Οίκος του Κορανίου
Συντεταγμένες: 26°14′23″N 50°35′30″E / 26.23972°N 50.59167°E
Ο Οίκος του Κορανίου (αραβικά:بيت القرآن, Μπεΐτ αλ Κουράν) είναι ένα πολλαπλών χρήσεων συγκρότημα αφιερωμένο στις ισλαμικές τέχνες και βρίσκεται στη Χούρα του Μπαχρέιν.[1] Έχοντας ιδρυθεί το 1990, το συγκρότημα είναι πιο διάσημο για το Ισλαμικό μουσείο του, το οποίο έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα διασημότερα ισλαμικά μουσεία του κόσμου.[2]
| Οίκος του Κορανίου | |
|---|---|
.jpg) | |
 | |
| Είδος | μουσείο, βιβλιοθήκη και τζαμί |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 26°14′23″N 50°35′30″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Hoora |
| Τοποθεσία | Hoora |
| Χώρα | Μπαχρέιν |
| Έναρξη κατασκευής | 1990 |
| Ολοκλήρωση | 1990 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ίδρυση
Επεξεργασία
Η κατασκευή του συγκροτήματος ξεκίνησε το 1984 και το μουσείο άνοιξε επίσημα τον Μάρτιο 1990 από τον Αμπντούλ Λατίφ Γιασίμ Κανού. Χτίστηκε για να «φιλοξενήσει μια ολοκληρωμένη και πολύτιμη συλλογή του Κορανίου και άλλων σπάνιων χειρογράφων», μια έννοια η οποία, σύμφωνα με ένα περιφερειακό περιοδικό, είναι μοναδική στον Περσικό Κόλπο.[1] Ο πυρήνας των τεκμηρίων του μουσείου είναι η συλλογή του Κανού από χειρόγραφα του Κορανίου και ισλαμική τέχνη, από τότε που φέρεται να είπε ότι ήταν ένας άπληστος συλλέκτης. Δεδομένου ότι η συλλογή του αυξήθηκε, φέρεται να αισθάνθηκε μια ισχυρή αίσθηση ευθύνης προς τα σπάνια χειρόγραφα που είχε αποκτήσει. Το 1990, ο ίδιος δώρισε τη συλλογή του στο Μουσείο που ίδρυσε για να λειτουργήσει ένα πρώτο του είδους του ίδρυμα αφιερωμένο στην υπηρεσία του Κορανίου και τη διατήρηση των ιστορικών χειρογράφων.[2]
Η ίδρυση του ινστιτούτου χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από δημόσιες δωρεές, με πρόσθετη βοήθεια από διάφορους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα της ζωής στο Μπαχρέιν, που κυμαίνονται από αρχηγούς κρατών έως παιδιά σχολικής ηλικίας. Η πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του Οίκου του Κορανίου είναι ελεύθερη για το κοινό.[3]
Το ίδρυμα και το μουσείο του στεγάζουν μια διεθνώς φημισμένη συλλογή ιστορικών χειρογράφων του Κορανίου από διάφορα μέρη του Ισλαμικού κόσμου, από την Κίνα στην Ανατολή έως και την Ισπανία στη Δύση, που αντιπροσωπεύει μια εξέλιξη των καλλιγραφικών παραδόσεων από τον πρώτο αιώνα Εγίρας (622 με 722 μ.Χ. ) και την Ισλαμική Χρυσή Εποχή, μέχρι σήμερα.[4][5]
Εγκαταστάσεις
ΕπεξεργασίαΤο συγκρότημα του Οίκου του Κορανίου είναι ανοικτό για το κοινό.[6] Τα εξωτερικά σχέδια του συγκροτήματος βασίζονται σε ένα παλιάς τεχνοτροπίας τζαμί του 12ου αιώνα.[5] Το όλο συγκρότημα αποτελείται από ένα τζαμί, μια βιβλιοθήκη, ένα αμφιθέατρο, ένα μεντρεσέ, και ένα μουσείο που αποτελείται από δέκα εκθεσιακούς χώρους. Ένας μεγάλος θόλος βιτρό καλύπτει τη μεγάλη αίθουσα και το τζαμί. Το μιχράμπ, το σύμβολο που υποδεικνύει την κατεύθυνση προς τη Μέκκα, καλύπτεται με μπλε κεραμικά πλακίδια με εγχάρακτους κορανικούς στίχους.[7]
Η βιβλιοθήκη αποτελείται από πάνω από 50.000 βιβλία και χειρόγραφα σε τρεις γλώσσες - αραβικά, αγγλικά και γαλλικά - που είναι ως επί το πλείστον για το Ισλάμ. Το ινστιτούτο ειδικεύεται στην ισλαμική τέχνη, και πολλά από τα βιβλία αναφοράς έχουν διεθνή σημασία. Η βιβλιοθήκη και αίθουσες ανάγνωσής της είναι ανοικτή για το κοινό κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας με πρόσβαση στο διαδίκτυο, και επίσης παρέχει ξεχωριστά δωμάτια για τους ερευνητές και ειδικούς.[5]
Υπάρχει επίσης ένα αμφιθέατρο - ονομάζεται Αίθουσα Διαλέξεων Μοχάμεντ Μπιν Χαλίφα Μπιν Σαλμαν Αλ Χαλίφα - το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 150 άτομα, και χρησιμοποιείται κυρίως για διαλέξεις και συνέδρια. Επισκέπτες ομιλητές έρχονται στο Μπαχρέιν από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλία. Η αίθουσα συνεδριάσεων συχνά γίνεται διαθέσιμη για γενική χρήση για δημόσιες διαλέξεις σε συνεργασία με διάφορες εταιρίες και θεσμούς του Μπαχρέιν.[7]
Η Γιουσούφ Μπιν Αχμάντ Κανού Σχολή Κορανικών Σπουδών βρίσκεται εντός του χώρου. Η σχολή προσφέρει επτά χώρους μελέτης πλήρως εξοπλισμένους με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και σύγχρονα βοηθήματα, με ξεχωριστές τάξεις για τις γυναίκες και τα παιδιά που μαθαίνουν το Κοράνι.[7]
Μουσείο
ΕπεξεργασίαΤο Μουσείο Αλ Χαγιάτ είναι το πιο αναγνωρισμένο ίδρυμα του συγκροτήματος. Αποτελείται από δέκα αίθουσες κατανεμημένες σε δύο ορόφους, που εκθέτουν σπάνια χειρόγραφα του Κορανίου από διαφορετικές περιόδους, αρχής γενομένης από τον πρώτο αιώνα Εγίρας (700 μ.Χ.). Χειρόγραφα σε περγαμηνές που προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία (Μέκκα και Μεδίνα), τη Δαμασκό και τη Βαγδάτη, υπάρχουν στο μουσείο.[5] Τα χειρόγραφα υποβάλλονται σε ειδικές διαδικασίες για τη διατήρηση αυτών των αντικειμένων, με σκοπό την προστασία τους από φθορές. Μερικά από τα αντικείμενα που υπάρχουν στο μουσείο περιλαμβάνουν ένα σπάνιο χειρόγραφο του Κορανίου, που χρονολογείται στο 1694 μ.Χ. και τυπώθηκε στη Γερμανία. Το μουσείο στεγάζει επίσης το παλαιότερο στον κόσμο μεταφρασμένο αντίγραφο του Κορανίου, το οποίο έχει μεταφραστεί στα λατινικά στην Ελβετία και χρονολογείται στο 955 μ.Χ..[5] Το πρώτο αντίγραφο του Κορανίου, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του χαλίφη Οθμάν ιμπν Αφφάν, εκτίθεται στο μουσείο μαζί με μια σειρά από μικρά αντίγραφα του Κορανίου, τα οποία μπορούσαν να διαβαστούν μόνο με τη χρήση οπτικών οργάνων.[5]
Σπόροι σιτηρών, μπιζέλια και ρύζι, που χρονολογούται από τον 14ο αιώνα από το σημερινό Πακιστάν, τα οποία περιέχουν σούρες χαραγμένες σε αυτά, εκτίθενται στο μουσείο.[5] Τα εκθέματα περιλαμβάνουν μια σπάνια σειρά χρυσών και χάλκινων αγγείων και το ποτηριών από διαφορετικές περιόδους του Ιράκ, της Τουρκία, του Ιράν και της Αιγύπτου, αντίστοιχα.[5]
Τα έργα λογίων του Ισλάμ, όπως ο Ιμπν Ταϊμίγια διατηρούνται στο μουσείο. Έχει εκφραστεί ο ισχυρισμός ότι είναι «το μόνο ίδρυμα στον κόσμο αφιερωμένο στο Κοράνι και τις Κορανικές σπουδές».[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 The Middle East, Volume 1. Greenwood Publishing Group. 2004. σελ. 6. ISBN 9780313329234.
- ↑ 2,0 2,1 Nawwab, Ni'Mah Isma'il (May–June 2000). «Beit Al Qur’an Religion, Art, Scholarship». Saudi Aramco World 51 (3). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-07. https://web.archive.org/web/20120507171938/http://www.saudiaramcoworld.com/issue/200003/beit.al.qur.an-religion.art.scholarship.htm. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Beit al-Quran in Manama, Bahrain». Lonely Planet. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Muqueem Khan, Shaista (Νοεμβρίου 2008). «Islamic Manuscripts» (PDF). World Congress of Muslim Librarian & Information Scientists. σελίδες 10, 11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 «بيت القرآن يستأنف فعالياته غداً السبت الاول من سبتمبر». Bahrain News Agency. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «Bait al Quran». Ministry of Culture (Bahrain). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Beit Al Qur'an in Bahrain». TimeOut Bahrain. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Arabic Textbook» (PDF). Yale University Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2012.