και πέντε λυρικοί ποιητές Αλκαίος, Κόριννα, Σαπφώ, Ανακρέων, Πετράρχης
Στην δεξιά πλευρά:οι πέντε μούσες Ευτέρπη, Θάλεια, Κλειώ, Ουρανία,Ερατώ, οι ποιητές Βοκκάκιος, Αριόστο, Οβίδιος, Οράτιος (καθιστός), αλλά και ανώνυμοι ποιητές του μέλλοντος».
Πηγή:Μουσεία του Κόσμου, Βιβλιοθήκη Τέχνης[1]
Κατεβαίνει ως τις χορεύτριες που συνοδεύουν τον Ορφέα και καταλήγει σε μια αινιγματική μορφή στα δεξιά του πίνακα. Η σύνθεση περιλαμβάνει ανοίγματα, γεωμετρικές συμπτώσεις, παραλληλισμούς, λεπτομέρειες από χιτώνες που ανεμίζουν, δόρατα, βράχους, φύλλα. Μ΄αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα είδος ισορροπίας, οριζόντια και κάθετα, η οποία χαρακτηρίζει το αρχικό στάδιο της αναβίωσης του νεοκλασικισμό.[2]
- Ο Άντον Ράφαελ Μενγκς παριστάνει σε περίοπτη θέση του πίνακά του την Κλειώ να γράφει την ιστορία, ενώ ο Ραφαήλ στο αντίστοιχο πίνακά του την απεικονίζει να κρατά ανθρώπινο κρανίο ως σύμβολο της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και είναι ο πρώτος που προσθέτει στην Ουρανία την υδρόγειο σφαίρα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μουσεία του Κόσμου, Βιβλιοθήκη της Τέχνης, εκδ.Καθημερινή σ. 109, 2006 ISBN 978-960-6709-16-6
- ↑ Τα Μεγάλα Μουσεία του Κόσμου, σ. 136, Arnoldo Mondadori Editore- CEAM, Μιλάνο 1967