Νικόλαος Χατζίσκος

Έλληνας πολιτικός
Αυτό το λήμμα αφορά τον Έλληνα πολιτικό. Για τον ηθοποιό και σκηνοθέτη, δείτε: Νίκος Χατζίσκος.

Ο Νικόλαος Χατζίσκος ήταν Έλληνας πολιτικός. Γεννήθηκε στη Λαμία το 1850, καταγόμενος από σημαντική οικογένεια της περιοχής. Ο πατέρας του, Δημήτριος Χατζίσκος, ήταν αγωνιστής κατά την Επανάσταση και στη συνέχεια πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής και γερουσιαστής. Η μητέρα του ήταν ανιψιά του Ιωάννη Κωλέττη και συμπεριλαμβανόταν στις κυρίες επί των τιμών της βασιλικής αυλής. Και τα δύο αδέλφια του, ο Ιωάννης που ήταν δικηγόρος και ο Κωνσταντίνος που ήταν γιατρός, συμμετείχαν στην ενεργό πολιτική ζωή και είχαν εκλεγεί βουλευτές.

Νικόλαος Χατζίσκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Χατζίσκος (Ελληνικά)
Γέννηση1850
Λαμία
ΘάνατοςΜάρτιος 1917
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
Οικογένεια
ΤέκναΔημήτριος Ν. Χατζίσκος
ΓονείςΔημήτριος Χατζίσκος
ΑδέλφιαΙωάννης Χατζίσκος
Κωνσταντίνος Χατζίσκος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γερουσίας της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων (1903–1904)

Ο Νικόλαος σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Σύντομα, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ασχολήθηκε με την πολιτική. Έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής στην επαρχία Καλαμπάκας, όμως, και όχι στη Φθιώτιδα όπου εκλεγόταν ο αδελφός του. Το 1881 και το 1885 δεν κατάφερε να εκλεγεί, γι' αυτό και για ένα διάστημα εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα και ανέλαβε καθήκοντα γενικού πρόξενου στη Μασσαλία.

Επανήλθε στην πολιτική λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο αδελφός του αποσύρθηκε. Εκπροσώπησε την εκλογική του περιφέρεια στην εθνική αντιπροσωπεία για μεγάλο διάστημα από το 1890 έως το 1910, ενώ υπήρξε πληρεξούσιος και κατά τη διπλή Αναθεωρητική Βουλή του 1910.

Πρόεδρος της Βουλής αναδείχθηκε κατά τη δεύτερη εκλογική θητεία του στη συνεδρίαση της 15ης Δεκεμβρίου 1903. Εκλέχθηκε και πάλι πρόεδρος της Βουλής κατά τη συνεδρίαση της 5ης Μαΐου 1904.

Πέραν της πολιτικής ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία, ακόμα και τη μετάφραση. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός», ενώ για μικρό διάστημα εξέδιδε το περιοδικό Χελιδών.

Πέθανε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1917.