Νέον Μαρτυρολόγιον

Το Νέον Μαρτυρολόγιον είναι έργο του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη^{[εκκρεμεί παραπομπή]} που περιέχει 85 βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων» (ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως).

Ο πλήρης τίτλος του είναι: «Νέον Μαρτυρολόγιον, ήτοι Μαρτύρια των νεοφανών μαρτύρων των μετά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως κατά διαφόρους καιρούς και τόπους μαρτυρησάντων. Συνταχθέντα εκ διαφόρων συγγραφέων^[1] και μετ' επιμελείας ότι πλείστως διορθωθέντα, εν οις και ικαναί ακολουθίαι προσετέθησαν». Η πρώτη έκδοση του έργου πραγματοποιήθηκε το 1794 στην Αθήνα^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Η δεύτερη έκδοση ^[2], στην οποία προστέθηκαν τα μαρτύρια που συνέβησαν μέχρι το 1838, έγινε το 1856 (αναφέρει όμως ως τόπο της πρώτης έκδοσης την Ευρώπη, εννοώντας ίσως την Βενετία). Στο έργο αυτό παραθέτει τα μαρτύρια 85 γνωστών νεομαρτύρων.

Περιεχόμενο

Η ένταση των εξισλαμισμών στις ελληνικές ηπειρωτικές χώρες και στις άλλες βαλκανικές κατά τον 18ο αιώνα ήταν η αιτία που έκανε τον Νικόδημο τον Αγιορείτη , να συλλέξει τις πιο γνωστές και πιο δραματικές βιογραφίες των νεομαρτύρων και να τις παρουσιάσει στους ομοδόξους του σαν ένα ζωντανό παράδειγμα για υπομονή και εγκαρδίωση.^[3] Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης αναπτύσσει την θεολογία των Νεομαρτύρων υποστηρίζοντας πως η εμφάνισή τους, κατά θείαν ευδοκίαν όπως λέει ο ίδιος, στους χρόνους εκείνους αποσκοπούσε στην αναζωογόνηση της κλονιζόμενης πίστης των συγχρόνων του Χριστιανών. Επίσης, αναμειγνυόμενοι με τους πολλούς αλλόπιστους θα διαδώσουν την ορθόδοξη πίστη. Οι Νεομαρτύρες θα αποτελέσουν δόξα και καύχημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Χωρίς να υστερούν σε τίποτα από τους μάρτυρες της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας κι αυτοί επέδειξαν παρρησία, έχυσαν το αίμα τους για τον Ιησού Χριστό. Έτσι μόνο κατά τον χρόνο εμφάνισής τους μπορούν να αποκληθούν νέοι, αλλά παλαιοί όσον αφορά το μαρτύριό τους. Οι νέοι αυτοί μάρτυρες λειτουργούν και ως παράδειγμα υπομονής για τους ορθόδοξους πληθυσμούς που ζουν κάτω από τον ζυγό της δουλείας. Τέλος, δίνουν θάρρος σε όσους οδηγούνται στο μαρτύριο εκείνη την εμπερίστατη περίοδο καθώς γίνονται μιμητές των νεομαρτύρων, και η καλύτερη απόδοση τιμής προς τους νεομάρτυρες αποτελεί η μίμηση του δικού τους έργου.

Παραπομπές

↑ «Ιερά Μητρόπολις Μυτηλήνης, Συντάκτες των συναξαρίων του Νέου Μαρτυρολογίου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2012.
↑ Διαφόρων συγγραφέων, Νέον Μαρτυρολόγιον Εκδ. Στεφ. Κ. Σκάθαρου, Τυπ. Φ. Καραμπίνη & Κ. Βάφα, εν Αθήναις 1856,
όπως διατίθεται ψηφιακά από τον Ιστότοπο Ανέμη της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κρήτης
↑ Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ. Δ' Τουρκοκρατία (1669-1812), εκδ. Ηρόδοτος, Αθήνα, 2005, σελ.102

Βιβλιογραφία

Διαφόρων συγγραφέων, Νέον Μαρτυρολόγιον εν Αθήναις 1794 (ή Βενετία 1799)
Διαφόρων συγγραφέων, Νέον Μαρτυρολόγιον Εκδ. Στεφ. Κ. Σκάθαρου, Τυπ. Φ. Καραμπίνη & Κ. Βάφα, εν Αθήναις 1856
Νικοδήμου Αγιορείτου, Νέον Μαρτυρολόγιον, Αστήρ, Αθήνα 1961

Πηγές

Χρήστος Κρικώνης, «Νικόδημος ο Αγιορείτης:περί των Νεομαρτύρων», στο: Πρακτικά Συνεδρίου (Θεσ/νίκη 21-25 Μαΐου 1997),Η Θεσσαλονίκη ως κέντρο ορθοδόξου θεολογίας Προοπτικές στη σημερινή Ευρώπη, Θεσ/νίκη, 2000, σσ. 97-105
Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ. Δ' Τουρκοκρατία (1669-1812), εκδ. Ηρόδοτος, Αθήνα, 2005

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[1] «Ιερά Μητρόπολις Μυτηλήνης, Συντάκτες των συναξαρίων του Νέου Μαρτυρολογίου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2012.

[2] Διαφόρων συγγραφέων, Νέον Μαρτυρολόγιον Εκδ. Στεφ. Κ. Σκάθαρου, Τυπ. Φ. Καραμπίνη & Κ. Βάφα, εν Αθήναις 1856,
όπως διατίθεται ψηφιακά από τον Ιστότοπο Ανέμη της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κρήτης

[3] Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ. Δ' Τουρκοκρατία (1669-1812), εκδ. Ηρόδοτος, Αθήνα, 2005, σελ.102

[1]

[2]

[3]